Cześć,

znów zarzucę Was pytaniami, ponieważ zdecydowana część z Was jest na pewno bardziej doświadczona ode mnie we wierze

W wielu materiałach dotyczących chrześcijaństwa, odnowy, nawrócenia można znaleźć sugestie, aby codziennie rozmawiać z Jezusem, jak z przyjacielem. Mówić mu o swoich problemach, rozterkach. Z kolei w Piśmie Świętym Jezus uczy, aby modlić się zwracając się do samego Boga (Ojcze Nasz, któryś jest w Niebie...). Jaka jest Wasza codzienna praktyka? Czy zwracacie się tylko do Boga Ojca, np. w imię Jezusa Chrystusa, czy rozmawiacie codziennie z Jezusem, jak z przyjacielem? Czy w zdrowej wierze powinniśmy dzielić rozmowy z Trójcą na Ojca, Syna oraz Ducha Świętego, aby nie zabiedbywać żadnej z relacji, czy tak naprawdę nie ma znaczenia, z jaką częstotliwością zwracamy się do poszczególnych osób Trójcy, bo to jest jedna Osoba.

Będę wdzięczna za Wasze sugestie oraz informacje, jakie są Wasze praktyki

To faktycznie problematyczna i niebanalna rzecz rzecz. Tematu się chyba nie da wyczerpać - Trójca Święta jest tajemnicą, ale postaram się niektóre rzeczy w sposób bezpieczny wyjaśnić.

Fakt, że Jezus nauczył nas modlitwy do Boga Ojca. Jednak Chrystus mówi:
"Ja i Ojciec jedno jesteśmy." (J 10, 30)
Jezus jest miłosierny, do Jego osoby warto się modlić o to właśnie miłosierdzie, gdy upadniemy na duszy. O miłosierdziu Bożym wiemy z Pisma Świętego, a ich powtórzenie mamy także w zatwierdzonych przez Kościół objawieniach: Fatima, siostra Faustyna Kowalska, czy Akita. W objawieniach Fatimskich i Akicie została podyktowana modlitwa po dziesiątku różańca:
"O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.", co ciekawe wersja japońska została objawiona bardzo prostej i schorowanej dziewczynie, kiedy nie była ona jeszcze przetłumaczona na język japoński. To był argument za potwierdzeniem prawdziwości tych objawień. Widać z nich, żeby Jezusa prosić o miłosierdzie, w końcu to On będzie nas sądził. Także do Chrystusa zwracamy się z aktami strzelistymi w sytuacjach zagrożenia duszy.
W czasie spowiedzi obmywa nas krew Chrystusa, którą przelał za nas na Kalwarii. Podczas spowiedzi kapłan jest w osobie Chrystusa (in persona Christi), to On tak naprawdę słucha naszych grzechów i nas rozgrzesza.

Bóg jest dawcą łask, życia, wszystkiego co doświadczamy, widzimy, etc. Więc
Boga Ojca należy prosić o łaskę uświęcającą. Tym bardziej trzeba Mu składać dziękczynienie i oddawać Mu chwałę.

Duch Święty jest Pocieszycielem, którego Mamy od Ojca i od Syna. Ma on się zajmować Kościołem na ziemi. Owocem części tajemnicy bolesnej różańca "Zesłanie Ducha Świętego" jest "Miłość i żarliwość apostolska". To po tym zesłaniu strachliwi, zamknięci przed światem (wtedy właściwie przed Żydami) apostołowie dostali od Ducha Świętego szereg darów, dzięki którym stali się takimi apostołami, jakimi pokazuje nam pismo święte. Ducha Świętego należy prosić o przewodnictwo oraz o dary niezbędne do działania wedle Woli Bożej.

Tekstu nie wyszło po równo, co nie oznacza wyższości którejś z Osób Boskich. To jest takie rozróżnienie z grubsza. Bóg jest zazdrosny, jak o Sobie mówi, jednak między Osobami Boskimi nie może dojść do zazdrości. Co najwyżej to człowiek może się do jakiejś Osoby Boskiej źle odnosić, czy ignorować, ale to już jego przewinienie.

Jak Pani pisze nie chodzi o częstotliwość. Ta wiedza tak naprawdę nie jest konieczna, bardzo prosty człowiek może tego nie pojmować. Człowiek ma kochać Boga i bliźniego. Jednak kiedy człowiek bierze udział w nabożeństwach, modli się, czy ma swoje sprawy do Boga, to ta wiedza może mu pomóc.

Dziękuję Iustus, bardzo ciekawe i wyczerpujące tłumaczenie

Należy pamiętać że Bóg jest jeden, chociaż w Trzech Osobach.
Zarówno Syna jak i Ojca prosimy, błagamy o przebaczenie win. Sam Chrystus ustanowił sakrament Pokuty, w którym odpuszcza nam grzechy. Z kolei w
Koronce do Miłosierdzia Bożego modlimy się: "Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo, najmilszego Syna Twojego a Pana naszego Jezusa Chrystusa, za przebłaganie za grzechy nasze i całego świata" i "dla Jego bolesnej Męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata"
Duch Św. jest najbardziej tajemniczą Osobą. Ale to On zsyła nam natchnienie, pociesza, umacnia...

Zachęcam do wczytania się w artykuł https://www.niedziela.pl/artykul/34930/nd/Przeistoczenie---przemiana-chleba-i-wina i rozważenia interakcji Trójcy Świętej we Mszy Świętej i naszego (wiernych) uczestnictwa w tej tajemnicy. Pewnie słyszałaś o tym z jak wielkim namaszczeniem i skupieniem odprawiał Msze Święte ojciec Pio. Podobno wtedy nieomal wznosił się w stronę Nieba. Myślę, że tak faktycznie mogło być, bo widziałam jednego kapłana, o którym mogłabym powiedzieć to samo. Nie wiem, jak to się dzieje, ale naprawdę można mieć wtedy odczucie, że Duch Święty wtedy zstępuje w kościele.

Tak, Ojciec Pio był wyjątkowy. Żałuję, że nie miałam szansy spotkać go w swoim życiu, ani się u niego wyspowiadać. Podobno był bardzo surowym spowiednikiem, ale też bardzo skutecznym. Rzekomo miał dar wglądu w duszę człowieka i potrafił "czytać grzechy", kiedy wierny coś przed sobą i kapłanem zatajał, nawet nieświadomie. Ale to był wyjątkowy człowiek, niestety niewielu mamy takich ludzi na Ziemi, aż tak złączonych z Chrystusem. Teoretycznie cel dla nas wszystkich, ale w rzeczywistości tylko nieliczni go osiągają, miejmy nadzieję, że będziemy tacy jak on po czyśćcu.

Odnośnie przeistoczenia podczas mszy, dzięki za linka

To fakt, a nie legenda.


To również miało miejsce, a nie było jedynie opowiastką.

Ja głównie zwracam się do Jezusa, również do Maryi.
Natomiast powinienem chyba więcej również zwracać się do Ojca, choć to ten sam Bóg, bo nawet czytając Stary Testament wyobrażam sobie Jezusa.
Natomiast najsłabsza jest moja relacja z Duchem Świętym, muszę też nad tym popracować.

Ja z kolei najczęściej zwracam się do Ojca oraz modlę na różańcu, więc zwracam do Maryi i mam poczucie, że zaniedbuję samego Jezusa. Do Ducha Świętego modlę się codziennie modlitwą św. Jana Pawła II. Niektórzy wierni rozmawiają z Jezusem, jak z przyjacielem, wiele razy w ciągu dnia. Na razie nie stosuję takiej praktyki, może kiedyś wyrobię w sobie ten zwyczaj i wejdzie to w moją krew.

Według relacji jednego z krewnych ojca Pio, ks. Pio Francesco Mandato, F.M.H.J, bywało, że w przypadku Mszy Świętych sprawowanych przez świętego, zasłona misterium Mszy świętej była podniesiona i wierni byli w stanie zobaczyć, że kapłan realnie przeżywa Najświętszą Ofiarę, tj. mękę, śmierć, i zmartwychwstanie, tak samo, jak było to w przypadku Jezusa. Zatem wierni widzieli na głowie kapłana koronę cierniową i krople krwi spływające po twarzy. Jedna z bliskich ojcu Pio osób na początku Mszy Świętej widziała orszak anielski i Matkę Bożą prowadzących kapłana do ołtarza.