Zaczynał bardzo dobrze, skończył źle.
Gdy mógł wybierać , nie wybrał bogactw czy śmierci wrogów ale mądrość.
Można powiedzieć że Salomona zgubił luksus. Idąc dalej, można rzec że tym inteligencja różni się od mądrości, że człowiek inteligentny może zostać miliarderem, podczas gdy mądry zrozumie, że być miliarderem jest nie warto.
Czyżby mądrość Salomona była wybiórcza? Ale przecież napisane jest że był mądry jak nikt. Więc dlaczego jego mądrość nie uchroniła go przed upadkiem?

Kiedyś o. Józef Maria Bocheński napisał "Podręcznik mądrości tego świata".
Czy mądrość Salomona odnosiła się tylko do tego świata?

Salomon uległ pokusie, nie był od nich wolny

Księga powtórzonego prawa przewiduje że król "Nie będzie miał zbyt wielu żon, aby nie odwróciło się jego serce." Pwp 17, 17. Nie wiem dokładnie z jakiego okresu to księga, ale skoro to część Pięcioksięgu, to istniała już w czasach Salomona. Salomon natomiast wbrew temu "miał siedemset żon-księżniczek i trzysta żon drugorzędnych" 1Krl 11, 3. Jest też jedna rzecz która wpada mniej w oko - wg Księgi powtórzonego prawa "nie będzie on (król) nabywał wielu koni i nie zaprowadzi ludu do Egiptu, aby mieć wiele koni." Salomon był pierwszym izraelskim królem który miał rydwany, a do tego jak wiadomo trzeba koni.
Niby nic wielkiego, ale "Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie." I Salomon z małej niewierności doszedł do wielkiej - "Zaczął bowiem czcić Asztartę, boginię Sydończyków, oraz Milkoma, ohydę Ammonitów. Salomon dopuścił się więc tego, co jest złe w oczach Pana, i nie okazał pełnego posłuszeństwa Panu, jak Dawid, jego ojciec. Salomon zbudował również posąg Kemoszowi, bożkowi moabskiemu, na górze na wschód od Jerozolimy, oraz Milkomowi, ohydzie Ammonitów. Tak samo uczynił wszystkim swoim żonom obcej narodowości, palącym kadzidła i składającym ofiary swoim bogom."
Można się zastanawiać do czego mu było potrzebnych tyle kobiet - to była niezła kolekcja "córka faraona, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonitki i Chetytki". Pismo mówi "Król Salomon pokochał też wiele kobiet obcej narodowości" ale trudno uwierzyć że jego serce było naprawdę tak pojemne by pomieścić tysiąc kobiet. Cześć to zapewne były polityczne mariaże. Ale co z resztą? Był kobieciarzem po prostu? Z pychy, która kroczy przed upadkiem? Z kompleksu ojca - przebić sławę Dawida który był legendą już za życia? Dawid to był bardziej typ romantycznego wojownika. Salomon też cieszył się sławą ale takiego uporządkowanego - mądry sędzia, budowniczy. Jego rządy przypadły na czas pokoju pokojowy, jedyne większe w tym zakresie perturbacje to te by wykluczyć konkurentów do tronu.