Ale otchłań to nie jest piekło. Piekło to - gehenna, Tartar. hades, szeol – grób, dół, cmentarz, kraina umarłych, w credo nazywana „piekłami” (ale nie „piekłem”!) Jezus zstąpił do krainy umarłych (hadesu, szeolu) a nie do piekła (gehenny, tartaru)



Szkoda ze nie przeczytałeś opracowania, biblisty, demonologa, absolwenta KUL, Romana Zająca do którego podałem wcześniej link. Tam są wyjaśnienie co do twoich wątpliwości. Ja zacytuję to , co dotyczy upadłych aniołów.

Również HenSłow 7,1nn oraz TestLev 3,3 umiejscawiają więzienie aniołów w tzw. „drugim Niebie”, licząc od dołu. Przyjmując ten punkt widzenia, możliwe, że według Piotra Jezus głosił swoje zwycięstwo upadłym aniołom nie w okresie między śmiercią a zmartwychwstaniem (czyli nie podczas zstąpienia do Szeolu), ale raczej podczas wstępowania do nieba. Zwłaszcza, że tekst o głoszeniu Dobrej Nowiny złym duchom zamkniętym w więzieniu jest umieszczony we fragmencie, który kończy się słowami: On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do Nieba, gdzie poddani Mu zostali Aniołowie i Władze, i Moce (1 P 3,22; zob. Ef 1,21). Użyty dwukrotnie i w bliskim sąsiedztwie ten sam zwrot poreutheis (1P 3,19.22) wskazuje prawdopodobnie na ten sam kierunek „wędrówki”.

Triumfalny pochód zmartwychwstałego Chrystusa do Nieba obejmowałby zatem dwa etapy – przejście przez miejsce uwięzienia złych duchów oraz objęcie najbardziej zaszczytnego miejsca po prawicy Ojca. Jak widać żartobliwe powiedzenie „wstąpił do Piekieł, po drodze mu było”, być może jest całkiem sensowne. Jak czytamy w ostatnich linijkach tego fragmentu – gdy Chrystus znalazł się w Niebie, zostały mu poddane byty duchowe, określone jako: Aniołowie (angeloi), Władze (eksousiai) i Moce (dynameis). Istnieje hipoteza, że te trzy różne nazwy mogą się po prostu odnosić do potęg, które wcześniej zostały ogólnie określone jako pneumata – duchy. NT w wielu miejscach w podobny sposób wspomina o zwycięstwie Chrystusa nad światem złych mocy, (np. Ef 6, 11-12; Kol 2, 15; Ap 12, 7-11).




Nikt temu nie zaprzecza.

Przepraszam. Nie zauważyłem linka i nie przeczytałem go.
Z tekstu (o ile dobrze zrozumiałem) wynika, że upadli aniołowie nie byli w otchłani (miejscu przebywania sprawiedliwych) ale w w jednym z kręgów nieba. I Jezus głosił im zbawienie podczas Wniebowstąpienia po zmartwychwstaniu. W otchłani zaś był przed zmartwychwstaniem.
Ale teza ta zdaje się potwierdzać tezę O. Pacwy z filmu i tytułu tego wątku.
Pierwszy krąg nieba w znaczeniu tradycji judaistycznej to miejsce gdzie przebywają upadłe anioły. Czyli jest to piekło.
A skoro niebo może być piekłem to dlaczego raj do którego z Jezusem trafił Św. Dyzma nie może być otchanią (czyśćem).

Tekst tez mówi że, Niebo jest stanem a nie miejscem. Niebo jest tam, gdzie jest Bóg, gdzie się Go bezpośrednio „ogląda” (Mt 5, , gdzie się Go spotyka i jest się Mu bliskim. Jako ludzie żyjący na ziemi nie jesteśmy w stanie poznać ani nawet częściowo zrozumieć tego, czym jest Niebo. Pismo Święte, próbując przybliżyć nam jego tajemnicę, mówi o przebywaniu z Bogiem i wiecznej z Nim wspólnocie.



Nie głosił im zbawienie, tylko głosił im swoje zwycięstwo. Przyjmując ten punkt widzenia, możliwe, że według Piotra Jezus głosił swoje zwycięstwo upadłym aniołom nie w okresie między śmiercią a zmartwychwstaniem (czyli nie podczas zstąpienia do Szeolu), ale raczej podczas wstępowania do nieba. Zwłaszcza, że tekst o głoszeniu Dobrej Nowiny złym duchom zamkniętym w więzieniu jest umieszczony we fragmencie, który kończy się słowami: On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do Nieba, gdzie poddani Mu zostali Aniołowie i Władze, i Moce (1 P 3,22; zob. Ef 1,21).



Nie: Również HenSłow 7,1nn oraz TestLev 3,3 umiejscawiają więzienie aniołów w tzw. „drugim Niebie”, licząc od dołu.



Tylko trzeba pamiętać że : piekło to nie miejsce tylko, stan.



A to już takie bzdury popisałeś że nie wiem czy się śmiać czy płakać.

Niebo nie może być piekłem , ani czyśćcem. . Niebo jest tam, gdzie jest Bóg, gdzie się Go bezpośrednio „ogląda” (Mt 5, , gdzie się Go spotyka i jest się Mu bliskim. Piekło to stan nie odwołalny, polega na wiecznej rozłące duszy od Boga. A do Czyśćca idą ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego zbawienia wiecznego, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości Boga.

Ja wiem co to jest Niebo, Piekło czy Czyściec.

Według mnie tekst który zalinkowałeś nazywa piekło drugim niebem.

"W tym tekście duchami są jednak najprawdopodobniej upadli aniołowie, a głoszenie im zbawienia oznacza proklamację dotyczącą zbawienia ludzi i wyzwolenia ich spod władzy złych mocy.

Tradycja judaistyczna czasów helleńskich i rzymskich uznawała powszechnie, że sferę przynależącą do złych duchów stanowi bynajmniej nie świat podziemny, ale okalająca Ziemię atmosfera, czyli przestrzeń nad powierzchnią Ziemi a pod księżycem (dlatego Paweł nazywa Szatana władcą mocarstwa powietrza – Ef 2,2). A zatem to nad naszymi głowami rozpościerałoby się „więzienie” upadłych aniołów, którzy, unosząc się w powietrzu, nieustannie mogliby podburzać ludzkie społeczeństwa oraz każdego człowieka z osobna, nie przestając być więźniami atmosfery.

Również HenSłow 7,1nn oraz TestLev 3,3 umiejscawiają więzienie aniołów w tzw. „drugim Niebie”, licząc od dołu. Przyjmując ten punkt widzenia, możliwe, że według Piotra Jezus głosił swoje zwycięstwo upadłym aniołom nie w okresie między śmiercią a zmartwychwstaniem (czyli nie podczas zstąpienia do Szeolu), ale raczej podczas wstępowania do nieba. Zwłaszcza, że tekst o głoszeniu Dobrej Nowiny złym duchom zamkniętym w więzieniu jest umieszczony we fragmencie, który kończy się słowami: On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do Nieba, gdzie poddani Mu zostali Aniołowie i Władze, i Moce (1 P 3,22; zob. Ef 1,21). Użyty dwukrotnie i w bliskim sąsiedztwie ten sam zwrot poreutheis (1P 3,19.22) wskazuje prawdopodobnie na ten sam kierunek „wędrówki”. Triumfalny pochód zmartwychwstałego Chrystusa do Nieba obejmowałby zatem dwa etapy – przejście przez miejsce uwięzienia złych duchów oraz objęcie najbardziej zaszczytnego miejsca po prawicy Ojca. Jak widać żartobliwe powiedzenie „wstąpił do Piekieł, po drodze mu było”, być może jest całkiem sensowne. Jak czytamy w ostatnich linijkach tego fragmentu – gdy Chrystus znalazł się w Niebie, zostały mu poddane byty duchowe, określone jako: Aniołowie (angeloi), Władze (eksousiai) i Moce (dynameis). Istnieje hipoteza, że te trzy różne nazwy mogą się po prostu odnosić do potęg, które wcześniej zostały ogólnie określone jako pneumata – duchy. NT w wielu miejscach w podobny sposób wspomina o zwycięstwie Chrystusa nad światem złych mocy, (np. Ef 6, 11-12; Kol 2, 15; Ap 12, 7-11)."

I teraz pytania. Czy w tekście?
1. Upadłe anioły to potępione anioły czyli demony? Moim zdaniem Tak
2. Drugie niebo (w którym są upadłe anioły) to co? piekło, czy niebo? Moim zdaniem piekło.

Jeżeli upadłe anioły są potępione to są one w piekle (czyli w stanie w wiecznej rozłąki z Bogiem), które tekst nazywa się "drugim niebem" . Czyli logiczny wniosek. Z tekstu wynika, że piekło to "drugie niebo"

Nic podobnego, oparłeś swoje twierdzenie na tym jak uważała Tradycja judaistyczna czasów helleńskich i rzymskich, a pominąłeś to co jest napisane wcześniej, jak uważali Judeochrześcijanie. Przeczytaj , Wędrówka przez siedem Niebios. Nic tam nie ma że piekło znajduje się w którym kolwiek niebie. Jedną z cech apokaliptyki judeochrześcijańskiej była doktryna o siedmiu Niebiosach. Poszczególne Nieba dzieliły mieszkających w nich aniołów na odrębne kategorie. Według Ireneusza z Lyonu Bóg ustanowił prawo, aby każdy z aniołów trwał w swoim zakresie, związany z konkretnym Niebem.

Według mnie tekst mówi wyraźnie że :

1, To co określamy niebem nad naszymi głowami, nie jest tym samym Niebem, które przygotował dla nas Bóg, Niebo jest tam, gdzie jest Bóg,

2. Że wniebowstąpienie jest tajemnicą, która jest przedmiotem wiary.

3. Że urodzony z Marii w Betlejem, wychowany w Nazarecie człowiek zasiadł po prawicy Boga w Niebie, jest jednym z największych i najbardziej niezwykłych wydarzeń w historii świata.

4. Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie Niebiosa, aby wszystko napełnić (Ef 4,10).

5.Że Niebo jest stanem, a nie miejscem.

Wypunktowałem to co uważałem za najważniejsze. Ale tekst mówi duzoo więcej niż to co wypunktowałem.



Moim tez Tak.



Tak uznawali tylko Judejczycy czasów helleńskich i rzymskich. Autor tekstu to obalił.




Tekst nie nazywa piekła drugim niebem. Autor tego tekstu wyraźnie pisze że: Niebo jest tam, gdzie jest Bóg. A gdzie jest Bóg to nie ma miejsca na piekło i szatana.

Radze przeczytać cały tekst ze zrozumieniem od samego początku do końca.

Raj był Niebem na Ziemi. Teraz Raj jest Niebem poza Ziemią. To jest zdecydowanie coś lepszego niż to, co mieli Adam i Ewa.

Zdaje się, że stwierdzenie "poza Ziemią" to mało powiedziane. Jego Królestwo jest nie z tego świata. Opisać ani porównywać tego się nie da:
"ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało,
ani serce człowieka nie zdołało pojąć,
jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują" (1 Kor 2, 9)