Inaczej rozumieją doktrynę o usprawiedliwieniu katolicy, ty podajesz widzenie protestanckie, tak to widział konkretnie Luter. Katolicy przyjmują, że protestanci widzą inaczej i w tym miejscu mają to samo zdanie-> wiedzą o co protestantom chodzi. Nie dotyczy ono rozumienia doktryny, mimo że protestanci tak to podają. Mamy wypowiedzi samego Lutra, który się odnosił do tej sprawy. Poza tym protestantyzm to nie tylko nie monolit doktrynalny, ale inaczej definiuje też Kościół.
Temat wątku jest szerszy niz to co było przedmiotem twej pracy. Sama Biblia pozwala na wielopłaszcznowe podchodzenie do wielu tematów, dopóki tego nie doprecyzujesz, jest jak jest.
Tyle uzupełnienia.

Prawdę piszesz,choć jej do końca nie rozumiesz. Otóż co do zasady masz rację, tak będzie. Patrząc na to obecnym stanem naszego postępowania.
Tylko że przyjrzyj się temu co sam tu w paru postach cytujesz. A zobaczysz że informacje w nich zawarte,mają przyporządkowanie czasowe obowiązywania tego, znaczenia na co wskazują. Na przyszłość jest zawsze dopowiedzenie - oto teraz czynię rzeczy nowe. Tak jest od początku, stary testament, dalej nowy testament, oraz tak będzie po sadzie ostatecznym. Oto ujrzycie nowe niebo, nową ziemię.
W czytaniu tekstów biblijnych, kluczowym jest którego czasu dotyczą, wieczność jest póki co dla nas, też czasem w tym kontekście.

Gdyby przyjąć twe stanowisko, tylko to się liczy co napisane. To choć będzie ono zgodne z prawdą, to marny z tej prawdy pożytek ponadczasowy. O taki rodzaj przekazu słowa Bożego, że sam się tym przekazem spętał, ja Go nie posądzam. Kościół też w swej nauce w to nie wątpi, choć pamiętam że było brane pod uwagę, takie literalne czytanie biblii, określone nie prawdziwym.
Co do takiego przekazu jak sugerujesz, to Bóg by sobie samemu zaprzeczył. Bo zabrał by sobie swoją wolną wolę. Czyli nie był by już wszechmocny, bo bez wolnej swojej woli, nie mógł by tego okazać.

Tak nie jest, nie było i nie będzie.
Że to co było zapisane kiedyś, miało swe prawdziwe znaczenie na cały czas i poza nim. Po sądzie ostatecznym, wszystko będzie nowe. A więc prawdą jest to co teraz jest opisane jak będzie. Lecz i prawdą jest to, że to co będzie, będzie miało inny kontekst od tego, o czym teraz wiemy. Nie jest to moje kłamstwo, bo to wynika z tego co teraz czytamy. Wszystko uczynię nowe. Jeśli masz rozum to, wszystko nowe, oznacza dokładnie wszystko nowe, więc i nasze obecne rozumowanie i rozumienie, będzie nowe. Widzisz już w czym się teraz mylisz?

To nie herezja. Mamy wierzyć i wypełniać uczynki. Wiara bez uczynków jest martwa.

Czy tylko ja mam wrażenie, żę względem Stefana trzeba zastosować taktykę:

Mam wrażenie ze w każdym temacie

Wypowiedziałeś dwa różne twierdzenia, bez związku ze sobą. To tak jakbyś napisał "wg podręcznika fizyki woda wrze w 100 stopniach, nic tam o tym że kąt prosty ma 90 stopni nie ma".

Osobną bowiem jest kwestią, co jest przyczyną naszego usprawiedliwienia, a osobną - na jakiej podstawie będzie odbywał się sąd.

Bardzo prosze moich dyskutantów, z Jockeyem na czele o kontrargumenty świadczące, że obecny Kościół to Oblubienica Jezusa.

Apokalipsa wskazuje wyraźnie na przymioty Oblubienicy Jezusa:



Patrząc na siebie i moich współbraci w Kościele odnajduję grzeszników, a Oblubienica to Kościół ludzi "czystych".

Znaczy się Stefek na papieża!
Mądrzejszy przynajmniej od Piusa XII który pisze w encyklice "MYSTICI CORPORIS CHRISTI" m.in.

B. PRZYPOMNIENIE OBOWIĄZKU MIŁOŚCI KOŚCIOŁA
1. Powody miłości Kościoła

78. Kiedyśmy, Czcigodni Bracia, jako Nauczyciel powszechnego Kościoła oświecili umysły światłością prawdy,
roztrząsając to misterium tajemniczego nas wszystkich zjednoczenia z Chrystusem Panem, uważamy też za zgodne z urzędem Naszym pasterskim, aby dodać duszom bodźca do ukochania tego Mistycznego Ciała tą płomienną miłością, która nie tylko w myśli i słowach,
ale także i w czynach winna się objawiać. Jeśli bowiem wyznawcy Starego Zakonu o swoim ziemskim państwie tak śpiewali:
"Jeślibym cię zapomniał, o Jeruzalem, niech zapomniana będzie prawica moja! Niech mi przyschnie język mój do podniebienia,
jeśli pamiętać o Tobie nie będę, jeślibym Jeruzalem nie położył na początku wesela mojego" (Ps 136, 5 - 6), z o ileż większą chwałą i głośniejszą radością trzeba nam się cieszyć, ponieważ zamieszkujemy Miasto, zbudowane z żywych i wybranych
kamieni na górze świętej, "gdzie głównym kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus" (Ef 2, 20). Doprawdy, nie
można pomyśleć nic zaszczytniejszego, jak należeć do świętego, katolickiego i apostolskiego Kościoła Rzymskiego, przez który stajemy się członkami jednego tak czcigodnego Ciała, gdzie rządzi nami jedna tak dostojna Głowa, jeden przenika nas Duch Św.,
jedna wreszcie zasila nas nauka, jeden karmi Chleb Anielski na tej ziemi wygnania, póki nie przejdziemy do jednej wiecznej szczęśliwości w niebie.

79. Aby nas nie zwiódł duch ciemności, który przemienia się w anioła światłości (2 Kor 11, 14), niech to będzie najwyższą zasadą miłości naszej, abyśmy tę Oblubienicę Chrystusową, jaką chciał Ją mieć Chrystus Pan i jaką nabył Krwią swoją, miłowali.

Co tam jakiś tam Pius XII.. Co on tam wiedział..

Ciekaw czy Pius wykluczył z tego świętego Kościoła tych:

"Mt 7,21 Nie każdy, który Mi mówi: "Panie, Panie!", wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: "Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia, i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?" Wtedy oświadczę im: "Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!"

To proste; ukazane w Apokalipsie miasto to Kościół Triumfujący (do którego rzeczywiście nie wejdzie nic skalanego). Wówczas będzie tylko ta część Kościoła, bo ani ziemskiego Kościoła Pielgrzymującego, ani czyśćcowego Kościoła Pokutującego już nie będzie.

Błąd jaki robisz jest dość prosty - Apokalipsa nie mówi o jakimś innym, "nowym" Kościele, tylko o końcowym, doskonałym stanie tego Kościoła, jaki już jest.

Jest to uwieńczenie procesu, o jakim czytamy w Liście do Efezjan:
"Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo, aby samemu sobie przedstawić Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany. Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje."/Ef 5,25-28/

Widzisz? Nie ma tu mowy o stworzeniu jakiegoś "nowego" Kościoła, "tym razem doskonałego" - mowa o uświęcaniu tego Kościoła, który już jest.
Tego, o którym Jezus powiedział:
"Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Opoka] i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą."/Mt 16,18/

Zgadzam się z Tobą, więc trzeba zachować konsekwencję i określenie "Kościół Oblubienica Chrystusa" używać tylko dla Kościoła oczyszczonego.

Określenie "Oblubienica" jest użyte w Apokalipsie w opisie Kościoła Triumfującego. Rozciąganie określenia Oblubienica na Kościół w obecnym stanie jest nadużyciem.

Jest takim samym nadużyciem, jak użycie określenia, że Ty czy ja jesteśmy już zbawieni.

Stefan - czyli Pius XII dopuścił się nadużycia, pisząc o obecnym Kościele jako Oblubienicy?

Całkiem możliwe, tak samo jak ci, którzy używają stwierdzenia że jesteśmy zbawieni.

No jestem pod wrażeniem. Szczególnie pokory i samooceny u Stefana.

Prócz stałej złośliwości z Twojej strony, do których juz przywykłem, to nie rozumiem waszego zdziwienia.

Czy naprawdę myślicie, że przynależność do Kościoła już zagwarantowała Wam zbawienie? Powszechne zbawienie to jest właśnie herezja.

Skoro Kościół Oblubienica już nastał, to pytam się gdzie to jest:

I uniósł mnie w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą,
i ukazał mi Miasto Święte - Jeruzalem,
zstępujące z nieba od Boga, mające chwałę Boga.
Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego,
jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu:
...
I Miastu nie trzeba słońca ni księżyca,
by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła,
a jego lampą - Baranek.
...
Nic godnego klątwy
już [odtąd] nie będzie.
I będzie w nim tron Boga i Baranka,
a słudzy Jego będą Mu cześć oddawali.
I będą oglądać Jego oblicze,
a imię Jego - na ich czołach.
I [odtąd] już nocy nie będzie.
A nie potrzeba im światła lampy
i światła słońca,
bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi
i będą królować na wieki wieków.

Nowe Jeruzalem - Oblubienica, to jest już niebiańska rzeczywistość po sądzie.
To jest Kościół który dopiero BĘDZIE. Dla Boga on już jest, bo Bóg jest poza czasem.
Ale dla nas jeszcze go nie ma.
Dla nas jest Kościół grzeszników, z którch część pójdzie do jeziora ognia.