Z tym nie będę dyskutował bo zgadzam się z tym zgadzam.

Sęk w tym, że tych świadków brakuje na pierwszych etapach kształtowania wiary dziecka. Dziecko uczy się wiary patrząc na rodziców, a jeżeli oni mają, delikatnie mówiąc, to w czterech literach, to jaki ma z nich przykład? Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Jeżeli ojciec i matka nie praktykują, to nie zdołają dziecku przekazać wiary i w efekcie żaden ksiądz czy katecheta tego nie zdoła naprawić.

Zawsze tak było, jest i będzie, że tych "świadków Ewangelii" jest niewielu. To nic nowego i ich istnienie nie jest najważniejsze. Przekazywanie Ewangelii i budowanie wiary nie może bazować na tytanach pracy, bo kiedy taki ksiądz odchodzi, to wszystko się sypie (przerobiłem to we własnej parafii w latach 90 w KSM). Wiarę trzeba zbudować u dzieci, ale to jest zadanie rodziców, a nie księży.

Myślę , że ważne jest pytanie , co się stało, że na przestrzeni dwóch pokoleń rodzice przestali uczyć wiary dzieci? Czy naprawdę wystarczyło kilkadziesiąt lat spokoju i wygody plus telewizja i zapomnieliśmy o Bogu?

Absolutnie najważniejsze. A jak sobie wyobrażasz głoszenie bez świadków - a kim w takim razie Twoim zdaniem byli Apostołowie? I dlaczego Jezusowi oddał za nich życie, Żeby oni mogli świadczyć o Nim przed całym światem? Cóś Yarpenie tu ci chyba się plącze. Gdyby nie było świadków Ewangelii, nie byłoby czego głosić. Powiedział pewien ksiądz (własnymi słowami z pamięci, bo nie pamiętam już dobrze): "Nie wystarczy słowo. Język miłości musi wyrażać się w czymś konkretnym."


Ale chyba zadaniem księży jest budować wiarę rodziców. Zresztą ci rodzice też byli kiedyś dziećmi. Czyli ksiądz ma nie budować wiary u dzieci - potem one rosną - są dorosłymi, którzy nie są uformowani duchowo - i można wtedy ponarzekać, że oni nie budują wiary u swoich dzieci i...koło się zamyka. W takiej "geometrii" po co nam w ogóle księża? Żeby nawoływali ogólnikami: "bądźcie dla siebie dobrzy"? Dobro buduje się dobrym przykładem. Słowo może co najwyżej wzbudzić do refleksji, ale kiedy jest puste w środku i nijakie u ciebie - przelewa się w puste i nijakie u drugiego człowieka. Człowiek jest trochę jak materiał - jeśli jest plastyczny, można go kształtować, kiedy "zastygł" - nie dasz rady "odgiąć", chyba że z ogniem we własnym sercu. A to wymaga autentycznej wiary w to co się wyznaje. A trudno na długi dystans wyznawać z pasją suche litery praw i zasad. Ludzie wciąż jeszcze pragną Boga - są grupy "wron" chcące krzykiem wmówić nam, że są wszędzie ale to nieprawda. W cichości zagubionych serc tak wielu czeka na autentycznych i żyjących realnym życiem świadków płomiennej miłości Chrystusa. Pytanie co znajdują "na placu Świątyni"...

Twoje zdanie znamy. Komunia na rękę
Moim zdaniem aż takie proste to nie jest. Warto przypowieść o ziarnie poczytać.

Pan Maciej z Poznania upomina (z miłością) Wielebnych Hierarchów i Kapłanów
https://www.youtube.com/watch?v=Jb07untRcio
Dziękuję

Kolejny nawiedzony, który uznał się za mądrzejszego od papieża i biskupów w kwestii rozstrzygania o tym co jest, a co nie jest świętokradztwem.

A o. Wacław Oszajca, jezuita, tak mówi: Dam przykład. Skoro dziś cały czas dopuszczane jest przyjmowanie komunii do ust, to znaczy, że jesteśmy winni zarażania ludzi. Sam, choć nie wiem, jak bym się starał, to ludzie i tak oblizują mi palce. Tymi zaślinionymi palcami mam podawać komunię kolejnym ludziom? Robię więc tak, że dezynfekuję wtedy ręce, ale to jest przecież półśrodek. Same zachęty biskupów, by przyjmować komunię do ręki, nie wystarczają. Episkopat powinien zdobyć się na odwagę i podjąć jasne decyzje, nawet jeśli kogoś zrażą one do Kościoła. Biskupi powinni bardziej się liczyć z argumentami lekarzy. Brak zdecydowania powoduje, że już mamy społeczności, które propagują bzdurne i ośmieszające Kościół przekonania, jakoby komunia przyjmowana na rękę miała być profanacją.


Pełna wypowiedź pod poniższym linkiem.

https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci ... tylko.html

PROSZĘ BARDZO.

Lajkonik.2, z tego co zrozumiałem, to Ojciec Wacław Oszajca porusza tylko aspekt higieniczny, ale nic nie wspomniał o ryzyku związanym z profanacją i nic nie wspomniał o potędze Pana Jezusa Chrystusa, o Opatrzności Bożej, o Wierze i w związku z tym zaufaniu. Chyba, że z tej wypowiedzi wynika, że jest to tak oczywiste, że nie trzeba wspominać? Tylko że taki na przykład ja, mam problem z Wiarą i mnie takie naprowadzania są potrzebne. 
Jeżeli najważniejszy jest aspekt higieniczny, to wydaje mi się, że dobrze by było zamówić maszynki do podawania Hostii i wtedy myślę, że można by wyeliminować ryzyko zakażania do nieistotnego prawdopodobieństwa. Widzę to tak, że podchodziłoby się do Księdza,  w duchu  Amen i skinąć głową do Księdza, Ksiądz naciskałby guzik w maszynce i z maszynki wysuwałaby się jedna Hostia. Maszynki sterylne, Ksiądz wystarczy, że trzyma maszynkę i naciska (oczywiście nie dotyka Ciała Pana Jezusa Chrystusa). Najwygodniej byłoby żeby na stojąco. 
Tak jak są te wpłatomaty w wielu kościołach ( wygodnie można wpłacać, ryzyko z niewpłaceniem też zmniejszone, sterylność). To nic, że piękno i w związku z tym harmonia w kościele podeptane pf : P
Jeżeli chodzi o ryzyko profanacji, godność, adorację, to jednak nie przemawia sposób przyjmowania "do rąk". Ale i aspekt higieniczny "do rąk" nie jest taki pewny. Co z tego, że wyeliminowana ślina Wiernych, a przecież dłonie są od dotykania, więc na dłoniach gromadzi się sporo zarazków, bakterii i innych takich. A non stop kontrolowanie by nie dotknąć czegoś może doprowadzić do nerwicy natręctw. O, przypomniały mi się czasy jak gumę z asfaltu zdrapywałem i żułem (czasami można było trafić na całkiem intensywny smak mmm owocowy : P ) A tak w ogóle, to czy Ojciec Wacław Oszajca wziął pod uwagę dane odnośnie zaraźliwości i śmiertelności koronawirusa (bo z danych wynika, że nie ma się czego bać, bo jest to coś jak grypa, tylko że prawdopodobnie "dopracowana" przez człowieka).
I z argumentami, których lekarzy powinni  liczyć się Biskupi, przecież lekarze skrajnie podzieleni. 

Jeszcze odnośnie tego, że Komunia na rękę miałaby być profanacją. Przecież to jest profanacja, bo jeżeli Ksiądz Roman Kneblewski przeprowadził doświadczenie w którym wykazał, że na dłoniach zostają cząstki Hostii , to będąc zdrowym na ciele i świadomym,  że tak jest i dalej tak bym udzielał i przyjmował, to przecież profanuję Pana Jezusa Chrystusa świadomie. Może ktoś wytłumaczyć, jak tumanowi, że jednak nie jest to profanacja? Jedno wiem, zaświadczam, że podoba się Panu Bogu to, że na kolanach i do ust, bo zawsze, gdy miałem wątpliwości dostawałem odpowiedź od Boga. A miałem kilka razy wątpliwości. 

Nie zgadzam się.
Wystarczy aby ksiądz zapowiedział, że najpierw komunia na rękę a potem do ust (gdy jest sam) gdy komunikuje dwóch lub więcej to zawsze można podzielić że tutaj do ręki a tutaj do ust. Przed komunią powiedzieć małe ogłoszenie o rekomendacji i zagrożeniu Komunią do ust, że tak jak pisałeś ryzyko poślinienia palców księdza. Niech ludzie mają świadomość i w tej świadomości sami decydują czy wolą ryzykować i się zarazić czy może lepiej nie.

W wielu parafiach jest tak, że są wymieszani ci co na rękę z tymi co do ust. Co jest oczywiście bez sensu bo łamię zasadę bezpiecznej Komunii. A o to apelowali biskupi.

Jak to nie wspomniał. Brak zdecydowania powoduje, że już mamy społeczności, które propagują bzdurne i ośmieszające Kościół przekonania, jakoby komunia przyjmowana na rękę miała być profanacją.



Moje zdanie jest takie samo. I tak jest w mojej Parafii. Z lewej strony ołtarza komunia wyłącznie tylko na rękę, a z prawej do ust. Nawet są wydrukowane tabliczki z tymi informacjami stojące prze Ołtarzem. Link do wypowiedzi ojca Wacława Oszajcy, podałem jako odpowiedź dla Maćka, że Komunia podawana na rękę, według ojca Oszajcy nie jest żadna profanacją.

Biskupi powinni bardziej się liczyć z argumentami lekarzy. Brak zdecydowania powoduje, że już mamy społeczności, które propagują bzdurne i ośmieszające Kościół przekonania, jakoby komunia przyjmowana na rękę miała być profanacją.

Lajkonik, nie wspomniał Ojciec. Powiedział tylko (a może i aż), że akt położenia Hostii na dłoń nie jest profanacją. Jeżeli przyjmujesz na dłoń i żadnych okruchów nie będzie, to oczywiście profanacji nie będzie, tylko czy zapoznałeś się z doświadczeniem Księdza Romana Kneblewskiego i czy Ojciec się zapoznał? Aaa no tak, teraz to umawiamy się na rzeczywistość, albo, o,  rzeczywistość na umawianiu się polega. Umówmy się, że szaleje śmiertelnie groźny wirus i pandemia hekatomba (kto nie wierzy ten tromba), umówmy się że "na rękę" to spoko rokokoko loozblooz Hostia się nie kruszy, że człowiek nienarodzony to jeszcze nieczłowiek itd. itp.
Czyli mam rozumieć to, że Ojciec  Wacław Oszajca założył, że jeżeli na dłoń położona zostanie Hostia, to z tego tylko faktu miałoby wynikać, że nawet jeżeli Okruchy Hostii, które na ziemi wylądują i zostaną podeptane, to nie jest to profanacją? Tylko że jednak zdarza się i to z dużym prawdopodobieństwem, że Drobiny Hostii zostają na dłoni. Po prostu, bezpieczniejszym jest przyjąć Komunię Świętą bezpośrednio do ust z dłoni Księdza niż na własne dłonie i później do ust. Czy zgodzisz się?

Maćku, nie dociera do Ciebie, że istotniejsza jest opinia biskupów?

Yarpen, a propos opinii, to Ksiądz Jan Kaczkowski ciekawie na temat posłuszeństwa https://youtu.be/EcjyOQ4qlPk