Witam,mam pewien dylemat.Czy jeśli poscilem o chlebie i wodzie przez jakiś czas we wszystkie piątki a teraz post będzie mniej surowy w piątki to czy to jest grzech? Jak wy poscicie w piątki jak można wiedzieć? Czy takie mysli to kuszenie szatana skoro kiedys poscilem w ten sposób około rok a teraz chce mniej surowo? I doznaje rozterki..na początku nawrócenia czytało się o Świętych,słuchało objawień itp i chciało sie wdrażać pewne zachowania..np post o chlebie i wodzie.Czy jeśli taki post bedzie tylko w jeden piątek miesiąca(np pierwszy piątek) to nie będzie to jakiś grzech?

Ręce opadają... Post, czyli ograniczenie w ilości i wielkości posiłków + rezygnacja z potraw mięsnych, obowiązuje w dwa dni w roku: Środę Popielcową i Wielki Piątek. W zwykłe piątki mamy jedynie wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. To, że sobie zaostrzyłeś formę do chleba i wody, a potem ją zmienisz wracając do tego, co nakazuje Kościół, nie jest grzechem.

Tak zgodnie z literą grzechem nie jest..(nie slubowalem prywatnie nic)tylko mam rozterki czy to naturalne że jakiś czas tak robiłem a teraz chce inaczej-łatwiej.Czy nie będzie to grzech pojscia na łatwiznę ze tak powiem? Sprawa jest jasna: nie slubowalem prywatnie w modlitwie ze tak bede poscil zawsze,chce wrócić do mniej surowego postu w piątki.

Lepszym miejscem jest konfesjonał a nie forum.

Rozważe to w sumieniu i tyle.Nikt tego nie zrobi za mnie.A jakie macie podejście do postu? Jak u was wygląda? Jaką ma formę itp?

Dodatkowy post to indywidualna sprawa, trzeba tylko uwazac by nie szkodzic wlasnemu zdrowiu, czy nie martwic kogos.
Glownie chodzi o cwiczeniie nie ulegania pokusom tak by miec pelna kontrole nad tym co sie robi i co sie postanowi, by chwilowe zachcianki czy pokusy nie kierowaly toba tylko ty sam. Im wieksza masz kontrolle nad soba tym mniejsze prawdopodobienstwo pokus do grzechu, czy jakiegos nallogu.
Trzeba tez uwazac by te same posty nie staly sie takze nalogiem.
Po prostu byc stanowczym wobec samego siebie, tak jakbys musztrowal samego siebie by robic too co trzeba i we wlasciwym czsie kiedy potrzeba.

Wtedy po prostu to co sobie postanowisz nie bedzie dla ciebie stanowilo jakiegokolwiek problemu, tylko niemal ze samo bedzie sie dzialo jak odruch bezwarunkowy.
Powiesz sobie, "acha, to jest dla mnie zle, a tamto jest grzechem to tego nie bede robil" i po prostu nie bedziesz robil.
Takie posty czy inne cwiczenia to jest Bogu przyjemne, ale glownie robisz to dla samego siebie, bo latwiej ci bedzie pozbywac sie grzechu i wytrwac w wierze.

Arturze,
2Kor 9:7 bt5 "Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg."
Na nic ofiara, jesli wynika z wewnętrznego przymusu. By dac, musisz być wolny.

I to najrosądniejsze. Rozważ w sumieniu a jak będziesz miał jakieś problemy z tym (czasami ludzie mają wyrzuty i próbują narzucić sobie więcej niż są w stanie unieść) to konfesjonał.

Odnośnie postu. To zależy od sytuacji. Czasami ograniczam to co sprawia mi przyjemność. Jedzenie nie jest tym co zawsze najwięcej kosztuje.
Znam takich którzy np. na czas Wielkiego Postu ograniczają używanie Internetu np. tylko do spraw zawodowych. Albo są tacy, którzy przestają na czas Wielkiego Postu oglądać telewizję.

No właśnie,różne są formy można trzymać się tego co Kościół głosi czyli bez mięsa piątek czy zachowywać post ścisły czyli 2 mniejsze posiłki i 1 do syta i wystrzegać się tego co bardzo lubi się czy odstawić internet itp...

W klasztorach sprawa wydaje się "prosta": bez mięsa w każdy piątek oraz środę (czasem sobotę). W okresie Wielkiego Postu obiad tylko z jednego dania (składającego się z zupy). Wielki Piątek, Środa Popielcowa - o chlebie i wodzie. Poza tym każdy mógł poprosić o "indywidualny post" - przełożony musiał wyrazić zgodę.

W zakonie pracuje się też często fizycznie i trzeba mieć siły. (i do nauki i do pracy), a ciężko dobrze i efektywnie pracować np. fizycznie w ogrodzie jak się jest "o chlebie i wodzie"...

Warto też pamiętać, że post nie jest po to, żeby człowiek czuł się udręczony, ale wolny. Post ma pomagać a nie przeszkadzać na drodze rozwoju życia duchowego.

Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary.
(Mt. 9,13)

Zobacze,dla jednego jedno wyrzeczenie jest ciężkie a dla drugiego nie...każdy jest inny.Ja w piątki poscilem o chlebie i wodzie ale uznałem że taka forma jest za ciężka
żeby pogodzić z pracą i obowiązkami..(inaczej jak miało się wolne i można było odpoczywać wtedy)z drugiej strony chce trochę więcej niż wymagają obecne przepisy kościelne zatem rozważam poszczenie wg norm przedsoborowych.Wówczas faktycznie przez 40 dni wielkiego postu je się mało i delikatnie prócz Niedziel a w ciągu roku to jeszcze wigilie świąt + suche dni...

Czy Ty sam siebie czytasz? Wątek rozpocząłeś od


a teraz:



Nie bierz na siebie zobowiązań (ponad to co nakazuje Kościół), które po jakimś czasie odpuścisz i będziesz miał zgryza czy to grzech czy nie grzech.

Nic nie ślubuję/przyrzekam Bogu w modlitwie tylko raczej na zasadzie zobaczymy jak to będzie z nastawieniem że nie jest to jakieś uwiazanie.Skrupuły związane z poprzednia forma postu brały sie z tego ze te posty(piątkowe o chlebie i wodzie) były ofiarowane w konkretnej intencji wraz z modlitwą wiec pojawiało sie u mnie myslenie ze moze to grzech z tego powodu ze pewne osoby/osoba nie będą otrzymywać pomocy modlitewnej z mej strony(bardziej o to chodziło niż zmiana dyscypliny/formy postu) a może też traktowanie postu jako celu a nie środku.Ostatnio często o tym myślę i dlatego rozważam wg norm przedsoborowych gdyż tak przecież dawniej poscili i to było normalne a jednocześnie nie będę wymyślal swoich dziwnych "przepisów" które mogą być i były braniem ciężarów ponad siły.

Korzystając z wyszukiwarki natrafiłem na pewien wątek gdzie jeden user pisał o tym aby poscic wg norm przedsoborowych.