Dziękuje bardzo jednak będę przyjmował postawy takie jak reszta Kościoła ale do Komuni będę klękał, gdyż inaczej nie mogę mająć świadomość że przyjmuje Pana Jezusa.

Ja z jednym ze współbraci chcieliśmy klękać przed przyjęciem Komunii u stóp ołtarza, ale... zwyczaj na Mszy był taki, że LSO wraz z nowicjatem przystępowała do Komunii w procesji - po dwóch. Kiedy jedna dwójka podchodziła przyjąć Pana Jezusa ta następna klękała i też pochodziła przyjmując na stojąco.

Ojciec duchowny wytłumaczył nam, że w liturgii musi być zgodność i jedność znaków, gestów. Nie może sobie ot tak każdy lektor, ministrant czy nowicjusz przyjmować "jak mu pasuje". Dodał, że co innego jakbyście byli "na kościele" a nie w prezbiterium w albach. Wtedy sobie możecie na klęcząco przyjmować.

Uszanowaliśmy to, bo w nowicjacie obowiązuje rzecz jasna posłuszeństwo. Miało to też swoje liturgiczne uzasadnienie.

Znam osoby, które klęczą po Przeistoczeniu - i tak do Modlitwy Pańskiej, a na błogosławieństwo też klękają, ale to są wyjątki.

U mnie w kościele parafialnym przyjmuje sie Pana Jezusa procesyjnie podchodząc do Ołtarza,odbywa sie to w pozycji stojącej a wierni przyklekaja w odpowiednim momencie,więc robie tak samo jak reszta wiernych.Będąc w innej parafii podchodzi się do stopnia Ołtarza wzdłuż którego chodzi ksiądz i większość przyjmuje eucharystie w pozycji kleczacej w tym i ja.Wole pozycję na kleczaco ale stosuje się do zwyczajów i jak ktoś powyżej uważam że nie ma co robić z tego wojny.

Już ktoś to wspomniał, ale zwrócę uwagę na to, że w pierwszych wiekach wierzący w ogóle przyjmowali Krew i Ciało na siedząca. By lepiej rozumieć temat warto też poznawać naukę Kościoła i jego historię - to bardzo pomaga w rozeznawaniu. W Kościele zawsze były tendencje do albo zbyt luźnego podejścia do wiary albo zbyt surowego (Kol 2, 16-23 - polecam rozważeniu szczególnie ostatni wers tego fragmentu). Dziś przyjmujemy w kościołach na ogół na stojąco. Czemu to takie trudne być w komunii z innymi? Może warto się nad tym zastanowić? Czy jest to lęk? Pierwsi chrześcijanie przez kilka wieków przyjmowali na siedząco - mylili się? Poszli za to do piekła razem ze św. Piotrem, Pawłem, Janem, innymi apostołami i wszystkimi innymi chrześcijanami pierwszych wieków? Ciężko grzeszyli?

Jest jeszcze coś takiego jak rozłam - Paweł go wymienia np. Ga 5, 20 obok innych grzechów jak nienawiść, zawiść, czary, zazdrość, pijaństwo, itd. Co kilka lat spotykam się z taką falą zachęty by klękać, coś robić inaczej niż inni, wprowadzać w ten sposób podział. Czasem się to uzasadnia rzekomymi objawieniami a czasem jakąś wyrwaną z głębszego kontekstu informacją. Np jakiś zwyczaj był w jakiejś epoce Kościoła np po Soborze Trydenckim - pomija się przy tym, że w innych epokach bywały inne zwyczaje oraz że w tej epoce Kościół akurat najbardziej się zwinął i stracił na znaczeniu. Jednak Biblia i nauka Kościoła mówi, że bardziej liczy się nasza wewnętrzna postawa a nie to co na zewnątrz.

Warto też się zastanowić co budzi w nas dana rzecz - np. objawienie czy historia. Czy jest to pokój i zaufanie Jezusowi? Czy może lęk, że np jak nie spełnię jakiegoś przepisu, bo źle uklęknę, to obrażę Go i pójdę do piekła? Bojaźń dobra rzecz, ale musi być w niej też miejsce na ufność Panu Bogu, wiarę w Jego miłość i miłosierdzie.

Jak dla mnie za bardzo stygmatyzujesz pewne postawy w kościele, które warto dodać nie są zakazane. Forma przyjmowania Pana Jezusa na kolanach jest prawidłowa i dozwolona. Pisaliśmy już o miejscu, zwyczajach czy tradycjach w danych parafiach.

Skąd możesz wiedzieć czy jak ktoś klęka przed Komunią, to czyni to z obawy przed piekłem? Raczej naciągana mocno hipoteza. Wielokrotnie pisałem, że forma nie może przewyższać treści, ale nie można tych postaw tak bardzo spłycać. Nie chodzi o to, że ktoś "źle uklęknie" itd., ale pewien szacunek dla majestatu Boga samego.

Skrupulantów nie brakuje wśród ludzi, którzy przyjmują Pana Jezusa na stojąco. Tak czynią, ale za to w ich głowach głębi się cały szereg innych "problemów" dotyczących modlitwy, grzechu, itd.

Sprawa jest prosta: jeśli liturg parafalny (czyli proboszcz) tego wymaga, należy przystępować tak, jak wymaga; jeśli jest dowolność (a tak jest chyba w większości parafii), należy przystępować tak, jak uważamy za słuszne.
Ja bym tylko postulował przywrócenie balasek - ze względów czysto praktycznych (niektórym ludziom trudno wstać z kolan bez podparcia).
Z młodości pamiętam, że przy balaskach były - zawieszone po stronie ołtarza - białe płachty (nie znam nazwy), które ministranci na czas Komunii Świętej wykładali na drugą stronę, dzięki czemu balaski okryte były jakby obrusem. To było dobre.

Nie stygmatyzuję, nie uważam tego za złe. Po prostu zadałem pytania, które mam nadzieję pomogą twórcy wątku w duchowym wzroście. Było że ktoś źle uklęknie a teraz będzie, że ktoś źle się wypowiedział

Już prawie 10lat mija odkąd przeczytałem książeczkę Katarzyny Rivas o mszy św. Przyznam że od tego czasu klękam właśnie w tych szczególnie ważnych momentach mszy. Na początku trochę głupio się czułem, bo szykowałem odpowiedź w razie jakby ktoś zapytał. Nikt nigdy nie spytał.

Teraz klękając w tych szczególnych momentach głównie koncentruję się na wdzięczności względem Boga. Wydaje mi się że my, ludzkość cała, a w szczególności katolicy, mało doceniamy, jakim darem jest Msza Święta. Staram się utrzymywać pewne "niepokorne" podejście względem innych ludzi, gdyż trzymając się utartych ścieżek idzie się w mało ciekawym kierunku.

Przede wszystkim powinno się unikać i wystrzegać oceniania ludzki postaw, jak i samych ludzi - dlaczego klękają, bo co? Chcą się poczuć kimś lepszym, ważniejszym., "prawdziwym katolikiem". Często można się spotkać z zarzutem, że ktoś przyjmuje Pana Jezusa na klęcząco, bo przemawia przez niego pycha, uważanie się za tego wierniejszego Bogu, itd. Nonsens.

Wielokrotnie przyjmowałem Pana Jezusa na kolanach i do głowy mi nie przyszło uważanie się z tego powodu za kogoś lepszego czy jakiegoś wyjątkowego katolika. Nie wiem skąd takie pomysły.

W drugą stronę tak samo - nie można oceniać, że jak ktoś nie klęka przed przyjęciem Komunii, to od razu jakiś "letni katolik", ktoś kto nie szanuje odpowiednio Boga, jakiś nowoczesny człowiek, wygodny itd.

Tak jak napisał Barney - w większości kościołów jest dowolność. Przyjmujesz na stojąco, dobrze. Uklękniesz, też nic złego się nie dzieje. Ważne, żeby nie robić z tego "szopki", czegoś na pokaz. Poza tym osobiście szczerze wątpię, czy ludzie faktycznie w kościele są zajęci myśleniem i porównywanie się do innych - a ten klęknął, a ja nie, tamta to, a ja tak... Bez sensu. W liturgii musi być jedność znaków, gestów, postaw.

A za powrotem balasek też jestem całym sercem U kapucynów w Lublinie są, więc "problem z głowy", skoro bardzo sędziwe babcie dają radę uklęknąć na kilka chwil. Poza tym jak ktoś stanie, to też kapłan go nie ominie i odmówi Komunii.

W pełni się identyfikuję z tym stanowiskiem