Oczywiście, że ma wpływ. Ale w pogodzie generalnie nie ma żadnego interesu w zbawieniu mówiąc wprost. Ale jeżeli chcesz dalej dyskutować na ten temat, dobrze byłoby raczej żebyśmy następne posty pisali w jakimś dziale o modlitwie, bo ten jest o samobójstwie.

Na obecną chwilę nie jestem chyba sobie w stanie przypomnieć ilu samobójców w swoim życiu poznałem. Był sąsiad, który się powiesił, kolega z klasy, który zrobił to samo mając lat 18 (jego brat też, w wieku 24 lat), znajomy o rok młodszy, który wyskoczył z 3 piętra... Bardzo wiele takich osób znałem, rozmawiałem. Nie były to może jakieś wielkie zażyłości, ale na pogrzeby chodziłem.

Wielokrotnie rozmyślałem co się z nimi stało po śmierci... i nigdy nic nie "wymyśliłem". Jako dziecko słyszałem, że jak ktoś pozbawia się życia - najcenniejszego daru od Boga, to umiera w stanie grzechu śmiertelnego i zostaje potępiony. Dosłownie 5 dni temu w zakładzie karnym powiesił się mój sąsiad, który odbywał tam karę pozbawienia wolności na 9 miesięcy. I pytanie co dalej z nim? Pamiętam go jako bardzo kulturalnego, dobrego, pomocnego człowieka. Miał ogromny problem z alkoholem i rodziną, która w żaden sposób go nie wspierała. Nie mnie oceniać ten czyn.

Wracając do samobójstwa, to zaczęto brać pod uwagę wszelkie aspekty psychologiczne i że do końca nie wiemy co Miłosierny Bóg postanowi. Judasz się powiesił i w Niebie trudno go sobie wyobrazić. Niemniej nie jestem w stanie stanowczo i z cały przekonaniem oznajmić: że każdy samobójca jest potępiony na wieki...

Marek Breguła: https://www.youtube.com/watch?v=Lmcfx91qjes
aż chce się płakać zwłaszcza na słowach:
A może ja zły,
próbuje swych sił z ja dobrtym?

Ja słyszałam, że samobójcy nie są od razu po śmierci sądzeni przez Boga tylko czekają (może w czyśćcu może jeszcze gdzieś indziej) tyle lat ile by żyli na ziemi i dopiero po upływie tego czasu będą sądzeni. Czyli krótko mówiąc nie opłaca się zabijać skoro trzeba czekać tym bardziej, że się więcej cierpi niż by się cierpiało na ziemi.

Ja też słyszałem i czytałem wiele opowieści fantasy o Bogu czy życiu po śmierci, ale to nie oznacza, że trzeba w nie wierzyć.

No właśnie,różnego typu opowiastek czy wręcz wyobrażeń ludowych na temat tego co po śmierci jest sporo.Pismo sw mówi ze "człowiekowi dane raz umrzeć a potem sąd" i tego sie trzymajmy czyli sprawdzonej i pewnej nauki.Zauważam że często ludzie tracą wiarę na rzecz zabobonu gdyż pustkę trzeba czymś wypełnić a więc zdrową nauke odrzucając trzeba przyjąć coś w zamian,dzisiaj popularne kłamstwo reinkarnacji czy wiara w obce cywilizacje które stworzyły ludzkość.

W tym miesiącu mija druga rocznica śmierci chrześniaka mojej mamy.
Chłopak przywiązał się w lesie do drzewa, oblał benzyną i podpalił... W domu zostawił list pożegnalny dla swoich rodziców.
Jak bardzo nieszczęśliwym trzeba być człowiekiem, żeby popełnić samobójstwo w tak okrutny, bolesny sposób?
Ostatnio widziałam go jakieś kilkanaście lat temu i to zupełnie przypadkowo. Moja mama także nie interesowała się jego życiem, bo nie był bliską rodziną, a poza tym miała pełno swoich spraw na głowie.
Niedawno powiedziała mi, że troszkę tego żałuje.
Mam nadzieję, że trafił do czyśćca i będzie zbawiony. To był inteligentny i wrażliwy człowiek.

To są tylko ludzkie dywagacje, do tego niebezpieczne bo wprowadzają niejednoznaczność. Moje ciało jest tylko środkiem transportu danym mi przez Boga, po to bym mógł się poruszać po tym świecie. Bóg jest Panem mojego życia, i On decyduje jak długo ma trwać. Do Niego należy ocena ciężaru grzechu i nie mnie rozważać jakimi kieruje się przesłankami.

Wszystko zostało powiedziane.

A człowiek jak się modli codziennie to jednak ma te siły psychiczne moze coś w tym jest ? Moze tutaj jest odpowiedź ? Co robi ateista przecież nie poprosi Boga o pomoc, bo potrzebuje dowodów na istnienie Boga. Ja od dziecka mam problemy zdrowotne i myśli mam różne. Ale wolę jednak umrzeć smiercią naturalną.

[...]

Trochę na około poszedłem.