https://www.youtube.com/watch?v=agolbWkKym4

Polecam langustanapalmie.pl

I co? przeżyłeś?

Jk 3:2-12 bt5 "(2) Wszyscy bowiem często upadamy. Jeśli ktoś nie grzeszy mową, jest mężem doskonałym, zdolnym utrzymać w ryzach także całe ciało.
(3) Jeżeli przeto wkładamy koniom wędzidła do pysków, by nam były posłuszne, to kierujemy całym ich ciałem.
(4) Oto nawet okrętom, choć tak są potężne i tak silnymi wichrami miotane, niepozorny ster nadaje taki kierunek, jaki odpowiada woli sternika.
(5) Tak samo język, mimo że jest małym organem, ma powód do wielkich przechwałek. Oto mały ogień, a jak wielki las podpala. (6) Tak i język jest ogniem, sferą nieprawości. Język jest wśród wszystkich naszych członków tym, co bezcześci całe ciało, i sam trawiony ogniem piekielnym rozpala krąg życia.
(7) Wszystkie bowiem gatunki zwierząt i ptaków, gadów i stworzeń morskich można ujarzmić, i rzeczywiście ujarzmiła je natura ludzka.
(8) Języka natomiast nikt z ludzi nie potrafi okiełznać; to zło niepohamowane, pełne zabójczego jadu.
(9) Za jego pomocą wielbimy Boga i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże.
(10) Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo.
Tak być nie może, bracia moi!
(11) Czyż z tej samej szczeliny źródła wytryska woda słodka i gorzka?
(12) Czy może, bracia moi, figowiec rodzić oliwki albo winna latorośl figi? Także słone źródło nie może wydać słodkiej wody."


Ef 4:29 bt5 "Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym."

Kol 4:6 bt5 "Mowa wasza, zawsze miła, niech będzie przyprawiona solą, tak byście wiedzieli, jak należy każdemu odpowiadać."

A powiadam wam: Z każdego bezużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie, zdadzą sprawę w dzień sądu.

Ew. Mateusza 12:36

Nie wiedziałam o tym, ale
http://prawo.money.pl/kodeks/wykroczen/czesc-szczegolna/rozdzial-xvi-wykroczenia-przeciwko-obyczajnosci-publicznej/art-141

KODEKS WYKROCZEŃ


Na podstawie powyższego rozumiem, że publiczne używanie słów wulgarnych to łamanie prawa i przestępstwo podlegające karze. Czy w takim przypadku świadome łamanie prawa w miejscu publicznym można zaliczyć do grzechu, zwłaszcza że prawo w tym zakresie nie wydaje się, aby było niegodziwe?

Powtarzam, czym innym jest uzycie takiego slowa a afekcie, a winszuje tym ktorzy mysla ze moga zawsze ow afekt kontrolowac, bo ja np. nie.

A czym innym swiadome, uporczywe i glosne rzucanie miechem co trzecie slowo az uszy puchna tmy ktorzy tego rynsztoka sluchaja.

Prawo stanowi ale jak to wyegzekwowac to inna sprawa.

Przy okazji, Czarny44, niestety widac jak skrupulanctwo prowadzi donikad, moze do chorobliwego perfekcjonizmu, ktory jest przejawem pychy a nie pokory, no ale w innym watku dwoch panow przekonywalo mnie ze tak wlasnie nalezy.

A ja mowie, mozna byc zimnym skurczybykiem uzywajac calkiem poprawnego slownictwa a mozna byc empatycznym i pomocnym ktoremu czasem sie wyrwie.

Rozsądnie piszesz.

W Interpelacji http://orka2.sejm.gov.pl/IZ6.nsf/INTop/24225?OpenDocument
nr 24225 w sprawie kar za przeklinanie John Abraham Godson pytał Okazuje się, że w odpowiedzi Zbigniewa Wrony znajdujemy:

Wrona odwołuje się do zabezpieczenia praw między innymi dzieci. Przyznam, że to właśnie na placu zabaw słyszałam najwięcej wulgaryzmów i to z ust dorosłych, jak i dzieci.

Mój spowiednik również mówi, że używanie wulgaryzmów to nie grzech a jest rektorem więc myślę, że wiedzę ma:)
Co innego przeklinanie i wyzywanie kogoś a co innego jak pisze Derayes używanie wulgaryzmów w stanach zdenerwowania i jeszcze co innego bycie chamem i "wieśniakiem" rzucającym mięsem przy kim popadnie.

ptaki
To że twój spowiednik nie widzi nic złego w używaniu wulgaryzmów to jego sprawa, może a nawet często bagatelizować je by nie walczyć z wiatrakami.
Bo czy będzie pilnował każdego komu się coś chlapnie.
A spraw o większej wadze szkodliwości jest cała masa.

Druga sprawa to twój z kolei język tego wpisu.

Przypomnę znaczenie tego słowa, każdy kto mieszka na wsi jest wieśniakiem.
Ja też na wsi mieszkam, też słyszę to że mnóstwo moich sąsiadów przeklina z czego nie jestem dumny, a nawet wkurza to mnie.
Tylko co mam począć olewam już to, bo ile można kogoś upominać, a życie ma wiele innych wymogów na które muszę reagować.

Lepiej z tymi wulgaryzmami jest u ludzi z miasta, choć i tam nie wszyscy są cacy.

Zwróciłem na twój wpis uwagę bo forma dosadnej argumentacji powinna być zgodna z prawą.
A ja sam już zaprzeczam że tak jest, więc kłamiesz mówiąc ogólnie że wieśniacy rzucają mięsem.
Było by prawdą jeśli byś powiedział że część z nich tak robi, zależnie od spostrzeżeń większa lub mniejsza.

Z kolei przyrównałeś wieśniaków do chamów.
A to już bezpośrednia obraza z premedytacją tych co nie są chamami a mieszkają na wsi, włącznie ze mną.
Nie wiem czy pasuje do tego rodzaju wpisu to że jesteś Katolikiem w pełnej łączności z papieżem.
A jeśli tak to którym, bo ja nie znam żadnego który używa wulgaryzmów.

Ja się nie obraziłem bo biorę to za nietakt, jako że nie znam twych intencji, na twą korzyść więc.
Ale nikt nie ma obowiązku w takiej sytuacji nie być obrażony.
Więc w jakim to świadectwie stawiasz siebie i swój katolicyzm?
Gdy zamiast łączyć ludzi różnych miejsc i zapatrywań, to wprowadzasz konia trojańskiego podziału, dając powód do obrażenia się komukolwiek.

witoldm wyluzuj trochę, ptaki dała słowo wiesniak w cudzysłów, bo tak się mawia o osobach źle wychowanych, chamach i prostakach.

To znakomicie, że mieszkając na wsi jestes wzorem poprawnego słownictwa i manier, ale niestety, prostactwa jak sam widzisz i piszesz, wszędzie jest pełno, tak, również w miastach, a o powodach tego długo by pisac czy mówić.

Zamista podważać katolicyzm czy łącznosc ptaki może trochę ochłoń i ujrzyj sprawę we własciwym kontekscie.

Otóż nie każdy mieszkaniec wsi to 'wiesniak', 'wiesniak' to okreslenie wskazujące na brak dobrych manier i prostactwo i jak zapewne wiesz, mawia się tak i o celebrytach i o politykach i mieszkańcach metropolii którym owych manier po prostu brakuje.

A że owo okreslenie niestety rzutuje na mieszkańców wsi, no cóż, nie ma dymu bez ognia...

Wiki klasyfikuje wulgaryzmy: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wulgaryzm Wydaje mi się, że jeśli z premedytacją używa się ich aby

za wiki:


to jednak trzeba je rozważyć, czy aby nie są grzechem. Tak samo siarka sama w sobie grzechem nie jest, ale można ją użyć do pozbawienia kogoś życia. W przypadku wulgaryzmów, czy innych słów trzeba brać pod uwagę, czy nie zbijają kogoś np.duchowo, czy nie doprowadzają kogoś do rozkładu jego/jej psychiki, depresji, targnięcia się na swoje życie. Dzieciaki są szczególnie wrażliwe. Tyle mówi się o bulling i próbach samobójczych z tego powodu. Wulgaryzmy i inne złe słowa mogą być przejawem realnej agresji.

By zrozumieć sedno sprawy pojawienia się i użycia wulgaryzmu, trzeba rozeznać korzenie, podstawę ich użycia.
A więc kiedy zaczynamy z wulgaryzmem?

Spotyka nas coś czego nie chcemy, często jest to szok dla nas, lecz nie w pozytywnym z zachwytu znaczeniem.
Spotyka nas niepowodzenie wywołujące szok.
A jak to z szokiem bywa nie umiemy sobie z tym poradzić.

Jest to nasza dezorientacja.
Powstaje pustka w głowie.
Czym ją wypełnić?
Bo głowa tego nie znosi, wywołuje w nas dyskomfort.

Jest to niewątpliwie przejaw pychy.
Bo ja jestem zdezorientowany - ja taki nie jestem na prawdę i tu pada (wulgaryzm) gdy się nie kontrolujemy zupełnie, albo choćby (kurka wodna) gdy się kontrolujemy.
Słowo które niesie ładunek emocjonalny, bo ono wtedy równoważy nasz stan najszybciej.
I o to z wulgaryzmem najpierw chodzi.

Bywa jednak że fascynujemy się mocą takich słów, używając ich po szoku typu pozytywnego zaskoczenia.
Tu jest sedno problemu, że mamy skłonność (grzeszność), która objawia się tym, że nie zostawimy czegoś samemu sobie w momencie jak wytrąci to nas z równowagi.
Jesteśmy wewnętrznie przymuszeni do reakcji, wbrew logice bo nie potrafimy w tym momencie zareagować właściwie.

Dopiero po ochłonięciu tak.
Ale co tam, nasze wnętrze (duchowość) nie chce czekać.
Dlatego właśnie należy szkolić się, formować naszą duchowość we wstrzemięźliwości.
Ci co się wyszkoli, już wulgaryzmów w ogóle nie używają, wstydzą się tego nawet, bo ukazało by ich to jako, ludzi z rozchwianą psychiką więc nie wiarygodnych.

Myślę że to pomorze spojrzeć we właściwym świetle na używanie wulgaryzmów.
Bo to idzie dalej i dalej, bywa że nie da się tego zatrzymać.
No bo potem znając wulgaryzm i będąc z nim za pan brat to brniemy dalej.
A co tam to nawet dobre, bo szybko można kogoś niechcianego spławić wprost (sp........).
Myślę że tu zakończę bez komentarza, a takowy każdy sobie dopowie sam, czy to dobre czy złe.

czytam i nie wierzę w to co czytam...

witoldm

Przmyślenia ciekawe jednak chyba nie pełne. JA raczej dostrzegam tu wyraźniejszy kontekst kulturowy. To co opisałeś bardzwij tycz ysię ludzi z środowisk, gdzie przyjmuje się użycie wulgaryzmu za coś dyskredytującego (oficjalne wystąpienie publiczne, debata naukowa). Zatem osoby o szacunku społecznym, autorytecie naukowym, nauczyciele, prawnicy -utożsamiani są z używaniem języka pozbawionego wulgaryzmów.
Są jednak środowiska, gdzie wulgaryzmy funkcjonują na podobnej zasadzie jak fachowy języka branżowy i brak ich używania prowadzi do nie zrozumienia.
Jednie dosadne słowo wielokrotnie o wiele skuteczniej, bez potrzeby próby znalezienia wyszukanego i długiego komunikatu wywołuje pożądaną reakację w odbiorcy komunikatu. To standard, że tam gdzie jest ogromna szybkość podejmowanych decyzji. Już nie jeden ambitny nowy kierownik poległ, kiedy nie potrafił skutecznie się komunikować z zespołem, o dziwo najlepiej sprawdzają się ci co wysławiają się prosto i kiedy trzeba nie żałują "mięsa". Warunek jest jeden i podstawowy jeśli wulgaryzmy są formą ekspresji emocji, zastąpnika właściwego wyrazu, a nie używane do ataku na osoby.
Pracowałem na budowach, fabrykach, uczestniczyłem w tzw przacach u podstaw przy badaniach naukowych. Pamiętam wielokrotnie zdanie kierowniak nie zawirające po za słowem "to", lub "te" same wulgaryzmy i eufemizmy. Do dzisiaj gdby postawiano mnie przy tej robocie wykonałbym ją z zamkniętymi oczami słysząc tego kierownika. Robota ta sama była opisana w szczegółowej instrukcji liczącej kilkadziesiąt stron. a tu jedno , 2 zdania i robię jak trzeba

Emocje. Czy my potrafimy i chcemy jeszcze o nich mówić?
Trzeba by było wówczas odkryć się nieco, np. proszę cię o..., bo dzisiaj jestem zmęczony, bo miałem trudny dzień; bo głowa mi boli; bo dzisiaj nie mam humoru etc. I ileż czasu potrzeba by na takie opowieści, wiadomo - zaraz te pytania: a co dzisiaj wydarzyło się w pracy, itp., itd. Wulgaryzm poinformuje o problemie szybko, dobitnie, jak te emotikony obok: KliK i wszystko wiadomo, po cóż język strzępić i czas marnować (tu się uśmiecham).
I szanowni panowie, niestety, najczęściej nie potraficie mówić o swoich emocjach, uczuciach, stąd pewnie te wulgaryzmy. Nagromadzona złość, napięcie etc., ale i zachwyt, proszą się o ujawnienie ...inaczej.
Wiadomo, "wyzwolone" panie też często nie ustępują panom w tej kwestii. Smutne to bardzo.