Witam,

mam 24 lata. Od prawie dwóch lat nie byłem w kościele. Po prostu olewałem to i zwyczajnie nie chciało mi się. Boga jednak cały czas uznawałem, tylko zaniedbałem kościół.

Jednak, od jakiegoś czasu coś się we mnie zmieniło... Zacząłem czytać Pismo Święte (nawet niektóre wersety znam na pamięć), zacząłem bronić wiary katolickiej ukazując w Piśmie Świętym prawdziwość wyznań, zastanawiam się nawet nad założeniem kanału na YouTube. Po prostu chyba spłynęła na mnie łaska, bo poczułem więź z Bogiem tak silną, jak jeszcze nigdy przez całe moje życie. W końcu się też przełamałem i w niedzielę chcę przystąpić do sakramentu pokuty i zacząć chodzić też regularnie na mszę św, pamiętać o modlitwie.

Chyba spłynęła na mnie jakaś łaska, bo nagle zdałem sobie sprawę, że Bóg jest niesamowicie ważny. Zacząłem coraz więcej czytać o naszej wierze, o Bogu, oglądać filmy biblijne, a w planach mam nawet przeczytanie całego Pisma Św... Wcześniej nie wiedząc nawet jakie mamy w naszej Biblii księgi, teraz umiem wiele wersetów na pamięć.

Ostatnio nawet mamy sny w których rozmawiam z Bogiem, śnią mi się wersety biblijne, mówię też przez sen wersetami biblijnymi, np. ostatnio: "Beze mnie nic uczynić nie możecie". Zacząłem też przywiązywać coraz większą wagę do symboliki (np. mam w portfelu obrazek Jana Pawła II, nad łóżkiem powiesiłem obraz Jana Pawła II z pielgrzymki (obraz ten znalazłem na śmietniku i go zabrałem, ktoś wyrzucił)).

Teraz pytanie, czy jeszcze nie jest za późno na zmianę? Czy wobec tego, że przez tyle lat grzeszyłem, teraz nie jest jeszcze za późno na zmianę i w przyszłości znajdzie się dla mnie miejsce u raju? Myślę, że tak ogólnie, to chyba nie jestem złym człowiekiem..

Pozdrawiam.

No jasne że nie. Dwa lata to naprawdę krótko, do tego młody jesteś. Szczęściarz z Ciebie, naprawdę!

witaj w domu czas na nawrócenie zawsze jest dobry

Czyli mam szansę na przystąpienie do Raju?

Łk 15,1-7 znasz?

Opłaca się być dobrym. Dziękuję!

Zacytowałeś to: Zaprawdę, powiadam ci, jeszcze dziś będziesz ze mną w raju (Łk 23, 43)


Łotr, był prawdziwym łotrem, czyli mógł być mordercą, pedofilem, gwałcicielem, itp (wszystkie najohydniejsze uczynki mógł mieć na koncie, przecież ponosił zasłużoną karę), nawet nie przeprosił Boga, tylko "bezczelnie" poprosił Jezusa, by wspomniał o nim (!) w swoim Królestwie, nie miał oporów, nie miał wstydu! (w ludzkim rozumieniu).

Jak widać dla Pana Jezusa moralna doskonałość nie jest najważniejsza, wystarczy zastanowić się nad tym, jakich sobie dobrał apostołów... zdrajcę, zazdrośników, chciwca, celnika, itp

Spokojnie, każdy może przyjść do Niego o każdej porze dnia i nocy swojego życia, na to nigdy nie jest za późno.

Przypowieść o synu marnotrawnym znasz?
Miłosierny Bóg Ojciec już czeka na nas z radością, choć jeszcze my jesteśmy daleko, w drodze do Niego:
"A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go." (Łk 15,11-32).