Ta dyskusja "mija się z celem" dla waszej ekscelencji z innego powodu, niż wskazany: Kolejny raz dostała wasza ekscelencja mentalny kopniak kiedy okazało się, że nie ma pojęcia o temacie, na który usiłuje się wypowiadać, ani dowodów mających potwierdzić tezy, które głosi. Nie mówiąc już o tym, że tekstami na temat II Soboru Watykańskiego zaczęła się stawiać po stronie schizmatyków.

Yarpen Zirgin, widzi Pan. Przytaczam bardzo proste punkty katechizmu. Pytania i odpowiedzi są krótkie i precyzyjne. A Pan mimo to sugeruje, że to jest nieznajomość tematu, skoro Magisterium Kościoła i Katechizm Katolicki jest przykładem niewiedzy, to wolę nie dopytywać, co jest tą wiedzą...

PS. Pański komentarz jest tak rzetelny jak relacja gazety wybiórczej z Marszu Niepodległości.

Sugeruję, aby wasza ekscelencja nauczyła się czytać ze zrozumieniem.

A wiedza Waszej Wyniosłości o Kościele jak udowodnił Yarpen jest jak wiedza buszmena o telefonii komórkowej

Owszem, lud korzysta z dobrodziejstw Mszy. Ale Ofiara Mszy składana jest Bogu i dokonuje się przy udziale kapłana. W tym równaniu obecność ludu nie jest warunkiem koniecznym do tego by Msza była ważna i przynosiła Kościołowi łaski. I o tym pisałem wcześniej, co Barney raczył nazwać "wypaczeniem". Nie wiem czy wg Barneya wypaczeniem są Msze prywatne, bo jakoś zamilkł na moją prośbę o wyjaśnienie swoich zarzutów. A szkoda, może dowiedzielibyśmy się, że ci księża jacyś niemądrzy, skoro celebrują Msze bez udziału wiernych. Po co to komu?

W ostatnim materiale:
Bezbożna wolność Soboru Watykańskiego II
ks. Szymon Bańka wykazuje, że posoborowa wolność religijna przeczy Syllabusowi Błędów papieża Piusa IX. Syllabus potępia wprost poniższą tezę:
"Każdy człowiek ma swobodę wyboru i wyznawania religii, którą przy pomocy światła rozumu uzna za prawdziwą."

Natomiast deklaracja o wolności religijnej "Dignitatis humanae" podaje:
"Obecny Sobór Watykański oświadcza, iż osoba ludzka ma prawo do wolności religijnej. Tego zaś rodzaju wolność polega na tym, że wszyscy ludzie powinni być wolni od przymusu ze strony czy to poszczególnych ludzi, czy to zbiorowisk społecznych i jakiejkolwiek władzy ludzkiej, tak aby w sprawach religijnych nikogo nie przymuszano do działania wbrew jego sumieniu ani nie przeszkadzano mu w działaniu według swego sumienia prywatnym i publicznym, indywidualnym lub w łączności z innymi, byle w godziwym zakresie.(...) Z racji godności swojej wszyscy ludzie, ponieważ są osobami, czyli istotami wyposażonymi w rozum i wolną wolę, a tym samym w osobistą odpowiedzialność, nagleni są własną swą naturą, a także obowiązani moralnie do szukania prawdy, przede wszystkim w dziedzinie religii. Obowiązani są też trwać przy poznanej prawdzie i całe swoje życie układać według wymagań prawdy."

Wynika, z tego, że na podstawie wolności, jaka miałaby wynikać z godności człowieka, ma on prawo trwać w błędzie, iść za tym, co rozpoznał wewnętrznie jako prawdziwe. To nie może być prawem, bo taki człowiek robi obiektywnie i moralnie coś złego. Zła nie można sankcjonować i uznawać prawem. Po szczegóły wyjaśnienia tego zagadnienia zapraszam to zapoznania się z całością materiału, jest bardzo szczegółowy.

Można wszystko tylko po co? Jeśli przedstawiłeś skrótowo konkluzje do jakich doszedł ks. Bańka to niespecjalnie mam ochotę na te szczegóły, bo tak czy siak, to jest jak to określam logika dla ubogich. Bo jak inaczej przejść od zdania w którym mowa o obowiązku moralnym szukania prawdy, do trwania przy poznanej prawdzie i układania życia według wymagań prawdy do twierdzenia że to chodzi o to ze człowiek może trwać w tym co błędne byle rozpoznał to wewnętrznie jako prawdziwe?
Kiedyś, lata temu zainteresowałam się problemem rzekomej zmiany w nauczaniu po Soborze Watykańskim II. I powiem tak - w mojej ocenie to jest kwestia która w znacznym stopniu przekracza możliwości osób które usiłują to analizować czy to by poddać krytyce czy bronić. Nie wiem czy wszystkich, ale zdecydowanej większości to na pewno. Moje przekraczała również. Bo po pierwsze trzeba mieć rzetelną wiedzę na temat nauczania Kościoła w przedmiotowej kwestii przed tym Soborem, a zatem podejść do tematu od strony pozytywnej - Syllabus dotyczy innej kwestii, mówi o błędach a zatem o tym co nauczaniem Kościoła nie jest. A po drugie trzeba mieć rzetelną wiedzę na temat historii prawa, filozofii prawa i rozwoju doktryn polityczno - prawnych. Jeśli komuś brak jednego, albo drugiego albo obu to nie powinien wymyślać koła na nowo, ale duchu życzliwej interpretacji, do której zachęcał już św. Augustyn, czytać dokumenty soboru Watykańskiego II.
Niezaprzeczalnie doktryny starożytne, średniowieczne i wczesnonowożytne nie znają, względnie nie rozwijają nawet określenia "prawo podmiotowe" , nie mówiąc już o takich jak "wolność religijna", "swoboda wyboru i wyznawania religii" ale nie wynika z tego bynajmniej to że cała tematyka prawnopodmiotowa tym doktrynom obca. Doszłam do wniosku wtedy i teraz że problemem nie jest istnienie bądź nie wolności religijnej, ale jej uzasadnienie. Ty przykładowo, nie wiem idąc za tropem podanym przez ks. Bańkę czy nie, idziesz w przesłanki kapitalizmu, racjonalizmu i liberalizmu, a więc w kierunku liberalnej koncepcji praw człowieka, która to fakt jest najważniejszą koncepcją praw człowieka od od XVIII w. aż po współczesność. Ale czy najważniejszą dla Kościoła? Czy chociaż przez niego przyjętą? Moim zdaniem absolutnie nie. Główny problem polega na tym że w XVIII w. przedefilowano w filozofii prawa pojęcie prawa moralnego skutkiem czego przestało być jedno, bo możliwe były różne. W konsekwencji w liberalnej koncepcji praw człowieka prawda nie musi być jedna - i to jest tam uzasadnieniem dla wolności wyznania. Kościół natomiast nauczał i naucza że tylko jedna, jedyna Prawda, która oświeca świat i kieruje wszystkim. W efekcie wolność religijna nie służy temu by człowiek mógł wybrać - jak twierdzisz - cokolwiek, ale jedyną prawdziwą wiarę, wiarę katolicką. Jej wyznawanie jest naszą dumą i chlubą. A skoro interesują cię przedsoborowe teksty to zapewne nie razi i nie dwa czytałeś o świętej wierze katolickiej. Logicznym jest że jej godność - a także z drugiej strony godność człowieka - wymaga stworzenia odpowiednich warunków do jej przyjęcia. Kościół zawsze potępiał zmuszanie kogoś do przyjęcia wiary katolickiej wbrew jego woli. Zresztą jest to niemożliwe, bo jak zauważył już św. Augustyn, nikt nie wierzy jak tylko ten co chce. Konstytucja Dei Filius jasno w trzecim rozdziale klaruje jasno że wiara jest dobrowolnym posłuszeństwem Bogu umysłu i woli - a konstytucja ta została ogłoszona w 1870 r. Tym samym mam nadzieję że jest wystarczająco stara i koszerna. I zapraszam serdecznie do zapoznania się z nią. Niezaprzeczalnie zajmowanie się wiarą katolicką jest bardziej pożyteczne i przyjemne niż zajmowanie się błędami.

W tym właśnie problem. Posoborowie miesza płaszczyzny i tutaj miesza to, że można szukać prawdy z tym, że można przy wewnętrznie uznanej prawdzie trwać mimo tego, że to, co uznaliśmy sobie jako prawdę jest zwykłym błędem.

Nie można popadać w skrajność, że skoro nie mamy wiedzy absolutnej, to nie mamy prawa się w danym temacie wypowiedzieć, szczególnie krytycznie. Te rzeczy wcale nie są skomplikowane. W takim wypadku jednak warto się zastanowić nad tym, aby materiał obejrzeć. Dokonałem gigantycznego skrótu, bo materiał jest ponad 20-minutowym nagraniem i jest najeżone konkretami oraz cytatami Kościelnych dokumentów. Mogłem wyrazić się w sposób niejasny, po to m.in. to nagranie, aby poznać całą argumentację w detalach.

Nie idę w żadne "przesłanki kapitalizmu, racjonalizmu i liberalizmu", proszę mi tego nie wkładać w usta. Totalnie nawet nie miałem tego w głowie pisząc komentarz. Przed oczyma miałem tylko to, jak Kościół obecnie podchodzi do działalności misjonarskiej, do heretyków i do nawracania. I jest to zepsuty owoc wolności religijnej pojmowane tak, jak w komentowanym źródle: wierz w co chcesz, jeśli uznasz to za prawdziwe. To się prosi o zbłądzenie.

Tak, to rzecz jasna, że wiara wymuszona, to żadna wiara.

"zajmowanie się wiarą katolicką jest (...) pożyteczne" - zgadza się, tylko rzecz w tym, że wtedy zauważanie błędów staje się łatwe, co by nie powiedzieć mimowolne. Z kolei milczenie o błędach łamie Uczynki miłosierne względem duszy: 2. Nieumiejętnych pouczać. Trzeba robić i jedno i drugie.

"Pajacowanie przed ołtarzem" - tymi słowami pewien jezuita podsumował zdjęcie kapłana odprawiającego Mszę Trydencką.
https://dorzeczy.pl/religia/219931/jezu ... arzem.html
Jezuci jak zwykle w awangardzie degrengolady w Kościele. Zastanawiam się czy im tak piorą mózgi w tym zakonie czy po prostu trafiają tam już takie ukształtowane jednostki zionące nienawiścią do wszystkiego, co przedsoborowe.

Jezuici obecnie są awangardą rewolucji w Kościele. Taki lodołamacz co do zasady działa bezkompromisowo. Swoją drogą, to ciekawe, czy ten jezuita jest świadomy, że mówi o Ofierze Jezusa Chrystusa składanej Bogu. Być może dla niego to jest po prostu jakiś tam rytualny obrządek, gdzie przychodzimy spotkać się, "podialogować", etc., z totalnym zapomnieniem o rzeczach nadprzyrodzonych.

A teraz Iustus ładnie się uderzy w piersi odnośnie NOM. Czy sam nie uważa za pajacowanie zwykłą normalną mszę w obecnym rycie. Śmiało!

Ale zes sobie pożartował.
Tak grupa umie bić się tylko w cudze piersi.

Nie, to nie jest pajacowanie, w życiu bym w taki sposób się nie wypowiedział o rycie Mszy Świętej. Co nie zmienia statystycznie zauważalnego faktu, że mentalnie protestantyzuje on ludzi, w słabszym stopniu przedstawia prawdy wiary oraz to, czym jest Msza Święta - jest Ofiarą. Skutkiem jest także mniejsza cześć do wszystkiego co święte, niestety do Ciała Jezusa Chrystusa w konsekrowanej Hostii także.

A teraz poproszę o wykazanie, że ta teza jest zgodna z prawdą.

Mam wrażenie, że tam już mało kto rozumie cokolwiek z wiary katolickiej. Swoją drogą ciekawe jak ten ksiądz narzekający na "pajacowanie" zareagowałby na występy swojego współbrata, ojca Remigiusza "Banuj od razu" Recława:
https://www.youtube.com/watch?v=Y_kuDym3qZI