Potrzebuję znaleźć Świętego, który pomoże mi w wychowywaniu synka, ma on 2 lata i to ja mężczyzna wychowuję go w domu i spędzam z nim najwięcej czasu. Niestety nie mam tej wrażliwości, cierpliwości i cech, które posiadają matki, które zwykle opiekują się dzieckiem do 3 roku życia. Opiekę zacząłem,gdy synek miał 6 miesięcy. Widzę teraz, jak ważna jest mama w tym okresie 0-3 lat życia. Niestety do 3 roku życia to ja się nim muszę zajmować i być "mamą". Nie daję rady psychicznie dać mu to wszystko co mama. Miałem natchnienie, żeby znaleźć i zaprosić do wychowywania dziecka świętego. Ale w google nie potrafię znaleźć odpowiedniego. Może ktoś z Was zna takiego świętego od małych dzieci.

Witaj.

Święta Maryja.
Święty Józef.

Ci święci na pewno dobrze wychowaliby dziecko. Święta Rodzina z Nazaretu może być wzorem dla innych rodzin.

Z Panem Bogiem
Pozdrawiam

EDIT:
Przychodzą mi jeszcze na myśl św. Joachim i św.Anna, rodzice św.Marii z Nazaretu.

Rodzice św. Teresy od Dzieciątka Jezus (z Lisieux) św. Ludwik i Maria Zelia Martin, niedawno kanonizowani przez papieża Franciszka. Pozdrawiam

Przeczytałam Twój post i wzruszyłam się.
Chcę Ci także pogratulować i wyrazić swoje zachwycenie Twoją pracą i poświęceniem.
Kiedyś synuś Ci to wszystko wynagrodzi.
A mama jest bardzo potrzebna dziecku, nie tylko w wieku 0-3 lat, ale przez całe jego życie, podobnie zresztą jak tata.

Ale dziś masz określoną sytuację i bądź nadal dzielny, jak do tej pory

Powiem, jak ja sobie radzę przy wnuku, bo swoje dzieci już wychowałam.
Zresztą, wnuki inaczej się chowa, niż własne dzieci, ale mniejsza o to.

A więc ja w czasie jak czuje się bezsilna i potrzebuję pomocy (np nie chce jeść, jest trudny do opanowania), to w cichości serca odmawiam Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Zawsze mi to pomogło.

Zresztą w każdej innej trudnej sytuacji, kiedy potrzebuję pomocy, robię to samo - odmawiam Koronkę i to tak długo, aż poczuję ulgę, lub po prostu mi się więcej nie chce modlić. Jakoś okazywało się, że to wystarczało

Jolu, ale czego gratulujesz? że wychowuje wlasne dziecko? Samotnej matce nikt nie gratuluje, to norma, a facet to od razu bohater :/ jeśli jednego rodzica nie ma (śmierć, porzucenie) to normalne i logiczne, ze drugi bierze na siebie caly ciezar wychowania. Co innego mial zrobic? Moze to ze nie oddal babci/do adopcji/porzucil jest czym budzacym zachwyt

Koteczek jak widzę bardzo modny - równouprawnienie i tu i tam.. Otóż do pielęgnowania małego dzidziusia najlepiej biologicznie predysponowana jest kobieta. Mężczyzna jest trochę inaczej skonstruowany - bardziej pasuje mu rola nauczyciela, obrońcy nieco bardziej wyrośniętego malucha. Tak więc podjęcie się przez mężczyznę samodzielnej opieki (a właściwie pielęgnacji) od samego początku (nieomal) jest nie lada (dla niego) wyzwaniem, większym niż samotnej matki - no sorry - tacy już jesteśmy

św. Jan Bosko
św. Dominik Savio
św. Stanisław Kostka

p.s. św. Jan Bosko to szczególnie 'silny' święty, pewnie współpracuje z Naszym świętym Janem Pawłem II

"5 grudnia o godzinie 10:00 czasu miejscowego, podczas uroczystej mszy świętej o. Michał Tomaszek (klik),

o. Zbigniew Strzałkowski (klik) i ks. Alessandro Dordi zostali beatyfikowani. Mamy nowych błogosławionych, pierwszych misjonarzy męczenników!"

http://meczennicy.franciscans.eu/chimbo ... a-oltarze/

Św. Katarzyna Tekakwitha dziewica - bardzo ciekawa święta zwłaszcza, że jest Indianką. klik
Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej prowadzi misje jej imienia wśród Indian Amerykańskich - Tekakwitha Indian Missions. klik
Film "Kateri" klik pozwala pobieżnie się z nią zapoznać.

ojciec Pio

Napiszę jeszcze parę słów o Kateri. Otóż przypisuje się jej cudowne uzdrowienie chłopca (Jake Finkbonner klik), który na skutek niefortunnego upadku na boisku do koszykówki (został popchnięty na powierzchnię boiska przez zawodnika z przeciwnej drużyny, który wpadł na niego) zakaził się bakterią powodującą martwicze zapalenie powięzi klik. Zapalenie gwałtownie postępowało i wydawało się, że nie ma już mowy o uratowaniu życia. Siostra Kateri Mitchell (przybrała to imię na cześć błogosławionej klik)modliła się żarliwie o zdrowie chłopca i przyłożyła do jego ciała relikwie I stopnia. Po tym wydarzeniu postępujące zapalenie zatrzymało się i zaczął się długotrwały proces gojenia się ciała dziecka. Św "Kateri Tekakwitha jest bohaterką powieści Leonarda Cohena, Beautyfull Losers (pol: Cudowni Straceńcy) napisaną w latach 60-tych XX wieku przez późniejszego poetę i piosenkarza światowej sławy. Dzisiaj ta eksperymentalna powieść jest uważana jako początek epoki postmodernizmu w literaturze kanadyjskiej i tym samym ma zarezerwowane miejsce wśród klasyków literatury kanadyjskiej." (z Kroniki Montrealskiej klik).

In Her Footsteps. The Story of Kateri Tekakwitha
https://www.youtube.com/watch?v=zNicPMv2P8E

c.d. c.d. Relikwia I stopnia wspomniana wyżej to kość nadgarstka Kateri klik.
Zastanawiam się nad tym, że Bóg użył niewinnego upadku dziecka (kto by się mógł spodziewać, że przez zdartą skórę można nabawić się tak poważnych komplikacji zdrowotnych i narażenia życia), by Kateri mogła być uznana za świętą. A taka święta jest bardzo potrzebna do ewangelizacji. Ciekawe jak te wydarzenia wpłyną na dalsze życie chłopca i ludzi z nim związanych?

Już chyba taka moja natura, że lubię "odkopywać" starsze tematy z forum. W końcu ile można "siedzieć w Aktualnościach"

Ciekawi święci... Dla mnie niezmiernie ciekawą postacią bez wątpienia jest święty Bernard z Clairvaux, Odnowiciel Zakonu Cysterskiego, Doktor Kościoła, wielki mistyk, wzór życia kontemplacyjnego i monastycznego. Nazwany też "Doktorem Miodopłynnym", stąd pszczelarze obrali Go swoim patronem.

Urodził się we Francji, w 1090 roku, zmarł 20 sierpnia (niebawem wspomnienie) w 1153 roku. Bliżej poznałem tegoż świętego jeżdżąc na indywidualne pobyty w opactwie cysterskim w Krakowie - Mogile.

Tak bez żadnej pomocy i "ściągi" - był z rodu arystokratów, wstąpił w wieku lat 22 do nowego klasztoru w Citeaux - kolebka cystersów, czyli zreformowanych benedyktynów. Przyszedł do cystersów kiedy nowy zakon miał się ku upadkowi, był "świeży", ale mnisi żyli tak surowo, że umierali w tejże dolinie. Namówił około trzydziestu przyjaciół, braci, krewnych i znajomych do takiej ofiary z życia, do pójścia na drogę życia mniszego. W Wieku 25 lat został Opatem z Jasnej Doliny - Clairvaux - tam reformował zakon.

Oprócz tego był duchowym ojcem Europy swego czasu - doradcą papieża bł. Eugeniusza III (także z zakonu cysterskiego), napisał regułę życia dla templariuszy, toczył spory, np. z Piotrem Abelardem. On też jest organizatorem II wyprawy krzyżowej. Miał wiele zasług, ale prowadził głębokie życie wewnętrzne.

No i On jest autorem Maryjnej modlitwy (swoją droga mojej ulubionej) "Pomnij o Najświętsza Panno Maryjo..."

Pisać o Nim można do rana, ale mam nadzieję, że choć trochę przybliżyłem tę piękną postać mnicha cysterskiego.

Ja kiedyś poznałem pewnego Bernarda.Nie był praktykującym katolikiem i czasem modlę się za niego modlitwą św. Bernarda. Pozdrawiam

Dla mnie Sw. Marcin jest niie tylko moim patronem bierzmowania, ale takze wzorem do nasladowania.
Obraz z jego wizerunkiem przedstawiajacy go odcinajacego szate dla nagiego biedaka mial i ma gleboka wymowe.