Nie.
Prawo kościelne od jakiegoś czasu zabaw zakazuje w okresie Wielkiego Postu. Ale część osób w piątki również powstrzymuje się od zabaw dla upamiętnienia Męki Pańskiej. To indywidualna sprawa człowieka i jego sumienia.
Nie.

Czy budowanie relacji i utrzymywanie z kimś wirtualnej znajomości ale tylko na zasadzie pisania z kimś lub rozmawiania z nudów a nie dlatego że ta osoba jest w jakimś sensie dla mnie ważna jest grzechem ?

Czy towarzysząc komuś kto popełni kradzież a ja zachowam milczenie , popełniam grzechy cudze , czy to jest też moim współudziałem w samej kradzieży ?

Ja nie czuję się na siłach oceniać ale moim zdaniem to nie jest grzech jeśli będziesz z tą osobą szczery że nie jest to dla Ciebie zobowiązująca, poważna znajomość. Innymi słowy jeśli nie będziesz kłamał że ta osoba jest dla Ciebie ważna a tak naprawdę nie jest to nie będzie grzechu. Po prostu bądź z nią szczery.




Mnie tu sumienie by gryzło. Nie wiem czemu chcesz komuś towarzyszyć kto kradnie skoro uważasz się za katolika. Moim zdaniem nie tylko powinieneś nie towarzyszyć tej osobie ale jeszcze starać się ją odwieść od kradzieży. Jak pójdziesz z nią i ona coś ukradnie to moim zdaniem to będzie grzech ale to tylko moje zdanie.

mój kolega chciał iść ze mną na piwko a j dzis a ja żeby się wymigać i nie chciałem nigdzie też wychodzić skłamałem ze jadę do babcii a nie pojechałem czy po takim czymś mogę przystąpic do komuni św?

Mam pytanie jak to jest z grzechami zapomnianymi. Czy przy następnej spowiedzi trzeba się z nich spowiadać czy formułka że więcej grzechów nie pamiętam załatwia sprawę i nie trzeba się z nich już spowiadać jak się przypomną później. Ja czytałem chyba gdzieś że grzechy ciężkie zapomniane trzeba powiedzieć przy następnej spowiedzi a lekkie nie trzeba. Jak to jest naprawdę ?

Mam pytanie. Mam kontakt z pewną osobą. Ona nie należy do kościoła katolickiego z tego co wiem. Należy do jakiegoś kościoła tylko nie wiem jak go zaklasyfikować. To kościół Ducha Świętego w Warszawie, mają swoich pastorów, opierają się na Biblii. http://www.kosciolduchaswietego.pl/O-nas.html Ona uczęszcza chyba do jakiejś filii tego kościoła. Kwestia jest taka, że kontakt do tej osoby znalazłem na jej stronie internetowej na której m.in. oferuje modlitwę za innych. Ja poprosiłem o modlitwę o uzdrowienie. Ona proponuje żebyśmy się wspólnie pomodlili być może jeszcze z jej mężem przez skype o przyjęcie Jezusa do mojego serca a potem aby Duch Święty przyszedł do mojej serca a potem modlitwą o moje uzdrowienie. Mi zależało tylko na modlitwie o uzdrowienie i myślałem że ona/oni się po prostu za mnie pomodlą. Moje pytanie to czy to byłby grzech jeśli jako katolik pomodlił bym się wspólnie z nimi. Czy to grzech modlić się z ludźmi z innego wyznania czy lepiej się z nimi nie modlić. Ta osoba wysłała mi też pewną modlitwę do Pana Jezusa którą odmówiłem. Czy mogłem zgrzeszyć ?

Oni zdaje się Zielonoświątkowi



Sama modlitwa jako taka o uzdrowienie z innowiercami chyba grzechem nie jest.
Ale.. Oni chcą Cię nawrócić na swoją wiarę. Delikatnie, profesjonalnie. Nie wiem jak odporną masz psychikę i na ile mocną wiarę, ale ja bym uważał.
Z tego co wyczytałem mają misję nawrócenia Polaków, "wskazania im właściwej drogi" (czy jakoś w tym tonie).
To może wyglądać na typową pułapkę socjotechniczną: "my się z Tobą pomodlimy o uzdrowienie, a Ty potem będziesz się czuł zobowiązany do wysłuchiwania tego i owego". To "te i owe" w zasadzie w 90% jest nawet zgodne z nauką Kościoła. Pozostaje te 10%..

Brak Ci katolików w okolicy? Brak księży katolickich? Kościołów? Poproś o Mszę w intencji uzdrowienia w naszym Kościele. Przynajmniej nie będziesz się później musiał oganiać od "misjonarzy".

Chodzę do wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym i tam mamy modlitwę wstawienniczą. Chyba z niej skorzystam albo pójdę na mszę o uzdrowienie gdzieś. Nie wiem czy to kościół zielonoświątkowy ale chyba rzeczywiście nie będę się z nimi modlił bo mam wątpliwości.

Ale to nie jest tak oczywiste jak się wydaje. Niekiedy po prostu siłą rzeczy , otoczenia , wpływu innych osób mogę się znaleźć w takiej sytuacji. Fakt mogłem chociaż spróbować się jakoś postawić i wszelkimi możliwymi sposobami uniknąć znalezienia się w takiej sytuacji ale żadnej próby nie podjąłem . I właśnie jeśli pójdę z osobą która coś ukradnie to mam grzech kradzieży czy grzech milczenia na cudze zło ?

Jeśli się znajdziesz w takiej sytuacji, powinieneś się jednak starać chociażby wyrazić zdanie, co myślisz o kradzieży. To takie minimum. Jeśli wiesz o planach kradzieży, to w ogóle - powiedz po prostu "Nie. Nie będę w tym uczestniczył. To co robisz, nie podoba mi się". Jeśli czujesz się zagrożony, to po prostu (przynajmniej) się wykręć od takiej eskapady.
Co to w ogóle znaczy znaleźć się w takiej sytuacji? Jeśli nie jest to twoja rodzina (od której trudno uciec i się wyrzec) to po prostu nie przystawaj z takim towarzystwem. Policja zgarnie przy okazji Ciebie, kumple się wyłgają, a Ty zostaniesz "na placu boju" z wyrokiem jako ten frajer..

To znaczy że w firmie muszę współpracować chcąc czy nie z różnymi osobami a w większości z takimi co lubią kombinować a jeżeli ja coś zobaczę i od razu doniosę to wynik końcowy będzie taki że sam się będę musiał zwolnić.

Witajcie!! Chciałbym się was poradzić w pewnej sprawie. Otóż od kilku dni sumienie przypomina mi grzechy których dopuszczałem się kiedy byłem bardzo młody wręcz byłem dzieckiem. Najpóźniejszy okres który mam na myśli to wiek 15-16 lat i dużo,dużo wcześniej. Myślę że grzechy te można nazwać "grzechami sodomskimi". Ja z nich się już spowiadałem,to było również dość dawno i dokłądnie nie pamietam przebiegu tej spowiedzi. Ale całkiem prawdopodobne jest to że wyznałem je dość ogólnikowo i nie wystarczająco aby Kapłan dobrze je zrozumiał,dodatkowo sprytnie "komponując" je w szereg pozostałych grzechów.Mimo że dość dobrze znam szczegóły tych czynów ja mogłem tylko stwierdzić coś takiego : "gdy byłem dzieckiem dopuszczałem się czynów niemoralnych i nieprzyzwoitych z rówiesnikami". Przyznam że podejrzewam u siebie skrupulatyzm który co jakiś czas daje mi się we znaki. Teraz dręczy mnie sumienie i jakby zmuszało do ponownego wyznania tych grzechów ze szczegółami co przy moim charakterze wcale nie gwarantuje że za jakiś czas znów ten temat do mnie nie powróci. Wolałbym tego uniknąć gdyż to sprawa dla mnie bardzo wstydliwa ale może powinienem to zrobić ponownie bardziej sumiennie? Mam straszny mętlik w głowie,doradzicie coś? Bardzo bym prosił o szybką pomoc ponieważ spowiedź już jutro...

czy świadome popełnienie grzechu cięzkiego to grzech przeciw duchowi św np masturbacja wiem że to grzech cięzki ale z drugieej strony cieżko z tym walczyć ? pomoże ktoś

Podsyłam Ci linka, będzie na pewno bardzo pomocny:

http://pierzchalski.ecclesia.org.pl/ind ... 0&id=10-01

I pamiętaj, że moc w słabości się doskonali

Ponawiam pytanie bo to dla mnie istotne w kontekście przygotowania się do spowiedzi a nie chciałbym później zadręczać się że być może z mojej strony pojawiło się zatajenie grzechu albo nie zrozumiałem jego powagi i źle się wyspowiadałem .
Jeszcze raz do tego wrócę że czasem są sytuacje kiedy z powodu jakiejś otoczki niemal zmuszonym się jest postąpić wbrew swoim moralnym
zasadom . Sytuacja którą wcześniej opisałem nie była akurat pod przymusem i naciskiem ale nie odnosi się do rzeczy ważnej , cennej lub użytecznej i prostu to zlekceważyłem w taki sposób że ktoś chce to niech sobie "pożyczy na wieczne oddanie" ale później to przeanalizowałem że nawet jeśli chodzi o coś o czym może już mało kto pamięta i jest bezużyteczne nie znaczy że nie stoi na równi z typowym zachowaniem złodzieja.