Dyspensa
"Mając na uwadze trwające wciąż zagrożenie zdrowia i życia, przedłużam udzielenie (zgodnie z kanonami: 87 §1, 1245 i 1248 § 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego) dyspensy od obowiązku uczestnictwa we Mszy świętej w niedziele i święta nakazane do dnia 17 stycznia 2021 roku wszystkim wiernym archidiecezji łódzkiej i osobom przebywającym w tym czasie na jej terenie."

Nie o przeziębienie chodzi, ale obawę zachorowania na covid. W związku z tą epidemią wprowadzono wszelkie zaostrzenia. Odwołujemy się więc do motywów. Boisz się covida (sam lub współdomownika starszego)? Masz dyspensę. Nie pójdziesz, bo ci zimno w kościele - nie obowiązuje. Prawo obowiązywało w ST. W NT powinieneś przyjrzeć się swoim intencjom. Nie ma zakazu, ale jest dyspensa od nakazu. Nic na siłę; nie można zmuszać człowieka do heroizmu zanim do niego nie dorośnie. Niska temperatura to coś normalnego w naszym klimacie, żaden czynnik ograniczający dla zdrowego człowieka.

Gdybym zobaczyła pełen kościół ludzi i brak nagłośnienia na zewnątrz, mam uzasadnione obawy, że godzina pobytu w kościele jest czynnikiem ryzyka. Mogę się oddalić. Jeśli jednak w kościele zachowano wymogi sanitarne i jest niewiele osób to ryzyko zachorowania na covid jest prawie niemożliwe. Od ludzi się zarażamy. Powinnam więc sytuację przeanalizować. Czy nie chodzi mi czasem o rezygnację z uczestnictwa we mszy i szukam pretekstu? Księża zwielokratniali liczbę mszy, by sprostać sytuacji. Czasem wracali do sytuacji wyjściowej, bo nie było zainteresowania. Każdy więc w sumieniu musi sobie odpowiedzieć; co jest przyczyną rezygnacji i w oparciu o to zobaczyć grzech lub jego brak. Komu więcej dano...tu nie ma bezdusznego prawa, ale powinność. Mam czy mnie nie dotyczy? Po co ja w ogóle chodzę do tego kościoła?

Dodam, że od początku epidemii chodzę w sobotę (prócz tych dwu tygodni, kiedy mogło być bodajże tylko 5 osób) i nigdy nie było problemu z przepełnieniem. Więc te wymówki - przynajmniej w miastach - są kiepskie.
Niemniej dla starszych i chorych może być to covidowy czynnik ryzyka.

A Wy znowu mądrzejsi od biskupów? Wszystkim znaczy wszystkim. Na początku pandemii było, dla tych, co czują obawę.

Kościoły pozostały otwarte, więc to oznacza decyzyjność wiernego. Kościoły są puste, więc sprawa jest prosta. Etyka chrześcijańska bazuje na powinnościach, czyli dotyczy mnie i moich zachowań. Gdyby był szturm na kościoły to księża zmuszeni by byli do zwiększenia wysiłku. A tak wszyscy są zadowoleni. Jeśli ktoś od ciebie nie wymaga to masz naturalny odruch: w porzadku, zwolniony i usprawiedliwiony.
Ci, którzy tak latwo się rozgrzeszyli, bo biskupi dali dyspensę to oczywiście także ci sami, którzy nie kwestionują decyzji biskupów w trudnych dla człowieka sprawach?

Księża znają zależność frekwencji na niedzielnej mszy od pogody. Deszcz i zimno obniżają ją. Bylo więc proste do przewidzenia, że dyspensa stanie się jeszcze prostszym usprawiedliwieniem dla wierzącego a księża będą mieli święty spokój. To w cieniu koronawirusa. Były parafie, gdzie podjęto trud organizowania dodatkowych mszy wskazując wagę bezpośredniego w niej uczestnictwa i prośby, by zbyt łatwo się nie dyspensować. To wchodzi bowiem w krew. Potem przyjdzie czas na autodyspensy.

I jeszcze raz. Powinność to ścisłe ukierunkowanie na mnie. To refleksja pozbawiona dewocji, poczucia winy. Muszę więc prawne zarządzenie czytać ze zrozumieniem, także takie slowa: Dziękuję również wiernym za zrozumienie i stosowanie się do niniejszych rozporządzeń.
Nie wszyscy zmieszczą się w kościołach, czynnik zakaźny nie omija świątyń, więc proszą się nie martwić. O to chodziło. To było istotą rozporzadzeń biskupów.

Akurat...U nas jest tak, że żeby wejść na Mszę trzeba przyjść pół godziny wcześniej. Wielu się odbija od zamkniętych drzwi. 1 dodatkowa Msza w niedzielę nic nie rozwiązuje. 6 Mszy to raptem 140 osób, czyli nawet nie 1 Msza w warunkach zwykłych.

Dyspensa obowiazuje dla wszystkich tak jak jest w tresci, jesli nie zawiera dodatkowych wzmianek o ttm ze tylko dla tych co boją sie koronowirusa. Tak byli na poczatkiu gdy nie bylo limitu wiernych. Takze tutaj motywy nie obowiazuja.takze merss nie potrzeba tu analiz psychologicznych bo sprawa jest prosta. Grzechu nie masz nie idac na Msze.
Tak np brzmiała dyspensa w maju
"W kontekście ogłoszonej przez rząd 27 maja br. decyzji o zniesieniu limitu liczby uczestników zgromadzeń religijnych, co daje możliwość udziału w liturgii wszystkim wiernym, oraz biorąc pod uwagę komunikat Przewodniczącego KEP, bp Edward Dajczak z dniem 1 czerwca odwołuje udzieloną 25 marca ogólną dyspensę od niedzielnego uczestnictwa w Mszach św.

Jednocześnie dyspensa zostaje utrzymana dla osób:

w podeszłym wieku,
z objawami infekcji,
czujących trudny do pokonania lęk przez zarażeniem się.
Powyższe odwołanie dyspensy oznacza, że wierni są ponownie zobowiązani do uczestnictwa we Mszy św. w niedzielę i święta nakazane. Brak takiego uczestnictwa jest grzechem. Wyjątek stanowią tylko osoby wymienione w trzech powyższych sytuacjach."

To chyba nie grzech, jeśli z powodu zimna nałożysz czapkę w kościele, nawet jeśli jesteś mężczyzną? Nigdy nie słyszałam, że to grzech.

Proszę nie morsować w kościele.

Albo poszukasz cieplejszego.


Nic na to nie wskazuje.

Wróciłam z kościoła. Było zaledwie kilkanaście osób. Zwykle było więcej niż przewiduje norma. Dyspensa czy pogoda? Ksiądz zadał pytanie: co sprowadziło wiernych dziś do kościoła? Przyczyny też mogą być inne, bo z róznych powodów ludzie chodzą do kościoła.
Sachol: kiedy poczytasz z uwagą Dzienniczek to powinnaś dojrzeć coś charakterystycznego: powinność Faustyny była inna i inne jej Bóg stawiał wymagania niż pozostałym siostrom. Zarządzenie prawne ma charakter - z konieczności- ogólny i kierowany poniżej średniej (inaczej nie zostanie zrozumiane) prawa do...To odwołanie się do przysługujących w etyce świeckiej praw i prawa obowiązującego w okresie pandemii, bo religijność w swej masie ma charakter kulturowy i to dziś widzimy. Nie trzeba żadnej refleksji: należy mi się -> egoistycznie lub usprawiedliwione. Etyka chrześcijańska zasadza się na powinnościach i stoi ponad prawem, więc w niej odnajdujemy klucz interpretacyjny. Oznacza to zróżnicwanie. Inna jest też spowiedź człowieka przychodzącego do niej po kilkudziesięciu latach a inna spowiadającego się systematycznie. Inna jest spowiedź człowieka o sumieniu moralnym, inna o sumieniu szerokim. Boję się o łysą głowę, bo znów zatoki dadzą o sobie znać to zabezpieczę tę głowę.
Mamy naleciałości komunistycznej urawniłowki, tymczasem wiara jest drogą ku Jezusowi. Jak jestem blisko, jak daleko dałam się podciągnąć? Czy to zarzadzenie kierowane jest także do mnie? Mogę iść, ale mam dyspensę, więc wszystko Ok? Moja koleżanka powiedziała mi: nie chodzę, bo się boję. Stawiam sobie na stole dwie świeczki, krzyż i uczestniczę w telewizyjnym przekazie. To zarządzenie daje jej spokój sumienia. Nie jest wyrachowaniem, wygodnictwem, chowaniem się za dyspensami.

Sprawa z dyspensą jest prosta i klarowna. Jest dyspensa = nie masz grzechu. Nakazu korzystania z dyspensy nie ma. A jak ktoś korzysta to pozostawmy ta jego sumieniu i biskupa ktorzy takie dyspensy wydaja.

Skończy się dyspensa, skończą limity, zobaczymy ilu wróci do kościoła a ilu nie.

Było by fajnie, gdyby nie ostatnie zdanie, sugerujące, że skorzystanie z dyspensy jest jednak nie do końca w porządku.

Nic takiego nie napislam. To raczej merrs w swoich postach tsugeruje ze nie jest to wporzadku jak ktos korzysta. Ale jej sie nie czepiasz bo to na mnienjestes przewrażliwiony

Przeczytałem Twój post, a nie merss.