@pawelv beznadziejny ten rachunek sumienia. Według niego całe 7 przykazanie nie jest materią ciężką (mw), czyli co, można kraść do woli? A sformułowania: byłem nieposłuszny rodzicom, nie szukałem szczerze dobra mojego Kraju itp, itd

Proponuję zacząć od lektury KKK, najpierw od definicji grzechu ciężkiego a potem Dziesięciu Przykazań. Tam jest szczegółowo opisane.

Ten wzór rachunku sumienia figuruje na stronach wielu parafii i nie jest bynajmniej sprzeczny z KKK .
Ciężar grzechu jest na ogół rozpoznawany przez kapłana przy spowiedzi.Jednakże jest materia ciężka grzechów które są zdefiniowane przez Kościół Katolicki na podstawie Pisma Św.
Grzechy przeciw VI przykazaniu nawet te niby małe są tymi za które najwięcej ludzi idzie do piekła (za św. siostrą Faustyną) .Szatan w sposób bardzo konsekwentny rozmywa w nas poczucie grzechu ,powolutku zmienia mentalność ludzi ,nawet samych pasterzy Kościoła , rozsadzając go i niszcząc go od środka co wydaje się być skuteczne. Stąd przy ,,poluzowaniu " dyscypliny w tej materii tyle złych zachowań (przypadki pedofilii i molestowań może po większości urojonych przez wrogów Kościoła ale i niestety tych prawdziwych wśród kapłanów).Nie mówiąc już o szerzeniu się rozwiązłości wśród ,,wiernych".

Abstrahuję od podanego przykładu, bo dochodzi kwestia okoliczności, przyzwolenia i świadomości. Nie można kategoryzować grzechu na samej tylko podstawie skutku fizycznego. To, że kogoś pobijemy, a nie zabijemy, to nie znaczy, że to jest grzech powszedni. Jeśli kogoś chcieliśmy zabić, a skończyło się na tym, że to my dostaliśmy łomot, to i tak mamy grzech ciężki. Intencja ma duże znaczenie, jeśli do tego dochodzi pełna świadomość i przyzwolenie, to nie ma nawet o czym dyskutować.

Tu chyba największą okolicznością jest świadomość i dobrowolność.
Z nieświadomością czy coś jest grzechem czy nie, mamy do czynienia przede wszystkim u małych i większych dzieci . Natomiast wraz z katechezą ,nauką i doświadczeniem życiowym człowiek już rozróżnia co jest grzechem a co nie. Korzystając ze wzorów rachunku sumienia dostajemy podpowiedż co do ciężaru grzechu tak że po takiej lekturze mamy większą świadomość co jest większym grzechem i nie możemy tego bagatelizować choć często zagłuszone sumienie może nam tego akurat nie uświadamiać.
W wielu kwestiach sam Kościół miast trzymać się depozytu wiary i stać nieugięcie na stanowisku pewnych wartości niejako zdaje się iść na kompromis ze złem.Przykładem może tu być chociażby sakrament małżeństwa gdzie to co przed przyjęciem tego sakramentu jest ciężkim grzechem , natomiast po zawarciu tego sakramentu jest traktowane jakby nie było żadnym grzechem. A przecież tak zupełnie nie jest bo grzech zawsze pozostaje grzechem. Jedynie może się zmienić jego ciężar.
Np. współżycie przed ślubem jest grzechem ciężkim ,po ślubie jeśli celem jest poczęcie dziecka tego grzechu właściwie nie ma .
Natomiast współżycie przez małżonków celowo w dni niepłodne aby nie zajść w ciąże jest świadomym unikaniem potomstwa , czyli jest grzechem.
Grzechem zaś nie jest współżycie małżonków w dni niepłodne u ludzi którzy nie są tego świadomi czyli w zasadzie u ludów pierwotnych.

Regułka to jedno, ale nie możemy robić z siebie swoich sędziów. Po to wyznajemy kapłanowi okoliczności, aby to on rozsądził.

Wysnuł Pan kilka błędnych wniosków:
1. Kościół nie potępia każdego współżycia, którego celem nie jest poczęcie, np. w czasie ciąży. Nigdy Pan do końca nie wie, w którym dniu doszło do zapłodnienia, a próbuje się do skutku. To byłby absurd, gdyby każdy stosunek nienakierowany na poczęcie byłby grzechem.
2. Błędnie Pan zakłada, że grzechem jest sam stosunek. To nie ten akt jest grzechem. Grzechem jest dzielenie "cudzego łoża", stąd nazwa tego grzechu. Kiedy nasz małżonek i my to jedno ciało to i nasze łoże jest wspólne. Wtedy ona i on dzielą swoje łoże, a nie on jej i ona jego.

Możesz mnie oświecić gdzie to wyczytałeś w nauczaniu Kościoła katolickiego, skoro w KKK jak wół stoi:

2370 Okresowa wstrzemięźliwość, metody regulacji poczęć oparte na samoobserwacji i odwoływaniu się do okresów niepłodnych (Por. Paweł VI, enc. Humanae vitae, 16.) są zgodne z obiektywnymi kryteriami moralności. Metody te szanują ciało małżonków, zachęcają do wzajemnej czułości i sprzyjają wychowaniu do autentycznej wolności. (...)

Plus absurd, że wg pawelv współżycie w małżeństwie jest grzechem

Co więcej Biblia, a dokładniej św. Paweł wręcz zaleca, że jakby kto miał płonąć (z namiętności) to niech lepiej się żeni i będąc z żoną (żona z mężem) niech się oboje oddają sobie nawzajem...

2370 Okresowa wstrzemięźliwość, metody regulacji poczęć oparte na samoobserwacji i odwoływaniu się do okresów niepłodnych (Por. Paweł VI, enc. Humanae vitae, 16.) są zgodne z obiektywnymi kryteriami moralności. Metody te szanują ciało małżonków, zachęcają do wzajemnej czułości i sprzyjają wychowaniu do autentycznej wolności. (...)
W tym przepisie KKK chodzi o to że regulacja poczęć ilości dzieci nie jest grzechem nieuzasadnionej niechęci rodzenia dzieci i unikania potomstwa.,,Okresowa wstrzemiężliwość" między okresami poczęcia dzieci ,jak również całkowite wstrzymanie się od współżycia po ich urodzeniu są zgodne z obiektywnymi kryteriami moralności. Metody te szanują ciało małżonków, zachęcają do wzajemnej czułości i sprzyjają wychowaniu do autentycznej wolności. (...)
Św.Paweł pisze ,, Tym, którzy jeszcze nie zawarli małżeństwa, i tym, którzy owdowieli, radzę, aby pozostali w stanie wolnym, tak jak ja. 9 Jeśli jednak trudno im wytrzymać, niech wstąpią w związek małżeński. Lepiej jest tak postąpić, niż płonąć wskutek niezaspokojonych pragnień."
Porada św.Pawła jest taka, aby ludzie pozostawali jednak w stanie wolnym.
Jeśli jednak pragną posiadać dzieci to niech wstąpią w związek małżeński , aby mogli je mieć i wychować. Nie ma tu nic coby zachęcało do ,,pustego" czyli grzesznego współżycia .
W tym wszystkim widać raczej zachętę do życia w czystości , nie zaś w grzechu i wyuzdaniu.
KKK również nakazuje aby wszyscy żyli w czystości niezależnie od stanu w którym żyją.

Nauka Kościoła mówi, że małżeństwo jest drogą ku świętości. Stosunkowo niedawno kanonizowano też małżeństwa. Wniosek, który wyprowadzasz ze słów Pawła jest fałszywy. Mamy różne powołania i na każdej z tych dróg można dojść do świętości co jest naszym podstawowym powołaniem.
Są ludzie, którzy nie powinni też zawierać małżeństw, bo się do nich nie nadają. Nie mają nic do ofiarowania drugiej stronie, są zbyt egocentryczni, niedojrzali. Miłość jest bowiem wzajemnym obdarowywaniem się.

Nauka Kościoła mówi, że małżeństwo jest drogą ku świętości
Jest jedną z dróg. Podczas życia w małżeństwie tak samo można wznieść się ku niebu żyjąc w sposób czysty, zachowując przykazania i walcząc często z pokusami jakie stwarza życie małżeńskie , lub też upaść staczając się do piekła poprzez uleganie pokusom jakie stwarza często życie małżeńskie .
Bardzo często trudno jest będąc w małżeństwie przeciwstawić się grzechom i żyć w czystości ,a jednocześnie zachować dobre relacje ze współmałżonkiem. Jest temu poświęcony podrożdział w KKK Małżeństwo pod panowaniem grzechu.

Życie w małżeństwie nie wyklucza dążenia człowieka ku świętości.
Przy obopólnej zgodzie i zgodności życia małżonków ,przy zachowaniu czystości małżeńskiej i wzajemnym uświęcaniu się jest to przecież możliwe ,cho bardzo trudne do zrealizowania.
Natomiast Św.Paweł nie nakazywał grzeszyć. Nakazywał wzajemnie się miłować miłością czystą.
Natomiast co do niemożności zawarcia małżeństwa Kościół Katolicki stosuje szczegółowe przepisy w tej materii.

Owszem, ale...


A to już nie za bardzo..

1 Kor 7
3 Mąż niech oddaje powinność żonie, podobnie też żona mężowi. 4 Żona nie rozporządza własnym ciałem, lecz jej mąż; podobnie też i mąż nie rozporządza własnym ciałem, ale żona. 5 Nie unikajcie jedno drugiego, chyba że na pewien czas, za obopólną zgodą, by oddać się modlitwie; potem znów wróćcie do siebie, aby - wskutek niewstrzemięźliwości waszej - nie kusił was szatan.

Poza tym przeszkodą w zawarciu związku małżeńskiego w Kościele Katolickim nie jest bezpłodność (chyba że zatajona przed przyszłym współmałżonkiem), a niezdolność do aktu płciowego (najczęściej impotencja, oziębłość seksualna)

Więc nie wymyślaj czegoś czego nie ma.

Niczego św. Paweł nie pisze o "pragnieniu posiadania dzieci". Coś Ci się Pawle pomyliło.
Powód jest jednoznacznie określony, o czym poniżej.


Owszem. A jaką receptę na życie w czystości daje małżonkom św.Paweł?
"Ze względu jednak na niebezpieczeństwo rozpusty niech każdy ma swoją żonę, a każda swojego męża.
Mąż niech oddaje powinność żonie, podobnie też żona mężowi.
Żona nie rozporządza własnym ciałem, lecz jej mąż; podobnie też i mąż nie rozporządza własnym ciałem, ale żona.
Nie unikajcie jedno drugiego, chyba że na pewien czas, za obopólną zgodą, by oddać się modlitwie; potem znów wróćcie do siebie, aby - wskutek niewstrzemięźliwości waszej - nie kusił was szatan."/1 Kor 7,2-5/
KKK również nakazuje aby wszyscy żyli w czystości niezależnie od stanu w którym żyją.[/quote]

Nie ma tu akurat nic o współżyciu a raczej o tym że mąż i żona są jednym ciałem w wymiarze duchowym .
I jeszcze

Niewstrzemiężliwość jest tą sferą w której działa szatan , to znaczy że nawet w małżeństwie wskazana jest wstrzemiężliwość.

Fascynujące. W tym, co Bóg dał człowiekowi dla jego dobra, Ty dopatrujesz się grzechu...