Nie wiem,czy wybrałam dobry dział,jeśli nie to przepraszam. Mam pewien problem, miałam okazje przystąpić do modlitwy wstawienniczej w której to ksiądz nakładał ręce na głowę. Brałam już udział w czymś takim wielokrotnie , ale nigdy aż tak się nie stresowałam.. Kiedy już podeszłam do Kapłana,on położył ręce na mojej głowie i zaczął głośno się modlić,za mną stała osoba świecka,która również się modliła,kiedy zaczeli trochę sie uspokoiłam,ale serce nadal mi waliło. W pewnej chwili poczułam takie coś jakby ktoś mnie popchnął do tyłu, trochę się odchyliłam i zrobiłam dwa kroki w tył. Czy to możliwe ,że to odepchnięcie w jakiś sposób pochodziło od Ducha Świętego , czy to po prostu moja psychika spowodowała takie uczucie pod wpływem widoku spoczynku w Duchu św. innych osób ?

W tej modlitwie takie odczucia nie są najważniejsze i dobrze jest nie zatrzymywać się na nich.

Z dużym prawdopodobieństwem Twoje emocje związane z widokiem osób, które upadały i byłaś przekonana, że za sprawą Ducha Świętego. Gdy ja pierwszy raz zobaczyłem taki upadek też wywołało to we mnie spore emocje. Ale przyjrzałem się bliżej temu zjawisku i myślę, że to niemal zawsze działanie emocji oraz elementów transu i hipnozy. Lepiej szukać gdzie indziej powiewu Ducha Świętego, niż w upadaniu ludzi na ziemię podczas spotkań z charyzmatykami.

Modlitwa wstawiennicza i upadki na nabożeństwie katolickim nie mają nic wspólnego z transem bądź hipnozą.

Skoro tak, to jak oddzielić to od uniesień prorockich?
Wierzymy, że prorockie uniesienia wywołane są natchnieniem Ducha Świętego, wiemy również, że prorokujący nie rozumie co mówi, ale swą wolą jest poddany natchnieniu i mówi nie ze swojej, a z obfitości Ducha.

Ogolne pytanie, czy jak ksiadz wklada rece na glowe i sie modli to to nie jest zwykle blogoslawienstwo? Zawsze myslalam, ze tak a Wy tu o jakiejs modlitwie wstawienniczej i odpadaniu...

Nawet zielonoświątkowi teolodzy przyznają, że tzw. spoczynek w Duchu może mieć podłoże przyrodzone (syndrom grupowego myślenia), o czym pisze biskup Andrzej Siemieniewski:

http://www.apologetyka.katolik.pl/dysku ... nia-dunika

Modlitwa nie powoduje transu bądź hipnozy ani kapłan modlący się, takie spoczynki są powodowane w większości przez emocje danej osoby.

To o czym piszesz, to ekstaza zapewne...

Modlitwa wstawiennicza, to cos innego niż błogosławieństwo. To modlitwa pewnej grupy osób w intencji tej która o nia prosi...
"Odpadanie" to w większości emocje.

Zielonoświątkowcy to żaden autorytet dla katolika w dziedzinie teologii (z całym szacunkiem).

Zapewne tak, ale ekstaz też jest wiele rodzajów, a więc mają ze sobą coś wspólnego. Możliwe więc, że psycholog nazwie to autohipnozą, ale nie wytłumaczy bogactwa objawienia. Czy więc nie wydaje się możliwym, że w prorockim uniesieniu dajemy się ponieść hipnozie Ducha Świętego?
Możliwe, że kościół nazywa to inaczej, bo hipnoza źle się kojarzy?

Ale jak mi normalny ksiadz a nie jakas konkretna grupa na zakonczenie waznej rozmowy wklada rece na glowe i sie modli to chyba to jest normalne blogoslawienstwo?

Ekstaza /stgr. ἔκστασις (ekstasis), bycie na zewnątrz siebie/ – wieloznaczne pojęcie, najczęściej odnoszące się do stanu człowieka, w którym działania i władze duszy są tak zwrócone ku przedmiotowi poznania i pragnień, że osoba w mniejszym lub większym stopniu staje się niezdolna do odbierania i odczuwania zewnętrznych bodźców zmysłowych[1]. Czasem interpretowane jako tzw. odmienne stany świadomości[2]. W religiach objawionych, które przyjmują dualizm antropologiczny osoby ludzkiej, np. w chrześcijaństwie, zwłaszcza w katolicyzmie, rozumiana jest jako mistyczne wyjście (gr. ekstasis) duszy z ciała w doświadczeniu zjednoczenia z Bogiem w miłości (por. 2 Kor 12,1-4). W innym znaczeniu, w religiach naturalnych ekstazą określa się stany transowe, zaliczane do praktyk szamanistycznych.

Hipnoza (grec. ύπνος = ýpnos, w wolnym znaczeniu sen) – specyficzny stan psychiczny charakteryzujący się zwiększoną podatnością na sugestię.

Podatność na hipnozę jest nieodłącznie związana z podatnością na sugestię, którą można mierzyć standfordzkim testem podatności na sugestię. Podatność ta wydaje się być niezmienna w ciągu całego życia i prawdopodobnie jest w jakimś stopniu dziedziczona. Około 25% ludzi charakteryzuje się dużą podatnością, natomiast około 20% jest niepodatna na sugestię, a więc niepodatna także na hipnozę. 95% badanych uzyskuje przynajmniej jeden punkt w dwunastostopniowej, standfordzkiej skali podatności[1].

Doświadczenia nad hipnozą pokazują, że nie jest ona związana z żadnym szczególnym stanem, częstotliwość pracy mózgu osób zahipnotyzowanych nie różni się od częstotliwości pracy mózgu osób świadomych, poza wyjątkowymi sytuacjami, gdy hipnotyzer sugeruje osobie hipnotyzowanej, aby się zrelaksowała. Podczas hipnozy człowiek nie ma też żadnych umiejętności i możliwości, których nie posiadałby w stanie pełnej świadomości, jeśli byłby odpowiednio zmotywowany[2]. Mimo to hipnoza jest wykorzystywana w psychologii klinicznej i hipnoterapii, między innymi jako jedna z metod diagnozowania i leczenia zaburzeń nerwicowych, zaburzeń lękowych, przy zmniejszaniu bólu oraz w terapii niektórych uzależnień.

Hipnoza to coś innego, ponadto, jest zagrożeniem duchowym.

Każdy ksiądz jest normalny
Modlitwa wstawiennicza jest zawsze na prośbę osoby zainteresowanej - jest konkretnie w jakiejś intencji.
Jeśli tylko kapłan nakłada ręce, to jest to, błogosławieństwo