Czy uważasz że w takim stanie duchowym jak jesteś teraz nadajesz się do Nieba? Gdybyśmy tacy jacy jesteśmy poszli do Nieba, to by to już nie było Niebo.
Gratuluję samopoczucia.
A jeśli nie, to czy wybierasz się do piekła?

Wobec tego dziwne, że pierwsze wzmianki na ten temat mamy już w starożytności, a w XII wieku powstała jedynie nazwa "czyściec".

Andy72 piszesz, że się nawróciłeś, ale musisz sobie najpierw odpowiedzieć w swoim sercu na pytania:
- czy wierzysz, że Jezus umarł na krzyżu za Ciebie, abyś Ty mógł żyć wiecznie, a wszystkie Twoje grzechy "oddalił, jak wschód od zachodu" ?
- czy Jezus jest dla Ciebie "jedyną drogą, prawdą i życiem" ?
- czy narodziłeś się na nowo ?
- czy możesz głośno powiedzieć: Jezus jest moim Panem ?

Czy możesz powiedzieć, że do Ciebie odnoszą się słowa z Ewangelii Jana:
"Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego - którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili."

Jeżeli nie podjąłeś jeszcze w swoim sercu takiej decyzji możesz to zrobić teraz, dopóki jest czas ?

Jeżeli chodzi o mnie, to ja wiele lat temu uznałem Jezusa Chrystusa jako mojego Zbawiciela i oddałem swoje życie pod Jego panowanie. Dlatego, mimo swoich upadków (bez grzechu jest tylko Jezus) ufając w Jego obietnicę mogę nazywać się dzieckiem Bożym i mam pokój w sercu, bo mam nadzieję życia wiecznego w blasku Jego chwały.

"W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której [spełnienie już się] ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy."

Kilka dni temu na rekolekcjach usłyszałem, że św. siostra Faustyna miała wizję Sądu Bożego (tzn. kiedyś już o tym wiedziałem) i to, że została sprawiedliwie osądzona na jeden dzień czyśćca. Trochę oniemiałem Taka święta, pobożna, dobra i miłosierna siostra zakonna trafia do czyśćca - w tej wizji pan Jezus ją zapytał czy chce odpokutować na ziemi ten czyściec, czy też po śmierci, a ona odpowiedziała, że chce pokutować i za życia i za śmierci.

Drugi przykład to świątobliwy zakonnik z San Giovanni Rotondo. On też usłyszał "wyrok", tzn. 3 godziny w czyśćcu - a chodzący wzór.

W takich sytuacjach człowiek automatycznie, mimochodem sobie pomyśli: "Boże, jak św. Faustyna dostała dzień czyśćca, to ile setek tysięcy lat ja dostanę..." Albo podobnie. Oczywiście porównywanie jest zgubne, jest złe i nieodpowiednie dla życia duchowego./ jednak nie brak takich myśli i jakiejś nawet trwogi - wszak to były święte osoby, niemal bez wad, a tu taka "niespodzianka".

Nieprawda.Już Żydzi za czasów Chrystusa wierzyli w oczyszczenie po śmierci.Szkoła rabina Szammaja (I w. przed Chr./ I w.po Chr.) nauczała o trzech rodzajach Sądu Bożego:

- na życie wieczne (dla pobożnych)
- na hańbę wieczną (dla niesprawiedliwych)
- na oczyszczenie (dla nie w pełni sprawiedliwych ale i nie całkiem bezbożnych, którzy zstępują na pewien czas do Gehenny aby się oczyścić "przez ogień".

Również u chrześcijan wiara w oczyszczenie po śmierci istnieje od samych początków.Kilka przykładów:

Didache (ok. 100 r.)

"Daj każdemu kto cię prosi i zwrotu się nie dopominaj, ponieważ Ojciec chce, żebyśmy z wszystkimi dzielili się naszymi własnymi darami. Szczęśliwy ten, kto daje według przykazania, gdyż nic mu nie można zarzucić. Biada temu, kto bierze! Jeśli bowiem bierze dlatego, że potrzebuje, nic mu nie można zarzucić; jeśli jednak nie potrzebuje, zda sprawę z tego, dlaczego wziął i po co. Wsadzony do ciemnicy, odpowie za wszystkie swoje czyny i nie wyjdzie stamtąd, aż ostatni grosz zwróci [por. Mt 5:26]” (Didache 1,5).

Tertulian (ur.155)

"W ogóle, jeśli więzienie owo, o którym świadczy Ewangelia rozumiemy jako otchłań podziemną i wyjaśniamy, że w oczekiwaniu na zmartwychwstanie należy również odpokutować do ostatniego szelążka za najmniejszy występek..." (O duszy 58).

"[Żona] Naprawdę modli się za jego duszę, wypraszając dla niego szczęście wieczne i udział w pierwszym zmartwychwstaniu, daje na mszę, co roku, w dniu jego śmierci” (O jednożeństwie X:4)

Cyprian z Kartaginy (ok. 205 – 258 r.):

"Co innego jest oczekiwać przebaczenia, a co innego osiągnąć chwałę; co innego jest być wtrąconym do więzienia i nie wyjść z niego, aż ostatni grosz się wypłaci [Mt 5,25-26], a co innego za swą wiarę i odwagę natychmiast otrzymać nagrodę; co innego jest ze swych grzechów obmywać się długim cierpieniem i oczyszczać przebywaniem w ogniu przez długi czas, a co innego wszystkie grzechy oczyścić przez mękę; co innego wreszcie w dniu sądu czekać na wyrok Pana, a co innego zaraz od Pana otrzymać koronę." - (List 55,20).

Święty Grzegorz z Nyssy (335–395 r.)

"Kiedy dusza opuszcza ciało, a różnica między cnotą a występkiem staje się znana, nie może zbliżyć się do Boga, póki ogień czyśćcowy nie usunie plam, którymi dusza jest skalana." (Bill Dodds, "Przewodnik po niebie,piekle i czyśćcu")

Św.Augustyn (zm. 430)

"W tym życiu (Boże!) oczyść mnie i uczyń mnie takim, dla którego już nie byłoby potrzebnego ognia poprawczego... Jest powiedziane »Sam będzie zbawiony tak jednak jakby przez ogień« [1Kor 3:15]. A ponieważ jest powiedziane: »będzie zbawiony«, to lekceważy się ten ogień. Jakkolwiek są zbawieni przez ogień, jednak ten ogień będzie większy, aniżeli cokolwiek może ucierpieć człowiek w tym życiu" (Eschatologia ks. Ziółkowski str. 253)

"Czasowe kary cierpią jedni w tym życiu, inni w drugim po śmierci, inni znowu tu i tam, ale tylko przed owym surowym i ostatecznym sądem" (Eschatologia. Rzeczy Ostateczne Człowieka i Świata ks. W. Granat, str. 24)

Św.Cezary z Arles (zm. 543)

"Jeżeli zaś... nie odkupujemy grzechów za pomocą dobrych uczynków, będziemy tak długo przebywali w owym ogniu oczyszczającym, dopóki wspomniane małe grzechy nie zostaną spalone jak drzewo, trawa i słoma...ów ogień oczyszczający będzie surowszy od tego, co w tym życiu można widzieć, odczuć i pomyśleć" (Eschatologia. Rzeczy Ostateczne Człowieka i Świata ks. W. Granat, str. 247)

Ojciec i doktor Kościoła papież Grzegorz Wielki (590-604 r.)

"Co do pewnych win lekkich trzeba wierzyć, że jeszcze przed sądem istnieje ogień oczyszczający, według słów Tego, który jest Prawdą. Powiedział On, że jeśli ktoś wypowie bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu, nie zostanie mu to odpuszczone ani w tym świecie, ani w przyszłym [Mt 12, 32]. Można z tego wnioskować, że niektóre winy mogą być odpuszczone w tym życiu, a niektóre z nich w życiu przyszłym. Z tego, że jednemu grzechowi jest odmówione, konsekwentnie wynika, że innym jest to przyznane.” (Dialogi 4, 39)



Nieprawda.Są grzechy, które nie sprowadzają śmierci:

1 J 5,17
"(17) Każde bezprawie jest grzechem, są jednak grzechy, które nie sprowadzają śmierci."

W profilu masz informację, że jesteś prawosławnym, a piszesz zupełnie jak protestant.

Wiara w czyściec jest całkowicie niebiblijna ponieważ podważa doskonałość ofiary Jezusa Chrystusa. Daje ludziom złudą nadzieję i zaciemna sens Ewangelii.
Każdy grzech sprowadza śmierć, czyli wieczne oddzielenie od Boga, ale doskonała i święta ofiara Jezusa Chrystusa oczyszcza nas i zbawia. Człowiek zbawiony również grzeszy, mimo iż tego nie chce, ale jego grzechy nie sprowadzają już na niego śmierci. Jest uwolniony. Jedyny grzech, którego Bóg nie wybacza to odrzucenie Ewangelii.
Wiara w to, że Bóg nigdy mnie nie opuści i nic nie może mnie od Niego oddzielić nadaje sens mojemu życiu. Tak obiecał, a On zawsze dotrzymuje swojego słowa.

Po wykazaniu Ci jednego kłamstwa nawet nie raczyłeś za nie przeprosić a już piszesz następne.Kłamstwem jest twierdzenie, jakoby czyściec był niebiblijny.Wiara w oczyszczenie po śmierci ma swoje podstawy zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie.



Przypomnijmy jeszcze raz nauczanie Pisma świętego:

1 J 5,17
"(17) Każde bezprawie jest grzechem, są jednak grzechy, które nie sprowadzają śmierci."

Dalej będziesz zaprzeczał nauce apostolskiej i twierdził, że każdy grzech sprowadza śmierć ?

A może czasem warto przypomnieć sobie postać Dobrego Łotra i pomyśleć: "Jeśli taki złoczyńca dostał się do raju w ciągu jednego dnia, to może i dla mnie jest jakaś szansa".

Oczywiście, że tak. Dlatego w dalszej części wypowiedzi, której nie zacytowałeś napisałem, że porównywanie się do innych nie ma sensu.

Może po prostu nasze przemyślenia co do życia wiecznego zależą od naszych charakterów, usposobień. Optymista będzie wspominał Dobrego Łotra, zaś pesymista skupi się na św. Faustynie, która "dostała jeden dzień czyśćca" Chodzi też o takie "przyziemne" aspekty psychologiczne jak np. zaniżone poczucie własnej wartości.

Nauczanie o czyśćcu jest całkowitym zaprzeczeniem tego, że ofiara Chrystusa jest wystarczalna. Z tego nauczania wynika, że ofiara Chrystusa to za mało, że my również musimy cierpieć za nasze grzechy. Są nawet tacy ludzie, którzy już tutaj na ziemi chcą okupić swoje winy przez własne cierpienie (albo przez dobre uczynki). Można by chyba powiedzieć, że to pycha.
Takie myślenie całkowicie zaprzecza Ewangelii.

Iz53. (5) Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. (6) Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich.

2Kor5 (21) On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.

Czy wolno ludziom obniżać rangę tej ofiary ?

Gdyby czyściec rzeczywiście istniał to Jezus by nam o tym powiedział: Tak, złożę ofiarę za wasze grzechy, ale wy i tak będziecie po śmierci musieli pocierpieć.

Na czym innym polega Dobra Nowina.
Dla człowieka nowonarodzonego, który już jest zbawiony, wszystkie jego grzechy przeszłe i przyszłe są wybaczone przez Boga i rzeczywiście nie sprowadzają na niego śmierci.
Taki człowiek z radością oczekuje spotkania z Bogiem (Flp1,23). Nie oczekuje i nie obawia się już żadnego cierpienia po śmierci. A jeżeli stara się nie grzeszyć, to nie ze strachu, tylko z tego powodu, że Bóg zmienił jego serce.
Jednocześnie ta zmiana serca i świadomość posiadania mocy Ducha Świętego, który w nas mieszka uzdalnia nas do czynienia dobra i przekonuje nas o tym, że rzeczywiście jesteśmy zbawieni.

Ile razy jeszcze będziesz to powtarzał?
Kompletnie nie rozumiesz, że ludzie w czyśćcu SĄ JUŻ ZBAWIENI. Tylko muszą się jeszcze oczyścić by w pełni uczestniczyć w Chwale.

11 Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus. 12 I tak jak ktoś na tym fundamencie buduje: ze złota, ze srebra, z drogich kamieni, z drzewa, z trawy lub ze słomy, 13 tak też jawne się stanie dzieło każdego: odsłoni je dzień [Pański]; okaże się bowiem w ogniu, który je wypróbuje, jakie jest. 14 Ten, którego dzieło wzniesione na fundamencie przetrwa, otrzyma zapłatę; 15 ten zaś, którego dzieło spłonie, poniesie szkodę: sam wprawdzie ocaleje, lecz tak jakby przez ogień1



Serio? Czyżbyś uważał, że skoro jesteś "nawrócony" to możesz sobie grzeszyć bezkarnie? Ciekawa teoria jak dla mnie tożsama z "hulaj dusza, piekła nie ma"

Nauczanie o czyśćcu, jest sprzeczne co najwyżej z protestancką nauką którą wyznajesz.



Mylisz się.Z nauczania o czyśćcu nie wynika, że ofiara Chrystusa to za mało.Nauka o czyśćcu, nie jest sprzeczna z Bożym wybaczeniem jakie otrzymaliśmy. Bóg, wybaczając nam grzechy, ciągle wymaga od nas zadośćuczynienia za nie.W Drugiej Księdze Samuela czytamy:

"(14) Dawid rzekł do Natana: «Zgrzeszyłem wobec Pana». Natan odrzekł Dawidowi: «Pan odpuszcza ci też twój grzech - nie umrzesz, (14) lecz dlatego, że przez ten czyn odważyłeś się wzgardzić Panem, syn, który ci się urodzi, na pewno umrze»."

Bóg wybaczył królowi Dawidowi grzech, ale ciągle wymagał zadośćuczynienia w postaci bólu i cierpienia Dawida po stracie swego syna.

Dopóki żyjemy, możemy wiele zrobić żeby uniknąć czyśćca. Możemy się nawrócić, ofiarować swoje cierpienia za nasze grzechy, możemy ofiarować Bogu nasze posty i modlitwy itp.Jeśli natomiast nie odpokutujemy swoich grzechów tutaj na ziemi, to będziemy musieli odpokutować je na tamtym świecie poprzez cierpienie niewyobrażalnie większe od tego ziemskiego.

Osoby umierające w łasce uświęcającej (czyli bez grzechu ciężkiego) ale mające wobec Boga jeszcze pewien dług do spłacenia, muszą przejść po śmierci oczyszczenie, konieczne do osiągnięcia nieba.

Tu w pełni zgadzam się z Wieśkiem - czyściec to zaprzeczenie doskonałości i wystarczalności ofiary krzyża.
Ludzie zbawieni, to ludzie doskonale oczyszczeni - ich duchowe szaty są nieskazitelnie białe, a przez to są godni wejść w bezpośrednią obecność Bożą w niebie, jeśli umrą [I Kor.6.11]:(...),aleście obmyci, uświęceni, i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego.

To co jedynie oddziela ludzi zbawionych od bezpośredniej społeczności z Jezusem i Bogiem to życie na tej ziemi [II Kor.5.6]: Więc też zawsze jesteśmy pełni ufności i wiemy, że dopóki przebywamy w ciele, jesteśmy oddaleni od Pana.

Doskonałego oczyszczenia, z każdego grzechu, dokonuje tylko krew Jezusa, a nie żaden ogień czyśćcowy czy czyśćcowe cierpienia.
Biblia jasno o tym mówi choćby w [Obj.7.14, 22.14]:7.14 To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka.
[22.14]:Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta.
Pranie/oczyszczanie szat nie odbywa się w czyśćcu tylko we krwi Jezusa [I Jana 1.7]: Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu.
[I Jana 1.9]:Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.
Czyściec więc zaprzecza istocie zbawienia i oczyszczającej mocy krwi Jezusa.

Wszelkie długi zostały zapłacone na krzyżu, a oczyszczenie mamy we krwi Jezusa, który nieustanne wstawia się za nami, a Bóg oczyszcza nas w sposób doskonały, jak to Ap. Jan opisał w powyżej przytoczonych fragmentach.

To jest dobra nowina również dla was - katolików, że ofiara krzyża zapewniła również Wam doskonałe usprawiedliwienie i oczyszczenie we krwi Jezusa, a przez wiarę w Ewangelię zbawienia, otwiera Wam drzwi Nieba.
To czy przyjmiecie ten dar zależny od Was.

Stosując Twoją logikę należy uznać, że św.Paweł nie był człowiekiem zbawionym, bo on bynajmniej nie uważał że jest doskonały, ale nauczał, że do doskonałości należy dążyć aby ją osiągnąć:

Flp 3,12
"(12) Nie [mówię], że już [to] osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też [to] zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa."

Nauczał również że o uświęcenie mamy się starać, dążyć do niego, gdyż bez niego nie wejdziemy do nieba:

Hbr 12,14
"(14) Starajcie się o pokój ze wszystkimi i o uświęcenie, bez którego nikt nie zobaczy Pana."



Od bezpośredniej społeczności z Bogiem oddziela ludzi również grzech.Jeśli nie będziemy doskonale oczyszczeni w chwili śmierci, nie będziemy mogli wejść do nieba.



To jest mój drogi Twoja własna nauka, sprzeczna z nauką Pisma gdyż to nie naucza, jak byś tego chciał, że doskonałego oczyszczenia z każdego grzechu dokonuje tylko krew Jezusa.



Żaden z zacytowanych przez Ciebie wersetów nie mówi, że z grzechu oczyszcza tylko krew Jezusa.Biblia natomiast jasno naucza, że z grzechu oczyszcza także np. chrzest:

Dz 2,38
"(38) «Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego."

Dz 22,15
"(15) Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, przyjmij chrzest i obmyj się z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!"


To jest Twoja nauka, sprzeczna z nauczaniem Chrystusa.Jezus wyraźnie nauczał, że jeżeli będziemy mieć jakieś długi wobec Boga, wtrąci nas On do więzienia i będziemy tam tak długo, dopóki nie oddamy ostatniego pieniążka:

Mt 18,34-35
"(34 ) I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. (35) Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu»."

Mt 5,25
"(25) Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę powiadam ci: nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni grosz."

Oczywiście nie chodzi tutaj o literalne więzienie i literalne długi ale o więzienie eschatyczne.Sędzią w tej przypowieści jest Bóg, a sąd ma charakter Bożego rozstrzygnięcia następującego po śmierci człowieka.Jezus w tej przypowieści poucza, że każdy człowiek musi odpowiedzieć przed Bożym sądem, a w przypadku zaniedbań trafia do eschatycznego więzienia, w którym będzie on spłacał zaciągnięte długi.Dopiero kiedy wypłaci ostatni zaległy "pieniążek" będzie mógł to więzienie opuścić.

Tak, racja, grzechy zostały odpuszczone. Ale ja i Ty zostaliśmy tacy sami. Musimy się zmienić, by być w stanie przebywać ze Świętym Bogiem. Inaczej nie będzie nam dobrze w Niebie.
Trud tej zmiany, związane z nią cierpienie to właśnie czyściec.