Nie wiem czego nie rozumiesz. Wszyscy ludzie ochrzczeni po Zmartwychwstaniu otrzynuja taki sam chrzest jak od Jana. A aposyolowie to dzisiejsi biskupi. Udzielali sakramentu bierzmowania.
Prosze odpowiedz na wszystkie pytania czy juz zajrzalas do katechizmu aby tam szukac odpowiedzi na swoje pytania?

Sachol, chrzest Jana był chrztem pokuty, po zmartwychwstaniu jest chrzest z wody i z Ducha św., będący Nowym Narodzeniem.

A na dowód sachol, to proszę bardzo Dzieje Apostolskie rozdział 19:

1 Kiedy Apollos znajdował się w Koryncie, Paweł przeszedł okolice wyżej położone, przybył do Efezu i znalazł jakichś uczniów1. 2 Zapytał ich: «Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę?» A oni do niego: «Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty». 3 «Jaki więc chrzest przyjęliście?» - zapytał. A oni odpowiedzieli: «Chrzest Janowy». 4 «Jan udzielał chrztu nawrócenia, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest Jezusa» - powiedział Paweł. 5 Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. 6 A kiedy Paweł włożył na nich ręce, Duch Święty zstąpił na nich. Mówili też językami i prorokowali. 7 Wszystkich ich było około2 dwunastu mężczyzn.


No więc jaki chrzest przyjmujemy obecnie? Janowy powiadasz? Nie rozwajal proszę następnego wątku.

Proszę trzymać się regulaminowego koloru niebieskiego o numerze #0000FF (PW)

Chrzest Janowy nie rozni sie niczym od naszego wspolczesnego chrztu. A ten fragment znaczy tylko tyle ze chrzest i bierzmowanie sa scisle ze soba poloczone. W pierwszych wiekach po chrzcie zaraz byl udzielany sakrament bierzmowania o w tym fragmencie jest to zaznaczone. A teraz jest inaczej, po prosru zmienila sie tradycja na przestrzeni wiekow

To ze sola scriptura jest niebiblijna to prawda, ale nie zapominajmy, że Pismo (interpretowane w Kościele) jest najważniejszym źródłem.

Cytat podany prze Metanoię uzasadnia jej tezę - rzeczywiście, chrzest Janowy i chrzest Jezusa to nie to samo.
Chrzest Janowy jedynie zapowiadał to, co w pełni objawiło się w Chrystusie.
Tak też czytamy w Katechizmie:
"720 Wreszcie przez Jana Chrzciciela Duch Święty zapoczątkowuje to, co spełni z Chrystusem i w Chrystusie: przywróci człowiekowi "podobieństwo" Boże. Chrzest Jana był chrztem pokuty; chrzest z wody i Ducha będzie nowym narodzeniem."

W związku z tym, że pogawędka z sachol, nic nie wnosząca zresztą oprócz pomówień, prób przesłuchań, aluzji i oskarżeń mnie, zajęła półtora strony, moje pytania zasadnicze zostały już zapomniane, pozwolę je sobie przywołać. Czy macie jakieś refleksje i moglibyście mnie pouczyć w związku z tymi pytaniami i refleksjami jakie mam? Dziękuję.

Te Wasze najbardziej emocjonujące wypowiedzi przeniosłem do kosza (PW)

Zgadzam się. Oby być w pełni dojrzłym chrześcijaninem niewątpliwie konieczne jest bierzmowanie.
Z tym że nie stawiałbym tego w kontekście zbawienia, ale raczej pełni rozwoju życia chrześcijańskiego, tj. w Duchu Świętym.

Wedlug mnie to chrzest jest chrztem Janowym, bierzmowaniie ma dac nam Ducha Sw. ale zwykle niie jestesmy w pelni swiadomi wiary, ktora jest jakby jeszcze niiepelna, nie wypelnia-objawia sie dzialanie Ducha Sw.
Dopiero w pozniejszym czasie gdy po roznych grzesznych przejsciach zaczynamy szczerze i prawdziwie wierzyc, czyli nawrocimy sie, objawia sie dzialanie Ducha Sw.
Innaczej mowiac, brak naszej gotowosci i szczerej pelnej wiary nie pozwala na objawienie sie dzialania Ducha Sw. tak jak to bylo w czasach Apostolow.
Mozna by powiedziec ze w dzisiejszych czasach bierzmowanie trwa wiele lat, by objawilo sie dziialanie Ducha Sw.
To wlasnie wiara czyni cuda, czyli wiara pozwalamy-dopuszczamy dzialanie Ducha Sw.
Jak kiedys pisalem, nie jest to nowe narodzeniie, tylko nawrocenie grzesznika, przy ktorym niejako opoznione objawia sie dzialanie Ducha Sw. ktore grzechem i slaba wiara tlumilismy, nie pozwalalismy na ich objawienie.
Jest to jedynie zbiegajace sie z nawroceniem zakonczenie bierzmowania.
Wiem zaraz kazdy powie przeciez dzieci przed bierzmowaniem maja komunie itd. ale czy naprawde je dobrze przygotowalismy i rozumieja wszystko?
Czy nie polegamy czasem zbytnio na samej tradycji tychze Sakramentow, zamiast na wierze i nie traktujemy Sakramentow zbyt lekko?

Nie bez kozery kolejność sakramentów jest - Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystia, Pokuta." Trzy pierwsze należą do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, pierwotnie były udzielane łącznie. Ba, w katolickich kościołach wschodnich nadal bierzmuje się (chryzmacja) z chrztem i udziela komunii - Kodeks Kanonów Wschodnich kanon 697 "Wtajemniczenie sakramentalne w misterium zbawienia doskonali się w przyjęciu Eucharystii i dlatego Eucharystia powinna być udzielana chrześcijanom jak najszybciej po chrzcie i chryzmacji, według norm prawa partykularnego własnego Kościoła sui iuris." I ten porzadek jest bardziej poprawny teologicznie. Na zachodzie bierzmowanie oddzielono od chrztu w średniowieczu, a jeszcze do calkiem niedawna było ono udzielane przed Komunią. Dlatego budowanie teologii na podstawie współczesnych praktyk koscioła łacinskiego w zakresie udzielania sakramentów albo wlasnego przypadku nawrócenia to pomysł chybiony. Podobnie jak niejako rozdzielne traktowanie sakramentów. Sam Katechizm w pkt 1285 mówi "Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do "sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego", którego jedność powinna być zachowywana. Należy zatem wyjaśniać wiernym, że przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Istotnie, "przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej" .

Nie no, ja powiem że bywa i tak że bierzmuje się i komunikuje niemowlęta. Zupelnie nieprzygotowane wg Twojego toku myślenia. Kodeks Prawa Kanonicznego udzielanie sakramentu bierzmowania łączy z używaniem rozumu, a domniemanie jest takie że po skończonym siódmym roku życia posiada się używanie rozumu. Czemu niby trzeba rozumieć wszystko i co to jest to "wszystko". To jakieś protestanckie ciagoty - bo tam odmawia się chrztu dzieciom jako nie mającym wiary.

Jakie tradycji? Ty sam masz na uwadze praktyki w zasadzie od XX w. I nie wiem kim są "my". Kosciól polega na Chrystusie Panu - "Są one skuteczne, ponieważ działa w nich sam Chrystus: to On chrzci, to On działa w sakramentach, aby udzielać łaski, jaką oznacza sakrament. Ojciec zawsze wysłuchuje modlitwy Kościoła swego Syna, który to Kościół w epiklezie każdego sakramentu wyraża swoją wiarę w moc Ducha Świętego. Jak ogień przemienia w siebie wszystko, czego dotknie, tak Duch Święty przekształca w życie Boże to, co jest poddane Jego mocy." Jak wyjasnia tez Katechizm "Sakramenty wiarę nie tylko zakładają, lecz za pomocą słów i rzeczy dają jej wzrost, umacniają ją i wyrażają. Słusznie więc nazywają się sakramentami wiary". Z tym że "wiara Kościoła poprzedza wiarę wierzącego, który jest wezwany do przylgnięcia do niej. Gdy Kościół celebruje sakramenty, wyznaje wiarę otrzymaną od Apostołów. Wyraża to dawna zasada: lex orandi, lex credendi".

Niezbyt fortunnie to chyba ująłes bo dla wierzących sakramenty Nowego Przymierza - a do nich należy przecież bierzmowanie - są konieczne do zbawienia.

absolutnie zgadzam się z tobą;
to jest coś co ja mielę już sama ze sobą jakiś czas i nie potrafię tego rozgryźć. W pewien sposób nakresliłeś, powiedziałeś coś czego nie potrafiłam ubrać w słowa nawet sama ze sobą. Bierzmowanie trwa wiele lat - chyba właśnie tego szukałam. Inaczej wychodziły mi głupoty
Moja córka teraz jest w trakcie przygotowań do Sakramentu Bierzmowania. Na samym początku mieliśmy taką katechezę dla rodziców; i padły tam słowa, z których ja się osobiście ucieszyłam - że to nie będzie miało sensu jeżeli w domu nie ma wiary. I ta postawa rodziców jest tak bardzo kluczowa w tym wszystkim. Ja córkę byle jak przygotowałam do Pierwszej Komunii, trudno to wszystko później nadrobić. Syna już dobrze i to było bardzo widać; tą różnicę.

oczywiście nie, że Bierzmowanie nie ma sensu, tylko ten cały proces formowania młodych ludzi (bądź co bądź czasami słabych w wierze) przez kapłanów, animatorów, spotkania itd. bez współpracy rodziców, ich ignorancji lub jakimś bezsensownym podgadywaniem w domowych pieleszach... a i tak bywa

Bo błędem jest traktowanie sakramentów niepowtarzalnych, które się przyjmuje raz - Chrzest, Bierzmowanie - jako zdarzeń które mialy kiedyś miejsce i się skończyły. Każdy sakrament jest "skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi. Przez te znaki jest nam udzielane życie Boże.". To rzeczywistość stale żywa bo źródła Sakramentów są w Misterium Paschalnym - męce, śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa.

Naswietlilem jedynie sprawe ze to nasza wiara jest tym czynnikiem ujawniajacym dzialanie Ducha Sw.
Dlatego ze nie mamy jeszcze tej prawdziwej wiary w czasie Bierzmowania, nie ma natychmiastowego objawienia sie dzialania Ducha Sw. jak w opisach z czasow Apostolow.
Dopiero gdy prawdziwie uwierzymy, co jest jednoznaczne z nawroceniem objawia sie dzialanie Ducha Sw.
Nierozumienie tego spowodowalo rozne interpretacje Sakramentow ktory jest ktory.
Najgorsze w tym niezrozumieniu jest to ze wielu wykrzywiajac i manipulujac pojeciami Sakramentow stworzylo wypaczone rozumienie Biblii i odeszlo od Kosciola.

Każdy sakrament wymaga współpracy - Łaska jest szafowana, ale mui być "odbiornik". To nie magia.

to nawet nie chodzi o to; chodzi o pewną korelację między wiarą a Sakramentami. Właśnie.... cudownie by było - silna wiara zainteresowanego lub rodziców i sakramenty; a często jest odwrotnie; pół biedy kiedy dojrzewamy, odnajdziemy Chrystusa i to co otrzymaliśmy w Sakramentach zaczyna działać - ; ale często jest to niweczone i to często przez rodziców, którzy sami nie dojrzeli.... jakoś tak w kółko tego się kręcę mam wrażenie... próbuję to ogarnąć jakoś... właśnie musi być "odbiornik"
A co jak po okresie przygotowań do Bierzmowania konkretnie, młody człowiek stwierdzi, że on nie jest gotowy i chce to odłożyć w czasie, argumentując to jeszcze zwiększeniem swojej świadomości w tym temacie? Co jako rodzice świadomi i silni w wierze zrobilibyście? Zakładając, że to wasze dziecko?