Witam Was wszystkich jestem tu nowy i chciałbym wam opowiedzieć moją histore i też zadać pare pytań, nie wiem czy w dobrym dziale to pisze jeżeli nie to przepraszam.
Mam 18 lat i można tak powiedzieć że odnalazłem w sobie wiare, wierzyłem cały czas ale dopiero teraz zacząłem sie modlić i jeszcze bardziej wierzyć.
W życiu miałem dużo problemów z sądami, szkołą nigdy sie nie modliłem ani nie chodziłem do kościoła. Dopiero teraz coś poczułem w sobie że czas zacząć sie modlić, chce pogłębiać swoją wiare tylko że jest problem nie lubie chodzić do kościoła lepiej mi jest samemu w domu, czy to coś złego że wole się modlić w domu a nie w kościele?
Chciałbym też iść do spowiedzi ostatni raz byłem jak szedłem do komunii ale słyszałem że są tacy księża co nie słuchają co sie do nich mówi czy to prawda? Chciałbym iść do takiego księdza co mnie wysłucha.
I jeszcze mam jedno pytanie dlaczego płacze jak się modle?

1) modlić się samemu, osobiście oczywiście należy i bardzo dobrze że to robisz. Jednakże modlitwa wspólna, całej wspólnoty Kościoła też jest ważna. Nie jesteśmy samotnymi wyspami, Bóg nas stworzył do wspólnoty ze Sobą i innymi ludźmi, stąd też powołał Kościół jako wspólnotę Swoich dzieci.
2) księża są różni, zdarzają się i tacy co nimi po ludzku zostać nie powinni. Ale szansa że akurat w konfesjonale trafisz na takiego jest na szczęście minimalna także bez obaw. A już najlepiej iść do spowiedzi do księdza którego choć trochę się zna. Np. jakbyś chodził na Msze Święte - to masz szanse poznać trochę księży z danej parafii - np. jak mówią kazania, jak się zachowują itd. I wybierasz sobie takiego bardziej Ci pasującego księdza (charakterem, zachowaniem, tym co mówi i jak mówi) - idziesz do niego po Mszy Świętej i prosisz o umówienie się na spowiedź. Spowiedź nie musi odbywać się w konfesjonale - więc lepiej na taką dłuższą spowiedź umówić się na oddzielny termin i miejsce (to może być salka w parafii, ławka w parku itd). Wtedy ksiądz ma dla Ciebie więcej czasu i może spokojnie z Tobą rozmawiać, bez stresu że tam za Tobą robi się kolejka oczekujących...
3) kwestia emocji w czasie modlitwy - przez wiele osób opisywany jest efekt 'cukierka' tzn. Bóg daje nam 'cukierki' - właśnie jakieś wspaniałe odczucia, 'cudowne' zbiegi okoliczności itd. - po to aby nas przyciągnąć do Siebie. To nie jest rzecz stała, ani konieczna. Ale i mi się zdarza tak zachwycić się Bogiem, że emocje mną targają ponad standardowo. Można jak dziecko się takimi darami cieszyć, ale nie ma co ich na siłę pożądać.

Dziękuje za odpowiedź