A co wypowiedzi Klaudii, to jak mawia ks. Bogusław Jaworowski, to szatan małpuje Pana Boga, przykład: katolicy mają medaliki, szatan amulety, katolicy ołtarze w kościołach, szatan stoły zaczarowane demonicznie, katolicy święte obrazy, szatan też obrazy przypominające święte postaci, lecz odpowiednio spreparowane, aby myśleli że oddają cześć Panu Bogu, a tak naprawdę, może być inaczej. Katolicy krzyże, szatan odwrócone krzyże, katolicy miłość polegającą na prawdzie, szatan miłość w pornosach,czy homoseksualiźmie i tak można by wymieniać.

Ja jestem gejem i muszę wam powiedzieć że autor tego tematu jest jeszcze zbyt młody i nie zna życia a wy zbyt nietolerancyjni i nieoświeceni na tyle by przekreślać z góry tych którzy są powiedzmy inni.

Witaj Meno, szczere wyznanie jak na doświadczonego geja, ale szacun. A z drugiej strony, może i jesteś bardziej doświadczonym ode mnie, tylko pytanie czy ma sens, porównywać, doświadczenia?
Zdaję sobie sprawę z Twoich doświadczeń które przeżyłeś, choć nie znam cię osobiście, to jednak moja wyobraźnia, jest naprawdę imponująca, lecz obojętne czy jesteś stary czy młody, pytanie nadal zawsze jest aktualne, czy chcesz nadal być gejem, czy też chcesz coś w swoim życiu zmienić? Pozdrawiam.

Określasz się jako gej czy jako osoba homoseksualna? Bowiem gej to znaczy tyle że przyjąłeś tożsamość geja i żyjesz jak gej, czyli prowadzisz relacje seksualne. A można być osobą homoseksualną ale nie przyjmując tożsamości geja i żyjąc w samotności lub będąc w białym związku, opartym na czystej przyjaźni/miłości, bez seksu i erotyki.

Homoseksualni chrześcijanie nie określają siebie jako geje / lesbijki, nie przyjmują gejowskiej tożsamości i nie podejmują takiego stylu życia.

Equuleuss, sam piszesz że twój wybór to przyjęcie tożsamości geja. Pytanie tylko jest takie, czy nadal chcesz być gejem i czy pasuje ci takie życie?
Sam napisałeś o tym jak bardzo jesteś doświadczony w tych sprawach, ja też przeżyłem zdradę, zostałem wykorzystany finansowo, czułem się jak śmieć nikomu nie potrzebny, byłem ciągle zdradzany przez partnera itp itd. Żyłem marzeniami, o silnym facecie któremu będę mógł zaufać bez granic, a mężczyźnie do którego będę mógł się udać kiedy tylko tylko będzie taka potrzeba, któremu będę mógł zwierzać się ze swoich problemów, który mnie zrozumie, doceni moje starania i talenty, który mnie przytuli i powie kocham cię. A jednak jak zawsze nie wychodziło, i w końcu trafiając na grupę wsparcia Pomoc2002, znalazłem takiego mężczyznę, jedynego w swoim rodzaju, który zawsze czuwa, jest obok mnie, kocha mnie miłością bezgraniczną do którego zawsze i wszędzie mogę się zwrócić i porozmawiać z Nim, a On zawsze odpowiada, otacza opieką i nigdy mnie nie wykorzysta do niecnych celów, ponieważ jest moim Panem i Bogiem, Który mnie stworzył, na swój obraz i podobieństwo,a imię Jego ponad wszelkie imię a brzmi Jezus Chrystus. Całe życie szukałem Go w innych mężczyznach, ponieważ nie dostałem od mojego ziemskiego ojca, tyle miłości i bliskości, której tak bardzo potrzebowałem, a która w całym dotychczasowym życiu, powodowała moje odczucia i wybory życiowe, również chciałem zmienić płeć, bo nie czułem się mężczyzną. Dzięki grupie wsparcia Pomoc2002, znalazłem Tego mężczyznę,Który pomaga mi w codziennym życiu i zastępuje braki, które mam po moim ziemskim Ojcu. co najważniejsze nie czuję do ziemskiego Ojca nienawiści albo złości, ponieważ on też nie dostał tej miłości od swojego ojca a tamten on swojego itd. Można powiedzieć że zacząłem uczyć się życia od nowa, które przez całe życie jest walką dobra ze złem. Człowiek sam nie może wygrać tej walki, musi mieć kogoś kto nigdy go nie zawiedzie, lecz jest jeszcze jedno ale, to zaufanie jakim obdarzam mężczyznę mojego życia, jest oparte na Jego woli a nie na mojej, bo trzeba być wdzięcznym nawet w tedy kiedy nie idzie coś po mojej myśli, bo właśnie w tedy On jest przy mnie i pokazuje mi drogę, którą chce abym podążał, owszem mogę tą drogę odrzucić bo to nie jest przymus, tylko ze ja właśnie chcę tą drogą podążać, bo wiem, że tylko w ten sposób, będę kiedyś mógł razem z Nim cieszyć się, wygraną nad złem.
Dlatego też equuleuss pytanie do Ciebie, co ty widzisz w swoich partnerach życiowych, czego od nich wymagasz, czy szukasz idealnego partnera, tak jak kiedyś ja szukałem?

Witaj Stanley, myślę że chyba kierujesz swoją wypowiedź do Meno, ale on z tego co widzę napisał ten jeden post i nie zaglądał tutaj od tej pory, jednak chcę podjąć temat. Bowiem mamy podobny problem.

Jestem kobietą, - kobietą która czuje się mężczyzną a nie kobietą. Miałam jedną kobietę, nie mam jakiegoś wielkiego doświadczenia i nie przyjmuję tożsamości gejowskiej/lesbijkiej, ani nie przyjmuję tożsamości transseksualnej. Homoseksualni chrześcijanie / katolicy nie przyjmują takiej tożsamości.

Piszę w odpowiedzi do Meno że istnieją homoseksualni chrześcijanie którzy mają swoje miejsce także w necie i którzy nie przyjmują tożsamości gejowskiej/lesbijskiej ale starają się żyć w czystości, czy to w samotności czy też w białym związku, relacji opartej na przyjaźni.



Ja nie szukam w kobietach matki. Szukałam w kobietach po prostu kobiety tak jak mężczyzna szuka kobiety w kobiecie, tej kobiecości która go pociaga, bowiem ja odbieram i postrzegam świat jak mężczyzna, czuję jak mężczyzna i szukam tego w kobietach co szuka mężczyzna. To raczej ja szukałam tego aby móc zaopiekować się kobietą, dać jej poczucie bezpieczeństwa, dać jej poczucie że jest kochana, pożądana i uwielbiana, że jest ochraniana przez moją miłość i wewnętrzną siłę. To ja chciałam być jej przewodnikiem przez życie, kimś na kimś może się oprzeć, kimś kto będzie ją chronił i da jej oparcie. Kobiety pociagały mnie poprzez ich piękno zewnętrzne i piękno wnętrza, poprzez ich kobiecość, poprzez ich inność która jest dla mnie tajemnicą, pociągły mnie po prostu w taki sposób jak kobieta pociąga mężczyznę.



Żaden ośrodek w Polsce nie prowadzi terapii reparatywnej. Czy Twoje homoseksualne tendencje zniknęły kompletnie? Nie odczuwasz już żadnych myśli z tym związanych czy też pokus? Czy Twoja orientacja stała się wyłącznie i dominująco heteroseksualna, czy też po prostu starasz się odsuwać od siebie to co czujesz w kwestii homoseksualnych skłonności? Czy nadal walczysz ze sobą?

Witaj moje odczucia są nadal, lecz teraz jestem w stanie je kontrolować na tyle aby nie powtórzyć błędów z przeszłości. Te odczucia w miarę upływu czasu będą się zmniejszać, lecz będą mi towarzyszyć do końca życia, ponieważ jest to konsekwencja braku ojcowskiej miłości w moim życiu.
To że jesteś kobietą lecz czujesz się mężczyzną, również może mieć podłoże rodzinne, np. Mama chciała mieć syna a urodziła córkę. Życie człowieka zaczyna się od poczęcia w łonie matki, ponieważ rodzice mają ogromny wpływ na los dziecka, nawet w łonie matki często nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Znam przypadek człowieka, który ciągle myślał o śmierci, i ciągle targał się na swoje życie, okazało się że gdy był w łonie matki, ona chciała usunąć ciąże i to w późniejszym okresie, miało wpływ na tego człowieka, do tego stopnia że chciał się zabić.
Wracając do mnie to zapewniam że ja w skórze geja bardzo źle się czułem, moje wewnętrzne przekonanie było ze nie jestem gejem, tylko nie wiedziałem, dlaczego wciąż pchało mnie do tych związków. Gdy poznałem przyczyny czytając książki, ludzi którzy też mieli z tym problem, dostrzegłem u siebie bardzo podobny a czasem nawet identyczny scenariusz, i to mnie przekonało że trzeba zacząć walkę o swoje życie i choć teraz mam mnóstwo różnych problemów, jak to w małżeństwie heteroseksualnym, to teraz nawet przez myśl mi nie przechodzi aby się zabić.

Czyli nadal masz odczucia homoseksualne ale nie ulegasz im.



Wiesz Stanley, mam wrażenie że do wytworzenia się odmiennej orientacji homoseksualnej potrzeba czegoś więcej, to znaczy potrzeba dodatkowych czynników. Bowiem samo to iż brakowało ojca, lub brakowało matki, albo że relacje w rodzinie czy też relacje z ojcem / matką lub obojgiem były / są zaburzone, to wydaje się zbyt mało, ponieważ dość często wystepuje ten brak ojca w rodzinach, dość często są zaburzone relacje z matką / ojcem i gdyby to był jedyny i główny czynnik powodujący homoseksualizm, to społeczeństwo byłoby w większości homoseksualne, a tak nie jest. Społeczeństwo jest mniej więcej w 98% heteroseksualne.

Nawet egzorcysta Glas podczas jednej z jego konferencji zauważył i poruszył ten problem braku ojca w wychowaniu dziecka, i nawet zauważył jak bardzo jest to częsty problem w rodzinach. Gdyby więc to było tym głównym i jedynym czynnikiem dla pojawienia się homoseksualizmu, to homoseksualnych osób byłoby o wiele więcej. Dlatego myślę iż każdy przypadek homoseksualizmu jest inny i każdy taki przypadek jest indywidualny i potrzeba chyba więcej czynników które powodują homoseksualizm w danej osobie. A że jest to jakby wspólny mianownik to faktem jest że taka zaburzona relacja może mieć swoją rolę w ukształtowaniu nieprawidłowej orientacji psychoseksualnej, ale nie wydaje się być jedyną i główną przyczyną.



Tak miało być w istocie że mialam urodzić się jako chłopiec, ale, znów pojawia się ale, w jaki sposób to mogłoby mieć jakikolwiek wpływ na to co czuję, tym bardziej że mama nie przebierala mnie za chłopca, to ja instynktownie wybierałam chłopięce zabawy, zabawki i ubrania, bowiem moja tożsamość od najwcześniejszych lat była określona jako chłopiec przeze mnie, nikt mnie do tego ani nie namawiał ani nie zmuszał.

Poza tym, mam androgyniczny wygląd. Mam fenotypowe cechy męskie w wyglądzie. I moja psychika przejawia męskie cechy, nawet te które są określane jako uwarunkowane biologicznie u mężczyzn. Tym samym w jaki sposób oczekiwanie na chłopca czy chęć aby urodził się chłopak mogłoby na przykład pozmieniać gospodarkę hormonalną w łonie matki, lub spodować podświadome przyjęcie tożsamości męskiej? Ależ wiele jest takich przypadków kiedy rodzice chcą chłopca czy dziewczynkę a rodzi się płeć odwrotna, i znów, mielibyśmy społeczeństwo transseksualistów a też tak się przecież nie dzieje. Prawdziwie transseksualnych osób jest zaledwie 800, słownie - osiemset, w 38 milionowym społeczeństwie Polski.



Warto walczyć o siebie i nie poddawać się. Myślę że istnieje tylko jedna naturalna orientacja - heteroseksualna. Nasze odczucia są zaburzeniem tej orientacji, ale czasem bardzo trudnym do przejścia, trudnym w pozbyciu się tego, trudnym w wyjściu z tego. Twoje odczucia mogą zmiejszyć się i zaniknąć ale co będzie jeśli nie zmniejszą się i nie znikną, jest różne w tej kwestii. Każdy z nas w swojej naturze jest heteroseksualny i z taką naturą przychodzi na ten świat, i o ile nie jest hermafrodytą / interseksualną osobą, to wszystko ma na miejscu czyli fizjologicznie jest stworzony i przeznaczony do współżycia heteroseksualnego. Tylko że czasem orientacja ulega zaburzeniu i zostaje skierowana na niewłaściwe tory.

Tak piszesz, ale w kilku wątkach, powiedzmy krytycznych wobec pewnych zachowań kobiet, brałaś całkowicie stronę kobiet i argumentowałaś typowo jak kobieta (nie będę definiował co to znaczy, ale tak mi jako mężczyźnie dawał to się odczuć) .

Odpowiadając nie liczę na to że moje odczucia znikną całkowicie, bo tak jak już napisałem jest to konsekwencja braku ojca w moim życiu. dziwisz się że w jaki sposób skoro twoja mama chciała chłopaka a urodziłaś się ty, miało wpływ w łonie matki na twoje myślenie i odczucia, moim zdaniem to jest bardzo proste, ponieważ ja tego nie wiem lecz przecież to Ty jesteś kobietą i sama możesz zadać sobie to pytanie zakładając że jesteś w ciąży i bardzo chciała byś mieć syna, to jak byś go sobie wyobrażała, jakie cechy chciała byś aby miał, czy miał by być dla Ciebie opiekuńczy troskliwy, czy miał by cię szanować, opiekować się Tobą , jak miał by wyglądać, w co się ubierać itd.
Rodzice mają ogromną moc duchową nad swoimi dziećmi i poprzez takie nieświadome właśnie działania potrafią dużo namieszać w życiu swoich pociech.
Wracając do meritum sprawy, jeśli chodzi o to że do wytworzenia skłonności homoseksualnych, potrzeba czegoś więcej niż tylko brak ojca, to powiem Tobie ze jest to po prostu konsekwencja, braku ojca. Bo co ma zrobić młody mężczyzna, kiedy nie ma się do kogo przytulić?, kiedy jest nie doceniany, kiedy ojciec nie mówi mu kocham cię synu? odpowiedź jest prosta, taki chłopak idzie tam gdzie poczuje się doceniony, potrzebny, kochany. Zazwyczaj jest to grono rówieśników, w których ojciec też jest nie obecny, lecz za każdym razem jest przecież inaczej. Bo np. w jednym domu ojciec trzyma dyscyplinę a w drugiej rodzinie, interesuje się dzieckiem pobieżnie, w trzeciej przeklina swoje dzieci, w czwartej bije matkę, w piątej nie radząc sobie z problemami w domu nadużywa alkoholu, itd, są różne przypadki lecz zawsze Mianownik jest wspólny, jeden będzie homoseksualistą, drugi trafi do gangu, trzeci trafi pod most bo nie umiał sobie poradzić w życiu ponieważ nikt nigdy od niego nie wymagał,czwarty będzie nadużywał alkoholu bo widział że ojciec tak robił. My jako ludzie bierzemy przykład z naszych rodziców, z tego co oni robią na co dzień, i ten wspólny mianownik jest tylko zależny od tego w jakie towarzystwo się dany chłopak wplącze, czy będzie to gang, czy islamiści, czy związki homoseksualne. Ważnym czynnikiem również jest to czy dany chłopak ma nadopiekuńczą matkę, bo zazwyczaj tak jest że kiedy ojciec nie radzi sobie ze swoją rodziną, to w tedy matka przejmuje stery, to również od tej zależności zależy w jakie towarzystwo trafi dany chłopak. W moim przypadku było to połączenie nadopiekuńczej matki z brakiem ojca i to że matka zawsze miała racje, "Nie chodź tam bo coś się stanie" i tak było, to pozwoliło mi wpoić sobie do głowy, nadmierną ostrożność i zamiast być jak facet, to ja miałem kształty faceta a podświadomie wiele cech kobiecych, co sprawiało że zacząłem się izolować od grupy moich rówieśników a szukałem towarzystwa kobiet i jako 10 latek lubiłem to, ponieważ to kobiety doceniały moją pomoc, którą im oferowałem.

Stanley30, kobiety cię obrzydzają lub są totalnie obojętne erotycznie? Rozważasz związek z jakąś czy to odpada?

Stanley, może i tak jest w Twoim przypadku, ale mam wrażenie że jakby uchwyciłeś się tego jednego jedynego argumentu. Brak ojca w życiu niekoniecznie powoduje homoseksualizm.



To nie jest takie proste. Poza tym istnieją dwa rodzaje transseksualizmu - pierwotny i wtórny. Pierwotny jest uwarunkowany biologicznie i jest wrodzony a wtórny jest nabyty i nadaje się do terapii. W moim przypadku jest to wrodzone.



Ja naprawdę nie czuję tego iż jestem kobietą. Gentycznie to ciało jest ciałem kobiety ale cała reszta kobietą nie jest.



Nie, absolutnie nie. Kompletnie nietrafione, ja nie czuję tego. Nie ma we mnie żadnych odczuć matczynych i nie ma we mnie żadnych takich pragnień, w stosunku do dzieci jestem jak facet.



Stanley, ja nie szukam w kobietach matki ani nie szukam w nikim kogoś kto miałby być dla mnie czuły, troskliwy i opiekuńczy, bo to moja rola i moje cechy w stosunku do kobiety. We mnie te sprawy są przestawione, we mnie to działa na takiej zasadzie jak działa u mężczyzny. To ja chcę opiekować się kobietą, zapewnić jej byt i utrzymanie, być jej przewodnikiem, być czułym i troskliwym, podejmować decyzje, działać.



Tylko że ja sobie tego nie wmawiam. A poza tym, lekarze twierdzą że w przypadku transseksualizmu pierwotnego, czyli wrodzonego, czynniki wychowawcze i środowiskowe nie mają wpływu, ale mają wpływ czynniki biologiczne, szczególnie w życiu prenatalnym.



Wiele osób doświadcza braku ojca w wychowaniu. Czyli każda z tych osób musiałaby nabyć homoseksualnych skłonności a jednak społeczeństwo jest heteroseksualne. W takim razie trudno jest stwierdzić iż jest to jedyny słuszny argument i czynnik w powstawaniu orientacji homoseksualnej. Być może w Twoim przypadku brak ojca przyczynił się do homoseksualizmu, ale być może jest coś więcej niż tylko ta jedna rzecz.



No tak, ale przecież ta potrzeba mogłaby być zaspokojona w przyjaźni, paczka kumpli lub trener czy też inny starszy dojrzały mężczyzna który mogłby nieco Ci ojcować, ale Stanley, to wszystko nie znaczy że wtedy czujesz do nich seksualne pożądanie i erotyczne przyciąganie, a tymczasem wydaje mi się nieco absurdalnym tłumaczenie iż to jest erotyzowanie potrzeb emocjonalnych.

Jak można erotyzować potrzeby emocjonale? Potrzeba emocjonalna, potrzeba przyjaźni czy potrzeba ojcowskiej opieki to coś innego niż potrzeba erotyczna. Tymczasem w przypadku homoseksualizmu popęd seksualny / romantyczny jest skierowany na osobę tej samej płci. Szukałeś ojca w mężczyznach, ale co w takim razie z pożądaniem wobec nich? Pożądałeś ich seksualnie a nie emocjonalnie, a jak można pożądać seksualnie własnego ojca, to jakieś próby wytłumaczenia homoseksualizmu za pomocą wydaje się nieco dziwnej teorii.



Ale gang to kwestia pewnego wyboru, a tymczasem homoseksualizm czy transseksualizm tym wyborem nie jest zazwyczaj. Czy Ty wybrałeś sobie taką rzecz jak homoseksualizm?



Stanley, wielu chłopaków może mieć nadopiekuńczą matkę, a Włosi? Tam mamusia ma zawsze rację, a przecież oni kreują siebie na macho i w zdecydowanej większości tacy mężczyzni są hetero. Są heteroseksualni mężczyzni z bardziej kobiecą naturą. Znów, to wszystko nie jest jedyną słuszną przyczyną homoseksualizmu. To jest zbyt skomplikowane.



Obraz zniewieściałego geja nie jest zbyt mile widziany nawet w środowisku gejowskim, istnieją również bardzo męscy geje.



To proste. Bo żyję w tej płci, jestem zmuszona żyć w tej płci. I chociaż nie rozumiem świata kobiet i kompletnie tego nie czuję, to jednak potrafię zrozumieć kobiety w pewnych sytuacjach, ponieważ żyjąc w tej płci pewne sprawy dotykają również i mnie. Z drugiej strony, rozumiem męski świat. Ponieważ to jest ten mój świat w którym powinnam istnieć.

Gdybyś Ty na jakiś czas doświadczył zamiany płci, to znaczy obudził się któregoś ranka jako kobieta i był zmuszony żyć przez jakiś czas w tej roli jako kobieta, to także byś zmienił nieco punkt widzenia na pewne sprawy. To pozwala mi zrozumieć bardziej co kobiety mogą odczuwać w pewnych sytuacjach, ale jednoczesnie nie ma porozumienia z kobietami, bowiem one inaczej postrzegają pewne sprawy niż ja.

Nie mam korekty płci, nie jestem nawet na kuracji hormonalnej. Mój naturalny androgyniczny wygląd łagodzi nieco dysforię. Na testosteronie moja percepcja uległaby zdecydowanej zmianie, zaczęłaby współgrać z psyche, bez poczucia konfliktu wewnętrznego.



Z tego co Stanley pisał to wszedł w małżeństwo, ale z tego co widzę nadal ma skłonności homoseksualne. Ja niezbyt popieram takie rzeczy kiedy świadomy homoseksualista wchodzi w związek małżeński, ponieważ małżeństwo nie jest i nie powinno być terapią w takim przypadku. Nie wiem czy Stanley przekonał się tylko do tej jednej jedynej kobiety i czy kocha ją bardziej jak przyjaciółkę czy też pożąda ją i kocha jak heteroseksualny mężczyzna. To już sam Stanley myślę że może udzielić tutaj odpowiedzi.

Nie wiem czy Stanley czuje cokolwiek do innych kobiet. Osobiście sądzę że każdy z nas jest heteroseksualny przez naturę, ale czasem w niektórych przypadkach homoseksualizmu ta natura może być tak zaburzona że wyjście z tego może być bardzo trudne.

ecuuleuss, a mam pytanie do Ciebie, czy jesteś taką znawczynią, że wszystko wiesz, czy po prostu masz takie wrażenia, i to jako kobieta a nie facet. Bo tak ostatnio się utarło że w tv faceci wtrącają się w wolność kobiet a widzę że i kobiety zaczynają robić dokładnie to samo. Bo jak kiedyś moda była że facet nosił spodnie a kobieta spódnicę tak dzisiaj wszystko się po wywracało do góry nogami, kobiety chcą mieć jak największą władzę nad mężczyznami, a ci co raz bardziej robią się zniewieściali, i to pozwala Wam kobietom na ich pełną kontrolę, oczywiście skutki waszego zachowania są bardzo ale to bardzo przykre dla takich mężczyzn, którzy pozwolą sobie na wasze gierki.

Stanley w pierwszym poście napisałeś:
Byłeś wykorzystywany przez Pedofilów?

Nie nie byłem wykorzystywany przez pedofilów, co Was napadło? chyba się nakręcacie moimi wypowiedziami. Pozdrawiam.