Witam . Jestem Kuba i mam 23 lata. Postaram sie opisac swoja historie jak najzrozumialej i krotko bo by wejsc w kazdy szczegol musial bym napisac zapewne ksiazke . Otoz od 3 lat jestem wierzacym czlowiekiem . Zanim do tego doszlo nie bylem 'swietnym' czlowiekiem . Wiecie podworko , alkohol , koledzy . Nastepnie spotkalem w pracy czlowieka ktory pewnego dnia mmie zaskoczyl . Gdy krzatalem sie po kuch stwierdzil 'Kuba wiem o czym myslisz' . Taa? O czym? 'O tym co jest dobre a co zle' odparl i mial racje.. doslownie . Od dawna zaczynalem o tym myslec ale, okurat w tamtej chwili rowniez. Nawrocil mnie i tu zaczyna sie historia. Zmienilem sie ale, moje zycie rowniez. Zaczelo sie od tego ze, moja matka zachorowala na raka. W domu byla bieda i ogolnie ogarnial mnie wszechobecny smutek . I teraz cos co ciagnie sie za mna przez caly ten czas ... ludzie zaczeli mnie nienawidziec . Spotkalem sie z tyloma sytuacjami i nadal spotykam gdzie nic nikomu nie zawinilem a ludzie obrazaja mnie gdzies za plecami lub uwaza za gorszego . Co zadziwiajace jak bylem tym nie najlepszym czlowiekiem to ludzie bardzo mnie szanowali i sie usmiechali . Dzis choc jestem z pewnoscia bardziej wyciszony i spokoj y spotykam sie z niepojeta dla mnie wrecz zawiscia ludzka. Przeciez jestem tylko zwyklym skromnym czlowiekiem ktory chce zyc spokojnie. Wiem ze, moze to byc ta ziemska proba a ludzi kusic szatan ale, nie wiem czy dam tak rade trwac tymbardziej ze, nie mam w tej chwili pracy i moge stac sie bezdomny nie wiedzac co poczac dalej sam jak palec. Czy to swiadectwo? Nie wiem . Chcialbym spytac po prostu dlaczego ludzie tak zmienili do mnie nastawienie gdy ja sie poprawilem . Pozdrawiam .

Czołem przyjacielu.

To, że ludzie wyzywają to nie jest ucisk tylko wyzywający ludzie Przynajmniej ja to tak odbieram, każdy może odebrać to inaczej.

A czy to jest świadectwo? Nie wiem. Zapraszam do lektury googli.

Pozdrawiam kolegę

Filozoficznie rzecz ujmując to szacunek się należy zarówno sobie samemu jak i innym. Nieważne, że inaczej myślącym czy inaczej się zachowującym. Tu nie ma sprzeczności. Szanując innych łatwo postawimy granicę, wymóg szacunku samych siebie. Inaczej mówiąc w każdym przypadku liczymy na reakcję (powinniśmy się liczyć z reakcją) jak Kuba Bogu tak Bóg Kubie. Czy to w praktyce coś da... nie wiem w sensie, że nie wiem czy zmieni zachowania innych. Może tak może nie to nie jest ważne! Ważne jest to, że zmieni się nasze samopoczucie

No wiemy do alkoholu nie potrzebni sa prawdziwi przyjaciele bo kazdy jest ci przyjacielem do czasu jak z nim pijesz