Chcę się podzielić z wami jednym z moich cierpień. Temat który poruszę będzie o bluźnierstwach przeciwko Bogu i Duchowi Świętemu.
Żyjąc na tym świecie można niestety spotkać ludzi z ust których słyszy się same bluźnierstwa. Niestety, to prawda choć lepiej byłoby takich osób nie spotykać, nie wiedzieć. Głównie jest to młodzież, ludzie niedojrzali duchowo, buntownicy, pogubieni, depczący Boga i Jego prawa które są im niewygodne, którzy zeszli na złą drogę wiodącą ku potępieniu, nie wiadomo czy świadomie bluźniący czy też nie zdający sobie z tego sprawy. W samym internecie, szczególnie w materiałach katolickich które nie przechodzą cenzury a moderatorzy nie zajmują się usuwaniem złowrogich, bluźnierczych wpisów, komentarzy, depczących czyjeś uczucia religijne.
W swoim życiu zdarzyło mi się niestety takie osoby spotkać, które wypowiadają straszliwe bluźnierstwa obrażające Boga, Jezusa, oraz świętych i ich godność.
Przeszywa mnie straszliwa boleść z tego powodu że ludzie bluźnią przeciwko Bożemu Miłosierdziu. Wielka boleść oplata moje serce kiedy Imię Pana jest znieważane. Od jakiegoś czasu zauważyłam że słyszę te bluźniercze słowa usłyszane kiedyś z ust bluźnierców w mojej podświadomości, prześladują mnie, pojawiają się one natarczywie w moich myślach jako swoiste, obsesyjne myśli, wyglądają tak jakbym ja je wypowiadała w myślach ale one przecież nie pochodzą ode mnie; myślę że to szatan chce przechwycić mój umysł żeby mnie zniewolić w swoje sidła, żebym nie była szczęśliwa miłością Bożą, a żebym zataczała kręgi bezkresu cierpień z powodu że obrażam Boga. A ja bardzo intensywnie walczę próbując odpierać te złe myśli, walczę całą sobą i ze wszystkich sił modlę się do Pana żeby oddalił ode mnie szatana. Mam okropne wyrzuty sumienia i bardzo cierpię psychicznie, choć przecież wiem że te myśli nie są ode mnie. Pogrąża mnie czarna rozpacz kiedy te myśli słyszę. Boję się Bożego gniewu.
Nie poddam się i będę walczyć, prosić Chrystusa żeby mi pomógł pokonać złego i wiem, czuję to że zwyciężę, nie sama, ale dzięki mocy Chrystusa.
Dlaczego coś takiego mnie dopadło? Przecież jestem osobą głęboko wierzącą, w pełni ufam Chrystusowi, porzuciłam grzeszne życie i staram się zmieniać tak aby w miarę możliwości, aby z każdym dniem jak najbardziej upodobniać się do Chrystusa, staram się przekazywać innym osobom swoją wiarę kiedy mam tylko sposobność ku temu, staram się kontrolować każde moje słowo żeby nie krzywdzić nikogo, choć też zdarzają mi się upadki, jestem tylko człowiekiem i to bardzo nędznym, postanowiłam być sama, nie szukam męża, partnera, żeby nie popełniać już więcej grzechu nieczystości. Zaufałam Zbawicielowi że otrzymam za to kiedyś nagrodę a mój najwyższym celem jest ujrzeć w godzinie mojej śmierci oblicze Chrystusa.
Nie wiem dlaczego prześladują mnie w myślach słowa tamtych osób które obrażały Boga? Pomoże mi ktoś, podpowie co mam z tym dalej zrobić?

Takie coś jest dość powszechnym podstępnym działaniem złego, często opisywanym. I często zdarza się to osobom głęboko wierzącym, więc można wysnuć przypuszczenie, że Bóg w ten sposób dopuszcza do tego doświadczenia dla wypróbowania/ ćwiczenia duchowego tych osób, wobec których jest pewien, że to nie jest zbyt duży ciężar dla nich (bo przecież Bóg nakłada na nasze barki tylko tyle, ile możemy unieść, więc bez obaw )Więc po pierwsze, nie martw się, bo wiele osób to spotyka i przezwyciężają to, więc Tobie też się uda Po drugie, staraj się odwracać myśli od tego tematu, a gdy już się pojawią, to uświadom sobie, że To nie od Ciebie pochodzą te myśli, gdyż nie pochwalasz ich i spokojnie przeczekaj. Czytałam, że nie można się nad tym za bardzo skupiać, bo wtedy te myśli pchają się ze zdwojoną siłą.

[quote="klaudia30e"]Chcę się podzielić z wami jednym z moich cierpień. Temat który poruszę będzie o bluźnierstwach przeciwko Bogu i Duchowi Świętemu.
quote]
Po pierwsze: nie bluźnić samemu, po drugie : słysząc bluźnierstwo powiedzieć w sercu: "Panie Boże przepraszam Cię, bo on,( ona) nie wie co mówi" i więcej się tym nie zadręczać.

Klaudia30e - masturbujesz się i dlatego slyszysz nieczyste myśli. Nie ma się co dziwić - wszysvy, którzy robią to rzadko nawet 1na miesiąc mają z tym problem. Hehehe pomogłem. Jak nie pomogłem to znajdź sobie zdrowego chłopa

Nie czytasz dokładnie postów i śmiesz mnie oskarżać o takie nieprzyzwoitości! Przecież napisałam że wyboru życiowego już dokonałam, porzuciłam grzeszne życie i do niego nie wrócę.

Jeśli nie ma przyzwolenia Twojej woli na te myśli, to myślę, że jest to najważniejsze w oczach Boga. Co czynnie możesz zrobić, to powiedzieć Bogu (na głos!, by wszelkie byty duchowe to słyszały ), że odrzucasz te myśli i nie chcesz ich, jednak dziękujesz Bogu, że daje Ci możliwość walki o czyste myśli (bez bluźnierstw). Podejmując walkę, masz możliwość trenowania i wzmocnienia Twego "mięśnia duchowego" (że się tak wyrażę) i chwała Bogu za to. Możesz odmówić jakąś modlitwę dziekczynną, czy uwielbiająca Boga Zachęcam do omówienia tej metody ze spowiednikiem i uzyskania jego opinii w tym temacie.

A po co z nimi walczysz? Zgódź się, że te myśli siedzą w Twoim umyśle po prostu (ale im nie ulegasz przecież!! i wewnętrznie się na nie nie zgadzasz i z nimi nie zgadzasz) i pokornie udaj się do Pana Jezusa.
Jak będziesz z nimi na siłę walczyła i to sama, to gwarantuję, że wzmocnisz u siebie swój stan. Zły o to zadba, abyś się gniewała i odnosiła bez miłości do siebie samej.

Takie cierpienia duchowe bardzo często przytrafiały się nawet świętym. W "Dzienniczku" św. Faustyna opisuje szczegółowo jak nieraz całymi godzinami prześladowały ją bluźniercze myśli. Pan Jezus wyjaśnił jej, że jest to dla jej dobra, aby umocnić w niej wiarę i pokorę jednocześnie, żeby nie uważała się za osobę wyjątkową i lepszą od innych, ale żeby zrozumiała, że o wiarę trzeba walczyć każdego dnia.

Staraj się nie czytać w internecie żadnych bluźnierstw, bo diabeł wykorzystuje taką sposobność, aby podsuwać ci złe myśli.

Myśli to jeszcze nie grzech. Nawet przyzwolenie na te myśli to nie grzech. Gzrech jest gdy pojawia się czyn. To zły duch miesza Tobie w głowie. Uwielbiaj Pana a on odstąpi od Ciebie. Jak za każdym razem bedziesz sie modlić i wielbić Pana gdy to nastepuje to diabeł odstąpi od Ciebie gdyż wtedy to on stanie się sprawcą Twoich modlitw.
Ja podczas kuszenia lub natrętnych myśli nieczystych wypowiadam coś w tym stylu:

- Na mocy władzy jaką dostałem od Jezusa Chrystusa w sakramencie Chrztu, Komuni Swiętej, Bieżmowania i Małżeństwa nakazuję tobie zły duchu który mnie kusisz wracaj do piekła w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego , Amen! Możesz poprawić ...Pod Twoja Obrone albo/i ojcze nasz i sprawa załatwiona.

Inną metodą może być podziękowanie Jezusowi, że dopuszcza do czegoś takiego.

Grzeszyć można myślą, mową i czynem.

Dla sprecyzowania podpowiem, że myśl może być grzeszna dopiero wtedy, gdy nastąpi sąd nad tą myślą. A więc jeśli uznamy ją za dobrą, gdy jest zła. A więc skutkiem takiego osądu jest pragnienie napełnienia się nią.
Podobnie, jeśli myśl jest dobra a jest odrzucona, bo jest uznana za złą, jest błędem(grzechem) sumienia.
Waga tego rodzaju grzechu jest różna, o ile wiemy z prawa, że dana myśl/ uczynek jest grzechem, jednak osobisty osąd sprzeciwia się, to upieranie się przy swoim podnosi rangę grzechu.
Podobnie, jeśli wiemy, że dana myśl/uczynek jest dobry w oczach Boga, lecz nasza kalkulacja chce go zaniechać, to upieranie się przy swoim podnosi rangę grzechu.
Potrzeba wewnętrznego usprawiedliwienia może być tak wielka, że postaramy się podeprzeć świadectwem wobec bliźniego, szukając jego poparcia, gdyż grzech we dwoje niesiony wydaje się dwa razy lżejszy. Oczywiście to tylko złudzenie, które trwa do czasu, aż zainteresowani uświadomią sobie, że zostali nim obciążeni z własnej woli chwaląc go i uznając za dobro o ile nie potępili go od początku. Później jest już tylko trudniej, bo jakoś trzeba z tego wyjść z "twarzą"...

Grzech ciężki (śmiertelny) także można popełnić myślą. Żeby grzech uznać za ciężki musi dotyczyć materii poważnej i musi być popełniony z pełną świadomością i całkowitą zgodą (bez przymusu)

Przykład: pojawia się pokusa powiedzmy jakis nieskromny obraz w głowie (to jeszcze nie grzech)

Twój wybór:
- odrzucasz tę myśl - odniosłeś zwycięstwo
- przyjmujesz tę myśl, idziesz dalej, rozmyślasz fantazjujesz, idziesz dalej - poniosłeś klęskę, popełniłeś grzech ciężki

Za tymi myślami, mogą pójść czyny...

Pamiętajmy też, że jeden grzech pociąga inne grzechy za sobą...

Lepiej uważaj! Jako zwykły człowiek nie masz żadnej władzy nad złymi duchami. Sakramenty nie dają ci takiej władzy. Złe duchy są upadłymi aniołami, nieporównanie potężniejszymi duchowo i o wiele inteligentniejszymi od ludzi. Ty nie możesz im rozkazywać. Jesteś na to zbyt słaby i popełniasz grzech pychy.

Możesz tylko zwracać się do Chrystusa z prośbą o wypędzenie złego ducha. Tylko On może udzielić takiej pomocy, bo tylko Bóg ma absolutną władzę nad demonami. Prawdziwi egzorcyści nigdy nie zwracają się do demona bezpośrednio i nigdy nie powołują się na swoją władzę lecz tylko na władzę Boga.

No właśnie robie tak jak słyszałem od egzorcystów ks.Olszanskiego, Piotra Glasa.
Oni sami sami to proponują na swoich konferencjach i to działa. Ks. Marian Rajchel mowi ze nie nalezy bać sie diabła ale trzeba mówić mu NIE. Oczywiście mocą Jezusa Chrystusa. Zgadzam się że złe duchy są inteligentniejsze ale ja sie się mogę zaprzeć przylgnąć do Chrystusa i co wtedy zrobią? A jak przegram walke to szybko spowiedź Komunia i walczymy dalej. Nie bój sie. Z Bogiem!

Ale przecież Ty nie jesteś ani księdzem, ani tym bardziej egzorcystą. Nie masz żadnej mocy, żeby wypędzać duchy nieczyste. Nie zwracaj się NIGDY bezpośrednio do żadnego złego ducha. To jest nawiązywanie kontaktu ze złem i to bardzo niebezpieczne.

Jeżeli sam stajesz do bezpośredniej walki z demonem (nawet powołując się na Chrystusa) to zawsze w końcu przegrasz. Tylko sam Bóg ma moc nad demonami. Tylko Boga możesz prosić o wypędzenie demona. Poza tym nie wiesz, czy to sprawka złego ducha. Wiele złych rzeczy pochodzi od nas samych.

Diabeł jest niesłychanie inteligentny i podstępny. Trzeba zawsze traktować go z pokorą i uznawać się za głupszego od niego. Tylko wtedy, w pokorze i ufności w moc Boga możesz pokonać złego ducha. Nigdy nie stawaj wobec sił nieczystych z pozycji ich pana i władcy. Diabeł potrafi opanować nawet osoby bardzo religijne i praktykujące, a Bóg pozwala na to, np. aby ukarać pychę tych osób.