Witam,
nie wiem czy piszę w dobrym dziale jesli nie to przepraszam.
Mam bardzo taką drażliwą kwestię do poruszenia. Otóz niedawno nawróciłem się, czuję teraz, że Bóg jest blisko mnie, wspiera mnie i daje potrzebne łaski. Posługuje się mną jak swoistym <narzędziem>, ostatnio namacalnie. Otóż chodzi mi o to, że ostatnio mam dziwne sny. Takie bardziej <dojrzalsze>. Otóz sniło mi się, że jestem w kościele, miała być jakaś msza. Ludzie byli szczęśliwi, zadowoleni chcieli śpiewać pieśni. Lecz nagle zrobiło się ciemno, wszyscy gdzieś zniknęli, zostałem sam. Do świątyni zaczęli przychodzic inni ludzie. Ale było coś dziwnego z nimi. Byli to starcy, kobiety, dzieci, wszyscy co ciekawe ubrani albo na czarno, popielato albo szaro. Krzątali się jakby chcieli usiąść wławkach spoczać na modlitwie ale ławki jakby ich <parzyły>. Kobieta, która weszła miała na rękach dziecko, niby to był chrzest, ale ksiądz, który go udzielał był bardzo niecierpliwy, wykrzykiwał coś. Widziałęm, że twarz tej kobiety po odejściu od <chrztu> była taka sama jak poprzednio, czyli smutna, pokazująca ból. Ludzie wogóle mieli dziwne wyrazy twarzy, takie proste, mizerne. Nie mogli znaleźć miejsca w tym kościele. I nagle zaczęło mnie boleć serce na ich widok i zacząłem pytać Boga <co to za ludzie? co chcesz żebym im uczynił? jak mam im pomoc? Panie wiem że Oni cię kochają ale nie mogą być przy Tobie, starają się ale nie mogą. Gdyby każda z nich z osobna poczuła Twoją miłość...> i w tym momencie się obudziłem. Rozmaiwałem o tym z moim spowiednikiem i On powiedział, że to były dusze z czyścca. Nie wiem, może to po lekturze <Dzienniczka>, ale wiem, że nie ma przypadków i Bóg zsyła mi takie coś specjalnie... Dziś jest pierwsza sobota miesiąca, dzień szczególny dla takich dusz. Byłem w kościele na mszy, ofiarowałem za nie Eucharystię i Kommunię św. i myślę, że im pomogłem. Co mam jeszcze dla nich zrobić, żeby upewnic się, że im pomogłem <na serio>? Skąd wogole u mnie takie sny, czu Bóg chce mi coś pokazać? Nie wiem, proszę o jakieś porady. Wiem, że to może byc działanie złego. Boję się tego trochę, ale wiem, że Bóg zawsze jest przy mnie i mi pomoże.
Pozdrawiam,
Irek

P.S.
Jeśli to nie ten dział to przepraszam i proszę o przesunięcie do odpowiedniego.

Wybacz mi, że to napiszę, ale ciągle obserwuję takie rzeczy, że dzisiejszy człowiek nie potrafi przeżywać pewnych łask, darów w intymności ale musi zaraz biec i wszystko opowiedzieć...
Pomijam sytuacje, kiedy Pan Bóg wymaga tego, ale poza tą sytuacją, przypomina mi to jakby ekshibicjonizm, albo rozprawianie przez jednego z małżonków o tym co dzieje się w ich sypialni.
Po opowiedzeniu wszystkiego najintymniejszego w sercu zostaje pustka i żal, że się o tym powiedziało...

Takie jest moje zdanie, takie rzeczy obserwuję... Człowiek nie umie przeżywać intymności (czy to cielesnej czy duchowej )jako pewnego tabu - bo teraz tabu jest złe.

Do omówienia tego i odpowiedzenia na pytania w zupełności wystarczy spowiednik (i/lub kierownik duchowy) - jest przynajmniej kompetentny.

Współczesny człowiek, to człowiek zabiegany.... o dobra materialne, umęczęczony ciężką pracą, bombardowany tysiącami bodźców....biegnie przez życie bez wytchnienia.

Rodzi się pytanie: Jak pomóc współczesnemu człowiekowi zrozumieć siebie, otaczającą rzeczywistość...Cel/Sens do którego został stworzony?



Właśnie, i następne pytanie: Kto/co uczy, wychowuje, ukierunkowuje współczesnego człowieka?
TV znajduje się żonę, mówi o intymnych sprawach...

"Czym karmią się oczy, tym karmi sie dusza".

Czy mozesz sobie wyobrazić,że w wielu małżeństwach sie nie rozmawia,tylko się wykonuje czynności do nich należące,a jest potrzebana rozmowa i właśnie tutaj na forum może chce powiedzic to co by powiedział małżonkowi,ale on nie bedzie słuchał.Sa razem,ale tak na prawde osobno i to jest tragiczne,ale tak jest i ta intymność go dusi,bo każdy jest inny, jeden potrzebuje sie podzielić tym, co go boli gnębi,bo jeżeli tego nie zrobi wybuchnie, rozerwie go,a inny trzyma dla siebie i żyje mu sie z tym dobrze.

Nie zrozumiałas mnie ani mojej intencji.

Mnie dzisiaj snil sie Jezus gdy go zobaczylam bylam sparazilowana nie moglam sie ruszyc do tego bilo od niego niesamowite swiatlo.Jezus przychodzi do mnie we snie zazwyczaj gdy chce mnie pocieszyc albo kiedy ma mi dac jakis krzyz.

mindmonkey - wyjdziesz z tego. Bardziej się martwię tym co napisał irek5513.

Skad wiesz ze wyjde masz dar prorokowania? Faktycznie jest lepiej ale powoli.Mnie przeraza to czego nie pamietalam a co robilam dopiero na terapi mozna powiedziec sie poznalam.

Niestety- mój kochanymerss zabronił mi pisać w dziale katolickim. To już chyba koniec mnie na tym forum

To tylko dwa działy. W pozostałych możesz swobodnie pisać. Wszystkie działy dla chrześcijan są dla Ciebie otwarte, ten wątek też. I nie wbij sobie czasem do głowy, że za tym stoi antypatia. Twój kochany merss tylko biega z mopem. Pozdrówka.

Mnie dzis przysnil sie amerykanski komik, ktory chorowal na depresje i popelnil samobostwo.We snie klekal przedemna i doslownie calowal mnie po rekach.Jak sie obudzilam przerazliwie wialo w moim pokoju , mialam niedomkniete okno od razu zmowila ojcze nasz i zdrowas Marhi