Czyli że ludzie, którzy urodzili się i wyrośli w społecznym rynsztoku nie z własnej winy nie trafią do Nieba?

W społecznym rynsztoku też można znaleźć Miłość i to przez wielkie M.

Jak myślisz, dla czego przestępca, który czyni samo zło, po popełnieniu jakiejś zbrodni ukrywa się? Dla tego, że podświadomie lub świadomie wie, że zrobił źle - czyli gdzieś głęboko w środku takiego przestępcy tkwi zalążek Miłości. Poprostu wybiera zło, bo wokół siebie ma więcej przykładów złych niż dobrych. Ale to wcale nie jest powiedziane, że taki człowiek nie trafi do Nieba. Taki człowiek na chwilę przed śmiercią może zrobić jeden gest, który otworzy mu bramy niebios - może np swoje życie ofiarować za kogoś innego - gest najwyższej Miłości.
Nie do nas należy osądzanie społecznego rynsztoku. Lepiej sprawdźmy, co sami jesteśmy w stanie zrobić.
Podany wyżej przykładowy przestępca będzie uważał, że nie ma nic do stracenia oddając swoje życie (powie: i tak jest marne). A czy Tobie albo mi przyszłoby to samo do głowy? Ojejku, przecież my mamy rodziny, jak tu oddać swoje życie?

Zosia

Ja zawierzyłam swoje życie Jezusowi na rekolekcach byłam troche zła dlaczego przeszłam całe rekolekcje a nic sie nie działo nie otrzymałam zadnych łask o które podczas rekolecji sie modliłam .Byłam bardzo zła nie na Boga ale na siebie ,że nic mi rekolekcje nie dały.Teraz widze jak Bóg przez ten czas biernosci pracował pospotykałam osoby które mi pomagały i cały czas pomagają wierze ,że za sprawa ducha swietego robią to zupełnie za darmo nie wydałam ani grosza są swietni w tym co robią sa to miedzy innymi psychologowie ale nie tylko .Pomagaja mi pozdejmowac moja przeszłosc ze mnie która sie nazbierała pomagaja mi zawrócic czuje sie jakbym rozbierała albo sprzatała szafe w której nazbierało sie duzo niepotrzebych ubrań.Sposób w jaki zadziałam Bóg w moim zyciu bardzo mnie zadziwił,na rekolejcach otrzymałam od Boga wiadomosc ,że ten zdejmnie ze mnie obojetnosc ,że obdarzy mnie potrzebnymi łaskami ale także ,że bede mu słuzyc jako owoc nawrócenia i bede nawracac,nie czuje sie jeszcze na siłach aby nawracac gdy mój proces nawrócenia sie jeszcze nie zakończyl ,jednak powoli sie zmieniam ,otwieram sie,zrzucam z siebie przeszłosc,pokłady emocji ktore zalegaja w mojej podsiwiadomosc i jednoczesnie powoli uzdrawia sie moje ciało.Choroby to niz innego jak poklady zlosci ,nienawisc i innych negatywnych uczuc cos co jest pzreciwne miłosc ,boskiemu stwórcy.

Obserwuje tych co są blisko kościoła nie koniecznie blisko Boga i zasmuca mi ich zachowanie.Być za wszelką cene w centrum zainteresowania ,niech zobaczą inni w kościele,ze ja daję kwiaty,zawsze ja, księdzu na imieniny,że moje dziecko składa życzenia siostrze zakonnej,jakie to polskie i katolickie.Pokazać się............

Przypomina mi się powiedzenie z moich rodzinnych stron. w pierwszej ławce najwięksi grzesznicy siedzą. Jeszcze z czasów dzieciństwa pamiętam, że tam wręcz była taka tradycja, ze nikt się nie pchał do przodu. Był problem z wejściem do ogromnej świątyni. Można było spokojnie usiąść No właśnie ale....

Nie przypisywałbym tego tylko do Kościoła. Ja to obserwowałem w każdej grupie ludzi, czy to formalnej czy nie. Jednak w przeciwieństwie do ciebie wzbudza we mnie to zupełnie inne uczucia. Przede wszystkim odbieram ich jako czynnie szukających bliskości Boga i ludzi poprzez taką formę aktywności. Jak pamiętam zawsze w grupie potrzebni są ludzie działający, aktywnie uczestniczący nie tylko deklarujący się, że identyfikują się z dana społecznością. To nic, że czasem te działanie jest bardzo nieporadne wobec wstępnych założeń.
Warto tylko przyjrzeć się postawie św Piotra. W wielu sytuacjach jest on przedstawiany w bardzo podobny sposób jako nieporadny nadgorliwiec. Jednak Jezus jego nazywa Opoką. Nurtowało mnie długo dlaczego. Odpowiedź jest w zupełnie innym patrzeniu na człowieka. My widzimy raczej to co powierzchowne tylko to co się dzieje. Bóg patrzy w serce.
Nie wiem może ten twój żal ma jakieś głębsze podłoże. Może to okazja do samopoznania i do nauczenia się jak widzi cię Bóg.
Niektórzy stwierdzają, że najbardziej nam przeszkadza w innych to co w nas jest najmniej doskonałe. Ja też to wielokrotnie stwierdzałem.
Drażniło mnie samochwalstwo - zauważyłem, ze wielokrotnie brakowało mi poczucia, ze to co robię jest wartościowe. Żaliłem się na obłudę w działaniu moich współbraci po fachu, a jak przychodziło co do czego okazywało się, ze nie mam żadnych dowodów , że z tym co u nim mnie bolało jest lepiej u mnie.
Znam wiele osób przeczulonych na punkcie uczciwości - gdzie same są wielokrotnie łapane na gorącym uczynku, ze są z tym na bakier.

Ja dzis mialam dziwny sen , ktory jest potwierdzeniem istnienia szatana.Mysle, ze to tez moze byc swiadectwo.Najpierw wchodzilam na jakies strony internetowe szatanskie, tzn o tematyce diabla pozniej we snie zobaczylam przepyszny deser jaki lezal na stoliki a na koniec widzialam siebie stajaco przed lustrem z powykreconymi galkami ocznymi.Przerazajacy sen.Znaczy to tylo, ze jestem prawdopodobnie opetana przez szatana...

W jakim ty świecie żyjesz? W kucykowej krainie? Głęboko zdemoralizowany przestępca będzie klął na prawo i ukrywał się, bo nie chce siedzieć. Cały sekret zalążka miłości. Jak nie nauczysz właściwie kochać to miłość będzie wypaczona oparta na własnym JA.

Ten który nie zaznał miłosci w domu rodzinnym,nie nauczono go kochac,będzie egoistą,nawet upomnienie bedzie traktował z wrogościa,nigdy się nie przyzna do winy,a bedzie odpowiadał atakiem.

I często taka osoba myśli, że jest dobra tylko inni są źli. Nie widzi tego, co sama czyni, bo nie potrafi tego, ale obiektywnego spojrzenia na siebie można się nauczyć. To wymaga trochę pracy.

Odwiedzil mnie we snie Jezus dotknol moich dloni , glowy a na koncu mnie pocalowal.Mial brode.Bylo to tak bardzo realne.Jak myslicie co mi Jezus chcial przekazac moze uzdrowil mnie gdyz dotknol mojej glowy chociaz nie czuje sie jakos zdrowsza.W tym snie prawie, ze zaczelam plakac a jak mysle o tym zbiera mi sie na placz wlasnie.Tego dnia mowilam koronke na ulicach miast.