Watykanista Andrea Tornielli twierdzi, że wiele orędzi stanowi problem dla komisji.
Zaskoczyło mnie, że osoby widzące nie chciały podać komisji treści wszystkich objawień. Nie chcą wyjawić tych, które odnoszą się do przyszłości.

Jak więc sprawdzić autentyczność? Jednym z symptomów wiarygodności proroków, było to, czy sprawdzały się ich proroctwa.

A czy może być tak, że co prawda objawienia nie są prawdziwe (lub są nawet szatańskie), ale Bóg i tak wykorzystuje je dla dobrych celów (stąd liczne nawrócenia)?

No to sam sobie odpowiem:

Może tak być. Choć relacja trochę, jak sądzę, podkolorowana, zgodnie z duchem XVI-wiecznej inkwizycji, to jednak istnieją przesłanki o prawdziwości:
W tym przypadku fałszywe objawienia, cuda i przekonanie o rzekomej świętości Magdaleny od Krzyża trwały 40 lat.
Tylko św. Ignacy Loyola i Św. Jan z Avila do końca byli sceptyczni.

http://dyskusje.katolik.pl/viewtopic.php?p=897580#p897580

Ciekawy link i pouczająca historia, nawet jeśli podkoloryzowana (zakładam, że prawdziwa).
Bo to nie blichtr zewnętrzny jest istotny, a ludzie mają tendencję do ulegania pewnym emocjom i mogą się zafiksować.
To nie cudowność osoby, miejsca, ale zgodność z nauką Pana są wytycznymi, a to, co Kościół zgromadził i wypracował przez wieki - niezawodne.
Dlatego trzeba się pilnować, by cudowność osoby, miejsca, wydarzenia nie zaciemniała nam rozumu.

Kościół na właściwym sobie hierarchicznie szczeblu jednoznacznie stwierdził, że objawienia w Medjugorje nie mają charakteru nadprzyrodzonego. I to orzeczenie nas obowiązuje.
Celem niniejszego artykułu nie jest krytyka intencji poszczególnych osób, które czują się związane z ruchem zaistniałym wokół wydarzeń w Medjugorje, podobnie nie można oceniać prawdziwości i trwałości dokonanych tam nawróceń. Jednakowoż jest mnóstwo niejasności powodujących zamieszanie doktrynalne w równej mierze wśród duchowieństwa, jak i wiernych, co stoi w sprzeczności z samą istotą objawień prywatnych, które mają wszak pomagać w przeżywaniu i pojmowaniu rzeczywistości w świetle Objawienia Bożego, a nie prowadzić do podziałów wewnątrz Kościoła.

W czerwcu 1981 roku na terenie parafii Medjugorje doszło rzekomo do objawień Matki Bożej, która miała przemówić do sześciorga dzieci. Od owego czasu osoby te obecnie już dorosłe codziennie lub raz na pewien czas otrzymują orędzie od Matki Bożej, które rozsyłają na cały świat. Orędzia te publikują rozliczne czasopisma, niekiedy także katolickie. Zdarza się również, że widzący zostają zapraszani do poszczególnych diecezji, gdzie spotykają się z wiernymi. Podczas tych spotkań dochodzić ma do kolejnych objawień. Medjugorje odwiedzają tłumy wiernych, z których część wraca podbudowana duchowo, pojednana z Bogiem.

Kościół orzeka

Kongregacja Nauki Wiary przy Stolicy Apostolskiej wydała w roku 1978 dokument zatytułowany Normy postępowania w rozeznawaniu domniemanych objawień i przesłań, skierowany przede wszystkim do ordynariuszy, aby usprawnić sposób refleksji, czy dane wydarzenia można uznać za autentyczne, czy też kategorycznie je odrzucić. Tym właśnie dokumentem posługiwał się biskup Pavao Žanić, ówczesny ordynariusz diecezji Mostar, na terenie której leży Medjugorje. Powołał on komisję do sprawdzenia rzekomych objawień, która 24 marca 1984 roku wydała wytyczne mocno studzące entuzjazm pewnych grup wobec wydarzeń z Medjugorje. Na ich podstawie biskup Žanić napisał do proboszcza parafii w Medjugorje, że nie chodzi o objawienia Matki Bożej.

Normy postępowania w rozeznawaniu domniemanych objawień i przesłań pouczają bowiem, że do stwierdzania prawdziwości bądź fałszu objawień powołany jest biskup miejsca. Jeżeli jednak pragnie on rozeznać fakt z większą pewnością, może się zwrócić do konferencji episkopatu danego kraju. Tak zresztą uczynił biskup Žanić. Komisja Konferencji Episkopatu Jugosławii obradowała od 18 stycznia 1987 do 10 kwietnia 1991 roku. Wydała orzeczenie, w którym czytamy: Na podstawie przeprowadzonych dotąd badań nie można stwierdzić, że chodzi o objawienia nadprzyrodzone. Komisja podtrzymała również wydany przez biskupa Mostaru zakaz organizowania pielgrzymek do Medjugorje.

Stanowisko zarówno biskupa miejsca, jak i Konferencji Episkopatu Jugosławii potwierdziła Kongregacja Nauki Wiary w wydanej 23 marca 1996 roku odpowiedzi na pytanie o możliwość organizowania pielgrzymek do Medjugorje. Dykasteria, którą kierował wówczas kardynał Józef Ratzinger, orzekła jednoznacznie: Nie należy organizować oficjalnych, tak parafialnych, jak diecezjalnych pielgrzymek do Medjugorje, rozumianego jako miejsce autentycznych objawień maryjnych. Nie trzeba zaznaczać, że polecenie to jest w Polsce podobnie zresztą, jak w większości świata katolickiego regularnie łamane

Obecny biskup również sceptyczny

Biskup Ratko Perić, obecny ordynariusz diecezji mostarskiej, napisał w roku 1997: Na podstawie poważnych studiów, dotyczących tej sprawy, prowadzonych przez trzydziestu naszych uczonych (trzy komisje), w oparciu o moje pięcioletnie doświadczenie biskupie w diecezji, biorąc pod uwagę gorszące nieposłuszeństwo związane z tą sprawą, kłamstwa pojawiające się od czasu do czasu w ustach Madonny, niezwykłe powtórzenia orędzi od ponad szesnastu lat, dziwny sposób, w jaki kierownicy duchowi tak zwanych widzących prowadzą ich przez świat, czyniąc im propagandę, oraz praktykę, że Madonna zjawia się na: fiat (niech przybędzie!) widzących moje przekonanie i stanowisko w kwestii zjawień w Medjugorje brzmi nie tylko: Non constat de supernaturalitate [nie stwierdza się nadprzyrodzoności K.R.], ale wręcz: Constat de non supernaturalitate [stwierdza się, że nie są nadprzyrodzone K.R.].

Co jakiś czas uprawnione do tego organy władzy kościelnej powtarzają dotychczasowe opinie Kościoła. 21 października 2013 roku na polecenie prefekta Kongregacji Nauki Wiary nuncjusz apostolski w Waszyngtonie, zaniepokojony próbami organizowania spotkań z jednym z wizjonerów, napisał list do biskupów Stanów Zjednoczonych, w którym przypomniał obecne stanowisko Kościoła wobec wydarzeń w Medjugorje. W roku 2010 Kongregacja Nauki Wiary powołała w celu ostatecznego zakończenia sprawy Medjugorje specjalną komisję, na czele której stanął kardynał Camillo Ruini. Komisja ta przesłuchała już wszystkich widzących i niebawem ma wydać oświadczenie. Pamiętajmy jednak, że do czasu ogłoszenia ostatecznego orzeczenia wszystkich katolików obowiązują dotychczasowe dokumenty.

Schizma całkiem blisko?

Trudno się zatem dziwić, że Watykan zwleka z zakończeniem kwestii rzekomych objawień w Medjugorje. Należy mieć na względzie dobro dusz, którym w jakiś sposób bliskie stało się głoszone tam orędzie. Zbyt pochopne podjęcie w tej sprawie decyzji może łatwo doprowadzić do schizmy. Już teraz bowiem możemy obserwować niepokojące nieposłuszeństwo franciszkanów opiekujących się parafią w Medjugorje. W roku 1982 suspendowano dwóch zakonników, Ivana Prusina i Ivica Vego, za stałe sprzeciwianie się władzy kościelnej. W roku 2010 Benedykt XVI postanowił przenieść do stanu świeckiego ojca Tomislava Vlašića, znanego orędownika rzekomych objawień, z powodu dopuszczenia się przezeń błędów dogmatycznych oraz złamania celibatu, w dodatku z zakonnicą.

W homilii wygłoszonej 14 listopada 2013 roku Ojciec Święty Franciszek powiedział: Maryja jest Matką i kocha nas wszystkich, nie jest jednak naczelnikiem poczty rozsyłającym codzienne wiadomości. Nietrudno w tym stwierdzeniu znaleźć ukrytą analogię do Medjugorje
http://www.zywawiara.pl/artykuly/art-648.html

Podnoszę temat.
Na pierwszej stronie w linkach jest to świadectwo.

Na stronie Forum Tradycji Katolickiej jest dużo w tym temacie Maria-Magdalena...polecam

Jednym tak, ale nie wystarczającym.
Pwt 13:1-3 bt "(1) Jeśli powstanie u ciebie prorok lub wyjaśniacz snów i zapowie znak lub cud, (2) i spełni się znak albo cud, jak ci zapowiedział, a potem ci powie: Chodźmy za bogami cudzymi - których nie znałeś - i służmy im, (3) nie usłuchasz słów tego proroka albo wyjaśniacza snów. Gdyż Pan, Bóg twój, doświadcza cię, chcąc poznać, czy miłujesz Pana, Boga swego, z całego swego serca i z całej duszy."
Żeby było śmieszniej - czasem nawet to może nie działać (patrz Jonasz - głosił zagłądę Niniwie, ta się nawróciła i zagąłdy nie było)

Ja miałam w sierpniu jechac do Medjugorie a teraz sie zastanawiam czy to ma sens.

Przesłanka (że papież dopiero się wypowie) - słuszna.
Wniosek - że nie ma zakazu urządzania tam pielgrzymek (jako do sanktuarium) i tak dalej - fałszywy. Są poprzednie (mniejszej, ale wystarczającej rangi) orzeczenia w tej sprawie.

Do Madjugorie można pojechac jako do "miejsca modlitwy". Tak i tylko tak.
Ale wątpię, by ktokolwiek tam jadący tak to postrzegał...

A jak inczej to postrzegać?
Tylko i wyłacznie jako miejsce modlitwy.

Osobiście nie wzrusząją mnie objawienia "widzących".
Mnie wzruszył fakt, jak wielu ludzi tam się nawraca, dzięki Panu Jezusowi, przez wstawiennictwo Maryi.

Mówią że Medjugorje jest konfesjonałem świata. I tyle.


Mnie osobiście nawet ks. Bashobora nie wzrusza....ani żaden inny "uzdrowiciel".
Mnie wzrusza tylko Jezus....i Maryja, która pokazuje drogę do Niego.



Barney, kto ma pojechać i tak pojedzie.
O mnie bądź spokojny
Nie wybieram sie tam.

Jak jest...?
Poczekajmy. Dajmy szansę Franciszkowi

Skoro to nie sanktuarium, to po co jechać kilka tysiecy kilometrów do innego miejsca?

Dokładnie. Mamy w Polsce wiele sanktuariów, mamy uznane Lourdes, Fatima itp. Wielu tam nie było, a wybiera Mejugore... .