W końcu zdecydowałem się zamieścić swoje świadectwo.Ostatnio pisałem już na temat życia z ateistką i myślałem że tego powinno dotyczyć moje świadectwo, ale Jezus uświadomił mi, że moje nawrócenie i wygrana bitwa dotyczy czego innego, tamta historia jeszcze się toczy.W ogóle kombinowałem nie w tą stronę co trzeba. No to do dzieła.
Najpierw zaprezentuję film który przybliży nieco ten problem.Może i nie zabrnąłem jeszcze w najczarniejsze czeluście tego uzależnienia zaprezentowane na filmie, bo ewidentnie Jezus i Maryja mnie przed tym zatonięciem chronili, ale i tak byłem mocno uwikłany.

Tytuł filmu "Narkotyk zwany pornografią"
http://www.youtube.com/watch?v=h0trLqy6a5s

Chciałem opisać tutaj swój przypadek.Świadectwo było przygotowane na stronę, która zajmuje się pomocą w takich przypadkach.Dlatego zwroty są kierowane do ludzi również uzależnionych od tego.

Byłem uzależniony od pornografii i masturbacji.
Byłem od tego uzależniony od kilkunastu lat.Wszędzie dostawałem sygnały, że to normalne, wiek dojrzewania, rozładowanie napięcia seksualnego itp.Magazyny, telewizja, moda wszyscy to mi wmawiali.Jacyś pseudo lekarze w kolorowych czasopismach.Tyle, że wiek dojrzewania się skończył a to pozostało.Wewnętrznie czułem, że niszczy mnie to, zabija duchowo.Nie potrafiłem się pozbyć materiałów ,które gromadziłem przez te kilkanaście lat, no chyba że wymieniałem starsze, brzydsze na nowsze.Kilka razy czułem jakiś wewnętrzny głos.Wyrzuć to pozbądź się tego,ale zawsze było mi żal tego stracić, poza tym to było takie kuszące,podniecające byłem totalnie zniewolony no i tyle lat zbierania.Jakieś 3 tygodnie temu natrafiłem na świadectwo Leszka Korzenieckiego które uświadomiło mi rzeczywistość świata duchowego.Potem na rekolekcje ks.Piotra Glasa !.
On otworzył mi oczy na to co się ze mną działo przez te wszystkie lata, w czym tkwiłem.Jak "zły" mną manipulował.To było jak kubeł zimnej wody na głowę.Przez 7 lat żyłem coraz dalej od Boga i kościoła aczkolwiek wierzyłem, że gdzieś tam jest.Nigdy się go świadomie nie wyrzekłem.
Taplałem się w grzechu.Momentalnie pomyślałem, że muszę z tego wyjść i to natychmiast.Za chwilę doznałem ogromnego kuszenia,strasznie intensywnego, jakby mi ktoś mówił, i tak to zrobisz, jesteś mój, i tak przegrasz.Zaciskałem zęby próbowałem myśleć o czymś innym.Przegrałem.Upadłem.Zaraz potem zacząłem żałować i się gorąco modlić.Wiecie dobrze,co się dzieje jak już to zrobimy, że zaraz po tym jak przegrywamy następuje żal i to uczucie, że w zasadzie po co to zrobiłem nie chcę tego, znowu przegrałem.Modliłem się do Jezusa i Najświętszej Maryi Panny, wołałem w myślach o pomoc prawie przez łzy.Doznałem nagle silnego uczucia, że teraz jest TEN moment!,(gdy trwała ta pauza ten żal), że teraz mogę to zrobić."Usłyszałem" w głowie w swoich myślach, usuń to! wyrzuć!teraz!
Z drżącym sercem wypieprzyłem kilkanaście gigabajtów filmów i zdjęć które mnie niewoliły! i co najważniejsze nie czułem z nimi żadnej więzi.To było jak Boski kontratak. Ja sobie to interpretuje tak, że Maryja do której się również modliłem dobrze wiedziała który moment będzie najlepszy, żeby to zrobić i to Ona powiedziała mi "teraz!". W momencie kiedy "zły" upajał się zwycięstwem, on się tego nie spodziewał.Nie dowierzałem ,nigdy nie miałem takiej siły żeby to zrobić, myślałem, że to chwilowe.Minęło 3,5 tygodnia a ja jestem czysty!. Chociaż czuję pewnego rodzaju ból i zagrożenie duchowe jak gdzieś natrafię na zdjęcie roznegliżowanej laski, niektóre kobiety też wywołują u mnie lekkie kuszenie,myśli, ale tylko niektóre, jak czuję że zbliża się klimat związany z tym,jakieś myśli, przebłyski stosuję proste modlitwy,prośby,proste egzorcyzmy/modlitwy o uwolnienie i to przechodzi.
Czuję się odmieniony, cały czas przeżywam proces głębokiego nawrócenia.Bo Bóg przez Chrystusa dał mi namacalny dowód swojej obecności i miłości.Doświadcza mnie non stop.Przyjąłem sakramenty, nawróciłem się.Jezus jest prawdziwym uzdrowicielem, uwolnił mnie poprzez Ducha Świętego ! a pomyśleć, że zaczęło się od japońskich kreskówek.Wczoraj paliłem w piecu swoje stare rysunki erotyczne, mangi,zostało mi jeszcze parę gazet do spalenia.Musze to robić stopniowo bo stykanie się z tym powoduje uczucie dyskomfortu, duchowego cieżaru.Mogę chyba śmiało powtórzyć za naukami Chrystusa, jeżeli macie podobny problem, nałóg,jesteście zniewoleni, módlcie się gorąco, żałujcie za grzechy proście o wybaczenie, o uzdrowienie i o uwolnienie.Jezus wam pomoże! On was naprawdę kocha bezwarunkowo ! tylko się do niego zwróćcie , odrzućcie zło które was niewoli.W niektórych kościołach są modlitwy o uwolnienie - korzystajcie, módlcie się o łaski Ducha Świętego.Walczcie !
Ja wiem, że muszę jeszcze z tych modlitw o uwolnienie skorzystać bo te więzi zła są jeszcze we mnie, ale ciągle czuję się pod ochroną Maryi Dziewicy Niepokalanej.Ona przepędza złe duchy jak Ją proszę, gdy sie modlę. Posłuchajcie wykładów egzorcystów, szatan najbardziej boi się Najświętszej Maryi Panny, ten kłamca, zwodzi-ciel i zabójca człowieka się jej boi , ona go oślepia.
Nie wiem czy jesteście osobami wierzącymi,ale jeżeli wszystkie próby samotnej walki zawodzą nie macie nic do stracenia, uwierzcie w Jezusa i w Najświętszą Maryję Pannę.
Każdy nałóg jest zniewoleniem, chorobą a Jezus jest uzdrowicielem. Pomógł mi!Spróbujcie, jak się nie uda raz, to próbujcie drugi, walczcie!
Z Jezusem można wszystko.Szatan nas niewoli bo chce nas zniszczyć, odciągnąć od Boga i tylko Jezus może nas uratować.Czytajcie Biblię, ma wielką moc.
Jak powiedział mi Leszek Korzeniecki czytaj Ewangelię uradujesz tym Boga i wkurzysz szatana(to ostatnie bardzo przypadło mi do gustu). Pozdrawiam! Będę się za was modlił żebyście doznali uzdrowienia w Chrystusie, uwolnienia od masturbacji i pornografii jak ja.BTW mam 32 lata,4,5 letniego synka i żyję ze swoją kobietą w nieformalnym związku.Ona jest niewierząca,(paradoksem jest to że w życiu nie raz przytrafiały jej się zjawiska paranormalne, niekoniecznie miłe) kiedy jej opowiedziałem o swoim nawróceniu nie uwierzyła mi , a kiedy dowiedziała się o moim nałogu z którego zostałem uzdrowiony - potępiła mnie :/ powiedziała, że się mnie brzydzi (chociaż już jej chyba przechodzi).
Nie winię jej, nie czuję żalu, bo wiem, że Jezus mnie nigdy nie potępi i nigdy nie odrzuci jeżeli oddam Jemu swoje życie i przebaczę wszystkim którzy mnie zranili, jeżeli oddam się Jemu w opiekę.
Podam wam listę materiałów na które systematycznie naprowadza mnie Bóg, które mi pomogły zrozumieć wiele rzeczy.Nawrócić się.
Na pewno jest to Leszek Korzeniecki choć nie związany z tym problemem to jednak wyszedł ze zniewoleń o wiele groźniejszych również duchowych.Pomaga ludziom wyjść z nałogów poprzez głoszenie ewangelii i swojego świadectwa.
Ksiądz Egzorcysta Piotr Glas i wszelakie jego rekolekcje, jak zrozumiecie strategię działania szatana, pojmiecie znaczenie przeróżnych sytuacji w waszym życiu. Waszych upadków i zła panującego wokoło.
Robert Tekieli, wspaniały człowiek pomagający ludziom wyjść z okultyzmu
Leszek Dokowicz i jego świadectwo, również wspaniały film Leszka Dokowicza "Duch"!!! gorąco polecam oglądałem już 3 razy i zawsze mam łzy w oczach jak widzę działanie i łaski Ducha Świętego bo to jest tak piękne, że się nie da opowiedzieć.Ja to czuję , jest to bardzo silne i bardzo głębokie uczucie. Podobno to również może być łaska Ducha Świętego, rozumienie miłości Bożej, poczucie swojej małości i bezradności i radość z tej miłości, że jest tak blisko i nas tak kocha.
Dobromir "Mak" Makowski - obejrzyjcie jego świadectwo na Youtube, będziecie poruszeni do głębi, będziecie płakać razem z nim.
To prawdziwy obraz tego jak Jezus swoją nieskończoną miłością zmienia człowieka.
Dobrek jest Dawidem który pokonał Goliata !
Teraz pewnie niektórzy będą się śmiać, ale mówię wam o swoim doświadczeniu.Zacząłem słuchać Radia Maryja, dlatego, że to radio daje mi pokój duszy.W tym radiu jest dobro i odczuwalna miłość Boga Ojca a polega to na tym, że jest tam dużo modlitw i czytania ewangelii,kontemplacji nad Słowem Bożym.Dużo rozmyślania, pięknych ludzkich świadectw.I ten wszechogarniający pokój. Nie dajcie się wkręcić jakiejś propagandzie postępowej, bo tam są naprawdę wartościowe rzeczy.Jak słuchałem normalnych stacji nie dawały mi nic dobrego oprócz zdenerwowania i jakichś głupich bezowocnych i bezwartościowych pogaduszek.Sami sprawdźcie, przecież nie musicie tego słuchać no stop ,ale gwarantuje wam, że jak już poradzicie sobie z "problemem" albo nawet w trakcie walki to radio ten klimat da wam pokój duszy. A będzie on wam potrzebny w tej walce.
To co ja mogę wam polecić to walka i zwycięstwo z pomocą Jezusa, nie wiem czy lekarze i jakieś lekarstwa na to pomagają.Samemu nie dacie rady.
Możecie do mnie pisać na mój email, postaram się odpowiadać na każdy.
Wierzę, że tego właśnie chce ode mnie Jezus, żebym teraz ja niósł rady i dobre słowo o Jego miłości do Was !
Polecam również szukanie pomocy u osób duchownych, podejrzewam, że powiedzą wam to samo co ja. Tylko w Chrystusie zwycięstwo.
Będę się za was modlił !
Jedyną rzeczą od której teraz jestem uzależniony to modlitwa i miłość Jezusa i Najświętszej Maryi Panny.
Panie Jezu dziękuję Ci, że mnie uzdrowiłeś i mnie tak pięknie doświadczasz.
Niech to świadectwo będzie na Chwałę Twoją i przyniesie ludziom, którzy je czytają nadzieję oraz wiarę w Ciebie i Twoją nieskończoną miłość do nas.Amen

Dzięki Seba. Stworzyłeś jedno z najbardziej wartościowych świadectw jakie czytałem. Onanizm jest bagnem z którego ciężko wyjść. Zawsze istnieje pokusa powrotu do moralnie złej przyjemności. Na forum onanizm.pl można znaleźć pomoc i wsparcie. Pozdrawiam i życzę Ci abyś nigdy nie rezygnował z pracy nad czystością.

Seba no to teraz uważaj, żeby po tym pierwszym ekscytującym i ogólnie "fajnym" okresie nawrócenia nie wrócić do starych problemów. Nie piszę żeby zdołować ale żebyś nie dał się zaskoczyć gdy ten pierwszy okres gdzie wszystko takie nowe, i fajne przeminie i zostanie Ci szara rzeczywistość. Wtedy będzie chyba jeszcze cięższa próba dla Twojej Wiary. Pamiętaj wtedy, że najlepszy oręż wtedy to nie złażenie z drogi modlitwy i sakramentów.

p.s. Ja pamiętam Twój poprzedni temat i tak nawiązując, skoro masz teraz więcej czasu bo jak rozumiem, masz skoro nie marnotrawisz już na swoje filmiki tudzież inne, to może jakoś intensywniej poszukasz pracy (chyba, że już masz)? To chyba powinien być Twój następny krok....

Ten problem jest przeogromnie powszechny, bo jest ludziom wmawiane że to normalne!!
Jeżeli chodzi o pracę to sprawa wygląda tak, że pierwszego dnia którego wyruszyłem na poszukiwanie pracy po nawróceniu, zostawiłem cv w 2 miejscach i dostałem 2 zaproszenia na rozmowy, które już odbyłem.I tego samego dnia niespodziewanie przyjechał do mnie brat cioteczny, zawsze bardzo religijny i ufający Chrystusowi, naprawdę porządny człowiek z kolejną ofertą pracy .Chwała Panu.Dzisiaj właśnie miałem rozmowę, i po jutrze się dowiem czy owocne to było. Jezus jest wielki, zna nas , nasze potrzeby i spełnia nasze prośby.Dzisiaj mnie doświadczył znowu w niesamowity sposób, ale w obecnej chwili źle się czuje wiec nie będę opisywał.Nie boje się przegranej bo walczę mając u boku Jezusa i mam ogromną świadomość potrzeby eucharystii, spowiedzi.W ogóle rozmawiam z Jezusem i Maryją jak najbliższymi mi osobami.Tak mi pomogli.Nigdy nie potrafiłem tego dokonać bo próbowałem sam, ale z nimi mi się udało.Byłem tez uzależniony od gier komputerowych, z tym byłoby trudniej, ale opatrzność boska postanowiła mi pomóc i popsuła mi się nagle karta graficzna.Zamontowałem starą i mogę korzystać z komputera ale grac już nie Ciągle dużo pracy przede mną ale z Jezusem jest lżej.

Żeby popsucie karty graficznej uważać za boską interwencję... ciekawe . No dobra, już się nie nabijam. Serio to myślę, że to bardzo hm... cenna umiejętność żeby tak umieć... pozytywnie spoglądać na różne sytuacje w życiu i też nie tak... krótkookresowo, jednostronnie tylko ale i jakoś tak... z większej perspektywy. Myślę, że można się wtedy wiele uczyć na własnym doświadczeniu. Byle tylko nie ulegać za bardzo negatywnym emocjom gdy coś nie wyjdzie bardzo po naszej myśli.

Powodzenia z pracą czy to już nową czy też z dalszymi poszukiwaniami. No i w ogóle z układaniem tej Twojej sytuacji. Pozwolę sobie tylko dodać, że następny krok powinien dotyczyć synka. Moim skromnym zdaniem oczywiście.

Wspaniałe i odważne świadectwo!!!

Pozdrawiam.
Zosia

Dostałem pracę ! Jezus i Maryja są wielcy i kochani !! .

Jak odbyłem 2 poprzednie rozmowy powiedziałem Bogu tak. (obydwie to były posady przy produkcji alkoholu) Panie, tyle jest ludzkich nieszczęść spowodowanych alkoholem, tyle zmarnowanych dusz, tyle upadków, uzależnień. Jeżeli swoją pracą miałbym się przyczynić do ludzkiego nieszczęścia, jeżeli miałbym Cię tym obrazić, odsuń to ode mnie. I odsunął a dostałem tą pracę "normalną".
Co do synka:
Zajrzałem do księdza i korzystając z okazji zapytałem o chrzest , przedstawiłem swoją trudną sytuację , natrafiłem na młodego fajnego księdza, powiedział, że nie ma najmniejszego problemu,że nawet chrzest potajemny wchodzi w grę .Także spróbuje przekonać swoją partnerkę a jeżeli dalej będzie oponować chrzest odbędzie się potajemnie bo duchowe bezpieczeństwo mojego malucha jest najważniejsze.Ona była chrzczona i bierzmowana.
Chwała Panu !

A jeszcze zapomniałem dodać, że wczoraj odbywałem post ścisły o chlebie i wodzie, a zadzwonili w trakcie koronki do Miłosierdzia Bożego .Czyli zaraz po 15, a już myślałem, że nie zadzwonią bo zadzwoniliby rano.Chwała Panu

Chwala Panu za to co robi z Toba !

SebaR, gratuluje powrotu do Boga i pracy (tylko ureguluj swój związek jakoś). Módl się i nie ustawaj i proś Boga by teraz dał Ci siły na czas kiedy przyjdą trudne chwile bo na pewno przyjdą.
Najlepiej znajdź sobie jakąś wspólnote, może Odnowa Charyzmatyczna lub Szkoła Nowej Ewangelizacji albo jakaś inna grupa ewangelizacyjna gdzie mógłbyś umacniać się i jednocześnie świadczyć o Bogu (masz zadatki), wtedy to co obecnie przeżywasz nie skończy się a będzie jeszcze lepiej

Staram się delikatnie przemawiać do ludzi, na początek ze swojego otoczenia bo mam 90% znajomych niewierzących, włącznie z rodziną która odeszła od Boga z biegiem lat wpadając w rutynę dnia codziennego.Często dzieje się tak że jak tylko zaczepię temat wiary ludzie się delikatnie odcinają jakby się bali zmian. W związku mam nie lada orzech do zgryzienia bo moja partnerka ewidentnie boi się jakiejkolwiek próby zbliżenia do Boga.Ja rozumiem, że może mieć swój pogląd i odrzucać religię i Boga, ale najpierw powinno się coś poznać żeby zdecydować o odrzuceniu,chyba że mamy przesłanki ku temu, że jest to dla nas niebezpieczne, zagraża naszemu życiu i zdrowiu .A ona boi się zbliżenia nawet do tematu. Mam swoją teorię na jej temat i myślę że jest ofiarą zniewolenia.Twierdzi, że ma ugruntowany światopogląd (kształtowany przez filozofię i ideologię lewicową), ale czy ktoś kto ma silny ugruntowany światopogląd boi się poznania czegoś odmiennego,?chyba nie, pozna i odrzuci bo jego wiara i poglądy są silne, ugruntowane.Mam wrażenie, że ona czuje, iż jej światopogląd jest jak domek z kart , dlatego boi się, że runie i będzie musiała zmienić myślenie o 180 stopni, będzie musiała przeprowadzić duchową rewolucję.Dlatego tak się boi nawet zbliżyć do tematu.Jakbym tak zechciał nakłonić ją do obejrzenia filmu dokumentalnego o Marcie Robin, która musi zmusić człowieka do głębokiego zastanowienia nad wiarą chrześcijańską to usłyszałbym "Odwal się ode mnie, nie próbuj mnie urobić ! " nawet by nie obejrzała . Kurczowo trzyma się czegoś nieokreślonego, byle nie musieć zbliżyć się do Chrystusa .To jest niepokojące.Jakby przebrnęła przez świadectwa ludzi nawróconych, parę filmów natchnionych Duchem Świętym, może coś poczytała i wtedy dopiero odrzuciła wówczas bym musiał to zaakceptować, ale odrzucać coś na starcie bez poznania tego?
Nawet jak ten związek się rozpadnie, ja i tak jej nie potępię i będę trwał w miłości Chrystusowej, będę dźwigał swój krzyż bo tego chce od nas Pan.

Jestem w trakcie nawracania innej osoby, mojej koleżanki.Na początku musiałem ją przekonać, że nie zwariowałem, i powoli staram się jej tłumaczyć miłość Jezusa, zaakceptowała mój gest i zgodziła się powoli poznawać Jezusa i z czasem przemyśleć przesłanie miłości.Jeżeli uda mi się nawrócić choć jednego grzesznika to będzie sukces wielki i będę cieszył się razem z Chrystusem.
P.S. Już 3 razy co najmniej prosiłem Boga o radę za pomocą Pisma Świętego(NT) i 3 razy ja otrzymałem, otwierając na chybił trafił to jest dopiero niezwykłe.Pan jest Wielki i Chwała mu za to!

Nastąpił 4 i 5 raz :]. Ostatnio też przegrałem pewną walkę duchową, całe szczęście nie związaną z pokonanym zniewoleniem.Otóż szatan, jako duchowy byt osobowy obdarzony rozumem i wolną wolą jest doskonałym strategiem,bytem niezwykle inteligentnym.Zna nasze wszystkie słabe punkty i zaatakuje wtedy kiedy nie będziemy się tego spodziewać.Ataki takie dotykają szczególnie osób będących w stanie łaski uświęcającej, które niedawno się nawróciły a wiara ich jeszcze nie okrzepła.Czyli na przykład ja.
Podstawowym grzechem do którego najłatwiej skusić człowieka jest gniew.Ostatnio w bardzo dziecinny sposób dałem się sprowokować podczas wymiany zdań ze swoją partnerką.Dziwne jest to, że włączyła się we mnie chęć ranienia.Wtykałem raniące "szpile", tak doskonale dobierając kontekst i słowa, że doprowadziłem ją do łez a najgorsze jest to, że po każdej takiej szpili widziałem jej reakcje i upajałem się zwycięstwem.Byłem strasznie nabuzowany , ona nie mogła uwierzyć że to robię a ja czułem się trochę jak w transie.Te ataki z mojej strony były doskonale skoordynowane i przeprowadzone a w ogóle nic takiego nie planowałem.To się stało nagle.I jak ja wyszedłem jako chrześcijanin? jaki dałem przykład? do tego właśnie chce nas skusić zły, abyśmy obrażali Boga i zniechęcali tych których moglibyśmy nawrócić do chrześcijaństwa.Potem strasznie mi było wstyd i bardzo tego żałowałem.Przeprosiłem ale będzie musiało minąć trochę czasu zanim atmosfera się unormuje.Prosiłem Boga o naukę, otworzyłem jak zwykle Nowy Testament i po krótkim czytaniu olśnił mnie tekst z 2Listu do Tymoteusza, bo na nim mi się otworzyło.(wprawdzie odnosi się to być może do duchownych czy pastorów, ale w końcu wszyscy powinniśmy być głosicielami miłości Bożej)
"Przymioty sługi Bożego" 23 Unikaj natomiast głupich i niedouczonych dociekań, wiedząc, że rodzą one kłótnie. 24 A sługa Pana nie powinien się wdawać w kłótnie, ale [ma] być łagodnym względem wszystkich, skorym do nauczania, zrównoważonym. 25 Powinien z łagodnością pouczać wrogo usposobionych, bo może Bóg da im kiedyś nawrócenie do poznania prawdy 26 i może oprzytomnieją i wyrwą się z sideł diabła, żywcem schwytani przez niego, zdani na wolę tamtego." 2Tm,2,23-26.
Proście Boga o rady i czytajcie Pismo Święte.

Wspaniale SebaR Znam ten problem z autopsji. Szkoda mi tylko, że gdy mnie dopada zły z przeważającą siłą, to nie widzę własnego wzroku.
Z takich ataków odebrałam dwie podstawowe nauki: pierwsza to, że bez Boga jestem mniej niż niczym; a druga to, że przez takie upadki coraz bardziej rozumiem i poznaję działanie szatana, jego podstępy i swoje słabości, z którymi powinnam walczyć. Najprawdopodobniej zły dopadnie mnie jeszcze nie raz ale za każdym razem będę żebrać u Jezusa o łaskę przebaczenia - Tobie polecam to samo. Pomyśl tylko, gdybyś nie upadał, to skąd byś wiedział, że się podnosisz i do tego jeszcze odbierasz naukę?

Zosia

No właśnie, zosiek :]
Odnosząc się do mojego świadectwa muszę napisać o czymś co jest ewidentnym dowodem oczyszczenia.W tym nałogu tak jak w wielu innych, istnieje coś takiego jak "pamięć ciała". Czyli jakiś przyjemny bodziec uruchamiający zapamiętane przez ciało odczucia, które wzmagają w nas chęć powtarzania nałogowej czynności.Po prostu znienacka w wyniku bodźca wzrokowego czy dotykowego przypominamy sobie jakieś uczucie, odczucia i to powoduje w nas reakcję łańcuchową, chęć powtórzenia.Czasem już samo przypomnienie sytuacji jest bodźcem.Dlatego sięgamy po alkohol, papierosa, narkotyki czy pornografię i masturbację.Z racji występowania u osoby zniewolonej tej pamięci ciała, bardzo trudne jest uwolnienie się z danego nałogu.Przy próbach odstawienia występują wszelakie syndromy "głodu", efekty "odstawienia". Może w przypadku alkoholizmu czy narkotyków i papierosów jest to najsilniejsze, ale w uzależnieniu od pornografii i masturbacji też występuje.Otóż w momencie mojego uwolnienia z tego perfidnego zniewolenia, zostałem kompletnie wyczyszczony,zresetowany z tej "pamięci ciała". Ani razu! nie pojawiła się w mojej głowie myśl przypominająca mi tamte odczucia czy uczucia.Wielokrotnie w przeszłości kiedy próbowałem z tym zerwać przegrywałem z racji tej "pamięci ciała". Faktem jest, że pozbyłem się rzeczy przez które byłem niewolony, wywaliłem również wszelakie figurki buddy, słonie i tym podobne pierdoły które nie wiedzieć czemu siedziały gdzieś u mnie na półkach.Wystrzegam się zagłębiania się w przeszłość, bo czuję, że może to być zgubne.Ucinam rodzące się dziwne podpowiedzi i wycieczki w tamte rejony pamięci.Nie jest to wcale trudne.Wiara i modlitwa czyni cuda.Nie odczuwam w ogóle głodu czy chęci powrotu do tego grzechu.po prostu tego nie pamiętam.I tego się trzymam.Nie piję alkoholu, bo się boję, że wtedy mój opór zostanie złamany.Po prostu się boję, że jak wypiję stracę w jakiś sposób kontrolę nad sobą lub też sobie pofolguję za bardzo.Chyba na to po prostu za wcześnie.Wolę modlitwę i eucharystię, wtedy czuję się szczęśliwy, spokojny i wolny.Widzę odrażający bezsens wszelakich używek.
W ostatnią niedzielę doznałem pierwszy raz tak głębokiego działania eucharystii.Ponieważ ze 3 tygodnie temu poznałem treść objawień Cataliny Rivas dotyczących Eucharystii oraz Mszy Świętej, staram się jak najlepiej w niej uczestniczyć.Ostatnio właśnie kiedy podchodziłem do Eucharystii miałem straszny mętlik w głowie, jakaś bieganina całkiem niepotrzebnych myśli,wymieszanych z rozmową z Jezusem, zero skupienia.W momencie w którym uklęknąłem przed Hostią i Ją przyjąłem.Zacząłem doznawać takiego dziwnego uczucia.Jak błyskawicznie działający środek przeciwgorączkowy.Wyobraźcie sobie, że macie gorączkę wysoką, i po przyjęciu leku nagle czujecie jak ona zwyczajnie ustępuje, w kilka,kilkanaście sekund,jakby z was wypływała.Cały ten mętlik, bieganina myśli zaczęły ustępować, zacząłem się wyciszać.Odlatywały jak rój przepędzonych much czy komarów.To było na tyle niezwykłe, że po prostu zacząłem obserwować to zjawisko, tak mnie ono zafascynowało.Domyślam się, że można to przeżyć w jeszcze głębszy sposób.Im bardziej będę polecał siebie i swoje życie miłości Jezusa.Jak się już uspokoiłem zacząłem dziękować Jezusowi za spokój, który na mnie zesłał, za łaskę uwolnienia, uzdrowienia duszy, nawrócenia i inne rzeczy które mi zesłał i umożliwił.A propos, dzwonili z drugiej pracy (tej alkoholowej) ponoć pozytywnie przeszedłem rekrutację i się dostałem.Ale podziękowałem bo od 2 dni miałem już podpisaną umowę .
Jezus jeżeli mu się oddamy posyła nas tam gdzie chce.W mojej nowej pracy jest dziewczyna, spokojna, sympatyczna,choć odnoszę wrażenie, że zagubiona(może się mylę). Ostatnio na szkoleniu dowiedziałem się dlaczego "coś mi mówiło", żebym zwrócił na nią uwagę.Na palcu nosi pierścień atlantów.Dla mnie to oznacza misję.Orientuję się w zagrożeniach duchowych więc wiem czym to grozi.Nie musi, ale może.Możecie sobie o tym myśleć jak o nic nieznaczącym przypadku, ale od mojego nawrócenia co jakiś czas natykam się na osoby które w ewidentny sposób pchają się w łapy "nieprzyjaciela". Za wszystkie się staram modlić, ale jak widać w przypadku niektórych będę miał szansę zadziałać konkretniej.Oczywiście nic na siłę, nie jak fanatyk tylko spokojnie, w odpowiedniej chwili po odpowiednim rozeznaniu.Jak coś zdziałam to wam opowiem.
Przypomniała mi się ostatnio historia z przeszłości, będę tą chwilę pamiętał do końca życia.Było to w czasach mojego odejścia od kościoła.Kiedyś w domu często kłóciłem się z mamą i młodszą siostrą, darłem mordę odpowiednio rzecz ujmując.Kiedyś tak je zaatakowałem z jakiegoś kompletnie błahego powodu, że stanęły w osłupieniu i się na mnie popatrzyły ze strachem w oczach. W tym momencie poczułem ze to nie jest normalne i sam się bardzo przeraziłem, założyłem medalik z Ojcem Pio i Chrystusem.Zmówiłem chyba nawet jakąś modlitwę.Czułem lęk przed złem.Jakiś czas był spokój, chyba nawet zaczynałem się nawracać (choć do kościoła nie zacząłem chodzić i dalej trwałem w grzechu). Trwało to krótko to moje nawracanie.Dokładnie nie pamiętam tego aspektu, pamiętam tylko tamtą sytuację z tym medalikiem.Po paru miesiącach czy latach bo też nie pamiętam dokładnie, medalik zaczął się zdzierać i czernieć, więc go wyrzuciłem.Sam nie wiem czy tak się z medalikami dzieje czy to jakieś działania sił nadprzyrodzonych, nie chcę popaść w paranoję.W każdym razie fakt, że on sczerniał zadecydował o jego wyrzuceniu.
Nigdy w życiu nie prowadziłem pamiętnika czy dzienniczka:D a tutaj zaczynam robić coś w tym stylu.Aczkolwiek staram się opisywać rzeczy związane z wiarą i swoim nawróceniem.
Niech was Chrystus prowadzi.On was uzdrowi i wyzwoli jeżeli taka będzie Jego wola.Trwajcie w wierze i módlcie się również o wstawiennictwo do Najświętszej Maryi Panny.Matki naszej niebieskiej :].

SebaR, polecam Ci lekturę św. Teresy z Avila. Jak się nie mylę, to chyba w pierwszym i drugim tomie święta opisuje stany "początkowe" nawrócenia - u Niej trwało to latami. Jej styl pisania jest trochę rozwlekły i opisowy ale warto to wszystko przeczytać. Nie pamiętam czy u św Teresy czy u kogoś innego czytałam określenie początków nawrócenia jako "dawanie cukierków" i muszę przyznać, że jest to całkowita prawda. Dopiero gdy dusza jest "umocniona" Pan daje jej próby po to, żeby jeszcze bardziej umocnić taką duszę. Nie zdziw się, że pewnego dnia możesz polegnąć w jakiejś "potyczce", dokładniej rzecz ujmując ulec pokusie - wtedy pamiętaj aby wstać na nogi i prosić Jezusa o przebaczenie.
Zosia