Info na temat "furii Jezusa":

TzA - 24 - 15 - 9
Gniew jest następstwem smutku, ponieważ smutek
spowodowany przez kogoś budzi w zmysłowej sferze człowieka pragnienie odwetu za krzywdę wyrządzoną jemu samemu lub innym ludziom. Na gniew przeto składa się smutek i chęć odwetu. Wiemy już, że Chrystus mógł smucić się. Chęć odwetu łączy się niekiedy z grzechem, mianowicie jeśli ktoś szuka zemsty nie zważając na głos rozumu. W Chrystusie nie mogło być takiego gniewu, jest to bowiem gniew ze złości. Niekiedy zaś chęć odwetu może być wolna od grzechu, a nawet zasługiwać na pochwałę, jeśli ktoś np. pragnie pomsty, jako przejawu sprawiedliwości. Gniew taki nazywa się gniewem żarliwości. Mówi bowiem Augustyn, iż „żarliwość o dom boży pożera tego, który pała chęcią usunięcia wszelkiej przewrotności, jeśli zaś nie może usunąć, znosi to z bólem”. Chrystus przeżywał taki gniew.
Według Grzegorza, gniew spełnia w człowieku dwojaką funkcję. Niekiedy wyprzedza sąd rozumu, pociągając go za sobą do czynu. Mówimy wówczas, że gniew „czyni”, w ścisłym tego słowa znaczeniu. Czyn bowiem przypisujemy głównej przyczynie sprawczej. Tak pojmujemy słowa, że gniew męża nie czyni sprawiedliwości bożej. Niekiedy zaś gniew jest następstwem sądu rozumu i jak gdyby jego narzędziem. A wówczas za źródło działania, które jest czynem sprawiedliwości, uważamy nie gniew, lecz rozum.
Ad 2. Gniew, który wykracza poza rozumną miarę, jest przeciwieństwem łagodności. Inaczej jest z gniewem umiarkowanym, trzymanym na wodzy przez rozum. Łagodność bowiem nie pozwala przekraczać w gniewie złotego środka.
Ad 3. W porządku przyrodzonym zdolności duszy wywierają na siebie wzajemnie wpływ hamujący, w ten sposób, że intensywniejsza czynność jednej z nich osłabia czynności Innych. I to sprawia, iż wybuch gniewu, nawet, miarkowany przez rozum, przesłania w pewien sposób wzrok kontemplującej duszy. Inaczej było w Chrystusie. Tam kierownictwo mocy bożej dozwalało „każdej władzy działać w sposób sobie właściwy”, tak iżby jedna nie przeszkadzała drugiej. I dlatego jak radość kontemplującego umysłu nie wykluczała smutku lub bólu sfery niższej, tak i na odwrót doznania niższej sfery w niczym nie hamowały czynności rozumu.

TzA
„Uczucie jest poruszeniem nierozumnych władz duszy
w odniesieniu do dobra lub zła”.
Miłość, radość oraz inne uczucia tego rodzaju:
1) przypisywane Bogu,
2) aniołom lub
3) umysłowemu pożądaniu ludzi.
Są to w rzeczywistości proste akty woli, występujące bez uczucia, choć skutki ich są PODOBNE DO owoców uczucia. Dlatego Augustyn mówi, że „święci aniołowie karzą bez gniewu i wspierają nas bez współczucia dla naszej nędzy. Chociaż więc w MOWIE POTOCZNEJ przypisuje się im również uczucia, to czyni się tak z powodu pewnego PODOBIEŃSTWA DO DZIEŁ, a nie z powodu podobieństwa w słabości”.
Celem cnót moralnych jest dobro ludzkie. Zaś według Dionizego: „dobro ludzkiej duszy polega na ZGODZIE Z ROZUMEM”.
UCZUCIE NASTĘPUJĄCE (WYBÓR WOLI) w sferze cnót moralnych jest znakiem gorętszej woli, jak to wyżej powiedziano.

Wróćmy może jednak do tematu.
Przewodniczący KEP wystosował do papieża list.
Nie analizowałem jeszcze dokładnie, ale na pierwszy rzut oka jestem pod (pozytywnym!) wrażeniem:
https://www.ekai.pl/przewodniczacy-kep- ... ZuUTZJBwCs

Bóg zapłać arcybiskupie

"Abp Gądecki przeciwko zwiedzeniu Kościoła. Podziękujmy mu za obronę Ewangelii"

https://pch24.pl/abp-gadecki-przeciwko- ... ewangelii/

Wcześniej, abp Gądecki skrytykował, Watykan ws. Ukrainy.

https://www.tvp.info/72877754/abp-gadec ... awne-bledy

Patrząc na postępującą erozję duchowego stanu Waszego Kościoła, która następuje szybciej niż topnienie szwajcarskich lodowców, ma szczerą nadzieję, że ponad wszystko będziecie w stanie stanąć po stronie Bożej prawdy (nie takiej czy innej doktrynalnej frakcji kościelnej).

Jeśli stojąc w tej prawdzie postawicie na niezależny rozwój Waszej osobistej relacji z Jezusem Chrystusem, to nadejdzie czas kiedy staniecie przed dylematem: czy być częścią Kościoła zbudowanego na Chrystusie czy nadal pozostać w Kościele zbudowanym na człowieku.

Być może w momencie podejmowania takiej decyzji poniższe słowa staną się dla Was wskazówką [Obj.18.4]:
4 I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające,

z chrześcijańskim pozdrowieniem

A wilk wytrwale krąży, szukając okazji i momentu, by wyrwać owce w chwili zwątpienia.
Bo nie ma dość odwagi, by iść nawracać niewierzących - woli werbować do swojej sekty tych, co już do Boga są nawróceni.

Idź precz, współpracowniku zwodziciela.

Przyjmij do wiadomości, że Kościół Katolicki jest zbudowany na Chrystusie, w przeciwieństwie do nieustannie pączkujących wspólnot protestanckich, które są budowane na człowieku, który najczęściej stwierdził, że wie lepiej niż inna grupa protestancka i założył swoją własną.

Jest zbudowany na Chrystusie i prowadzi go Duch Święty. Wolny człowiek może psuć a Duch Św. - za pomocą innych ludzi - naprawi. Kryzysy, jak głosił abp. F.Sheen dopadają Kościół co 500 lat. Historiografię mamy bogatą na tę okoliczność. Po tym czasie pojawiają się święci wysłannicy Boga i Kościół naprawiają. Pojawi się więc święty papież - wysłannik Boga - i naprawi to co teraz niektórzy próbują zniszczyć.
A do tego w tym samym czasie mamy burzenie Kościoła i mozolne odbudowywanie. Zlo jest krzyklwe i zwraca na siebie uwagę, dobro czyni się w ukryciu, bo tu nie o autoreklamę chodzi, ale przekonanie, że tak należy. przyrzeczenie podczas bierzmowania do czegoś zobowiązuje.
Nie zakłada się swego związku wyznaniowego do którego gregorowi wstyd się nawet przyznać, ale ludzie wierni Kościołowi po prostu starają się budować w najgorszych czasach. Mamy świadomość, że kryzys minie. Nie miał go zobaczyć ani JPII ani jego następca.
Z przyjemnością więc czytałam polexita a nawet kozielsa, że nie plują jadem, ale potrafią też argumentować ewangelicznie lub dostrzegają dobre decyzje hierarchów i przede wszystkim oni nadal pracują w Kościele....widać ich. Tylko w sytuacjach trudnych zobaczymy co naprawdę siedzi w człowieku: jad i niezgoda na siebie, więc także niezgoda na innych czy dobro. Tylko sytuacje trudne weryfikują to kim człowiek tak naprawdę jest. Kiedy lata w przestworzach próbuje grać proroka oraz miłującego chrześcijanina należy poczekać aż zejdzie na ziemię.
Prostestanci nie reformują swoich związków wyznaniowych, bo są przekonani, że są nieomylni, bowiem mają bezpośrednie połączenie z Bogiem. W razie wątpliwości zmieniają denominację. Ich oczy są bowiem jakby na uwięzi. Katolicy czytają znaki czasu i próbują działać w najtrudniejszych okolicznościach. W obozach koncentracyjnych mieli różańce wykonane z chleba. Tam, gdzie wydawało się, że Boga nie ma uważali, że także ich życie czemuś służy. Zawsze bowiem żyje się po coś a nigdy przeciw komuś.

Dzisiejszy kryzys także czemuś służy i każdy katolik powinien odkryć to sam dla siebie.

Nikogo nie muszę werbować. Jeśli już miałbym kogokolwiek wyrywać to jedynie dla Jezusa Chrystusa, który siedzi po prawicy Ojca w niebie i niej jest codziennie zabijany/ofiarowany na ołtarzach Waszych Kościołów.
Skoro uważasz się za wierzącego, to patrząc na historię rzymskiego katolicyzmu i na to co się obecnie ujawnia i w nim dzieje, zdaj sobie w końcu sprawę z faktu, że dobre drzewo nie wydaje złych owoców - nie istnieje taka hybryda.

pozostawiam do przemyślenia słowa [Ps.11.3]:
Kiedy będą zburzone podstawy, Cóż pocznie sprawiedliwy?

No to odsyłam Cię do Katechizmu, w który jasno jest napisane na kim jest zbudowany Kościół wg rzymskiego katolicyzmu.

J.w. - odsyłam do Katechizmu.

Rzymski katolicyzm jest w permanentnym kryzysie od swego zarania, kiedy to zaimplementował rzymski sposób funkcjonowania - reszta jego historii aż po dzień dzisiejszy to konsekwencje.

Napisałem Ci kiedyś, że w świetle rozpoczynającego się Synodu o synodalności, być może macie jako tzw. świecy ostatnią okazję, aby mieć realny wpływ na duchowy kierunek Waszego Kościoła i pokazać na co Was stać.
Jak widać, na dziś, ten wpływ skończył się na etapie wypełnienia ankiety.

Ostatni taki historyczny wpływ próbował mieć Marcin Luter - pragnący odnowy Kościoła.
Czy dziś jesteś/jesteście gotowi i zdeterminowani, aby przybić swoje tezy na drzwiach watykańskiej bazyliki?
Czy zadowolicie się składaniem podpisów pod listami otwartymi, bo tylko taką możecie mieć sprawczość pod rządami waszych duchowych władców ?

Quo vadis?

Nie wiem czy to pasuje do Gregora, może bardziej do mnie, moja krzykliwa pisanina na forach jakoś ludziom za bardzo nie pomaga, tylko że... nie mogę się powstrzymać. A może mogę tylko brak mi woli do tego?

Andy,

Dlaczego wyobrażasz sobie, że nie pomaga?

Spytaj się może tego z kim się porównujesz czy "Jezus zaraz po Zwiastowaniu" był człowiekiem czy dopiero w późniejszej fazie rozwojowej.

Nie porównuję się z Gregorem by się do niego przymilić. Za to często gdy Merss piszę o wadach różnych ludzi, mam wrażenie że to aluzja do mnie.
Wiem, że powinienem ćwiczyć się w cnotach, a myślę że najbardziej w cnocie umiarkowania.

Zbieżność imion nie była przypadkowa. Podał Ci do picia?



U-miar-kowanie zawiera w sobie miarę (liczbę). Jaka jest rozumna miara, która jest właściwa?

Właśnie zaraz po wysłaniu posta zdałem sobie sprawę że to chodzi o Gregora znowu ta moja ksobność.