Widzę, że ty na poważnie.
Oczywiście wierzę w Boga, a nie w papieża. Ale zgodnie z wiarą katolicką, uznaję, że "kto was słucha, mnie słucha", poddaję się autorytetowi papieża, uznaję dogmat o nieomylności papieża, jestem posłuszny. Dlatego z zaniepokojeniem czytam o wszystkich tych dziwnych zachowaniach papieża.

Bo to wszystko osłabia i tak już lichą wiarę nas, maluczkich. I co się dziwisz, Yarpen?
Chcielibyśmy mieć Papieża z taką wiarą, że rozpędziłby by wszystkich na cztery wiatry, jak Pan Jezus kupców w świątyni, który wyciągnąłby rękę nad te wszystkie szamańskie symbole, a one by zamieniły się w proch. A tak, to jesteśmy pośmiewiskiem całego świata. Ale może tak ma być.

Ktoś mógłby się mnie szyderczo spytać: Czegóż się lękasz?

A teraz pytanie dla Ciebie, jako moderatora.

Nie, to jest tragiczne, że mimo zwrócenia uwagi na to, co jest w tekście wyznania wiary podanego przez Sobór Powszechny, pozostajesz przy swoich przekonaniach, bo "tak piszą w pisemku archidiecezjalnym".

Yarpen, ja to rozumiem, ale aby zostać księdzem trzeba uczyć się 5 lat co najmniej (studia w seminarium).

Ale to nie czyni księdza nieomylnym. Ba! Nawet papież nie jest nieomylny w każdej swojej wypowiedzi.

Wiary niechrześcijańskie mogą być - w sensie pozytywnym - skutkiem tęsknoty człowieka za Bogiem, która to tęsknota jest elementem bycia człowiekiem. Można też mówić o "intuicji Boga".
Człowiek wierzący w duchy przodków jest blizej Boga niż ateista, ale nie ma nic do zaoferowania chrześcijaninowi.

Nawet o wspólnotach innowierczych czytamy:






Jak widać, ekumenizm w dużej części wynika z pragnienia, aby Bracia Odłączeni mogli mieć dostęp do pełni środków zbawienia, znajdujących się w Kościele katolickim – a szczególnie do daru Eucharystii.

Przytaczam te fragmenty, bo dość często używa się Sobory Watykańskiego jako wytrychu do wizji irenistycznej ekumenizmu - która jest całkowicie z wizją soboru sprzeczna.

Tezy te potwierdza wydany na przełomie wieków dokument Kongregacji Nauki Wiary Deklaracja O jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa i Kościoła «Dominus Iesus»:


Nie można nie przytoczyć encykliki św. Jana Pawła II Ut unum sint.
Tekst stanowi wielkie wezwanie do jedności, mówi o elementach „uświęcenia i prawdy” obecnych w innych wspólnotach chrześcijańskich, które stanowią „obiektywną podstawę komunii, choć niedoskonałej, istniejącej między nimi a Kościołem katolickim”. Przy tym wszystkim jednak czyni zastrzeżenie: „W takiej mierze, w jakiej elementy te znajdują się w innych Wspólnotach chrześcijańskich, jest w nich czynnie obecny jedyny Kościół Chrystusowy. Dlatego Sobór Watykański II mówi o pewnej – choć niedoskonałej – komunii.”

Innymi słowy, na tyle na ile te wspólnoty są katolickie, na tyle są chrześcijańskie.

W Encyklice znajdujemy niezwykle silne wołanie o nie lekceważenie prawdy – nawet jeśli to lekceważenie wypływałoby z pragnienia jedności:

Papież daleki jest od powierzchownego, uczuciowego podejścia do ekumenizmu, zwracając uwagę, iż musi on być oparty na silnych podstawach:

Masz rację, ale "Nowe Życie " to pismo archidiecezjalne.

Niestety zgubiłem "Breviarium Fidei" i nie mam dostępu do greckiej i łacińskiej wersji symbolu wiary.

Na filmie masz wyraźnie przedstawioną sytuację - Papież Franciszek okopuje drzewo co jest częścią rytuału (zainteresuj się), tak więc aktywnie bierze w nim udział.

Tyle, że wcześniej jakoś płakałeś nieco inaczej [...]
Z tego zaś wynika, że swoją wiarę ulokowałeś w papieżu i Ci się ona chwieje, kiedy aktualny Namiestnik Chrystusa nie spełnia Twoich wygórowanych wymagań.

Kolejny, który nie rozumie, że dogmatów nie da się zmienić...

Nie da się. Dogmaty są sformułowane w sposób jednoznaczny. Mamy jednoznaczne stwierdzenia co jest małżeństwem, kto może otrzymać święcenia kapłańskie, czym jest współżycie homoseksualne itd.
Więcej wiary, sam. Bóg obiecał, że szatan Jego Kościoła nie zdoła zniszczyć.