A jak definiujesz egoizm?

Kiedy mówię o dobru indywidualnym, to mam na myśli tylko to, że to co jest dobre dla osoby A nie musi być dobre dla osoby B. Nie mam na myśli tego, że moje postrzeganie dobra nie wpływa na innych ludzi. My nieustannie na siebie wpływamy.

Ale przecież bez dobra indywidualnego nie może być dobra innych. Jeżeli działam dla dobra innych a sam sobie przy tym robię tylko krzywdę - to jak dobro innych ma równoważyć brak dobra dla mnie?

Przykład: jakaś osoba kradnie chleb, żeby nakarmić głodne dziecko. Czyli działa dla dobra innej osoby, a sobie robi tylko krzywdę (grzech, kara za kradzież).

Dobro dla innych może pochodzić raczej tylko z dobra indywidualnego (działam dla dobra innych mając cały czas na uwadze dobro własne).

Jako skupienie się wyłącznie na własnych interesach albo przede wszystkim na nich.

A, ok.

Ale jej działanie nie bierze pod uwagę osoby, której należy się zapłata za chleb, więc nie jest dobre.
Więc inny przykład, żebym zrozumiała, co konkretnie masz na myśli.

Oczywiście wszystko w granicach godności ludzkiej.
Ale nadal nie jestem pewna, czy dobrze rozumiem, o co ci chodzi.

Czyli dobrem będzie się skupiać wyłącznie albo przede wszystkim na cudzych interesach? Czy może dobrem będzie skupiać się po równo na własnych interesach i cudzych interesach?

ad Verbal

Trudno sie do powyższego odnieść, ponieważ po raz kolejny nie przytaczasz argumentów, po za anorexia scholastica. Mamy jedynie zdawkowe nie zgadzanie się z czymś, jakąś ocenę w stylu - nie jest tak źle. Utrzymując się w konwencji, podam obrazowe przykłady.


W dobrego samochodu wyjąć 3,4, 5 bieg, dołożyć dodatkowy tłumik z perfumeryjnym dodatkiem i można jeździć. Bezpiecznie i rury wydechowej wychodzi ciechocinek.
Rzecz sprowadza się do właściwego rozwijania i wykorzystania cech, nie ich rugowania pod typowo ideologicznym sztandarem anchroniczności. W świecie Lema "powrót z gwiazd" ludzkość zastygła z nic nie robienia. Najbrutalniejszy ze sportów hokej miał zawodników w nadymanych kombinezonach, którzy odbijali się od siebie jak piłki. Tyle tylko, że ten świat degenerował się.




Standardowy chwyt. Zawstydzanie, aby zamknąć usta. Kto się przyzna do słabości i będzie drążył temat? Dobry sposób, pewnego rodzaju zaszczucie.



Naprawdę? Syn, kiedy przeczytał "Nowy wspaniały Świat" skomentował - przecież ja to widzę wokół. Ot, takie świeże nieskażone jeszcze wówczas spojrzenie nastolatka. Zamiast pisać, że jest odwrotnie rzucam hasło - granty co mają przynieść określone efekty, powiązanie przemysłem. Wyścig technologiczny jest najważniejszy. Wszelką humanistyka tą od kształtowania ludzkiego ducha staje się trzeciorzędna, zwłaszcza w kwestii finansowania.
Religia jest zastępowana Kultem Gai, a cała ludzkość ma walczyć z globalnym ociepleniem, wstydzić się grzechów wobec natury. Nędza człowiecza zostaje zastąpiona nędzą wobec natury. Manipulowany świat istnieje i nasz temat jest jego cząstką.



equeluuss napisała



Typowe medialne cytaty powielane na okrągło. Nawet przez chwilę nikt nie pomyśli, że takie niechciane(?) zachowania są prowokowane medialnym kłamstwami zacierającymi rzeczywistość, odwracania kota ogonem. Następują reakcje, które skutki mają być powodowane wewnętrznym złem. Taki fałsz musi wywoływać kolejne akty, często przemocy. Tworzy się w ten sposób kwadraturę koła.

Aha, internet pełen jest obiektów seksualnych, zwłaszcza nastolatek dość skąpo ubranych prezentujących swoje wdzięki. Teraz proszę spróbować tłumić ich "wolność seksualną" oraz "ekspresje wyrazu" poprzez zabranianie takich zachowań.

Cały XIX wieczny determinizm biologiczny jest argumentem.



No ale które właściwie cechy są rugowane? Jakie pozytywne cechy są " rugowane" przy pomocy wspomnianego filmiku reklamowego?



Nic z tych rzeczy.Odniosłem się jedynie do nieracjonalnego imho poziomu lęku.



Naprawdę. Wizje literackie nie są argumentami.

[/quote]

Skoro to wszystko to niby rezultat współczesnej patologii to jak wytłumaczyć losy XIX wiecznych pokojówek czy brud takich miejsc jak cmentarz Crossbones w Londynie? Wszak kobiety wtedy znały swoje "właściwe" miejsce czyż nie?

Myślę, że po tych wszystkich stronach wątku, odpowiedź na pytanie "Do czego prowadzi feminizm?" jest jedna.
Do staropanieństwa.

Tylko znów mi się kołota po głowie myśl: mówimy o feminizmie w ogóle, czy o konkretnych odłamach feminizmu?
Bo są też odmiany feminizmu, które wcale nie są z kosmosu wzięte.

Feminizm prowadzi do rozpadu tradycyjnego modelu rodziny, bo skłania się bardziej do modelu matriarchalnego, gdzie rodzina składa się z samotnej matki (mającej wielu przypadkowych i nieistotnych partnerów) oraz z jej dzieci.
Taki model dominował w społeczeństwach pierwotnych, głównie koczowniczych, najwyraźniej nie sprawdził się i został zastąpiony przez rodzinę patriarchalną. Dlaczego teraz ktoś chce wracać do archaicznych, dawno odrzuconych modeli rodziny?

Matriarchat nigdy nie istniał.

Z encyklopedii PWN:
Matriarchat:

określenie fazy rozwojowej i typu organizacji społeczeństwa pierwotnego, w którym dominujące znaczenie miała kobieta, termin wprowadzony przez J.J. Bachofena, nowsze badania wykazały, że matriarchat w opisanej przez ewolucjonistów formie nie występował prawdopodobnie nigdy, ustrój rodzinny zaś, spotykany do niedawna u pewnych ludów i określany mianem matriarchatu polega na matrylinearnej zasadzie pokrewieństwa i dziedziczeniu, u niektórych grup występuje matrylokalność; zarówno matrylokalność jak i matrylinearność nie dotyczą sposobu wykonywania i przekazywania władzy, świadczą jedynie o większym znaczeniu rodu matrylinearnego od patrylinearnego.

Matrylinearność to zasadna pokrewieństwa zgodna z którą dziecko jest włączone do rodu matki

Matrylokalność, zwyczaj włączania mężczyzn do lokalnej grupy w której przebywa jego żona.

2 Poproszę o źródło tej rewelacji :
„bo skłania się bardziej do modelu matriarchalnego, gdzie rodzina składa się z samotnej matki (mającej wielu przypadkowych i nieistotnych partnerów) oraz z jej dzieci.”
tj. w którym modelu matrylinearnym spotykasz (w którym plemieniu )to że kobieta w takich społecznościach ma wielu partnerów seksualnych?
SERIO JESTEM CIEKAW.

np Mosuo ( Chiny)

Matriarchat opisany przez Bachofena najpewniej nigdy nie istniał. Od razu mówię, szkoda czasu na lekturę Bachofena - kupę spekulacji wyprowadzonych ze śladowych przesłanek.
Matrylinearność i/lub matrylokalność często wiąże się ze strukturą klanową.Jest hipoteza,że tego typu społeczności powstawały w rejonach o niższym poziomie konkurencji z sąsiadami ( tak w skrócie). W modelu "matry" osoba ojca ma mniejsze znaczenie z uwagi na inny tor dziedziczenia- tym samym możliwe jest rozluźnienie rygoryzmów dot współżycia.

G.HY.


Na jakiej podstawie uważasz, że się nie sprawdził?

Bo obecnie istnieje tylko szczątkowo, czyli drogą ewolucji społecznej został powszechnie odrzucony.

G.HY.


Obecnie patriarchat znajduje się w pełnym odwrocie(spytaj o to pelikanicę ). Czy w takim razie oznacza to, że w drodze ewolucji społecznej został powszechnie odrzucony?

Tu nie chodzi o wolność, ale o granice w działaniu dla dobra innych. Łatwo pisać o altruistycznym poświęceniu, ale altruizm nie powinien prowadzić do szkodzenia sobie samemu. Nie każdy jest św. Maksymilianem Kolbe, a tamta sytuacja była wyjątkowa.
Czy szlachetność celu usprawiedliwia każde poświęcenie?