To rak a z rakiem półśrodkami się nie wygra. Zobaczysz, gdy zaczną wdrażać półśrodki i "towarzyszenie" to będzie wiadomo, że nic z tym nie chcą zrobić a choroba będzie postępować. Po operacji czy chemioterapii pacjent wygląda jak cień, traci włosy i słania się na nogach, ale jest szansa, że będzie żył, jak się zostawi raka i weźmie się paracetamol, to wiadomo.

Co nam szykuje hierarcha kościelna w związku z plagą homoseksualizmu w swoich szeragch: aspirynkę czy ostrą chemię po wprawnej ręce chirurgia?

Jak nie będzie skowytu świata i "kościoła otwartego" jako reakcji na to co Kościoł robi z homoseksualistami w swoim środku, nic sie nie zmieni, choroba będzie dalej postępować i zabijać Kościoł. Homoseksualizm poprzez pedofilię jako metodę zabił Kościoł w Irlandii, następny Kościoł planowany do szybkiej likwidacji to KK w USA.

Byłoby, gdyby było grunt, żeby rzucić błotem...

Czy decentralizacja Kościoła, to zagrożenie, czy przeciwnie – szansa na naprawę obecnej sytuacji?

Ani zagrożenie, ani szansa. To fakt. Papież Franciszek zachęca obecnie do formalnej decentralizacji – także na poziomie doktrynalnym. Natomiast ukryta decentralizacja ostatnich 50 lat doprowadziła do powstania różnych modeli katolicyzmu na świecie. Przykłady? Prawie wszyscy katolicy w Niemczech, Holandii czy Austrii od ponad 40 lat nie praktykują spowiedzi świętej. Wielu katolików w Australii czy Szwajcarii przyjęło protestanckie rozumienie obecności Jezusa Chrystusa w sakramencie Eucharystii. Część katolików w Belgii, Australii, USA czy Kanadzie domaga się błogosławienia związków homoseksualnych w swoich świątyniach. Katolicy w Afryce postrzegają homoseksualizm inaczej niż katolicy w Ameryce Północnej. To, co jest traktowane nad Wisłą jako grzech, jest często uznawane za dobre moralnie w kraju nad Renem.

Mamy pewien stan faktyczny. Pytanie, czy w kwestii sodomii, można znaleźć jakiś konsensus? Czy ST oraz słowa św Pawła w tej kwestii przestają obowiązywać?

Zawsze pozostaje prawo naturalne - takie współżycie a nawet taka miłość romantyczno-emocjonalna do osoby tej samej płci jest przeciwna naturze. Jednak, ten naturalny odruch niezgody na taki stan rzeczy, jaki istnieje w każdej osobie heteroseksualnej, jest tłumiony poprzez przyjęcie tolerancyjnej postawy. Psychologia stawia na afirmację, nie walkę.

Nawet likwidując znaczenie słów dotyczących homoseksualnego współżycia w Biblii, pozostaje zawsze prawo naturalne do którego takie współżycie jest w opozycji. Tego nie sposób znieść.

Celibat też jest przeciwny naturze.

Tu sie wlasnie mylisz, bo celibat nie jest przeciwny naturze, bo nie wszyscy sa zdolni do zycia malzenskiego, czy to psychicznie czy to fizycznie.

To prawda że istnieją impotenci (co nie jest "naturalne", tylko jest anomalią/chorobą, taką jak np. zespół Downa) - ale impotent nie może zostać księdzem. Zatem celibat zdrowych mężczyzn (bo tylko takich biorą) jest przeciwny prawu naturalnemu.

Chodzenie wyprostowanym na dwóch nogach, spożywanie obiadu na stole przykrytym obrusem, nauka, praca - też jest "sprzeczne z naturą".

Z jaką naturą? Bo chyba nie ludzką

Tajemnica w tej sprawie polega na odpowiedzi na pytania:
Dlaczego Bóg dał nam orgazm w siusiaku i jaki jest tego sutek? No i po co to jest, co się z siusiaka wylewa?
Jeśli używa się tego niezgodnie z przeznaczeniem, jest nadużyciem, prawda?
Konsensus może być jedynie taki, że błąd można tolerować ale nie akceptować, czy pochwalać. Tolerancja polega na ścierpieniu błędu, którego nie potrafimy naprawić. Toteż w sobie, nie można go tolerować, gdyż mamy moc zapanować nad tym. Tolerować, ścierpieć możemy ludzi, którzy myślą inaczej niż my. " A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie, jak poganin i celnik."

Umartwienie w ogóle jest przeciwne prawu naturalnemu, jeśli się je komuś narzuca. Jeśli jednak wychodzi z woli danego człowieka, niekorzystanie ze wszystkich darów natury nie zadaje jej gwałtu. A więc, by być w Kościele nie potrzeba być księdzem, czy zakonnikiem. Ci są powołani do dobrowolnego daru z siebie dla Królestwa Bożego. Ci zaś, którzy chcą korzystać ze swej płciowości, pozostają w Kościele, żenią się i za mąż wychodzą i płodzą potomstwo.

Przedziwna i pokręcona definicja.
Co ma do "prawa naturalnego" wola człowieka?

Jeśli np. zdecydowałem się na wielodniowy, ścisły post i każda część mojego ciała woła "JEŚĆ", zmienia mi się zapach potu, staję się senny itp. - to oznacza że mój organizm się buntuje; jest to przeciwko naturze. No nie może być inaczej. Podobnie, kiedy ksiądz żyjący w celibacie walczy z potrzebą bliskości kobiety, która jest naturalnym odruchem ludzi i zwierząt, to walczy ze swoją naturą.

A tak się składa, że jakiś czas temu przeszedłem post dr Dąbrowskiej. Prawie sześć tygodni, dokładnie 40 dni. Wyraz twarzy mojego lekarza rodzinnego na widok wyników krwi "przed i po" był naprawdę bezcenny.

Człowiek jest istotą duchową i zwierzęcą zarazem. Mam wrażenie, że krytyka celibatu wynika w dużej mierze z tego, że ludzie nie wyobrażają sobie postawić się własnym zmysłom. Świat nas dziś kieruje w zmysłowość, w rozumienie zaspokojenia popędów jako sensu życia. Po prawdzie, jeśli ktoś jest ateistą, to nic innego mu nie zostaje, szlachetność będzie pustym, bezsensownym sentymentalizmem, a wstrzemięźliwość byłaby przeciw rozumowi.

W temacie napiszę tak. Musiałbym ćpać jakiś ciężki towar wiele miesięcy, żeby iść sprzątać kościół do spółki z lewicowymi aktywistami. Niedoczekanie.

No ale nie musisz się umartwiać ileś dni z rzędu. To normalne, że taki post nie służy organizmowi. Ale można pościć powiedzmy dzień, dwa w tygodniu. Jeśli masz ochotę w jakiś dzień na coś słodkiego, ale myślisz sobie "Nie, dzisiaj sobie odmówię słodyczy, w intencji np. kolegi, aby mu pomóc duchowo", to jak najbardziej nie zaszkodzi, a pomoże.

Ano to, że wola przekonuje prawo naturalne w Tobie, iż możesz sobie czegoś odmówić. To Twoja natura decyduje, czy być posłusznym woli. To Twoje naturalne ciało hamuje rękę, by wziąć cudze. A przecież wg prawa natury wszystko Ci wolno, jeśli jesteś silniejszy od oponenta a nie robisz tego. Widzisz w tym jakiś konflikt?