Szczesc Boze

Prosba ktos moze napisac obszernie watek ks o. Łukasz Prausa ktory jak rozumiem ciagle jest ksiedzem katolickim z zakonu pallotynow

Jak rozumiem opuscil zakon i przebywa poza nim bez zgody przelozonych

O Lukasz ma ponoc stygmaty i dzieja sie wiele cudow za jego wstawiennictwem i sam Pan Jezus do niego mowi

Prosba aby wypowiedxialy sie osoby ktore osobiscie znaja temat i osobe o. Lukasza

Prosze nie pisac aby pisac ze trzeba byc poslusznym kosciolowi biskupom przelozonym Wszyscy to wiemy tylko bardziej mi zalezy zeby dojsc do sedna problemu

Dzieki
Adas

Nie bardzo rozumiem czego oczekujesz i czemu ma służyć ten wątek. Jeśli kwestia posłuszeństwa nie jest sednem problemu to co nim jest? Albo inaczej - co nim ma być? Z działalności tego księdza kojarzę wypowiedź odnośnie przyjmowania Komunii św. do rąk. I jak dla mnie trąci to chęcią dominowania przy pomocy swojego przeżycia mistycznego. No bo w tym momencie to cóż - jeśli nie jesteś sam mistykiem i nie doświadczasz tego co on doświadcza (a wtedy oczywiście miałbyś taki sam pogląd jak ksiądz Łukasz) nie pozostaje ci nic innego jak tylko się z nim zgodzić. No a ja się nie zgadzam bo w tej kwestii polegam na ocenie Kościoła. A gdybym miała polegać na ocenie jakiegoś księdza to czemu akurat tego? Bo ma stygmaty? Może i ma, nie wiem. Ale to nie dowodzi niczego - ani tego że nie błądzi, ani jego osobistej świętości.

hej, dzięki za twój wkład, jasne, nie kierujemy się znakami zewnętrznymi, tylko patrzymy głębiej.

Czasami chodzi o poznanie czyjeś opinii w temacie.

Osobiście oglądałem wiele nagrań z udziałem o. Łukasza jak jeszcze był w zakonie, czasami do niego napiszę z prośbą o modlitwę.

Trochę znam temat od podszewki - kościół - przełożeni - posłuszeństwo - zakonnik - ksiądz - siostra zakonna.

Owszem wszystko się zgadza - na samej górze jest Jedyny który założył kościół i jest ciągle w nim obecny.

Jednak szczerze powiem że człowiek jest na dole, nawet przełożony, owszem, najlepszą drogę wybrała s. Faustyna czy o. Pio, choć drugiej strony on był mocno kryty przez swoich przełożonych wobec nieprzychylnych mu ludzi w kościele. Wybrali drogę ślepego posłuszeństwa i nikt nie mógł się do niczego przyczepić w ich zachowaniu i zostali "święci"

poruszamy się w pewnych ideach kościelnych, schematach, trochę jak na scenie teatru, odgrywamy role.

Co do meritum uważam, że przeżycia o. Łukasza nie są jego wymysłem, wygląda na to że ma wizje, doświadcza ogromnej siły, której do końca może nie rozumieć i nie do końca poznaje co się dzieje z nim i wokół niego.

Myślę że sam Pan Jezus do niego przychodzi i dzieją się cuda.

Nikt sam z siebie nie jest w stanie tworzyć takiego "magicznego" "fajerkowego" świata, z pograniczy science fiction, religion ficition, gdzie jest tak dużo efektów specjalnych jak w filmie z serii wojennych czy historycznych.

Na pewno dla jego przełożonych lepiej uciszyć takiego gościa, wokół którego jest tak dużo znaków, lepiej odsunąć żeby nie był w centrum, ludzie kościoła nie lubią szumu i wolą jak wszystko jest normalne.

Nie w tym rzecz by być formalnie poprawnym i krytym przez przełożonych. W posłuszeństwie sprawdza się cnota samego zainteresowanego. To też zabezpieczenie dla niego, ale nie przez tym by ktoś się nie przyczepił, ale by sam zainteresowany nie został zwiedzony, albo by się nie pogubił w tym zainteresowaniu jakie wzbudza. Feliksa Kozłowska też zaczynała dobrze. Według niektórych jej objawienia wykazują podobieństwo do późniejszych danych s. Faustynie Kowalskiej, ale potem coś poszło wyraźnie nie tak. Czytając zapisy niektórych jej przeżyć związanych z jednym z księży można czuć zażenowanie i mieć jedynie nadzieję że to się jednak ograniczało jedynie do płaszczyzny duchowej, ale w według tego co miał jej objawić Pan Jezus, te relacje (powiększone o jeszcze jednego księdza) były wręcz doskonałe bo stanowiące odbicie Trójcy Świętej. Mateczka Kozłowska zaczyna dostawać zapewnienia od Jezusa że zostanie matką naczelną wszystkich zgromadzeń, a ten szczególnie bliski jej ksiądz to prawy następca na Stolicy Apostolskiej. Według innych były one od początku zwiedzeniem szatańskim. O. Honorat Koźmiński, który początkowo wspierał działalność Kozłowskiej potem zauważył tam cechy które my rozpoznajemy w sektach i pisał o księżach związanych z nią "zbyt łatwowierni i fanatycznie w swojej kierowniczce zaślepieni, uważają ją za świętą, czczą ją i wszystko, co od niej pochodzi, przyjmują jakby od Boga samego było objawione. I do tego stopnia się na niej opierają, że gdyby zabrano im tę wiarę, być może wszystko by się u nich załamało”.

Niewykluczone że bardziej charyzmatyczny ksiądz jest też bardziej kłopotliwy dla przełożonych. Przynajmniej niektórych. Jednak jest to myślenie i tłumaczenie pozbawione wiary, czysto ludzkie w którym Opatrzność Boża jest słabsza niż czynniki ludzkie. I w efekcie trzeba porzucić drogę posłuszeństwa - od początku traktowana w historii Kościoła jako ta pewna - by własnymi staraniami i siłami jakoś zabezpieczyć zrealizowanie Woli Bożej. Bo tego co piszesz mamy księdza do którego przychodzi Pan Jezus na tyle potężny by zdziałać jakieś cuda, zapewnić jakieś niezwykłe przeżycia i wizje, a jednocześnie niewystarczająco silny by mu pomóc i w ogólnej perspektywie zapewnić mu ochronę przed spiskami ze strony przełożonych.

Głęboko w to wątpię.
Mam nadzieję, że to tylko prestidigitatorstwo. Nadzieję, bo druga możliwość jest dalece gorsza:
Mt 24:24 "Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych."

mateczki Kozłowskiej nie znam, zapoznam się,

odnośnie o. Łukasza, ok, rozumiem, nie oglądaliście, nie modliliście się, jesteście poza tematem, wracam do punktu pierwszego.

Osobiście uważam, znając trochę księży - ludzi, od środka, nie piszę kościół, bo nie chcę uogólniać,

tak jak pisałem - kościół - posłuszeństw - teatr - role, bądźmy poza tym,

tak na ludzkiej stopie - wolność, sumienie, osąd, decyzje

Myślę że o. Łukasz stanął przed dylematem - głosił ewangelię, działy się cuda, znaki, widział że ludzie są uzdrawiani, przy tym doświadczał nadzwyczajnych przeżyć, głośno o tym mówił, wszystko zarejestrował YT, byli ludzie którzy pomogli mu rozkręcić to dzieło i nagle do akcji wkroczyli przełożeni. Po drodze trafiła się choroba o. Łukasza, przeżył udar 2x, dzięki Bogu, że wrócił do zdrowia

Myślę że takich scenariuszy to życie zna wielu - patrz o. Szustak, sam mówił że w Krakowie miał wspólnotę z odnowy i przełożeni mu powiedzieli wprost że robi sektę ... zrezygnował z pomysłu, został wędrownym YTuberem

Wracając do o. Łukasza, stwierdził że ma w nosie zakon i jego chore podejście do tematu i się wycofał., zaczął na własną rękę, zakon zapewne obłożył go suspendą, patrząc na lakoniczne wypowiedzi z głównej strony pallotynów

ok, pytanie, czy dalej głosi Jezusa? Moim zdaniem jest człowiekiem i ma prawo do bycia sobą, do bycia człowiekiem i wyrażania swoich opinii, działa zgodnie z swoim sumieniem.

Kwestia nadprzyrodzoności jego charyzmatów, stygmatów, temat bardzo szeroki i wykraczający poza naukę i ludzkie zrozumienie. Kwestia jest tego typu że charyzmaty są darami, znakami samego Najwyższego, jego mocy, niektórym po prostu daje te dary jako wyraz swojej miłości, i są przejawem jego potęgi.

polecam kwestię Ida Perdeman, objawień w Mediugorie - nieprzychylny biskup, który stanął okoniem wobec objawień.

Tutaj spotykają się wolności ludzkie - jedna chce zapanować nad drugą i ją uciszyć. Przełożeni zawsze będą mieli asa w rękawie bo powiedzą że to oni posyłają księdza do misji itp. Ksiądz nie ma pola manewru, jeśli chce być w strukturze musi się słuchać

na tym polega establishment - normalność vs jest grupa ludzi

trzymajcie się obrońcy tego systemu, po drodze bądźcie ludźmi i sami zobaczycie, idźcie do swojego przełożonego, biskupa, proboszcza i spróbujcie mu coś zaproponować czego na pewno nie będzie chciał zrobić, odpowie wam zwykła regułkę o posłuszeństwie, żyjecie po prostu w takiej bańce , taka kakofonia, gdzie jeden ma większą władzę nad drugim.

Nic podobnego.
I nie jesteśmy "poza tematem". Wręcz przeciwnie: nie od parady Rzymianie wymyślili zasadę "nikt nie jest sędzią w swojej sprawie". Ktoś zafascynowany naukami o.Łukasza nie może być obiektywny.
Z drugiej strony wystarczy parę charakterystycznych "wskaźników" żeby jednoznacznie było wiadomo, co się dzieje.

O. Łukasz ma prawo do wielu rzeczy, niezaprzeczalnie. Niezaprzeczalnie też z wielu rzeczy dobrowolnie zrezygnował składając swoje śluby zakonne. Dobrowolnie przyjął jak to określasz, ta rolę. I pozostaje kwestia dochowania wierności swoim wyborom wtedy kiedy zaczynają ciążyć. W ostatecznym rozrachunku kwestia dojrzałości. Sprawa jest zatem prosta jak drut, i naprawdę nie ma nad czym debatować. W każdym razie sprawa jest prosta dla każdego kogo o. Łukasz nie oczarował swoją charyzmą. Kwestia nadprzyrodzoności łask nie została zbadana. I zdrowy rozsądek nakazywałby ostrożność. A Kościół nie nakazuje wierzyć nawet w uznane przez siebie objawienia. W objawienia o. Łukasza tym bardziej nie muszę wierzyć bo ta wiara jest mi do niczego potrzebna. Zaraz zapewne pojawi się kwestia dalszych ocen - po nieznających sprawy obrońcach systemu stawiam na coś związane z wiarą, żywa wiarą. Bo i o. Łukasz łatwo szafuje takimi ocenami. Jak pisałam - zetknęłam się z jedna jego wypowiedzią i szczerze mówiąc to pokazał tam niespecjalnie fajna twarz. Jeszcze bardziej niespecjalnie fajna twarz pokazał zostawiając zakon. Długo słuchałam o. Pelanowskiego i naprawdę dużo mu zawdzięczam w swoim rozwoju. Ale od kiedy porzucił swój zakon nie wysłuchałam nawet jednej jego wypowiedzi. Bo i po co? Modlę się czasem za niego. I do również cię zachęcam - nie tylko go oglądaj, nie tylko fascynuj się jego charyzmatami, nie tylko go pros o modlitwę, ale ogarniają go też swoją modlitwą.

Tyle ostatnio jest objawień prywatnych, że robi się to już trochę męczące. Czy masz pewność, że ten duchowny nie ulega złudzeniu? Pewnie pytasz, bo tej pewności nie masz. Jeśli tak, to komu byś zaufał w sprawie rozeznania? Kościół opracował reguły rozeznawania i trzeba być gotowym na to, że proces może wymagać czasu, zwłaszcza gdy objawienia ciągną się latami.

No nic
Jak widaxc nie czytaliscie 1 postu
Prosba byla do osob znajace temat a nie ktore czytaly 1 wycinek z jego wypowiedzi

Trudno widze ze oczki i uszki pozaklejane Klapki mocno przywieraja

Troche wiecej krytyki i obiektywizmu polecam

Poczytajcie sobie o teoriach naukowych w spr. objawien np prof. Halemba czy Ks Laurent

Ale ok widze ze poziom podstawowy wiec nie ma za bardzo o czym pisac

Brakuje wam naukowego podejscia do tematu

Rozumiem, że zniesmaczony jesteś tym że nikt jakoś nie chce pisać peanów na cześć o. Łukasza Prausa, bo przecież uważasz że



Acha.. No a my mamy wątpliwości i co więc? Jesteśmy ci głupiutcy co się nie znają...



A kim że ty jesteś by oceniać działania kościelnych przełożonych?

Przedtem napisałeś:



No i jak się mają do siebie te wypowiedzi? Nie wiesz że probierzem świętości jest właśnie posłuszeństwo?

@adasmaly, nie udała się akcja promocyjna o.Łukasza?
Nie dopisaliśmy w zachwycie dla sekciarstwa?

Ależ my jesteśmy krytyczni i obiektywni. W stosunku do o. Łukasza. I to właśnie ci się bardzo nie podoba bo wobec niego jesteś zupełnie bezkrytyczny. Za to jesteś bardzo krytyczny i przez to zupełnie nieobiektywny w stosunku do jego przełożonych. Trochę tej krytyki - i naukowego podejścia - skieruj wobec o. Łukasza i powinno ci się to wszystko lepiej zbalansować. Powodzenia!

A gdzie można przeczytać wszystkie wypowiedzi tego duchownego? Są jakieś książki, czy broszury? Co z tymi przekazami, które właśnie mają się pojawić? Odsłuchałam parę z orędzi, ale tylko tych które były dostępne na jednym kanale YouTube. Dość szybko zauważyłam dwie wewnętrzne sprzeczności w rzekomych orędziach Jezusa. Osobiście mam duże wątpliwości, by Jezus tak sformułowałby Swoje orędzia, że prowadziłyby one tak szybko do zrodzenia się wątpliwości. Niezależnie od tego, to orędzia powinny iść pod ocenę biskupa duchownego. Czy może wiesz, czy były już tak oceniane?

Dla równowagi wobec postów adasmaly zacytuje treść „Przestrogi przed nieposłusznym/suspendowanym księdzem”
Niestety – zwłaszcza w ostatnich miesiącach – docierają do nas informacje o księżach, którzy uporczywie trwają w nieposłuszeństwie swoim przełożonym i prowadzą publiczną działalność, narażając tym samym wiernych na zerwanie jedności z Kościołem. W związku z tym warto wiedzieć, że:
1. Ksiądz, który uporczywie trwa w nieposłuszeństwie i nadal pełni czynności kapłańskie, w istocie nie działa w imieniu Kościoła, ale w swoim (to przełożony posyła przecież prezbitera do pełnienia misji Kościoła), co w konsekwencji przybiera znamiona sekciarstwa.

2. Ksiądz, na którego została nałożona kara suspensy nie może sprawować sakramentów i sakramentaliów oraz głosić słowa Bożego. Zwykle do kary suspensy dołączony jest zakaz noszenia stroju duchownego. Kara suspensy może zostać zniesiona, jeżeli suspendowany podporządkuje się poleceniom przełożonego, któremu przyrzekał posłuszeństwo.

3. Jeżeli jednak suspendowany ksiądz wykonuje czynności kapłańskie, to udzielane przez niego rozgrzeszenie jest nieważne, a Msza święta sprawowana jest ważnie, ale niegodziwie, tzn. sakrament działa obiektywnie (ex opere operato – z łac.: „na podstawie dokonanej czynności”), niezależnie od tego, czy ksiądz prowadzi grzeszne czy święte życie, co odsłania prawdę, że Bóg, jako sam działający przez sakrament, nie uzależnia się od kondycji moralnej księdza. W żadnym razie nie wolno jednak dojść do wniosku, iż „skoro Msza święta jest ważna, to nie ma problemu”, ponieważ „skutki sakramentów zależą jednak także od dyspozycji tego, kto je przyjmuje” (zob. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1128). Tłumaczy to formuła ex opere operantis (z łac. „na podstawie tego, czego dokonał działający”), co oznacza, że jeżeli przyjmujący jest zamknięty na łaskę Bożą, to nie uzyska owoców płynących z sakramentu. Tym bardziej takich owoców nie przyniesie Eucharystia sprawowana przez zasuspendowanego księdza, który łamiąc posłuszeństwo, nie trwa w jedności z Kościołem. Co więcej, taki ksiądz traktuje sakramenty tak, jakby był ich mocodawcą lub właścicielem – a są one przecież skarbem Kościoła – przez co popełnia ciężki grzech i bierze za to odpowiedzialność przez Bogiem.

4. Osoby, które wiedzą o tym, iż ksiądz został suspendowany, a mimo to korzystają z jego posługi kapłańskiej, np. uczestniczą w sprawowanej przez niego Mszy świętej, zaciągają na siebie ciężką winę moralną, ponieważ trwają w tym, co nie jest w jedności z Kościołem.

5. Nieposłuszny/suspendowany ksiądz zwykle organizuje spotkania modlitewne w halach, remizach, salach konferencyjnych itp., a więc poza miejscami sakralnymi (kościołami, kaplicami), na co na pewno nie ma zgody własnego przełożonego i biskupa miejsca, w którym ma się odbyć zgromadzenie wiernych. Czyni tak, ponieważ obawia się, iż w miejscach sakralnych zostanie poproszony o okazanie celebretu (dokumentu, który poświadcza, że jest prawowiernym kapłanem), a takiego nie posiada.

6. Bywa, że nieposłuszny/suspendowany ksiądz posługuje się manipulacją, by zatrzymać przy sobie jak największą liczbę wiernych, a także pozyskać nowych zwolenników. W tym celu roztacza wokół siebie aurę cudowności, preparuje (lub inni mu w tym pomagają) świadectwa o rzekomych cudach dokonanych z jego udziałem, np. prywatnych objawieniach, uzdrowieniach, darze bilokacji (jednoczesne przebywanie w dwóch różnych miejscach), otrzymanych stygmatach, cudach eucharystycznych itp.

7. Historia życia świętych przekazuje nam świadectwa o tym, iż doświadczali oni prywatnych objawień (np. św. Faustyna Kowalska), stygmatów (św. Franciszek, św. ojciec Pio), lub też o cudach, które dokonywały się za ich wstawiennictwem itp., ale – to bardzo ważne, ponieważ rozstrzyga o wiarygodności tychże zjawisk – (1) osoby te były posłuszne Kościołowi, jak również (2) ich doświadczenia zostały poddane osądowi Kościoła. Samozwańczy cudotwórcy, czy też przekazujący orędzia, które rzekomo pochodzą od Chrystusa lub świętych, nie spełniają tych kryteriów. Nieposłuszny ksiądz – lub inni, którzy mówią o jego rzekomych nadprzyrodzonych darach – najpewniej posługują się oszustwem, zmyślonymi historiami, zwodząc wiernych Kościoła.

8. Chcąc usprawiedliwić swoje nieposłuszeństwo, nieposłuszny/suspendowany ksiądz zwykle podważa autorytet swoich przełożonych, rozpowszechniając na ich temat oszczerstwa, siebie zaś kreuje na „prawdziwego księdza”, świętego, czy też mistyka. Czyni to również w celu pozyskania poparcie dla swoich – rzekomo – słusznych działań, tymczasem uporczywie tkwi w złu.

9. Może się również zdarzyć, iż nieposłuszny ksiądz ogłasza zbiórki na różne cele (ofiara za odprawione intencje mszalne, zapalenie świecy, pomoc charytatywna itp.), podając numer konta bankowego, na który można wpłacać pieniądze. Za tymi akcjami nie stoi żadna instytucja kościelna (diecezja lub prowincja zakonna i in.), stoi za to ryzyko wspierania sekty oraz prywatnego portfela nieposłusznego księdza.

Poznań, 14 lipca 2022 r.
Ks. Przemysław Podlejski SAC
Ze strony http://sac.org.pl/przestroga-przed-niep ... -ksiedzem/