Szczęść Boże,

oddaliłem się od kościoła i by wrócić mam problem natury administracyjnej. Miałem długi kryzys wiary przez co oddaliłem się od kościoła na ponad 20 lat. Ostatnie 1,5 roku powoli wracałem. Najpierw uczestnictwo w mszach świętych, później przestrzeganie postów, a później codzienna modlitwa i czytanie pisma świętego, teraz też przeżywanie aktywne roku liturgicznego. Ale bez spowiedzi i bez uregulowania spraw nie mogę nic więcej. I tu pojawia się problem administracyjny.

Nie mam bierzmowania i tylko ślub cywilny. Chciałbym z żoną wziąć ślub kościelny. Niestety okoliczności sprawiają, że nie będę żył w jednym miejscu dłużej niż parę miesięcy jeszcze przez najbliższy rok. Będę właściwie ciągle na walizkach.

Tutaj pojawia się szereg problemów:
1. Nie mam parafii (to największy problem)
2. Żyjąc bez sakramentu małżeństwa nie dostanę rozgrzeszenia na spowiedzi koniecznego do bierzmowania
3. Bez bierzmowania nie zostanie mi udzielony sakramentu małżeństwa
4. Jak czytałem mógłbym dostać sakrament małżeństwa i później przyjąć bierzmowanie (bywały takie wyjątki), ale bym stał się takim wyjątkiem to muszę mieć zaufanie księdza, ale nie mam, bo punkt 1).

Nie wiem jak wyjść z tej sytuacji. Mogę poczekać rok i się osiedlić w końcu w jednym miejscu i przedstawić wtedy problem proboszczowi, ale czekanie to nie jest dobre rozwiązanie. Jeżeli znacie w Polsce jakiegoś księdza, który zgodziłby się bym został jego parafianinem pomimo ciągłego przemieszczania się to napiszcie. Najprawdopodobniej dałbym radę w najbliższych paru miesiącach zamieszkać u niego w parafii na 2-3 miesiące (o ile to jest jakieś większe miasto, typu Toruń, Poznań, Kraków, Wrocław, a nawet Olsztyn).

Dziękuję wszystkim, którzy wspomogą mnie radą.

Czy w tym miejscu, gdzie masz możliwość mieszkania przez parę miesięcy, istnieje parafia katolicka? Jeśli tak, najlepiej byłoby porozmawiać z proboszczem takiej parafii i zapytać, czy widzi jakieś rozsądne rozwiązanie w Twojej sytuacji.

Bierzmowanie nie jest konieczne do zawarcia sakramentu małżeństwa.
W sytuacji związku cywilnego jedynym rozsądnym i słusznym rozwiązaniem jest przyjęcie sakramentu bierzmowania po zawarciu sakramentu małżeństwa (i tutaj nie chodzi o zaufanie księdza, ale o jego roztropność duszpasterską).