I świetnie trafiłaś, ponieważ nie ma kompetentniejszego miejsca niż forum.
Gdy byłam na takiej mszy modlono się o uzdrowienie wszystkiego.

Oj tam, na pewno siedzi tu kilku łebaczy znających się na "tych sprawach" lepiej niż przeciętny zjadacz chleba. Przynajmniej mam taką nadzieję! :p


Dzięki za wyjaśnienie. To co opisujesz brzmi trochę okropnie, prawie jak jakieś czary! A "zwykła" w świecie Msza Św. i to co siędzieje na ołtarzu nie jest wystarczającym przeżyciem mistycznym? :p

W pewnym miejscu w sieci prowadzono dyskuję o mszach o uzdrowienie. Jedna z wypowiadających się osób z emocji nie jadła nic cały dzień. Nie wiedzieli, że czyta ich ksiądz. W sposób niezykle taktowny i żartobliwy próbowal im wskazać, ze każda msza św ma taka sama wartość.
Im mniej wiary w ludziach, tym więcej tęsknoty za magią i oczekiwaniem na załatwienie przez Boga tego co należy do zadań życiowych człowieka. Z drugiej strony wiadomo, że takie właśnie nastawienie może stać się motywem do podjęcia się realizacji tych celów życiowych. Dla jednych to ratunek, innym nic nie pomoże, bo kieruja oczekiwania na zewnątrz. Może mniej dojrzali zaczną dojrzewać i zrozumieją, że Jezus jest jednakowo obecny w każdej Mszy św.? Jak podsumować- Msze mają swoją wartość, prowadzą ludzi do Boga, więc ci, którym jest to potrzebne, niech w nich uczestniczą.

Szkoda, że tutaj jakoś nikt taki nie chce zajrzeć.

W pewnych ogłoszeniach jest taka informacja:

• We czwartek od godz. 16.00 będzie adoracja i o godz. 18.00 Msza o uzdrowienia i o uwolnienie od udręczeń szatańskich z udziałem egzorcysty, ks. Jacka.

Czy to jest coś innego niż typowe msze o uzdrowienie, czy tak tylko to nazwali z tymi udręczeniami szatańskimi? Po prostu wszędzie w ogłoszeniach jest napisane wprost, że będzie msza o uzdrowienie. A tu tak napisali.

Polecam kompetentne źródło:
INSTRUKCJA KONGREGACJI NAUKI WIARY NA TEMAT MODLITWY W CELU OSIĄGNIĘCIA UZDROWIENIA OD BOGA ( Kard. JOSEPH RATZINGER, Abp TARCISIO BERTONE )
Bardzo dużo mądrych rzeczy, a na koniec normy dyscyplinarne.
Wśród nich takie (wyróżnienia moje):

Art. 5 § 1.
Modlitwy nieliturgiczne o uzdrowienie dokonują się w sposób odmienny od celebracji liturgicznej - spotkania modlitewne lub czytanie słowa Bożego pozostają pod nadzorem ordynariusza miejsca według kan. 839, § 2.

§ 2.
Powinno się troskliwie unikać pomieszania tych wolnych modlitw nieliturgicznych z celebracjami liturgicznymi w ścisłym tego słowa znaczeniu.

§ 3.
Jest poza tym rzeczą konieczną, aby w ich realizacji nie dochodziło, przede wszystkim ze strony tych, którzy je prowadzą, do form podobnych do histerii, sztuczności, teatralności lub sensacji.

oraz takie
Art. 7 § 1.
Potwierdzając to, co zostało ustalone w art. 3 i pozostawiając w mocy nabożeństwa dla chorych przewidziane w księgach liturgicznych, w celebracji Najświętszej Eucharystii, sakramentów i Liturgii Godzin nie powinny mieć miejsca modlitwy o uzdrowienie liturgiczne i nieliturgiczne.

(...)
Art. 9.
Ci, którzy przewodniczą celebracji liturgicznej lub nieliturgicznej w celu uzdrowienia, niech dołożą starań o utrzymanie klimatu prawdziwej pobożności w zgromadzeniu i niech kierują się konieczną roztropnością, jeśli mają miejsce uzdrowienia wśród obecnych; po zakończeniu celebracji powinni zebrać obiektywnie i sumiennie ewentualne świadectwa i przedłożyć fakt kompetentnej władzy kościelnej.


Ciekawostka, prawda?

Całość jest tu http://www.apologetyka.katolik.pl/naucz ... ia-od-boga

Nie wiem jak gdzieś to się odbywa, ale kiedyś byłam na takiej Mszy. I najpierw jest Msza, po jej zakończeniu jest wystawienie Najświętszego Sakramentu i wtedy są te modlitwy wstawiennicze. Na koniec jest tylko błogosławieństwo (takie jak zawsze przy wystawieniu).

Od momentu kiedy na mszy odprawianej przez egzorcyste, były uwalnianie demony z osoby,proboszcz zakazał takich mszy,ze względu na ludzi,którzy nie chcieli oglądać takich scen.

biedne demony
Ale uwolnili je?

szkoda że nie wierzysz

Nie wierzę... Ja wiem.

Ja również od jakiegoś czasu mam dystans do takich Mszy, choć paradoksalnie akurat teraz "powinienem ich najbardziej" potrzebować. Też nie za bardzo podobają mi się te spoczynki i niby mistyczne uniesienia. Tam gdzie jeżdżę trwa to wszystko około kilku godzin. 17.30 jest różaniec, 18.00 Msza Św. z takim dłuższym kazaniem i po Mszy te modlitwy o uzdrowienie, błogosławieństwo, nałożenie rąk, dużo śpiewu i takich "cudów" - wracam do domu tak przed 22.00. W Jarosławiu było jeszcze dłużej...

Jednak o samą długość nie chodzi w tym wszystkim przecież. Ludzi zazwyczaj jest bardzo dużo i kościół jest "najeżdżany" już kilka godzin wcześniej, żeby sobie miejsce zająć - a już wymarzonym miejscem dla "VIP-ów" są pierwsze trzy ławki. Jak teraz to wspominam, to mam uśmiech na twarzy. Nie chcę broń Boże tego wyśmiewać, ale to raczej nie moja duchowość. Początkowo na takich Mszach bardzo się denerwowałem. Nie było dla mnie codziennością oglądanie mdlejących i przewracających się ludzi, z jednej strony śmiechu, z drugiej kaszlów, a jeszcze gdzie indziej płaczu i lamentowania, a także krzyku i warczenia. To mnie wprawiało w jakieś oszołomienie i dziwnie się czułem na takim nabożeństwie. Tak jakbym nie brał udziału we Mszy, ale jakimś przedstawieniu... Jednak to moje subiektywne odczucia. Każdy inaczej może przeżywać Mszę Św. o uzdrowienie.

Pierw trzeba sie Pojednac z Bogiem, po tym pogodzic z losem, tym co nas w zyciu spotyka zlego , choroba i calym swoim zyciem.
Ktos nie pojednany z Bogiem i z soba samym , zdesperowany szukaniem uzdrowienia za wszelka cene bedzie po prostu robil glupoty graniczace z magia.

Dziś na kazaniu w jednym z lubelskich kościołów słuchałem bardzo ciekawego kazania, które niejako "zahaczało" o tematykę Mszy o uzdrowienie.

Otóż zakonnik dał do zrozumienia wprost: Mamy dwie natury: dusza i ciało. Jak jesteśmy chorzy na ciele, to idziemy do lekarza czy szpitala i niekoniecznie do kościoła i księdza, bo sakramenty mają właśnie uleczać duszę. Oczywiście wyjaśnił kwestię sakramentu namaszczenia chorych (żeby była pełna jasność).

Oznajmił też, że nie podoba mu się w Kościele "zjawisko Mszy o uzdrowienie", bo często te uzdrowienia są naciągane (nie wiadomo do końca czy był jakiś cud, czy nie).Odwołał się też przy tym do tych wszystkich masowych uzdrowień w protestantyzmie - które mają miejsce w ogromnych halach sportowych, stadionach itp. choć chyba i na Narodowym swego czasu były podobne inicjatywy podejmowane.

No cóż... Mimo wszystko będę jeszcze 13 kwietnia brał udział w takowej Mszy i najprawdopodobniej w ostatni czwartek miesiąca w jednej z lubelskich parafii... a 5 maja idę już do szpitala, więc będzie okazja do "sprawdzenia skuteczności"

Warto przeczytać co powiedział na ten temat bp. Czaja: "Nie ma czegoś takiego jak Msza o uzdrowienie"
http://m.niedziela.pl/artykul/41975//Bp ... q6Ko0nVcO4