Kazimierz Łyszczyński herbu własnego (ur. 4 marca 1634 w Łyszczycach, zm. 30 marca 1689 w Warszawie) – polski filozof skazany na śmierć za ateizm, autor traktatu De non existentia Dei („O nieistnieniu Boga”). Jest nazywany patronem polskich ateistów.

W latach 1655–1657, będąc w wojsku, zbrojnie walczył z najeźdźcami. Od 1658 do 1666 studiował, jako jezuita, kolejno w Krakowie, Kaliszu (filozofię) i Lwowie (teologię). Z zakonu formalnie wystąpił w 1666 roku, po czym zajął się polityką. Wielokrotnie był wybierany posłem na sejm z województwa brzeskiego.

Łyszczyński nazywał teologów rzemieślnikami słów próżnych, wykrętnymi wężami, ślepymi, widzącymi ciemność zamiast światła, nie nauczycielami, ale zwodzicielami, nie filozofami, ale oszustami, obrońcami błędów głupoty i podstępów przodków.

W uznaniu zasług Łyszczyńskiego Polskie Stowarzyszenie Racjonalistów przeprowadza w Warszawie co roku akcję „Łyszczyński wraca do miasta”.

Więcej na https://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz ... y%C5%84ski
oraz https://opinie.wp.pl/kazimierz-lyszczyn ... 144591489a

Podobno temu facetowi wyrwano język, spalono rękę i plecy okładano biczem. Czy Kościół mógł wtedy zapobiec tej egzekucji na Placu Zamkowym w Warszawie? W końcu karę wykonywało państwo a nie Kościół.