"Jako rasa osiągniemy świadomośc Chrystusa"? - to jakieś new age?

EOT z mojej strony. Nie dogadamy się

Może to dziwne, ale z tego co piszesz, to nie wyglądasz na psychopatę. Przynajmniej nie takiego, jakiego bym widział z definicji. To co piszesz wyżej bardziej świadczy o twoim temperamencie (choleryku) i własnościach umysłu typowo męskiego.


Ja też mam kilka dziur w życiorysie. To były bardzo ciężkie przeżycia z których tyle pamiętam, że były. Ale tak jakbym w nich nie uczestniczył. Podobno też normalne. Tymbardziej takie ciężkie do wytrzymania uczucia, niektórym ludziom trudno sobie wyobrazić. To też mechanizm obronny organizmu.


Czyli też wszystko w normie. Tylko nie rozumiem co Ty uważasz za uczucia, a co za siłę woli. Generalnie swój cały światopogląd wcisnąłem na swojej stronie i nijak się ma to co myślę na temat uczuć/siły woli.:
Wola ludzka i emocje to jest to samo. A przecież, podobno, z emocjami człowiek walczy silną wolą. W takim razie, czy można stwierdzić, że wola i emocje to jest to samo? A jednak, obecnie myślę, że jest to prawda, którą warto zrozumieć. Zważ czytelniku, że pisząc o emocjach mam na myśli tylko te emocje dotyczące duszy. Jak wiadomo człowiek składa się również z ciała. Jaka szkoda, że emocje typowo "cielesne", wypływające z wygody, dobrego jedzenia, picia czy zaspokojenia innych potrzeb ciała nie mają jakiejś innej nazwy. Warto uzmysłowić sobie, że to co robimy wbrew potrzebom swojego ciała ma też swoje emocje, choć niestety trudno je "odczuć" na początku swojej drogi ku świętości. Dusza, podobnie jak ciało, ma swój wzorzec, według którego się rozwija. Na pewnym etapie, te duchowe emocje, zaczynają przewyższać nawet te cielesne.


To też wydaje mi się być w normie.


Tak, te osoby, u których wiem że zdiagnozowane są tendencję psychopatyczne, omijam szerokim łukiem. Te u których nie są zdiagnozowane, ale też już potrafię rozeznać te tendencje, też omijam. Ty mi jakoś niepasujesz na psychopatę i tak trochę nie wiem dlaczego. To co napisałem powyżej rzuciło mi się w twoich postach.

Czy ty masz tendencje, aby widzieć u bliźniego, jakieś negatywy? Tj np w razie niepowodzenia?

Pogrzeb
Historia pewnej dziewczyny.
Na pogrzebie swojej matki spotyka chłopaka którego nigdy wcześniej nie widziała.
Nieoczekiwanie dostrzega w nim mężczyznę swojego życia i zakochuje się w nim. Kilka dni później dziewczyna zabija swoją siostrę.
Jaki jest powód zabicia siostry?

Podpowiedź znajdziesz poniżej. Zanim zajrzysz pomyśl...



......


.... odpowiedź niżej



...zapewne już ta zagadka jest znana

..ale moze nie wszyscy ją znają, więc jaka jest wasza odpoiwedź?






.....



.....


Odpowiedź:

Miała nadzieje, że ten chłopak znowu pojawi się na pogrzebie.

Jeżeli odpowiedziałeś prawidłowo znaczy to, że rozumujesz jak psychopata...!
Ten test został stworzony przez słynnego amerykańskiego psychologa i pozwala weryfikować potencjalnych zabójców. Wielu seryjnych morderców odpowiedziało prawidłowo na to pytanie. Jeżeli odpowiedziałeś/aś błędnie lepiej dla Ciebie.
Jeżeli ktoś z Twoich przyjaciół 'odgadł odpowiedź' sugeruje trzymać się od niego z daleka.

Człowiek - ogniwo przejściowe pomiędzy małpą a robotem?

Chciałbym zapytać się o zagadkę: "Jaki jest powód zabicia siostry?"
Przyznaję że kiedy pierwszy raz usłyszałem tę zagadkę to w swojej niewinności sądziłem, że powodem była zazdrość i chęć posiadania:
że ten facet zwrócił uwagę na siostrę zamiast na nią i że ona sprzątnęła faceta jej sprzed nosa. Więc ją zabiła, aby usunąć przeszkodę.
Prawdziwy powód nawet przez mysł nie przemknął.

@VNFI
Chyba zmęczenie wczoraj wzięło górę, albo zasugerowałem się twoją prawdomównością, czy moimi przejściami z pewną psychopatką. Dzisiaj zupełnie inaczej odbieram twój wpis.

Największy problem jaki miałem z psychopatą, a raczej psychopatką, wystąpił w szkole u mojej córki, wtedy gdy chodziła do gimnazjum. Ta dziewczyna była pod opieką psychiatry i każdy wiedział że to psychopatka. W obecnej chwili nie mam żalu do niej, ani do jej rodziców - uważam, że to biedni ludzie.

Mam trochę żalu do siebie, ale też muszę pokornie przyznać, że na tamtą chwilę nie miałem zbyt dużego rozeznania ani możliwości. Chodziłem wtedy po poradę do księdza który w tej szkole pracował. On mnie uspokajał, upewniał że córka sobie świetnie radzi i że wszystko jest w porządku. Nie było.

Powiem że te wydarzenia, bardzo mną wstrząsnęły. Do tego stopnia że przestałem utożsamiać się z KK. Nie tylko ze względu na to, ale była to jedna z istotnych przyczyn. Co dziwne, córka na początku nie chciała zmienić szkoły. Później, gdy faktycznie zdała sobie sprawę, że mocno ją skrzywdzono, bardzo dużo emocji wyrzucała z siebie. Dobrze że tylko emocji, bo mało brakowało, aby otruła klasę, czy zrobiła inne rzeczy o których nawet nie wspomnę.

A co z tą dziewczyną - psychopatką? Na zakończenie roku dostała mnóstwo nagród i wyróżnień. Jednak generalnie uważam że była ona młoda, niezbyt inteligentna czy urodna, no i zdiagnozowana. Do dziś czuję gniew, gdy sobie to przypomnę to zakończenie roku szkolnego.

Oczywiście temat psychopatów w pracy, też mnie dotyczy. Uważam że blokują oni rozwój wszystkiego. No bo jak zwykły człowiek sobie z nimi radzi? Zazwyczaj przez bierny opór. Bierny, bo nie ma warunków aby przejść do czynnego. Oni się często dziwią, dlaczego nikt nie chce pracować w ich otoczeniu.

Staram się znaleźć sposób przez analizę, na takie prawdziwie szkodliwe środowiska, bo to jest zgodne z moją naturą - melancholikiem. I to że tak dobrze się one mają wynika też z kryzysu KK i że wielu psychopatów wniknęło w tą organizację. W/g mnie jedynie Kościół, ale oczyszczony i odrodzony mógłby podjąć z tym g... realną walkę.

U mnie niestesty cały czas utrzymuje się wściekłość


O to chodzi siłom zła. Aby oddzielić, diabolos - ten , który oddziela.

Złość, wściekłość, agresja to nie objawy osiowe osobowości dyssocjalnej. Nie wmawiająmy sobie zaburzeń osobowościowych. Chcesz uspokojenia, zgłoś to swojemu lekarzowi. Zaburzenia w sferze emocjonalnej pojawiają się z różnych przyczyn.

Niedawno zdałem sobie sprawę, że zdecydowana większość katolików, których znam, funkcjonuje dzięki modlitwom i środkom antydepresyjnym. Mam na myśli uczynne, skore do pomocy osoby. A napady złości są często objawami depresji.

Niestety sam też mam napady złości, które nie pozwalają mi nic zrobić. Wtedy jedynie co rozsądnego mogę zrobić, to położyć się i modlić. W każdym razie unikam wtedy innych ludzi. Ostatnio tą moją przypadłość postanowiłem potraktować postem i od tej pory mocno odczuwam, że posiadam wątrobę. Chyba wiele rzeczy na niej osiadło.

Czy nasz Pan i Wzór, Jezus, nie okazywał emocji?

Ale ja nie piszę o sobie że jestem osobą dyssocjalną, tylko o innej osobie, którą spotkałem w życiu. Najpierw miałem wobec niej poczucie winy, potem była dla mnie fascynującą zagadką, był okres wzdzięczności, bo uważałem, że mimo wszystko spotkanie mnie wzmocniło, bo kiedyś byłem takim "pajacem",
teraz jednak mam poczucie przegrania życia, nic to że nie osiągnę nic w tym życiu, ale gorzej że nic nie wnoszę na Zycie Wieczne. I jest szukanie wrogów, czuję się jak Ezaw, którego ktoś wykolegował z Życia Wiecznego. Te myśli pochodzą od złego,

Okazywał, ale w czym problem? Przecież ja nie postuluję, że emocje są złe i trzeba się ich wyzbyć, tylko zastanawiam się czy w przypadku bardzo świadomego i etycznego społeczeństwa, moralność oparta na intelekcie nie byłaby doskonalsza od tej opartej na empatii.

Moralność nie jest oparta na empatii, na przykład w przypadku eutanazji. Empatia jest poddana rozumowi.

A jest coś takiego jeszcze jak "słodki drań".
Być może był nim papież Borgia z serialu ale nie wiem , nie oglądałem.
W każdym razie takim "słodkim draniem" jest Ryszard Ochucki z "Misia"
Z jednej strony słyszymy o nim "on słowa prawdy w życiu nie powiedział", a z drugiej chce się mu kibicować w rozgrywce z jego żoną.
Właśnie, czy Ryszard Ochucki to psychopata?