Należy rozgraniczyć dwie rzeczy.

Wojna domowa, entuzjazm i traktowanie tego jak krucjaty przeciwko komunizmowi przez spora część społeczeństwa hiszpańskiego, dalej miało to przeniesienie przy formowaniu Azul Division.

Druga rzecz to sposób rządów Franco po wojnie domowej. Tu nie ma już krucjaty jest zwykłe rządzenie lepsze lub gorsze. Można je już różnie oceniać, skupiać się na kwestii języków lub hiszpańskim boomie gospodarczym lat 60 siatych, który wydźwignął Hiszpanie z biedy.

To była wojna od samego początku przeciwko różnym sprawom - nie mającym z samym komunizmem nic wspólnego.

Temat wykracza po za ramy krucjaty. Jeżeli chcesz uzasadnić swoja opinię, to zrób to. Wydzielę wówczas temat o hiszpańskiej wojnie domowej, mógłby być ciekawy.

Nie sądzę by był sens wydzielania wątku - tematy historyczne nie cieszą się specjalnym "wzięciem". Wypada oczywiście dać krótkie uzasadnienie : Franco wystąpił przeciwko idei jakiegokolwiek reformowania Hiszpanii - to było użycie przemocy w celu rozwiązania wielowarstwowego i wieloletniego problemu wewnętrznego Hiszpanii - narastającego d czasów grubo przed rewolucją bolszewicką.Warto też dodać ,że "komunizacjo-nkwdyzacja" Frente Popular była nie przyczyną a skutkiem rebelii Franco

Mijasz się z prawdą, mianowicie:
Po śmierci Mahometa opętani dżihadem islamiści rozpoczęli szeroką ofensywę na wschód i zachód, bardzo szybko zajmując w II połowie VII wieku całą Afrykę Zachodnią, w 711 roku Tarik Ummjjad przeprawił się do Hiszpanii i unicestwił Wizygotów. Dopiero w roku 732 Karol Karling w bitwie pod Poitiers powstrzymał islamski potop. Ta porażka nie przerwała jednak Arabskich działań ofensywnych, na wschodzie zagrażając Cesarstwu Bizantyjskiemu, na zachodzie zdobyli Sycylię i południowe Włochy, w roku 982 pokonali Cesarza Rzymskiego Ottona II. W roku 972 zrobili wypad i na tzw. "Wielkiej Przełęczy" pojmali opata Majolusa z Cluny czyli świętego Bernarda. Wtedy to sprawy przybrały niekorzystny dla Arabów obrót, ponieważ zostali wyparci z Francji, natomiast Normanowie wyparli ich z Sycylii i Italii. Rozpoczęto rekonkwistę Hiszpanii, która trwała do końca wieków średnich.

By dalej rozwijać kwestie genezy krucjat krzyżowych, musiałbym rozwinąć szerzej temat osadnictwa Pieczyngonów na terenach Dunaju, którzy byli sprzymierzeni z Seldżukami.

Następna kwestia to bitwa pod Mantzikertem, po której to Cesarstwo Bizantyjskie już się nie podniosło musiało bodaj do roku 1092 korzystać z wojsk najemnych by bronić swych granic przed Turkami, więc jak widać, korzystali z najemników nawet w okresie względnego spokoju.

Jest jeszcze wiele innych kwestii, wszystkich sam nie jestem w stanie opisać i wymienić, o wielu sam nie wiem.

Kwestia krucjat jest naprawdę wielowątkowa, a Ty Batkonto zamknąłeś temat w stwierdzeniu "Jeszcze do niedawna wiara chrześcijańska była masowo wykorzystywana do wojen" - nie wiem czy się śmiać, czy płakać.