Masz rację, genialnych homoseksualistów i transseksualistów nikt się nie czepia pewnie dlatego, że są genialni - pożyteczni społecznie

Nie, nie ma znaku równości pomiędzy jednym a drugim. Tym bardziej że lekarze także to odróżniają, chociażby taka pani dr Robacha która nie każdą osobę dignozuje jako transseksualną, ale czasem tylko jako transgenderyczną a to nie jest podstawą do podjęcia pełnej koreky płci.

Osoby transgenderyczne to osoby z innym pojęciem płci, ale nie są to osoby transseksualne. Osoba transgenderyczna nie musi odczuwać dysforii i zazwyczaj nie odczuwa.

W języku angielskim wszystko wrzuca się pod pojęcie - transgender, ale to nie jest tym samym co właściwy transseksualizm.



Nie, nie są przesadzone ponieważ w środowisku trans znamy takie przypadki. Nawet pan Lew-Starowicz który dość czesto jest biegłym w sprawach sądowych osób transseksualnych, sprawach o zmianę tożsamosci i dokumentów, otóż pan Lew-Starowicz także zauważa problem z gender, kiedyś istniały tylko transseksualne osoby jako przypadek kliniczny i podlegający diagnozowaniu a teraz po prostu leci wszystko jak leci, jak ktoś coś tam poczuje to leci po hormony i wrzuca się wszelkie agendery do jednego worka z transseksualnymi osobami. Teraz transseksualizm jest tylko jedną z opcjii w tym worze z różnościami, zamiast być tym czym jest, czyli poważnym zaburzeniem, podlegającym dokładnemu dignozowaniu i leczeniu.

W USA to już chyba hormony można sobie brać jak się chce a okaleczać się też można nie będąc transseksualnym, spojrzeć można chociażby na LP która z tego co można zauważyć ma usunięty biust albo mocno zredukowany, a przecież jest ''tylko'' lesbijką.



Ja także jestem artystą. Ale osobowość artysty, jakkolwiek czasem ekscentryczna nie jest tożsama z poważnym zaburzeniem jakim jest transseksualizm, i jako osoba transseksualna proszę o nie pomniejszanie tego czym to jest, a dla osoby transseksualnej jest to bardzo trudnym doświadczeniem, często wręcz uniemożliwiającym normalne funkcjonowanie, jest często koszmarem, traumą, dramatem życiowym. Lepiej jest być normalną osoba cis niż transem.

Taki krótki film związany z tematem dyskusji
https://www.youtube.com/watch?v=PJAKQKPD5UI
jest też wersja pl
https://www.youtube.com/watch?v=zgyqmgxjvx8

Ta pani sugeruje że transseksualizm to po prostu urojenie, tylko że w takim razie chyba przyszłam na świat z tym urojeniem bo tak mam od kiedy pamiętam. I jak chce leczyć to urojenie skoro współczesna nauka twierdzi że nie zna terapeutycznego sposobu na psychiczne nakierowanie poczucia płci psychicznej na biologiczną.

Nie popieram korekty płci, która nie jest żadną zmianą płci i transi o tym doskonale wiedzą że nie ma sposobu aby zmienić płeć genetyczno-biologiczną, jest to tylko korekta ciała mająca na celu to aby osoba transseksualna poczuła się lepiej i aby dysforia została złagodzona. To jest tylko jedyna forma leczenia proponowana osobie transseksualnej. Dlaczego nie ma innej? Przecież leczy się choroby psychiczne i urojenia.

Transseksualiści widzą co się obecnie dzieje i sami tego nie rozumieją jak można kierować dzieci na bycie transseksualną osobą i jak można ogólnie chcieć czegoś takiego dla siebie czy dla swoich dzieci.

Obejrzałam ten filmik do końca, pani prowadząca nieco upraszcza problem transseksualizmu, podając przykład dziecka które prawdopodobnie miało po prostu zaburzenie postrzegania własnej płci, jednak nie wynikające z właściwego transseksualizmu.

A rzecz dzieje się jakby niezależnie od świadomości i woli, to sprawia wrażenie że coś podaje mi taką identyfikację i tożsamość płciową, niezależnie czy tego chcę czy nie. Jakby coś co zostało zakodowane i to na stałe.

Ja nawet kiedy próbowałam z tego wyjść, nawet kiedy podejmowałam takie próby, to jednak nie potrafię być kobietą, nie jestem w stanie, cała moja osobowość, upodobania, nawet naturalny wygląd, to jest męskie a nie kobiece. Dlatego i stąd wynika to wrażenie że powinno się narodzić w innej płci niż ta biologiczna, bo psychika, osobowość, cechy psychiczne i cała reszta, łącznie z gestami, mimiką, sposobem poruszania się, zachowania, marzeniami, cechami psychiki i charakteru, upodobaniami, czyli cała istota nie pasuje jakby do tego biologiczno-genetycznego faktu.

I cały czas coś jakby projektuje identyfikację płciową, tożsamość płciową a dzieje się to spontanicznie, instynktownie, jakby automatycznie, jakby było zaprogramowane. Mózg jakby projektuje obraz siebie jako mężczyzny. Przecież jednocześnie przy pełnej świadomości faktu. Od dziecka ta tożsamość jest inna. Nie potrafię chyba tego przekazać w słowach aby było to całkiem zrozumiałe. Naukowcy przypuszczają a nawet stwierdzają że transseksualizm ma podstawy biologiczne.

Może i upraszcza, ale z tego co pisałaś - a przeczytałem to raczej dokładnie - wnioskuję że te uproszczenia mogą być trafną diagnozą w większości przypadków, a identyfikowanie osoby jako transseksualnej jest często zbyt pochopne.

A cóż tak właściwie znaczy: być kobietą?

I o tym piszę w moich wypowiedziach powyżej, to nowa moda na agendery i nonbinary i ogólnie moda na bycie transgender, cokolwiek można pod to pojęcie podciągnąć a co nie jest transseksualizmem dość często. Mówi się o kulturze trans, a transseksualizm nie ma z tym nic wspólnego chociaż i to usiłuje się pod to wszystko podciągnąć i zanegować że transseksualizm jest chorobą, wadą genetyczną czy na poziomie działania hormonów w łonie matki, jest zaburzeniem, podobnym w swojej istocie do interseksualizmu.

W Polsce nadal obowiązuje proces diagnozowania który trwa około 2 lat. Poza tym, potrzeba pozwać własnych rodziców do sądu. Cały proces jest dość trudny i kosztowny. W USA jednak jest inaczej, Francja także odchodzi w tę stronę. W USA chyba nawet nie potrzeba lekarza aby brać sobie hormony. W Polsce należy być prowadzonym przez endokrynologa i pozostawać pod jego ścisłą opieką lekarską.

Viridiana


Dobre pytanie, sama to pytanie sobie zadawałam. Ale dochodziłam do wniosku że nie potrafię być kobietą, brakuje mi tych kobiecych cech psychicznych. Ludzie zwracają się do mnie per pan a ja przecież nic specjalnego nie robię z wyglądem, ja po prostu tak wyglądam jak facet z natury, poza tym, moje zachowanie, gesty, sposób bycia i cechy psychiczne są męskie. Jakby zamknąć faceta w ciele kobiety, tylko że to taki duch faceta, w dodatku biologicznie działający pod estrogenem.

Noszę męskie ubrania bo tylko takie mi odpowiadają i podobają mi się, zgodnie z poczuciem płci psychicznej. Nie potrafię tego zmienić. Nawet jeśli bym chciała to nie potrafię. Kobiety postrzegam jako płeć przeciwną.

Płeć to konstrukt kulturowy

Czyli lobbujesz za tym co LGBT chce głosić wszem i wobec? Nie sądzę że popierasz taki pogląd.

A ile teraz mamy tych płci? Nie z 50 przypadkiem? A przepraszam, 56 jest.../

https://monitorpostepu.pl/spis-i-charakterystyka-wszystkich-56-plci/