Zgadza się, ale nie do końca rozumiem co tak do końca masz na myśli. Nie pisałem o samych metodach budowania teorii naukowych, tylko o tym czym te teorie są i jak nie należy ich postrzegać.

Rozumiem, co chcesz powiedzieć.
Praca, jaką polecasz, ma ponad 300 stron - trudno przez to przebrnąć na poczet dtskusji - może masz jakieś wnioski?
To, czym i co jest META, to rzecz umowna. Filozofia nie jest nauką... i nie obronisz tego na gruncie logiki. Filozofia nie poddaje się zasadzie falsyfikacji.
.
.
.

Praca Kosseckiego to wariant do przeczytania na boku a nie głos w tej dyskusji. Niezwykle oświecająca.

Filozofia wraz z sztuką i nauką należy do zbioru dziedzin ludzkiego poznania.
A nauka w tym zbiorze ujmuje najmniejszy wycinek rzeczywistości, bo jest graniczona przez twierdzenia i procedury dowodowe.

Ależ owo ograniczenie jest zbawienne. Metoda naukowa odsiewa ziarna od plew.

Odsiewa tylko tam gdzie pracuje.

W tej chwili nie mam nic więcej do dodnia, niż to jak problem ujął Józef Kossecki:

"Skoro nauka zawiera tylko twierdzenia i procedury dowodowe, to zrozumiałe jest, że poznanie naukowe jest w stosunku do filozofii i sztuki ograniczone, gdyż dotyczy tylko tego, co na danym etapie rozwoju można udowodnić. To oczywiście nie wystarczy wielu ludziom (w tym również samym naukowcom), dlatego sięgają oni po wiedzę, której nie da się udowodnić, jeżeli ta wiedza będzie wyrażona w formie twierdzeń równie ścisłych jak naukowe, wówczas będzie to filozofia.

Twierdzenia filozoficzne mogą być traktowane jako poglądy głoszone przez ich autorów lub zwolenników, przy czym autorytet autorów ma tu duże znaczenie. Filozofia jest metadziedziną w stosunku do nauki, może ją wyprzedzać i inspirować, każdy naukowiec zakłada jakieś twierdzenia filozoficzne, które traktuje jako pewniki. Niektóre twierdzenia filozoficzne mogą zostać udowodnione i wówczas stają się one elementem nauki, przestając być poglądami, które można przyjmować jako prawdziwe lub nie.

Podobnie jak poznanie naukowe również poznanie filozoficzne może nie wystarczyć wielu ludziom, gdyż jest ono ograniczone do tego, co można wyrazić w formie pojęć i zdań logicznych. Dlatego też ludzie od wieków sięgali po sztukę jako narzędzie poznania o wiele szerszego i głębszego niż poznanie naukowe czy nawet filozoficzne, gdyż nie jest ono ograniczone formalnymi wymogami ścisłości filozoficznej czy naukowej, ani też koniecznością przeprowadzania procedur dowodowych, których nikt od artystów nie wymaga, przedstawiają oni tylko swoją wizję rzeczywistości. Sztuka jest metadziedziną poznania w stosunku do filozofii - i oczywiście również nauki - inspirując do bardziej ścisłego poznawania świata.

Język literacki, który jest elementem sztuki - literatury pięknej - funkcjonuje również w filozofii i nauce, w których nie da się uniknąć stosowania słów zaczerpniętych z tzw. mowy potocznej."