Zło to wprowadzenie pierwiastka irracjonalnego do porządku świata czy do porządku wewnętrznego człowieka. A jeśli coś jest irracjonalne, to nie jest matematyką

Mam podobne spostrzeżenia, jednak doszedłem do nich zupełnie inna drogą. Jeśli się zgodzisz, to możesz przesłać mi nieco więcej szczegółów na prv. Obiecuję, że nigdzie tego nie wykorzystam.

PeterW, dziękuję Ci za podpowiedź.
Sądzę jednak, że wiele ludzi może postrzegać ks. prof. Michała Hellera za osobę nieobiektywną.

Specjalności: filozofia przyrody, fizyka, kosmologia relatywistyczna, relacja nauka-wiara
Miejsca pracy: Aktualne:
profesor zwyczajny Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie; Wydział Filozoficzny; Katedra Filozofii Przyrody
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie; Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
Nieaktualne:
Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie; Wydział Filozoficzny; Specjalizacja Filozofii Przyrody
Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie; Wydział Filozoficzny; Katedra Filozofii Przyrody
Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie; Wydział Filozoficzny; Ośrodek Badań Interdyscyplinarnych
Pełnione funkcje: Aktualne:
Przewodniczący Polska Akademia Umiejętności; Międzywydziałowe Komisje Interdyscyplinarne; Komisja Filozofii Nauk
Dyrektor Uniwersytet Jagielloński; Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
Dyrektor Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie; Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
(...)

Członkostwo: Aktualne:
Członek krajowy korespondent Polska Akademia Umiejętności; Wydział II Historyczno-Filozoficzny
Nieaktualne:
Członek Polska Akademia Nauk; Wydziały PAN; Wydział III - Nauk Matematycznych, Fizycznych i Chemicznych; Komitet Astronomii
Członek Polska Akademia Umiejętności; Międzywydziałowe Komisje Interdyscyplinarne; Komisja Filozofii Nauk Przyrodniczych

(...)
Promotor prac doktorskich:
Strukturalne i konceptualne zagadnienia teorii kwantów w świetle badań nad kwantową grawitacją Chrisa Ishama 03/02/2011,
autor rozprawy doktorskiej Łukasz Mścisławski ,
Krytyczna analiza fizycznych podstaw oraz filozoficznych konsekwencji interpretacji mechaniki kwantowej przy użyciu spójnych historii kwantowych 23/05/2007,
autor rozprawy doktorskiej Wojciech Grygiel FSSP ,
Filozoficzne aspekty nauki według Władysława Natansona 07/03/2007,
autor rozprawy doktorskiej Krzysztof Czapla ,
Kauzalna teoria czasu Henryka Mehlberga 31/01/2007,
autor rozprawy doktorskiej Tadeusz Pabjan ,
Relacja bliskości znaczeń na poziomie leksyki 13/12/2006,
autor rozprawy doktorskiej Robert Piechowicz ,

Recenzent prac doktorskich i habilitacyjnych:
Brak tytułu, 20/05/2015 ,
autor rozprawy habilitacyjnej Wojciech Grygiel FSSP ,
Brak tytułu, 18/02/2015 ,
autor rozprawy doktorskiej Aeddan Shaw ,
Krzywizna w geometrii, fizyce kwantowej i klasycznej, 07/12/2009 ,
autor rozprawy habilitacyjnej Jerzy Szczęsny ,
Natura i struktura wszechświata w kosmologii św. Tomasza z Akwinu, 13/03/2008 ,
autor rozprawy habilitacyjnej Marcin Karas ,
Bernard Bolzano i idea logicyzmu, 26/02/2008 ,
autor rozprawy habilitacyjnej Jerzy Dadaczyński ,

Skłonnościowa interpretacja prawdopodobieństwa, 28/06/2007 ,
autor rozprawy doktorskiej Wojciech Załuski ,
Filozoficzne aspekty cognitive science. Problematyka podmiotowości umysłu, 22/11/2006 ,
autor rozprawy doktorskiej Ewa Bryła ,
Księżyc w nauce XVII wieku. Libracja: od astronomii do fizyki, 22/06/2006 ,
autor rozprawy habilitacyjnej Jarosław Włodarczyk ,
Faktyczność i możliwość. Interdyscyplinarna analiza koncepcji struktury czasu Carla Friedricha von Weizsäckera w ramach jego integralnego systemu myślenia, 24/06/2003 ,
autor rozprawy doktorskiej Michał Drożdż ,
Obserwacyjne Testy Topologii Wszechświata, 14/05/2003 ,
autor rozprawy habilitacyjnej Boudewijn Roukema ,
Aktualne kontrowersje wokół platonizmu w filozofii matematyki, 26/06/2002 ,
autor rozprawy doktorskiej Zbigniew Król ,
Nowożytne wizje nauki uniwersalnej a powstanie teorii continuów, 21/03/2002 ,
autor rozprawy habilitacyjnej Wiesław Wójcik ,
Is Nature Deterministic? A Branching Perspective on EPR Phenomena, 04/10/2001 ,
autor rozprawy habilitacyjnej Tomasz Placek ,
Kosmologia w nauczaniu akademickim. Problemy elementaryzacji modeli wszechświata, 06/07/2001 ,
autor rozprawy doktorskiej Tomasz Płazak ,
Funkcje modeli w poznaniu Boga. Analiza poglądów autorów anglosaskich, 15/06/2000 ,
autor rozprawy doktorskiej Emil Furtak ,
Nauka a wiara - przestrzeń dialogu, 22/04/1999 ,
autor rozprawy habilitacyjnej Tadeusz Sierotowicz ,
Nieusuwalność metafizyki. Logiczno-lingwistyczne aspekty debaty R. Carnapa z L. Wittgensteinem i Karlem Popperem, 04/06/1998 ,
autor rozprawy habilitacyjnej Stanisław Wszołek ,
Funkcjonalizm homunkularny w interpretacji świadomości Daniela C. Dennetta, 22/05/1997 ,
autor rozprawy doktorskiej Bogusław Wójcik ,
The Hypothesis of Indeterminism. A Critical Examination of Łukasiewicz's Argument, 21/02/1997 ,
autor rozprawy doktorskiej Stanisław Wszołek ,
Filozoficzne aspekty Zasady Antropicznej, 13/12/1986 ,
autor rozprawy doktorskiej Włodzimierz Skoczny

Poza tym nie wiem jak interpretować jego słowa:

Omawiane zjawisko jest irracjonalne bo niezgodne z matematyką i dlatego wzbudza takie zainteresowanie (może z pozoru irracjonalne bo ostatecznie istnieje reguła i cel jego występowania).
Czy więc jego pochodzenie wg ks. Michała Hellera jest natury nieboskiej?
Podejrzewam, że tak może to zinterpretować.

Myślałem, żeby skontaktować się z jednym z czołowych naukowców zajmujących się tymi niewyjaśnionymi odchyłkami od rachunku prawdopodobieństwa.
Tak chyba trzeba zrobić.
Muszę się zmobilizować, odświeżyć zasady gramatyki angielskiej i powalczyć z tłumaczeniem.

To co obserwuję sugeruje, że jest sposób na pozbycie się wszelkiego zła i nieszczęść na świecie, wystarczy tylko pozbyć się skrajnych emocji.
Tego przecież uczył Jezus i świat będzie doskonały gdy dla każdego Chrystus będzie wzorem ... czyli nigdy.

Dokładnie na tym samym polega np gender, czyli zrównywanie płci i zacieranie różnic, co ma skutkować światem doskonałym. Dla rozwoju potrzebne są skrajności, głębokie różnice. Inaczej wszystko rozpływa się, popada w nijakość, następuje stagnacja i obumieranie.

Matematycy zauważyli, że istotne wydażenia na świecie znacząco wpływają na odchyłki od teorii prawdopodobieństwa i dzieje się to krótko przed sytuacjami doprowadzającymi do zmiany biegu historii ludzkości. Miało to miejsce np. przed zamachami na WTC.
Na świecie jest kilka komputerów, które stale wykonują obliczenia losowe, coś w rodzaju wirtualnego rzutu monetą lecz z ogromną liczbą prób na sekundę. Gdy tylko pojawia się zaburzenie - znacząca odchyłka od teorii prawdopodobieństwa, to naukowcy wiedzą, że za kilka godzin coś ważnego na świecie się wydarzy. Jest to fakt znany od lat, którego jednak nikt we współczesnym świecie nie potrafił zrozumieć ani wytłumaczyć.

Przypomina to anomalie w Matrixie. Gdy ktoś zaobserwował Déjà vu to oznaczało że "system" wprowadza zmiany. Ale w realnym świecie te anomalie widzą wszyscy, a raczej każdy kto dysponuje odpowiednim sprzętem.

Nie chcę byś złośliwy, ale jest jeden jedyny wyjątek od tej zasady, a mianowicie Kościół Katolicki. Zgadza się? ;P

Nie zgadza się

Przyznajesz, że w KRK na skutek ujednolicanie i instytucjonalizowania nastąpiła stagnacja, nijakość i obumieranie?

Ludzie w Kościele mogą być różnorodni, ale sam Kościół dąży do ujednolicania normując wszystko odgórnie. Coś jak Unia Europejska. Ludzie są w niej różnorodni, ale przepisy wszędzie takie same i tak samo szczegółowe i niepotrzebne.
Myślę jednak, że to nie miejsce na tę dyskusję. EOT.

Ludzie w Kościele mogą być różnorodni, ale sam Kościół dąży do ujednolicania normując wszystko odgórnie. Coś jak Unia Europejska. Ludzie są w niej różnorodni, ale przepisy wszędzie takie same i tak samo szczegółowe i niepotrzebne.
Myślę jednak, że to nie miejsce na tę dyskusję. EOT.

Dla rozwoju potrzebne są skrajności, głębokie różnice. Inaczej wszystko rozpływa się, popada w nijakość, następuje stagnacja i obumieranie. Stoicki spokój, wewnętrzna harmonia jest dobrą cechą niewielkiej części populacji, która wpływa stabilizująco na resztę.Całość społeczeństwa taka być nie może.