Jakbym był psychopatycznym dowcipnisiem, to usilnie bym Ci polecał wytworzenie dużej ilości chloru, ewentualnie tlenki azotu, następnie zaproponował uwolnienie do atmosfery. Czemu chlor i NOx? Bo są w przeciwieństwie do gazowego azotu i tlenu żółte, brązowe. Zobaczyłbyś z pewnej odległości chmurę o konkretnym kształcie , a więc i posiadającą pewną powierzchnię.

Co do refrakcji światła.. Napisz im, że piszą bzdury na swoich stronach. Fakt - że mogliby coś zrobić by było bardziej czytelnie..

sapper
Atmosfera to pojęcie ogólne tego co w sobie zawiera także kryształki lodu, czy krople wody, jaka wielkość ich by to nie była.
W niej suma tych ciał stałych, wywołuje to o czym mówimy.

Kształt atmosfery z grubsza będzie w swej skali, bąblem z ziemią w środku.
Dla obiektów świecących poza nim.
Będą w sumie chciał czy nie, drobinki zawarte w całości tego bąbla, jako rodzaj pryzmatu bądź soczewki.
Inaczej tych efektów byśmy nie widzieli.

Tęcza o tyle się różni w przyczynach powstawania, że ten pryzmat z drobinek jest bardzo blisko obserwatora.
Pozwala to na właściwy sobie kąt (dla pryzmatu), konieczny do załamania światła i efektu w postaci tęczy.

Efekt soczewkowaty atmosfery jest także, bo w okresach suszy i małego ruchu powietrza, ta soczewkowatość jest mniej widoczna.
W okresach obecności dużego parowania tudzież napływu mas powietrza wilgotnego, wyraźnie widać większymi przy wschodzie i zachodzie, zarówno księżyca jak i słońca.

Wlasnie wtedy kiedy nie ma zbyt wielu czasteczek wody w powietrzu wtedy wyrazniej widac efekt zalamania swiatla przy wschodzie i zachodzie slonca.
Wtedy wyrazniej i dokladniej widac zalamanie, ktore powoduje grawitacja, a nie atmosfera.
Samo powietrze, atmosfera, jedynie rozprasza swiatlo, co jest zwykle uwzgledniane w wysokiej jakosci np. mikroskopach, w ktorych przestrzenie miedzy soczewkami sa wypelniane odpowiednim plynem, by zniwelowac rozpraszajace dzialanie powietrza-gazow w ukladzie optycznym.
Wlasnie chodzi o usuniecie chaotycznego rozpraszania swiatla w gazach, by uzyskac wyrazniejszy-ostrzejszy obraz.

Nie, przeczytaj, choćby w wiki

Wskaz gdzie tu moja wypowiedz niezgadza sie z podany cytatem z wiki?
To tylko potwierdza to co napisalem i to ze nie rozumiesz dzialania optyki.

Bardzo łatwo ferujesz wyroki, np. o tym, czy rozumiem działanie optyki. Na szczęście jest to tylko Twoja opinia na ten temat, ja mogę mieć inną

Porównaj, czy to jest to samo: i
Światło załamuje się na styku powierzchni szkła (obiektyw) i albo powietrza, albo olejku immersyjnego. Ponieważ olejek ma inną gęstość optyczną niż powietrze, stąd inny kąt załamania. Nie ma nic o chaotycznym rozpraszaniu światła w gazach.

Przychodzi mi na myśl doświadczenie. Znasz okładkę płyty Pink Floyd "Dark Side of the Moon"? Przypuszczam, (ale nie wiem na pewno), że gdyby pryzmat i źródło światła umieścić w wodzie, to obraz by wyglądał nieco inaczej.

Jesli zrodlo swiatla tez bedzie w wodzie to nic sie nie zmieni w zalamaniu swiatla w pryzmacie pod woda. To samo bedzie gdy umiescisz pryzmat i swiatlo w prozni, z niewielka roznica jak jest w przeppuszczalnosci swiatla przez wode, a przechhodzacego w prozni.
Jesli swiatlo bedzie nad woda, to powierzchnia wody zalamie je zanim dojdzie do powierzchni pryzmatu.
Starasz sie za wszelka cene i wszelkimi sposobami udowadniac ze to styk dwu roznych cial jest miejscem zalamania, a fakty sa takie ze to wlasnie powierzchnia zalamuje swiatlo.
Woda ma powierzchnie, szklo, itp materialy, natomiast powietrze nie ma powierzchni. Jest jedynie bezladnym ukladem atomow w przestrzeni.
Mozna by powiedziec luznymi, chaotycznie i nierownomiernie rozmieszczonymi atomami wypelniajacymi proznie od ktorych swiatlo moze sie odbijac chatycznie w roznych kierunkach, roznym rozproszeniem i zalamaniem.

Oczywiście, że się staram



Rysunek znajdziesz na stronie, którą podałem. Jeśli tego, co wyżej, nie przyjmujesz, to żyjesz w innej, niż ja fizyce. Wtedy nie mamy płaszczyzny do porozumienia. Aha, i z tym pryzmatem w wodzie może być inaczej niż myślisz.

Czyli co, sugerujesz - sapper że sam obserwowany efekt załamania światła byłby nie możliwy, bez pola grawitacyjnego ziemi?
Które to pole synchronizuje orientację w przestrzeni mikrocząstek wody tak by załamania światła były synchroniczne.
A bez tego jak piszesz że były by chaotyczne bez pola magnetycznego, co rozpraszało by uw efekt załamania światła.
Być może tak to jest że za ten efekt odpowiada też i pole magnetyczne (grawitacyjne) ziemi.

No ale tu dobrze było by poczytać jakieś źródła, które publikują badający takie zjawiska badacze.

Już po czasie edytowania, dlatego drugi post.


Jeszcze jedno, powietrze naturalnie też ma powierzchnię. Wyobraź sobie puste akwarium. To znaczy nie puste, a wypełnione powietrzem. Cztery ściany i dno, a jak przykryjesz szkiełkiem, to i wieko, to są powierzchnie powietrza. I w tym miejscu zachodzi załamanie promienia światła.
Jeśli wypełnisz akwarium wodą, to ta woda ma 6 powierzchni, jedną na styku z powietrzem, 4 na styku ze ścianami i jedną na styku z dnem.

Nie sugeruje ze kazde zalamanie jest efektem grawitaci, bo chocby pryzmat zalamuje swiatlo, natomiast twierdze jak na poczatku ze swiat ma ksztalt wydrazonej kuli i swiatlo pod wplywem grawitacji centrum swiata nie moze sie wydostac poza ten rejon kulistosci swiata.

To ze istnieja inne zjawiska zalamywania swiatla nie oznacza ze tylko te zjawiska wystepuja.

Dalej nie pojmujesz ze gazy nie maja powierzchni, a styk osrodkow, to nic innego jak powierzchnia, tak samo powierzchnia sloika z gazem, jak i powietrza z soczewka. Ciagle jest to jednak powierzchnia szkla, wody itp. osrodkow, ale nnie powietrza. Powietrze moze byc jedynie ograniczone jakas inna powierzchnia osrodka, ale samo w sobie nie ma powierzchni.
Moze dla przykladu, wypoleruj powierzchnie powietrza.

Tak, powierzchnia szkła i gazu, albo wody. Jeśli zamrożę wodę w akwarium i wyjmę zamrożoną kostkę, to ile ta kostka ma ścian, tylko górną?

Dla światła, przechodzącego ze szkła do powietrza lub odwrotnie, granica styku jest powierzchnią, zarówno szkła, jak i powietrza. I to wszystko. Jeśli położysz na sobie kilka warstw płytek szklanych, to na granicy między nimi światło się nie załamie, chyba że będzie tam powietrze. Zobacz, jak zalewane są okazy w przezroczystej żywicy. Najpierw wylewa się warstwę żywicy, potem układa okaz, np. motyl, liść, i zalewa resztę. Przy dobrze zrobionej pracy, nawet nie jesteś w stanie znaleźć miejsca łączenia dwóch warstw. Światło się nie załamuje na granicy dwóch ośrodków o o tym samym współczynniku załamania. Zresztą, przednie szyby samochodów też są klejone z kilku warstw. I tego nie widać.
Współczynnik załamania szkła podaje się w stosunku do czegoś, najczęściej, do powietrza właśnie.

A propos polerowania powietrza. Im gładsza powierzchnia styku, tym gładsza powierzchnia powietrza. To tak, jak przy produkcji z formy. Im gładsza forma, tym gładszy wyrób. Poleruje się formę, a nie gotowy wyrób.
To już wszystko z mojej strony.

No to zrob soczewke z samego powietrza, a moze lepiej pryzmat, to zobaczymy jak pryzmat z powietrza zalamuje swiatlo.

Ja tez juz koncze bo nie lubie powtarzac wkolko tego samego.
To co mialem do powiedzenia, to juz powiedzialem.

A jeśli zrobię, to co? Bo wiem, jak.