Rafał Kozłowski
Wlasnie czekalem na taka odpowiedz od Ciebie i juz nie moglem sie jej doczekac
W tym momencie wychodzi wiec na to ze to nie problem w tym ze metoda naukowa nie nadaje sie do badania zjawisk niepowtarzalnych ALE ze problem jest w definicji istoty zjawiska niepowtarzalnego a to zupelnie co innego
Czyli innaczej piszac mozna metodami naukowymi badac zjawiska niepowtarzalne pod warunkiem ze wczesniej zdefiniuje sie obiekt ktory to zjawisko niepowtarzalne powoduje

Tak wiec nie wykrecaj sie sianem ze metody naukowe nie nadaja sie do badan niepowtarzalnych zjawisk

Niepowtarzalność zjawisk czyni je nieużytecznym dla metody naukowej ( Rafał Kozłowski )


Tak wiec napotkany przez nauke do badan problem to problem definicji obiektu ktory powoduje niepowtarzalnosc zjawisk
Czyli trzeba od tego zaczac

Aż dziw bierze, że trzeba to tłumaczyć.
Niepowtarzalność jest negacją powtarzalności, a więc tego co może się powtórzyć wielokrotnie.
Niepowtarzalność występuje jednorazowo. Jak znaczenie tego słowa wskazuje rzecz nie może się już powtórzyć.
Zjawisko, które się nie powtarza nie może być metodami naukowymi badane.

To prosta zależność.

pozdrawiam
.
.
.

Cały szereg zjawisk niepowtarzalnych jest badanych metodami naukowymi: poczynając od całości dorobku nauki zwanej "historią" a kończąc na pierwszych sekundach istnienia Wszechświata.
Utożsamiasz "metodę naukową" z "metodami eksperymentalnymi" a to duże spłycenie zagadnienia.

Podobnie kiedy w innym miejscu piszesz „Założyć muszę, że badając świat fizyczny opieram się na fizycznych przesłankach, a przesłanki muszą być zgodne z metodą naukową.” To piszesz o domniemanych oddziaływaniach bytu niematerialnego, a tym domniemanym bytem niematerialnym jest wprowadzone założenie o którym wyżej piszesz (założenie, że opierasz się na fizycznych przesłankach) na świat materialny. I to właśnie również „kupy się nie trzyma”

Historia jest nauką humanistyczną, a ona dotyczy zachowań. Nadto, nie tylko że jest powtarzalna, ale trwa przez cały czas i przez ten cały czas można ją badać.
Każda z dziedzin nauki posiada właściwe swojej dziedzinie metody badawcze. W obrębie bowiem metody naukowej mieści się metoda badań naukowych, rozumiana jako sposób zdobywania materiałów do badań, stanowiących podstawę do opracowania teoretycznego, do rozwiązania problemu naukowego, a w końcu – do napisania pracy naukowej. Metody badań stosowane do rozwiązania określonego problemu nazywane są metodami roboczymi.
Dzięki stosowaniu metody naukowej nauka rozwija się prawidłowo i poszerza zakres naszej wiedzy.
Metoda naukowa powinna być przystosowana do przedmiotu badań. Niektóre jednak zasady pracy badawczej są uniwersalne – dla wielu przedmiotów badań i dla wielu nauk.



Nieprecyzyjne wyraziłem się w późniejszym poście. Miałem oczywiście na myśli religię, a nie Boga; a odnosząc się do Twojej wypowiedzi, to oczywiście zagadnienie istnienia Jezusa można badać metodami naukowymi, ale zjawisko jego zmartwychwstania pozostaje poza obszarem nauki.



oddziaływania bytu niematerialnego na świat materialny, odnoszę się do tej tezy postawionej przez Halloran; przeczytaj ten post

pozdrawiam
.
.
.

RafalKozlowski
Czy badanie wieku danych historycznych artefaktow za pomoca wegla C14 uznasz za nauke humanistyczna ?
Czy badanie jak przebiegala bitwa pod Grunwaldem nazwiesz zjawiskiem powtarzalnym ?

No to co? Nieprawda. Historia dotyczy faktów historycznych.Nie.
Mylisz historię z historiozofią.
Historia jest typowym przykładem zjawiska jednorazowego.
Owszem, można wielokrotnie badać artefakty, ale z całą pewnością nie jest to badanie eksperymentalne faktów.
Oczywiście. I dlatego właśnie ograniczanie metody naukowej do eksperymentu to przykład spłycenia zagadnienia. O czym dobitnie mówi zacytowany przez Ciebie fragment:

Oczywiście, że metody badawcze historii muszą być powtarzalne, by były naukowe. Każdy może odtworzyć sposób rozumowania, sprawdzić dokumenty, sposób wyciągania wniosków i inne zastosowane w danym badaniu, pracy itd elementy metody naukowej właściwej historii.
Jeżeli ktoś natomiast dozna wewnętrznego, mistycznego oświecenia i w wewnętrznej wizji zobaczy przebieg bitwy po Grunwaldem i opisze - może być to dzieło ciekawe literacko (lub nie), natomiast nie będzie spełniać kryteriów metody naukowej. Z powodu, że nie można takiej metody powtórzyć. Jest indywidualna, osobista, wewnętrzna i niesprawdzalna ergo nie do powtórzenia przez nikogo. Czyli nienaukowa.

P524
Nie bardzo rozumiem.Opis bitwy pod Grunwaldem znany glownie z dziela Mikolaja Traby "Kronika konfliktu" ktory byl naocznym swiadkiem tego zdarzenia
W jaki sposob chcesz zweryfikowac prawdzilowsc opisu bitwy pod Grunwaldem metoda powtarzania eksperymentalnego czyli metoda naukowa ?

Badanie za pomocą izotopu węgla, daje bardzo dokładne wyniki datowania. Jest to „narzędzie” prowadzonych badań, jeżeli daje się je zastosować, to tym lepiej dla badań.

Bitwa pod Grunwaldem, tak jak każda inna bitwa/wojna, jest zjawiskiem powtarzalnym. Prowadzenie wojen przez ludzi to zjawisko o szeroko zakrojonych podstawach: od socjologii, po genetykę. I niewątpliwie takie zachowania daje się badać metodami naukowymi.



Niczego nie mylę. Nie „mieszam” filozofii z nauką, co Ty widzę usilnie chcesz uczynić.


To z Twojej strony klasyczna „kwadratura koła”.
Historia nie jest zjawiskiem fizycznym. Mylisz pojęcia.


Nie pisałem nic o eksperymencie.

Ładnie wyjaśnił to P524

pozdrawiam
.
.
.

Nieprawda. Wojny czy bitwy - tak, ale nie Bitwa pod Grunwaldem i jej konkretny, unikalny, jednostkowy przebieg.Zarówno "prowadzenie wojen" jak i konkretnie Bitwę pod Grunwaldem (dwie zupełnie różne sprawy) da się badać "metodą naukową".
Właśnie to usiłuję Ci powiedzieć - nie można ograniczać metody naukowej ani nauki ani do zjawisk powtarzalnych, ani do eksperymentu (to drugie zresztą jest tożsame z założeniem powtarzalności).
Docinek nieistotny merytorycznie. Natomiast oczywiście mylisz - pomieszanie "badania wojen" w ogóle jako zjawisk powtarzalnych z "badaniem Bitwy pod Grunwaldem" jest właśnie pomieszaniem historiozofii z historią.
BTW: samo napisanie, cytuję Nie „mieszam” filozofii z nauką dyskwalifikuje Twoje rozważania - ponieważ filozofia jest jak najbardziej nauką (choć ja jej akurat w tym wątku nie uprawiam).
Przeciwnie - to Ty mylisz pojęcia. Matematyka też nie jest "zjawiskiem fizycznym" - a może być badana metodami naukowymi.
Powiem więcej - fizyka też nie jest "zjawiskiem fizycznym". Mylisz pojęcia.

Ale pisałeś o powtarzalności.

Filozofia nie jest nauką.
Linkuję znaczenie terminów:
Nauka;
Metoda naukowa


Tak to prawda: ani historia, ani fizyka, ani matematyka, nie są zjawiskami fizycznymi.

pozdrawiam
.
.
.

Powiedz to Arystotelesowi, Platonowi, Sokratesowi, Kantowi...
Czy dowód z wikipedii spełnia postulat "metody naukowej"?
Inna sprawa: czy czytasz to, co linkujesz?



Tak to prawda: ani historia, ani fizyka, ani matematyka, nie są zjawiskami fizycznymi.[/quote]No własnie. Więc jaki sens ma zarzut, że "Historia nie jest zjawiskiem fizycznym" ?

Skoro uznajesz, że Platońskie idee dobra, piękna i prawdy; Arystotelesowskie pojęcie materii i formy; Kantowskie krytyki - powstały poprzez badania naukowe, to niepotrzebnie linkuję Tobie cokolwiek.

Spróbuj jeszcze raz Barney
Nauka;
Metoda naukowa
może teraz uda się Tobie zrozumieć.

pozdrawiam
.
.
.

To ciekawe "rozumowanie".

• Czyżby były to JEDYNE rzeczy jakimi zajmowały się wymienione osoby?
  Ciekawe czy gdybym napisał o Eisteinie odwołałbyś się do jego wypowiedzi politycznych, całkowicie zaniedbując dorobek z fizyki?
• Czy i twórca Teorii Względności nie był naukowcem? Wszak wysunął tę hipotezę na podstawie rozważań teoretycznych!
• Rzeczywiście, "niepotrzebnie" linkujesz "cokolwiek" czego nie przeczytałeś

Próbuję... No kurcze, znów znalazłem tam to samo, co poprzednio (a czego najwyraźniej nie doczytałeś):