W jaki sposób?

Tak jak naprawiać zegarek mając do dyspozycji młotek, kombinerki i klucz francuski. Te narzędzia zupełnie się do tego nie nadają, ale to i tak najlepsze co mamy. W nauce rzadko kiedy posługujemy się idealnymi narzędziami. Wykorzystujemy to co mamy. To trochę jak z facetem, który zgubił klucze na ulicy, wrócił się i szuka ich tylko pod latarniami. Nie wiadomo gdzie je zgubił, ale tylko pod latarnią ma szanse je zobaczyć

Nareszcie przyznałeś się, że nic nie wiesz, a innych chcesz uczyć (albo raczej w błąd wprowadzać).

W prosty sposób, tu poniżej masz wzór i nie waż się go poprawiać:

cytat J 7,16
Odpowiedział im Jezus mówiąc: ”Moja nauka nie jest moją, lecz Tego, który
Mnie posłał.
Jeśli kto chce pełnić Jego wolę, pozna, czy nauka ta jest od Boga, czy też Ja
mówię od siebie samego.
Koniec cytatu.

Pan tak powiedział.

A jaki to ma związek z metodą naukową, o której dyskutujemy w niniejszym wątku? Ogarnij się hen - nie ma sensu wpisywać tego samego w wielu różnych tematach tylko dlatego, że w tematach naukowych nie masz nic do powiedzenia.

Skąd w Tobie taki wrogi ton? Coś tam jednak wiem Ale zawsze chętnie swoją wiedzę poszerzam i słucham mądrzejszych od siebie.

Nie chce nikogo uczyć. Jakiś czas temu zrozumiałem znaczenie słów "Nikt nie przyszywa do starego ubrania jako łaty tego, co oderwie od nowego; w przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki i samo wycieknie, i bukłaki się zepsują."
Można je sparafrazować bardziej współczesną wersją: nie uczy się świni śpiewu. Stracisz swój czas a świnia się tylko zdenerwuje.
Tak więc jeśli ktoś nie chce mnie słuchać lub logicznie ze mną podyskutować, wycofuje się. Już nie te czasy, kiedy próbowałem coś na siłę udowadniać

A co do wprowadzania błąd to co konkretnie masz na myśli?


Taak. Oczywiście podany cytat jest bardzo wartościowy, ale nie bardzo widzę jak sceptyk mógłby stosując się do niego przekonać się o istnieniu Boga.

To jest metoda naukowa, (do sprawdzenie, na 100 procent)
bo Pan Jezus powiedział (dał do zrozumienia),
że kto będzie pełnić wolę Jego Ojca to pozna.

Wy mówicie o ewolucji i wielkim wybuchu,
to powiedzcie, że kto w to uwierzy, to pozna, że to jest prawda (to znaczy ta ewolucja i wielki wybuch).
Powiedzcie tak jak powiedział Pan Jezus, że kto wam uwierzy to pozna.
Kim ty naukowcu w ogóle jesteś (napisałeś bowiem, ze Adama należy liczyć jako kilkaset tysięcy ludzi?)
Według oficjalnej nauki Kościoła, naukowcu bardzo wykształcony, to kim jesteś?
Sam sobie wytłumacz.

To zamiast zamulać, należało napisać, że każdy człowiek może poznać,
że Bóg istnieje. Świadczą o tym słowa Pana Jezusa (poznałem już Was, widziałem nawet jednego,
który podając się za wierzącego pomijał Pan, a nawet ośmielił się napisać Jezus z małej litery.

Czy Pan Jezus nie powiedział, że kto będzie pełnić wolę Jego Ojca, to pozna?

A więc naukowo, czyli doświadczalnie każdy człowiek może poznać, że Pan Bóg Istnieje.
Czyli są ludzie, którzy odrzucają, to co można poznać, a wierzą w zmieniające się teorie
i jeszcze uważają się za extra wykształconych.

Mędrcem ze Wschodu u żłóbka. I nic na to henowi nie poradzę, że Kościół trzyma się wiedzy o świecie aktualnej dwa tysiące lat temu. Aczkolwiek hen, uczony w pismach Kościoła, w bardzo prosty sposób może wrócić do tamtej epoki: mianowicie wystarczy, że wykręci sobie korki w mieszkaniu. Do świecy, panie kolego, do świecy ci trza, a nie do Inernetów...

ErgoProxy Twoja wiedza też do najświeższych nie należy, przynajmniej w zakresie elementów domowej instalacji elektrycznej. Korki/bezpieczniki topikowe to się wykręcało kiedyś. Aktualnie w nowych instalacjach przełączamy wyłączniki instalacyjne a w starych instalacjach automatyczne wyłączniki wkrętkowe. Wniosek z tego, że to ErgoProxy powinien wykręcić korki, wkręcić wyłącznik i włączać/wyłączać dowoli.

Boro to wszystko prawda ale z punktu widzenia nauki tylko część prawdy*. Człowiek to coś więcej niż materia i zwierzę. Więc argumenty/wnioski z tych analogii dotyczą tylko wycinka rzeczywistości istoty ludzkiej. Wymagają uzupełnienia / zrozumienia, uświadomienia ich ograniczeń. Np. wnioskujący sam jest człowiekiem więc musi brać pod uwagę, że wszystkie uogólnione wnioski na temat innych dotyczą również jego. Albo przyjmując jakieś założenia, np. ty nie rozumiesz, trzeba wziąźć pod uwagę, że założenia mogą być błędne lub w razie zmiany podmiotu założeń staną się nieaktualne. Zbytnie przywiązanie do "naukowych" założeń może zaburzać więc percepcję/obserwację będącą jedną z podstaw naukowego myślenia. No właśnie to takie drobne pułapki myślenia. Świadomość może je rozwiązuje, ale kto ją zdefiniuje OK dwie dygresje nawiązując ale abstrahując od bieżących "sporów". Domgo naukowcem nie zostanie, ale myślenie mu się podoba, jak to domorosłemu filozofowi

*MayKasahara może oznacza analizę intelektualną, nie wiem, ale może

Mędrcem ze Wschodu u żłóbka. Albowiem, co leży w żłóbku? Droga, prawda i życie. Dlatego Mędrcy w ogóle wyruszają w ślad za gwiazdą, którą odkryli i zrozumieli, co ona oznacza; dlatego uszczuplają własne skarbce ze złota, mirry i kadzidła, dlatego korzą się w zwykłej stajni i dlatego lekce sobie ważą życzenie władcy kraju, w którym przebywają w gościnie. Droga, prawda i życie. Nauka! A nie żadne pany, pisma, autorytety...

Metoda naukowa.
Warto oprzeć się w dyskusji na tej definicji.

W świetle powyższej definicji, nie da się Boga badać metodami naukowymi.
Pozdrawiam
.
.
.

Hm? Co konkretnie w metodzie uniemożliwia zbadanie Boga? Brak danych empirycznych, którymi możnaby nakarmić metodę, stanowi przecież problem osobny.


Wiarę-w? Normalnie, pakując człowieka pod rezonans. Wiara-w jest rzeczą z tego świata.


Raczej jednak nie. Owo niewymienione z imienia metanarzędzie opowiada nam o tym, co my jesteśmy w stanie pomyśleć o Bogu - ale nie opowiada nic o samym Bogu, tym prawdziwym. Chyba że przez przypadek szczery jedna z multum wzajemnie sprzecznych koncepcji okaże się trafna. Ale i tego dowiemy się dopiero po fakcie, tj. końcu świata, bo owo niewymienione z imienia metanarzędzie nie rozporządza nawet środkami do rozpoznania mylnych koncepcji w swoim własnym łonie...

No właśnie. Nie da się badać Boga. Jednak wiara (Chrześcijan) opiera się na słowie boźym. Objawionym ludziom i spisanym przez ludzi. W przyapadku Nowego Testamentu potwierdzonym postawami, uczynkami, pouczeniami Boga wcielonego w człowieka. Slowa, postawy, uczynki Boga dotyczące rzeczywistości człowieka. Mające w zasadzie jeden cel - pomoc istocie ludzkiej w rozeznaniu się w tej rzeczywistości z założeniem, że sam człowiek przekracza rzeczywistość tego świata. Przekracza w dwóch znaczeniach. Ontologicznej z uwagi na posiadanie duszy nieśmiertelnej, oraz praktycznej, posiadania iskry bożej, bycia dzieckiem bożym umożliwiającym zapanowanie w jakimś stopniu nad własną (zwierzęcą) naturą i nad materialnym światem. Skoro człowiek posiada możliwość zdobywania wiedzy o sobie samym i świecie, oraz zmiany, podporządkowania, to jest w stanie również odnieść się inteoektualnie do bożych wskazówek dotyczących człowieka. Na podstawie tych wskazówek może również próbować wyciągać wnioski o niektórych atrybutach Boga, oczywiście z założeniem, że zawsze będzie to tylko częściowy obraz.

Zdaję sobie sprawę z tego, że z przesłanek a'priorii można dojść do dowolnego wniosku. Stosowanie metody naukowej nakłada na to wnioskowanie istotne ograniczenia, stąd niekompatybilność obu tych dziedzin.

Stosowanie przesłanek (jako zasad postępowania chrześcijanina) i wyciąganie z nich wniosków właściwego postępowania, jest jak najbardziej możliwe.


.
.
.

No tak. Można te przesłanki świadomie odrzucić lub świadomie zaakceptować? I w żadnym przypadku nie da się zastosować ściśle, dokładnie metody naukowej?

Dokładnie tak