Zostalo mi 8,5

Dzieci tez sa aseksualne dopuki ktos nie rozbudzi w nich takich potrzeb.
Zaczyna sie zwykle od rowiesnikow ktorych wczesniej starsi od nich naopowiadali o wspolzyciu, choc sami nie rozumieli o co chodzi.
Pozniej to juz wyobraznia i doswiadczenia robi reszte, zanim jeszcze osiagna dojzalosc fizyczna.
I ciagnie sie to tak z pokolenia na pokolenie, a ludzie zaczynaja wymyslac poznie rozne nazwy na rozne zachowania jak np. aseksualnosc, albo LGBT.

Dorosła osoba przechodzi okres dojrzewania i seksualność budzi się w sposób naturalny. U pewnej grupy osób nie ma pociągu płciowego, nie odczuwają pociągu do żadnej z innych osób i nie odczuwają pociągu seksualnego w ogóle, nie czują potrzeby seksualnej. Takie osoby istnieją.

Alez ja nie twierdze ze takie osoby nie istnieja, tylko twierdze ze to nie jest cos co moglo by byc przeszkoda w normalnym pozyciu malzenskim.

Nie -wchodząc w Sakrament Małżeństwa chce mieć przy boku kochającego męża który mnie pragnie i w sprzyjających ku temu warunkach okolicznościach mi to okazuje . A dłuższe okresy wstrzemięźliwość ze względu na (chorobę ,ciążę czy jakąś rozłąkę ) powinny być między małżonkami szczerze przedyskutowane i przemodlone aby żadne z nich nie czuło się odtrącone czy ignorowane.

A słyszałeś coś o impotencji, albo oziębłości seksualnej w przypadku kobiet? Przecież to są przeszkody w zawarciu małżeństwa. Equuleus pisze o czymś takim, tylko mającym podłoże bardziej psychiczne.

Jak najbardziej zgadzam sie.
Niemniej tym co laczy malzonkow powinna byc rzeczywista milosc, a nie jakies dziwne jej wyobrazenie.
Po prostu, nawet gdyby dwie osoby okreslane jako aseksualne zawarly zwiazek malzenski z prawdziwej milosci to ich wspolzycie bedzie glebsze, pelniejsze i czestsze, niz u osob seksualnych u ktorych milosc= seks.

To jest jednak przeszkodą, piszę też o sytuacji gdzie ksiądz może udzielić wręcz odmowy na zawarcie małżeństwa dla osoby aseksualnej. Szczególnie kiedy wiąże się ona z osobą seksualną.

Mogłaby zaistnieć sytuacja gdzie dwie osoby aseksualne wchodzą w małżeństwo, ograniczając współżycie do poczęcia dziecka / dzieci, a potem już nie podejmując współżycia, ale są zgodne co do takiej decyzji i są ze sobą szczęśliwe, nie mając potrzeb natury seksualnej.

Czym innym jest związek osoby seksualnej, a dodatkowo załóżmy ze sporym libido, z osobą aseksualną. Taki związek może prowadzić do konfliktów a nawet rozpadu pożycia.



Nie wiem czy dobrze rozumujesz czym jest aseksualizm. Po raz kolejny staram się wyjaśnić - brak odczuwania popędu seksualnego, taka osoba nie kieruje i nie odczuwa popędu płciowego na żadną osobę i na żadną płeć, nie odczuwa potrzeby współżycia seksualnego.

Tym samym takie dwie osoby aseksualne nie będą współżyć ze sobą bo nie będą odczuwać takiej potrzeby, nie będą chciały tego robić i nie będą postrzegać tego jako przyjemne, nie będą odczuwać z tego przyjemności.

Nie sa. Taka niezdolnosc musi byc czymś stalym i nienaprawialnym.

Ponowie pytanie bo je zignorowaleś.

To ta miłość o której piszesz jest wtedy jak żona nie chce współżyć z mężem, a na próby rozmowy, wrzeszczy, krzyczy i robi awanture?

Niezdolność tego typu może być stała albo trudna do usunięcia. Nie zawsze terapia może zadziałać, czy zawsze to będzie naprawialne?

Peter, szczegolnie takie problemy staja sie niczym wobec potegi milosci.
Jak juz wiele razy pisalem, chodzi o milosc taka rzeczywista i prawdziwa, a nie o wymysly wyobrazni.

Za wikipedią "niektorzy aseksualosci utrztmują życie seksualne np aby zaspokoić potrzeby prtnera" zatem nie można a mówic tu w ogole o niezdolnosci a raczej niecheci.
Trwala niezdolnosc jest wtedy gdy mezczyzna jest impotentem tak ze nie da sie doprowadzić do stosunku, lub w ogole nie posiada narzadu rozrodczego.

Zaiste rzeczywista i prawdziwa milość gdy żona współżyć nie chce tylko wrzeszczy krzyczy i robi awantury.

Nie widzicie, że próbujecie przekonać trolla, który was podpuszcza?