Jest taka możliwośc. Autor ewidentnie ignoruje wszystkie rady, które mogły by mu pomoc ale wymagały by jakiegoś wysiłku a powtarza swoje absurdalne teorie

Trochę autora rozumiem. Skoro jedna strona się "okopała" i uważa, że tak jest ok to druga na siłę nic nie zrobi. Jak to mówią, "do tanga trzeba dwojga".

Może nie tyle obrzydzam co staram sie jakoś to sobie wytłumaczyć .Jeśli kiedyś uważałem że przed małżeństwem niektóre rzeczy są dla czlowieka niedostępne ,a w małżeństwie już tak ,to gdy w małżeństwie też są niedostępne a dodatkowo małżeństwo wiąże człowieka i nie daje już żadnej szansy na inne rozwiązanie to co o tym wszystkim myśleć?
Żoną nie wiem czy coś wstrząśnie chyba tylko wojna z teściową (na to najlepiej reaguje)bo w jakimś jej amoku nic innego dla niej nie istnieje.

Niiee no ręce opadają ( choć rozumiem bo zawsze może znależć się jakiś idj..a który sarkastycznie chce sobie zrobić ubaw)...ale jaki ktoś miałby w tym cel i po co?
To jest problem z którego wiele osób wychodzi po prostu przez rozwód.I nie bawią się wcale w ratowanie małżeństwa za wszelką cenę.Tak myślę że niejedna osoba w takiej sytuacji szuka sobie po prostu kochanki(a).Miast starać się tam gdzie nie ma szans u własnej żony, po prostu stara się tam gdzie rokuje to jakiś skutek.Pewien ksiądz powiedział że w tym wieku nie ma już żadnych szans by coś zmienić, inny by iść z tym do poradni ,ale ztym powinni pójść OBOJE.

Właśnie; małżeństwo tworzy dwoje ludzi i w tej materii trzeba również współpracy i dobrych chęci drugiej strony ,a drugiej stronie tak akurat pasuje jak jest i ani myśli tego zmieniać.I to jest mur żelbetonowy nie do ruszenia .A jeśli nie da się go przebić to na pewno najlepiej byłoby swoje starania skierować w inną stronę? Z jednej strony jest to jakieś dziwne i śmieszne z drugiej frustrujące a z tego mogą się wylęgać różne złe rzeczy.
Szatan nigdy nie przepuści takiej okazji aby,,pomóc" , a innej pomocy z innej strony może zabraknąć.

Jedyna pomoc dla Ciebie, to wizyta w poradni małżeńskiej z żoną w celu rozwiązania problemów ze współżyciem, oraz u księdza w celu wybicia Ci z głowy bzdur na temat tego, czy współżycie w małżeństwie jest grzechem.

To ma żonę związać i siłą zaprowadzić do poradni? Na siłę jaki to ma sens, żeby coś zmienić to trzeba chcieć i chcieć współpracować z terapeutą, trzeba chcieć coś zmienić żeby zacząć działać. A pawelv pisze - Właśnie; małżeństwo tworzy dwoje ludzi i w tej materii trzeba również współpracy i dobrych chęci drugiej strony ,a drugiej stronie tak akurat pasuje jak jest i ani myśli tego zmieniać.I to jest mur żelbetonowy nie do ruszenia

Tyle, że innej drogi zwyczajnie nie ma. Co najwyżej separacja i wyprowadzenie się z domu, aby kobietą wstrząsnąć.

@pawelv mam to samo od przeszło 2 lat, tylko, że moja ślubna wzięła tą pigułkę z Seksmisji. Generalnie jest ciężko dla normalnego faceta w "średnim" wieku. A golizna wylewa się wszędzie...

I co dalej planujesz? Udawać, że wszystko jest w porządku?

To pytanie do mnie? Nie mam żadnej nadziei na zmianę...Na obecną chwilę nie do przeskoczenia. Małżeństwo to coś więcej niż sex.

Owszem, do Ciebie. Czyli się poddałeś... Żona wyjaśniła powody?

Myślę, że się nawet nad tym nie zastanawiała. Nie ma takich potrzeb i ma to głęboko... Z człowiekiem w nałogu nie ma żadnej rzeczowej dyskusji.

Tyle, że Ty masz takie potrzeby, więc raczej wskazana jest bardzo szczera rozmowa na ten temat z żoną.

"mur żelbetonowy" pod tym się podpisuję. Jak zwykle w takich sytuacjach to tylko czubek góry pod nazwą kryzys małżeński.

To "mur" trzeba postawić pod ścianą, skoro inna metoda perswazji nie działa.

Siłą się nic nie da załatwić, tym bardziej w tak delikatnej materii. "Jak ci nie pasuje to mogę się wyprowadzić"