Mam pytanie odnośnie tego czy można wybrać rodzaj przysięgi małżeńskiej. Chodzi mi o to żeby nie mówić przysięgi i się stresować tylko żeby ksiądz nas pytał a My tylko byśmy przytakiwali. Pewnie to dziwne pytanie ale dziewczyna czytała gdzieś w internecie że jest taki rodzaj przysięgi do wyboru.

Dobrze, że zastanawiasz się nad przysięgą. Lepiej nie dać plamy w trakcie ślubu i nie "zapomnieć języka w gębie" w kluczowym momencie. Najlepiej porozmawiaj z księdzem, który będzie błogosławił Wasz związek.

Stres? Dziwne. Jak brałem ślub byłem tak napakowany endorfinami ze szczęścia, że nie odczuwałem żadnego stresu.

A ewentualną pomyłką nie ma się co stresować. Najwyżej będzie zabawne wspomnienie.

A jakby żona pomyliła się i ślubowała, że nie dopuści aż do śmierci? A na serio, to byłam raz świadkiem, jak pewien narzeczony gapa chyba myślał, że w przysiędze jeszcze ksiądz ma kontynuować pytanie, więc czekał z odpowiedzią. Zorientował się po chwili, że to on ma odpowiadać, no i odpowiedział, ale po dłuższej chwili. Dla zabranych gości wyglądało to tak, jakby zastanawiał się jeszcze, czy chce ślubować, czy nie. Nie wydaje mi się, że to może być zabawne wspomnienie dla narzeczonej.

Należało by zapytać jego małżonki zamiast się nad tym zastanawiać. My też mamy małą wpadkę związaną ze ślubem, aczkolwiek nieco innego rodzaju, ale też nas bawi do dzisiaj mimo tego, że został dowód na zdjęciu.

Raczej bym nie zapytała, bo nie chciałabym sprawić jej przykrości. Po prostu mam takie wspomnienie z tego ślubu, ale i wniosek, że lepiej jest zadbać, by nie było gaf, których można uniknąć. Akurat przysięga małżeńska to według mnie centralny moment uroczystości ślubnej i myślę, że zapada on w serca i umysły małżonków bardzo głęboko.

Na YouTube jest pełno filmików z "wedding fails" - faktycznie wiele z nich jest bardzo zabawnych, niektóre wyglądają niebezpiecznie, pełno jest omdleń w kluczowym momencie, upadków przy tańcach itp., itd.

No właśnie: Ty zakładasz, że to musi być dla niej przykre wspomnienie. Dlaczego? Bo Ci się wydaje, że właśnie takim się stało.
Nie rób tego. Gafa stanie się przykrym wspomnieniem, a nie powodem do śmiechu, kiedy podchodzi się do niej na poważnie. Natomiast wypadki i wpadki chodzą po ludziach, a tym łatwiej do nich dochodzi, im bardziej staramy się ich uniknąć. Dlatego najlepiej w ogóle się na tym nie skupiać i po prostu robić to, co właśnie ma być zrobione. Czyli, w tym wypadku, powtarzać słowa przysięgi małżeńskiej.


Nic z niego nie pamiętam. Pamiętam za to minę brata, kiedy z żoną zmieniliśmy tekst następnej formuły i zamiast imienia użyliśmy słów "mężu/żono".


Ech te anglicyzmy... Owszem, jest mnóstwo nagrań z takich wpadek i wypadków. Sęk w tym, że jeszcze więcej jest przypadków, kiedy... ich nie było. Dlatego właśnie najlepiej się na tym nie skupiać.

Wiem, że nie chciałabym, by mnie się coś takiego przydarzyło, ani nie życzę tego nikomu. Takie jest wytłumaczenie, tak po prostu myślę. Swoją przysięgę pamiętam bardzo dobrze i męża również. Może po prostu mężczyźni i kobiety zwracają uwagę na inne aspekty.

Moja żona kazała powiedzieć, że sama się rąbnęła w którymś momencie przysięgi i nawet nie pamięta, w którym. Teraz ma z tego dużo śmiechu.

Możliwe, że gdyby mnie się przydarzyło coś pomylić, to myślałabym podobnie, jak Wy

Yarpen Zirgin, było, minęło, trzeba żyć dalej. Gafom najlepiej zapobiegać, ale jak się już przytrafią, to też dobrze jest przejść ponad nimi i nie robić z nich nieszczęścia. Ja tak po prostu mam, że niektóre sprawy dobrze mi się pamiętają, taki to już mój urok i tyle. Dlatego napisałam na ten temat.

Ja byłam na ślubie na którym pan młody tekst przysięgi małżeńskiej powtórzył niepewnie w przeciwieństwie do panny młodej. Panna młoda była pewna zaangażowania swojego wybranka i uwagi gości weselnych którzy zwrócili uwagę na tą różnicę się nie przejęła i odpowiedziała ze śmiechem - a bo ja wiedziałam czego chcę.
A wracając do pytania to mało prawdopodobne mi się to wydaje. Zgodnie z kan. 1119 KPK poza wypadkiem konieczności, przy zawieraniu małżeństwa należy zachować obrzędy przepisane w księgach liturgicznych zatwierdzonych przez Kościół albo przyjęte prawnymi zwyczajami, natomiast znany mi obrzęd Sakramentu małżeństwa przewiduje powtarzanie przysięgi małżeńskiej przez nupturientów. Co ma głęboki sens. A że stresuje? No cóż, małżeństwo i rodzicielstwo ogólnie przysparza różnych stresów i szukanie uniku już na starcie jakoś mało dojrzale mi się jawi.

Kiedyś moja matematyczka mówiła nam, że mamy być zawsze w stanie wyrecytować Twierdzenie Pitagorasa, nawet gdyby nas nagle ktoś obudził w nocy. Tutaj jest tekst przysięgi małżeńskiej: https://www.deon.pl/slub/ceremonia-slubna/art,9,liturgia-sakramentu-malzenstwa.html. Można do niej podejść tak, jak wyobrażała sobie moja nauczycielka, a wtedy nie będzie żadnej pomyłki podczas uroczystości ślubnej.