Czego nie rozumiesz? Tu jest mowa o sytuacji, kiedy rozchodzi się para, nie będąca małżeństwem (współżycie przez dwie osoby, które nie są małżonkami, jest nierządem) i biorą sobie męża/żonę.

Pewno.. Zawsze można zmienić znaczenie słów i żona to nieżona.. fszystko jest tak plynne i niedookreslone..

Podobno jesteś katolikiem. Skoro tak, to dlaczego negujesz nauczanie Kościoła na temat ważności małżeństwa?

Nie neguję nauki Kościoła, tylko Twoje objaśnienia tejże.
Nauka Kościoła dostosowywała się do kondycji społeczeństwa. Ze względu na zatwardziałość, krnąbrność serc ludzkich dopuszczano do pewnych zachowań. Takich chociażby jak oddalenie od siebie cudzołożnej żony. Z resztą nadal to prawo funkcjonuje jako tzw. separacja..

To ciekawe. To wykaż, że to, co napisałem, jest sprzeczne z nauczaniem Kościoła na temat ważności małżeństwa.


Nie ma czegoś takiego w nauczaniu Kościoła. Nie zmyślaj.


Sprawdź czym jest separacja, a potem się wypowiadaj.

To co napisałeś to jest sprzeczność sama w sobie. Dla Ciebie żona to nieżona. Absurd jakiś. Stawiasz się w roli obrońcy Kościoła, a w istocie go atakujesz, bo w Jego obronie używasz krętactw, zmieniasz znaczenie słów. To jest bardzo charakterystyczne dla wszystkich modernistów..

Sprzeczność z Twoimi poglądami to jeszcze nie jest sprzeczność z nauczaniem Kościoła. Jak pisałem: Ja podaję to, co naucza Kościół. I przypominam, że nauczanie o ważności małżeństwa potwierdził Sobór Trydencki.

.

Słusznie. Jak nie masz nic mądrego do napisania, to lepiej milcz.

Nie wywijaj się wężowym ruchem, bo to jest żałosne. Nie chodzi o to, że negujesz nierozerwalność małżeństwa, tylko o to, że dokonujesz błędnej interpretacji Pisma, cytowanego przez Joannę.
Przypominam go:
A Ja powiadam wam: Każdy, kto oddala swą żonę -- poza wypadkiem nierządu -- naraża ją na cudzołóstwo. A kto by oddaloną pojął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa" (Mt 5,31n; por. 19,3-9)
Piszesz, że tutaj nie mamy do czynienia z sytuacją małżeńską. Oczywiście nie przyznasz się do tego błędu, nawet wtedy gdy przeczytasz poniższy starochrześcijański tekst Hermasa pt. Pasterz, który przytoczył Jacek Salij OP:

"Panie -- powiedziałem --
Jeśli kto ma żonę, która wierzy w Pana,
I przekonał się, że ona popełnia cudzołóstwo,
Czy grzeszy mąż, jeśli dalej z nią żyje razem?"
"Tak długo, póki nie wie -- odpowiedział -- nie grzeszy.
Jeśli się jednak mąż dowie o jej grzechu,
A niewiasta nie pokutuje,
Ale trwa w swym porubstwie,
I mąż dalej z nią żyje razem,
Staje się współwinny jej grzechu,
I bierze udział w jej cudzołóstwie".
"Jakżeż tedy, o panie -- pytałem -- ma postąpić mąż,
Jeśli żona trwa w swej namiętności?"
"Niechże ją oddali -- odrzekł
A mąż niech żyje samotnie,
Jeśli zaś oddali swą żonę i pojmie inną,
Tedy i on cudzołoży".
"A jeśli, o panie -- pytałem -- niewiasta po swym
oddaleniu pokutuje,
I chce powrócić do swego męża,
Czy on jej nie powinien przyjąć z powrotem?"
"Z pewnością -- odrzekł --
Jeśli mąż jej nie przyjmie,
Grzeszy i wielką na siebie ściąga winę.
Powinno się przecie przyjąć tego, który zgrzeszył,
a czyni pokutę.
A zatem dla tej pokuty mężowi żenić się nie wolno.
Oto jak się żona i mąż powinni zachowywać"

Jak widzisz, jest tutaj opisana separacja, oddalenie się od żony, która trwa w cudzołóstwie jako lekarstwo na zaistniałą grzeszną sytuację.

A tutaj apropos mojego nibyzmyślania:
"Przez wzgląd na zatwardziałość waszych serc pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony, lecz od początku tak nie było" (Mt 19,8).

Po pierwsze: "Pasterz" Hermasa nie jest nauczaniem Kościoła, tylko apokryfem z II wieku, a tyś twierdził, że Kościół głosi "oddalenie od siebie cudzołożnej żony". Przedstaw więc stosowny fragment nauczania Kościoła, gdzie to zapisano, który potwierdzi zasadność Twojego oskarżenia.
Po drugie: Jeżeli coś źle napisałem w kwestii ważności małżeństwa, to teraz albo pokaż nauczaniem Kościoła co było złego, albo przestań mnie oskarżać i przeproś za pomówienie. To, że wg Ciebie coś źle interpretuję to nie jest dowód, że moja interpretacja jest błędna.
Po trzecie: W Kościele są tylko dwa przypadki, kiedy można rozwiązać małżeństwo. Są to przywileje: Pawłowy i Piotrowy.

Lubisz odwracać kota ogonem pingwinie czy też wężu.


W którym miejscu zanegowałem nauczanie Kościoła na temat ważności małżeństwa? O tym, żeś oszczercą, nie musisz ciągle przypominać..

A tutaj stosowny kanon, wymieniający przyczyny zwalniające od obowiązku wspólnego zamieszkania i oddawania małżeńskiej powinności:

Przyczyny separacji (kan. 1151):

1) niedochowanie wierności małżeńskiej (cudzołóstwo);

2) poważne niebezpieczeństwo, którego źródłem jest współmałżonek, dla duszy i ciała drugiej strony;

3) poważne niebezpieczeństwo pochodzące od jednego z małżonków dla potomstwa;

4) zbyt trudne życie wspólne dla jednej ze stron spowodowane innymi przyczynami, pochodzącymi od współmałżonka.

Nie. To jest cytat z bloga, którego nie oznaczyłeś i nie podałeś źródła. Kanon 1151 KPK brzmi tak:

Kan. 1151 - Małżonkowie mają obowiązek i prawo zachowania współżycia
małżeńskiego, chyba że usprawiedliwia ich zgodna z prawem przyczyna.

Faktycznie kanon 1151 KPK nie wymienia tych przyczyn, ale w doktrynie przyjmuje się je jako właśnie te okoliczności umożliwiające separację.
Tutaj masz link do eksperta:
https://www.infor.pl/prawo/rozwody/rozwod-koscielny/276578,Separacja-w-ogolnosci-wedlug-prawa-kanonicznego.html
ps. Wytykanie mi nieścisłości nie przysłoni jednak faktu, że uważasz żonę za nieżonę..
No i w którym miejscu zanegowałem nauczanie Kościoła na temat ważności małżeństwa?