Witam serdecznie, na wstępie chciałbym prosić o to aby mnie nie krytykować za swoje postępowanie gdyż wiem ze to było nieodpowiedzialne , popełniałam największy błąd życia wiec proszę o wyrozumiałość, cała sytuacja i tak mnie przerasta. Dwa miesiące temu urodziłam synka o imieniu Nikodem, jest naszym największym skarbem. Moi rodzice z którymi mieszkamy ciagle narzekali na to imię i nalegali na zmianę. Pewnego dnia dowiedzieliśmy się ze nasz synek był nie dotleniony przy porodzie i jest troszkę chory, byliśmy w dołku psychicznym i niestety zdecydowaliśmy się z mężem na zmianę imienia pod presja rodziców na Aleksander. . Wszystko działo się szybko, zaraz przed chrzcinami, ksiądz wiedział ze zmieniliśmy imię bo donosiliśmy mu akt urodzenia już z nowym imieniem. Dziecko zostało ochrzczone imieniem Aleksander, niestety bardzo żałuje tej zmiany, codziennie wstaje po to by przepłakać. Nie mogę się z tym pogodzić i nie potrafimy się z mężem zwracać do dziecka nowym imieniem. Jest mi bardzo ciężko, czuje jakby ktoś zabrał mi cześć dziecka. Zapisałam się na terapie do psychologa, może on będzie wiedział jak sprawić abym przestała tęsknić za tamtym imieniem. Byliśmy w urzędzie i pani powiedziała ze możemy spróbować zmienić z powrotem lecz nie gwarantuje ze się uda, bardzo tego pragnę. Czy ktoś orientuje się jak to teraz wyglada gdy dziecko zostało ochrzczone ? W urzędzie powiedzieli ze ksiądz wysyła tylko dokumenty do kurii, poprawia w księgach i z głowy. Czy ktoś się orientuje jak to jest naprawdę? Jak to wyglada ze strony moralnej? Czy dziecko w przyszłości może mieć problemy po zmianie imienia Np nie dopuszczone do komunii bo inaczej ma a dokumentach a inaczej był ochrzczony ? Czy taka zmiana imienia to w ogóle grzech? Chciałabym iść do proboszcza w tej sprawie ale się bardzo boje ze nas z mężem potępi, pozatym nasz ksiądz nie jest zbyt miły i pomocny. Bardzo proszę o odpowiedz, może ktoś z Was nam pomoże. Wiem ze nasze zachowanie byllo nie dorosłe, popełniliśmy błąd... pozdrawiam

"Czy zmiana imienia to grzech? Czy można zmienić patrona?

Czy można zmienić imię chrzcielne? A co z patronem? Czy zmiana jest grzechem? Zapewne nie widziałeś, że podobnej zmiany dokonał jeden z czczonych dziś męczenników - bł. Jerzy Popiełuszko."
https://m.deon.pl/religia/duchowosc-i-wiara/zycie-i-wiara/art,4168,czy-zmiana-imienia-to-grzech-czy-mozna-zmienic-patrona.html

"Administracyjna zmiana imienia lub nazwiska"
https://mswia.gov.pl/pl/sprawy-obywatelskie/rejestracja-stanu-cywi/12973,Administracyjna-zmiana-imienia-lub-nazwiska.html

Chyba powinniscie popracowac nad unizaleznieniem sie psychicznym od rodziców. Aby nie ulegac im wplywa na kolejny raz

Dziękuje za odpowiedzi. Po całej sytuacji i zamieszaniu postanowiliśmy się wyprowadzić od rodziców, jesteśmy na etapie poszukiwania mieszkania. Czy sądzicie ze zmieniając dziecku imię z powrotem na Nikodem wyrządzimy mu większa krzywdę niż teraz ?

A skąd pomysł że nadając dziecku imię takie lub inne wyrządzacie mu jakąs krzywde?
Czy ty jako kobieta nie za bardzo się emocjami kierujesz?
Aleksander bardzo ladne imie, mi osobiście Nikodem się mniej podoba.
Przecież wybór imienia to kwestia poprostu gustu rodziców i nie ma to żadnych innych konsekwencji.

Dziękuje za odpowiedz. Chodziło mi o to czy nie zrobimy mu większej krzywdy w papierach kościelnych, czy zmieniając imię w urzędzie ksiądz ma obowiązek dopisać to imię do księgi parafialnej i czy nie będzie miał kiedyś przez to problemów np podczas komuni lub ślubu, ponieważ ochrzczony był jako Aleksander a ma na imię Nikodem. Nie chciałabym sytuacji gdzie nie zostanie dopuszczony do komunii przez nasz błąd....

A moze poczekacie, az syn sam zdecyduje o swoim imieniu? W koncu chyba mozecie uzywac imienia Nikodem bez zmian w papierach. Jesli jednak byscie zmienili imie, to czy dziadkowie dostosuja sie?

Magdo przykre jest to, że dziadkowie nie akceptują imienia waszego synka - ale to nie wasz problem. Zmieniać imienia nie musicie po prostu zwracajcie się do niego Nikodem (mi akurat dobre to imię się kojarzy - właśnie z Ewangelii).
Zasadniczą jednak sprawą jest to, że chrzest nie jest nadaniem imienia jest czymś bardziej ważnym (ja jako naznaczony tu na forum niewierzący) ci to mówię.

Bardzo dziękuje wszystkim za odpowiedzi. Nie sądziłam ze spotkam osoby które mnie nie będą hejtowac za nasze postępowanie, jeszcze raz dziękuje. Rodzice nie będą mieli wyjścia jeżeli zmienimy imię i będziemy nazywać Nikodem ponieważ jesteśmy na etapie szukania mieszkania i nie chcemy zeby się wtrącali w nasze życie. Chciałbym uniknąć jednak mówienia do syna innym imieniem niż będzie miał w dowodzie, nie chce mu robić mętliku w głowie

Czy jest ktoś to może jeszcze mi w jakiś sposób pomoc ? Bardzo proszę

Z tego co wiem imie chrzcielne nie musi sie rownać imieniu urzedowemu. Tego chrzcielnego juz nie zmienicie bo chrztu sie nie powtarza.
Np. Jak ktos prztjmuje chrzest w wieku doroslym moze wybrac do chrztu zupelnie inne imie niz nosi w papierach

A podwójne imię nie wchodzi w grę tj. Nikodem Aleksander?

Czyli myślisz ze mój syn nie powinien mieć problemu np z dopuszczeniem do komunii świętej jeżeli zmienimy imię z powrotem na Nikodem ?


Mąż chce zeby syn miał jedno imię ale ostatecznie zdecydujemy się na dwa jeżeli tylko będzie taka możliwość. Jestem w stanie zrobić naprawdę wszystko zeby zwracać się do synka starym
Imieniem. Samo to ze muszę iść do naszego proboszcza to jest duża odwaga, bardzo się boje jego reakcji. Na pewno nas wzywa ale martwie się tylko ze nie będzie chciał nam pomoc i dopisać tego imienia Nikodem do aktu chrztu...

Imie musicie zmienic w urzedzie. A ksiadz moze to tylko zanotowac w kwiedze parafialnej.
Nie wiem skad przekonanie ze beda potem jakies problemy? Odnosze wrazenie ze jestes bardzo zalekniona i boisz sie wszystkiego.
Moze warto pogadac z psychologiem?
Pozattm odpowiedz masz w linkach ktore ci podano czytalas?
Cytuje fragment:
"Należy jednak pamiętać, że imię nadane na chrzcie pozostaje z nami do końca i nie można go zmienić w księgach parafialnych. Można jedynie poprosić o wprowadzenie adnotacji, że dokonaliśmy urzędowej zmiany imienia. Imię to zyskujemy sakramentalnie, czyli w sposób trwały."

Bardzo dziękuje za odpowiedz i za pomoc. Po prostu słyszałam ze o sytuacjach gdzie czasem problemy biorą się z błahych problemów, dlatego boje się ze narobimy jescZe większego problemu niż narobiliśmy... zastanawiamy się czy po prostu nie zrobimy gorzej... masz racje ze jestem zalękniona, wiem ze co nie zrobimy to i tak już jest namieszane w papierach przez moja głupotę, już mnie to boli bo być może nasz syn zasługuje na lepszych rodziców którzy są bardziej zdecydowani i maja swoje zdanie. Kochamy go najmocniej na całym
Świecie i chcemy dla niego jak najlepiej a co ro wizyty u psychologa jesteśmy z mężem umówieni na czwartek. Mam nadzieje ze będzie potrafiła mi pomoc w jakiś sposób a przede wszystkim zrozumie to co czuje