POEMAT O DZIELNEJ NIEWIEŚCIE
Alef
10 Niewiastę dzielną któż znajdzie?
Jej wartość przewyższa perły.
Bet
11 Serce małżonka jej ufa,
na zyskach mu nie zbywa;
Gimel
12 nie czyni mu źle, ale dobrze
przez wszystkie dni jego życia.
Dalet
13 O len się stara i wełnę,
pracuje starannie rękami.
He
14 Podobnie jak okręt kupiecki
żywność sprowadza z daleka.
Waw
15 Wstaje, gdy jeszcze jest noc,
i żywność rozdziela domowi,
<a obowiązki - swym dziewczętom>.
Zain
16 Myśli o roli - kupuje ją:
z zarobku swych rąk zasadza winnicę.
Chet
17 Przepasuje mocą swe biodra,
umacnia swoje ramiona.
Tet
18 Już widzi pożytek z swej pracy:
jej lampa wśród nocy nie gaśnie.
Jod
19 Wyciąga ręce po kądziel,
jej palce chwytają wrzeciono.
Kaf
20 Otwiera dłoń ubogiemu,
do nędzarza wyciąga swe ręce.
Lamed
21 Dla domu nie boi się śniegu,
bo cały dom odziany na lata5,
Mem
22 sporządza sobie okrycia,
jej szaty z bisioru i z purpury.
Nun
23 W bramie jej mąż szanowany,
gdy wśród starszyzny kraju zasiądzie.
Samek
24 Płótno wyrabia, sprzedaje,
pasy dostarcza kupcowi.
Ain
25 Strojem jej siła i godność,
do dnia przyszłego się śmieje.
Pe
26 Otwiera usta z mądrością,
na języku jej miłe nauki.
Sade
27 Bada bieg spraw domowych,
nie jada chleba lenistwa.
Kof
28 Powstają synowie, by szczęście jej uznać,
i mąż, ażeby ją sławić:
Resz
29 «Wiele niewiast pilnie pracuje,
lecz ty przewyższasz je wszystkie».
Szin
30 Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno:
chwalić należy niewiastę, co boi się Pana.
Taw
31 Z owocu jej rąk jej dajcie,
niech w bramie chwalą jej czyny.
