Powiem jak facet (bo nim jestem): zakochać się to żaden problem. Problemem jest (może być) wytrwanie przy tej jedynej (wybranej). A to już jak najbardziej sfera woli.
Wiernym żonkosiom też się zdarza zakochanie (żeby to raz..), ale to jest w sumie fizjologia (biologia) - jak jest wierny, to potrafi to "wtórne" zakochanie (do innej) odrzucić.

Ale w imię wierności czemu/komu ma odrzucić zakochanie do innej człowiek który jeszcze nic nikomu nie przysiągł, nie ślubowal? I czemu w ogóle powinien je odrzucać? Bo przecież mowa tu o związku który jeszcze nie dotarł nawet do etapu narzeczeństwa.

Bo tak zadeklarował?
Cytując Pawlaka (ze Sami Swoi) "moje słowo droższe pieniędzy" (?)

Znaczy się nie wierny ale niewolnik swoich decyzji. I zniewolony przez swój honor Na marginesie - czy Ty sam ożeniłes się z pierwszą kobietą z którą byłeś w związku?

No nie
Ale w w tych pierwszych byłem tylko zakochany (bez głębszych związków)

No ja to pierwszy raz się zakochałam się w zerówce i obyło się bez związku w ogóle. On już chodził do szkoły i miał fajny plecak Tylko wzdychałam z oddali do niego - może też trochę do tego plecaka. Trochę później zakochałam się w Riverze Phoenix ale on już wówczas nawet nie żył

mandy_06, możesz napisać coś więcej o tych "trudnych chwilach"?

Jeśli takie wyznanie padło w kontekście rozmów o małżeństwie, może oznaczać jego niechęć do niego. Wolny związek - bez ślubowania miłości, może to do niego zadeklarował się?
Moim zdaniem, takie postawienie sprawy: chcę z tobą być, ale z mojej strony to jeszcze nie miłość, może oznaczać - zamieszkajmy razem, a być może ta miłość przyjdzie. Tym bardziej, że piszesz, iż dla miłości jesteś w stanie zrobić wszystko.