Sansevieria, wbrew pozorom ta moja terapeutka jest miłą i ciepłą osobą, myślę, że chciała mi pomóc i w pewnych aspektach ja faktycznie widzę już poprawę, wypłynęły też inne problemy jakie mam związane z tymi wydarzeniami nie tylko kwestie relacji damsko-męskich no ale nie poradzę nic na to, że było mi wiele razy bardzo przykro z powodu tego co mi powiedziała. Zresztą sama już któryś raz mi zasugerowała, że chyba nie jest w stanie mi pomóc ale ja się nie chciałam poddawać jakoś to tak odbierałam, że może nikt nie będzie mi już w stanie pomóc. Ja do niedawna też nie wyobrażałam sobie, że kiedykolwiek powiem o tym komuś na głos, ja sobie skutecznie wmówiłam, że to się nigdy nie wydarzyło dla mnie to była jedyna opcja żeby to jakoś przetrwać i udawałam, że wszystko jest ok, ignorowałam to, że mam ciągle koszmary w nocy na ten temat i flashbacki. Dopiero jakiś czas temu jak zaczęłam się zastanawiać nad swoim życiem dlaczego jestem sama i nie potrafię sobie ułożyć życia osobistego to zaczęło mi się to wszystko układać w głowie jak elementy układanki.

Twoje wpisy naprawdę mi pomogły, dzisiaj też miałam takie niezwykłe doświadczenie, które również mnie umocniło. Zastanawiałam się nad tym co napisałam wcześniej, czemu mnie akurat Pan Bóg nie ochronił przed tymi złymi rzeczami i chyba dosyć błyskawicznie dostałam odpowiedź na to z Góry. Poszłam dzisiaj do spowiedzi w sumie do przypadkowego księdza, oczywiście nic nie mówiłam na ten temat tylko wymieniłam grzechy ja się zresztą jakoś nigdy nie rozwodzę długo a ksiądz nagle ni z gruszki ni z pietruszki powiedział mi: Pan Bóg wie o tych trudnościach jakie teraz przechodzisz ale zobacz na Maryję ją spotkała najgorsza rzecz jaka może zdarzyć się człowiekowi - śmierć dziecka i ona nigdy się nie skarżyła, bo wiedziała, że przez to wypełni się jej powołanie i jeszcze coś tam mi powiedział ale ja z wrażenia nie wszystko zapamiętałam.

Bardzo możliwe, ze Twoja terapeutka dobrze sobie radzi w pomaganiu w wielu problemach, po prostu temat "gwałt i jego skutki" ją przerósł. Miało prawo Ci byc przykro i nie powinno to tak w terapii wyglądać.
Jak masz koszmary i flashbacki to ewidentnie pora na przepracowanie tematu, bo to oznacza, że Twoja psychika nie daje rady emocji związanych z urazem trzymać w zamknięciu i pod kontrolą.
W trakcie terapii dobrze jest mieć o ile się da stałego spowiednika. Oraz, jeśli się spowiadasz u nieznanego kapłana, dobrze jest na początku spowiedzi powiedzieć, że "jestem ofiarą gwałtu, w trakcie terapii" - to kapłanowi bardzo ułatwia odpowiednie sformułowanie nauki i w ogóle daje mu jaśniejszy obraz Twojej spowiedzi. To będzie ważne szczególnie wtedy, gdy się już uporasz z lękiem i do głosu dojdą inne emocje związane z urazem.
Wsparcia duchowego warto poszukać u księdza - psychologa. Są tacy. Im z racji wykształcenia łatwiej przychodzi rozeznawanie i oddzielanie tego, co z psychologii od tego, co duchowe. Granice są często niewyraźne i sama możesz łatwo pobłądzić.
Nie wiem czy znasz "Litanię o zgadzaniu się z wolą Bożą"? Jest tam wezwanie " Boże, który zło dopuszczasz , lecz je na dobro wybranych swoich obracasz...".
Z Bożą pomocą dasz radę

Może to i dobry pomysł z mówieniem o tym na spowiedzi ale ja bym raczej nie dała rady tak po prostu o tym mówić, ta moja terapeutka to dosłownie jedyna osoba, której powiedziałam i nie było to dla mnie łatwe. Raz mi nawet jeden ksiądz trochę marudził w konfesjonale, że czemu nic z tym nie robię jak mam powołanie do małżeństwa to tylko powiedziałam, że mam z tym trudności, bo miałam trochę przykrych doświadczeń. Wparcie duchowe to też fajna sprawa ale chyba najtrudniej znaleźć jakichś odpowiednich ludzi, którzy umieliby pomóc. Teraz szukałam trochę w internecie jakiegoś terapeuty, który zajmuje się taką tematyką i nie za bardzo udało mi się znaleźć. Poszukam tej litanii, bo nie znam

To na pewno jest dobry pomysł z tym informowaniem księdza na początku spowiedzi, stosowany w praktyce przez liczne wierzące ofiary przemocy seksualnej. Jest to udzielenie kapłanowi potrzebnej informacji, na poziomie "jestem panną, studiuję". Nie masz o tym opowiadać przecie, kapłan nie terapeuta. Tu chodzi o to, żeby spowiedź była jak najlepsza, z uwzględnieniem Twojej osobistej sytuacji, nieco odmiennej od sytuacji "statystycznego penitenta". Ksiądz się nie ma szans domyślić, że te Twoje trudności to skutek solidnego urazu.
Z szukaniem odpowiedniego terapeuty to bywa czasem trochę trudne, bo wymaga poszerzenia wiedzy o terapii jako takiej (nurty, sposoby pracy w terapii itd), ale są strony typu "jak znaleźć odpowiedniego terapeutę", może Ci będą pomocne. No i wiele zależy od miejsca Twojego zamieszkania, są rejony gdzie łatwiej, są i pustynie terapeutyczne.
Wsparcie duchowe niełatwo może być znaleźć, ale też nie jest to nieosiągalne. Na pewno cnoty wytrwałości i cierpliwości przy okazji wzmocnisz

Mi chodziło oczywiście o to, że nie dałabym rady mówić: "jestem ofiarą gwałtu, w trakcie terapii" to jest dla mnie jednak za trudne. Na razie jestem zniechęcona, że nie najlepiej wyszło z tą terapią i muszę szukać kogoś nowego no ale się nie poddaje.